Soheil peaks , قله های سهیل

صعود به قله سهیل کوه دالاخانی از مسیر روستای تینمو ، و فرود از مسیر روستای قوری چای.
(استان کرمانشاه)
کوه دالاخانی در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر سنقر و ۸۵ کیلومتری شمال شرقی شهر کرمانشاه قرار دارد ، و از لحاظ ارتفاع با ۳۳۵۰ متر بعد از کوه‌های پراو و شاهو، نمازگاه و قته چرمی، پنجمین قله مرتفع استان کرمانشاه به‌شمار می‌آید.
رشته کوه دالاخانی از شرق شهرستان سنقروکلیایی مانند دیواری عظیم کشیده شده است. این رشته کوه از سه قله مهم سهیل، کل فرج، و قیط قلعه تشکیل شده است. این رشته کوه از شرق با کوه امروله و نخود چال با ارتفاع 3150 متر ، از شمال با کوه کمرزرد(اوجی ایتی) همجوار است.
قله «سهیل» با ارتفاع 3350 متر، قله «کل فرج» با ارتفاع 3200 متر ، و قله «قیط قلعه»با ارتفاع 3250 متر ، سه قله این کوه هستند.
دالاخانی یعنی آشیانه عقاب ، این رشته کوه از زیبا ترین آثار طبیعی استان کرمانشاه است. منفرد بودن این کوه از قله ها ی رشته کوه پراو کرمانشاه ؛ زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است و در لیست میراث طبیعی ملی نیز قرار گرفته است.
پوشش گیاهی بسیار غنی و سرسبز دارد و دارای چشمه های بسیاری است از جمله می توان به چشمه سهیل در ارتفاع 3000 متری، چشمه پونه در ارتفاع 2700 متری اشاره کرد.
همچنین با تلاش کوهیاران و همکاری تربیت بدنی پناهگاهی بسیار مناسب در پای قله سهیل ساخته شده که بسیار مورد استقبال کوهنورد سراسر ایران قرار می‌گیرد.
برای رسیدن به قله دالاخانی چندین مسیر وجود دارد که هر کدام از این مسیرها، از یک روستای خاص آغاز می‌شوند و آن مسیر به نام آن روستا نامگذاری شده‌است، که در ضلع‌های مختلف این کوه قرار دارند، این راه‌ها در میانه‌های مسیر با رسیدن به پناهگاه دالاخانی (سهیل) مشترک می‌شوند و پناهگاه دالاخانی را می‌توان نقطه اشتراک این مسیرها دانست.
۱-مسیر شمال غربی (قوری چای) :
این مسیر تقریباً در ۷–۶ کیلومتری سنقر به طرف بیستون قرار دارد. قوری چای نام روستایی است که در دامنه کوه دالاخانی قرار گرفته‌است. این مسیر از دره‌ای به نام دره مصطفی شروع می‌شود و به دروازه اصلی کوه ختم شده که از طریق دره دیگری موسوم به دره برزلنگ (نام گیاه دارویی به همین نام است) رسیده و از آنجا به وضوح می‌توان پناهگاه را مشاهده نمود. این مسیر مناسب برای صعودهای تابستانی می‌باشد و در فصل زمستان به خاطر وجود برف فراوان نیاز به برف‌کوبی سنگین دارد.
۲-مسیر شمالی (حسن‌آباد) :
این مسیر در امتداد مسیر روستای قوری چای قرار دارد و مانند قوری چای در دامنه شمالی دالاخانی واقع شده و دو راه برای صعود دارد. راه اول با کمی پیاده‌روی و تراورس به راست به مسیر قوری چای ختم شده و راه دوم کاملاً فنی است که در انتها با کمی پیاده‌روی به سمت راست به پناهگاه ختم می‌شود. در طول مسیر آبی وجود ندارد لذا کوهنوردان باید از روستا آب بردارند. این مسیر به علت دست به سنگ بودن کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. نام دیگر این مسیر قره نو (یال سیاه) می‌باشد.
۳-مسیر جنوب غربی (تینمو) :
این روستا در ۱۵ کیلومتری سنقر به طرف بیستون، در کنار راهداری خانه هدهدی (مسیر سمت راست راهداری) قرار گرفته که با جاده‌ای مشخص به دامنه کوه منتهی می‌شود. این مسیر مناسب برای صعودهای تابستانی و زمستانی است که در میانه راه چشمه‌ای فصلی و در انتهای آن چشمه پونه قرار دارد. در طول مسیر می‌توان قله قیط قلعه را در سمت راست ملاحظه کرد.
