Paraw peak and Ghotah charmi peak , قله پراو و قله قته چرمی

مسیر صعود به قله های پراو و قته چرمی.
(بام استان کرمانشاه)
پراو (به کردی: په‌ڕاو) رشته‌کوهی امتداد یافته از شمال غرب تا شمال شرق شهر کرمانشاه، با طول تقریبی ۸۰ کیلومتر و وسعت تقریبی حدود ۹۸۰ کیلومتر مربع و بخشی از رشته‌کوه زاگرس در غرب ایران می‌باشد. رشته کوه پراو از سمت شمال غربی به رشته کوه شاهو متصل است و از سمت جنوب شرقی؛ رودخانه معروف گاماسیاب آن را از رشته کوه گرین جدا می‌کند، و دهستان پایروند و میان دربند در جنوب غربی و دهستان‌های دینور و بیلوار در شمال شرقی این کوهستان واقع شده‌اند.
خط الراس اصلی و مرتفع این کوهستان دارای قلل متعددی با ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر است. جهت خط الراس اصلی از غرب به شرق امتداد یافته‌است و به ترتیب شامل قلل:خرامان، قته چرمی، پراو، نماز گاه، شاودالان، سه کل، زنهان، بیستون، بان برزه و … می‌باشد. عبور از خط الراس‌ های پرآو عمدتاً در بسیاری از مکانها حالت فنی دارند و عبور از بعضی از قسمت‌های آن احتیاج به طناب و ابزار گذاری دارد. به‌خصوص در قلل خرامان، قته چرمی، سه کل و بیستون.
غار پراو :
یکی از غارهای عمودی برتر جهان بوده، و یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد آن وجود دهانه غار در ارتفاع ۳۰۵۰ متری از سطح دریا است؛ که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای عمودی دنیا می‌باشد. از این رو به اورست غارهای عمودی (عمیق) جهان مشهور است. این غار