۴-مسیر غربی (گونبان) :
این مسیر درست در سمت چپ راهداری خانه هدهدی قرار گرفته و به روستای گونبان ختم می‌شود. مسیری است که از میان دره‌ای گذشته و به زیر پناهگاه دالاخانی می‌رسد. مسیرش طولانی و در صعودهای بهاری از جاذبه‌های فراوانی برخوردار بوده که بیشتر کوهنوردان از آن استفاده می‌کنند. در طی این مسیر می‌توان دروازه را مشاهده کرد که به زیر پناهگاه ختم می‌شود این مسیر چون از داخل دره عبور صورت می‌گیرد کمتر آفتاب‌گیر است و مناسب صعود تابستانه می‌باشد.
۵-مسیر شرقی (آقبلاق).
۶-مسیر جنوب شرقی (ده آسیاب).
گزارش صعود:
یک روزه مورخ ۱۴۰۲/۲/۲۲
شرکت کننده :محمد کیانی (انفرادی)
به نام خداوند جهان آفرین
می نگارم یادگاری ، تا بماند روزگاری
در ادامه صعود های بهاری خود، توفیق صعود به قله سهیل کوه با شکوه دالاخانی نصیبم شد.
جمعه مورخ بیست و دوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ ساعت ۶ صبح از منزل خود در شهر کنگاور خارج شده خود را با ماشین دربستی به روستای تینمو رساندم.
از این روستا جاده خاکی به سمت کوه می‌رود که در اواخر مسیر چندان هموار نیست ، و داری امنیت بالایی برای پارک خودرو نمی‌باشد.
در انتهای جاده خاکی متمایل به راست یک چشمه فصلی موجود می‌باشد.
نرسیده به انتهای جاده خاکی پاکوب مسیر قله سهیل از سمت چپ آغاز می‌شود که من آنرا در مسیر مشخص کرده ام.
ساعت ۹:۲۳ به این پاکوب رسیدم و صعود به قله سهیل را آغاز کردم.(ارتفاع ۲۰۰۰)
از طول مسیر باقی مانده و طی شده تصاویری گرفتم.
ساعت ۱۱:۰۲ به چشمه پونه رسیدم .(ارتفاع ۲۸۵۵)
ساعت ۱۱:۳۲ به پناه گاه سهیل رسیدم.(ارتفاع ۳۰۷۷)
ساعت ۱۲:۱۰ به قله اولی رسیدم.( سهیل داری دو قله است)(ارتفاع ۳۳۱۹)
ساعت ۱۲:۱۹ به قله دومی رسیدم. ( ارتفاع سنج این برنامه قله دومی را چهار متر از قله اولی بلندتر نشان داده است) (ارتفاع ۳۳۲۳)
خط الراس را بازگشته ساعت ۱۲:۳۵ از قله اولی مسیر نزدیکتری را نسبت به مسیر صعود به سمت پناه گاه در پیش گرفتم.
نرسیده به پناه گاه به سمت چشمه سهیل و مسیر روستای قوری چای تغییر مسیر دادم.
ساعت ۱۳:۰۴ به چشمه رسیدم.(ارتفاع ۳۰۷۶)
دقایقی کنار چشمه که در یخچالها احاطه شده بود نشسته ؛ قهوه درست کرده و نوشیدم.
ساعت ۱۳:۳۵ از مسیر قوری چای شروع به فرود کردم.
در ابتدای حرکت از روی چند یخچال عبور کردم ، که بعضاً داری شیب تند و خطرناک بودند.
ساعت ۱۳:۵۵ به یک تابلو رسیدم که مسیر اطراف آن پوشیده از یخچالها بود.
بنابراین از سنگهای زیر تابلو به سمت پایین و پاکوب مسیر قوری چای سرازیر شدم.
ادامه مسیر پاکوب مشخص داشت.
ساعت ۱۴:۳۹ به دومین تابلو رسیده به سمت راست پیچیدم.
ساعت ۱۴:۵۵ به سومین تابلو رسیدم.
ساعت ۱۵:۵۷ به یک چشمه در دامنه کوه رسیدم.
ساعت ۱۶:۳۰ به روستای قوری چای رسیده ، و ده کیلومتر راه آسفالته را تا جاده بین شهری سنقر و بیستون پیاده پیمودم.
از آنجا با یک خودرو گذری خود را به شهر بیستون و بعد با یک خودرو گذری دیگر به شهر کنگاور رساندم.
ساعت ۲۰:۰۰ به خانه بازگشتم.
خدایم را سپاس.
پایان.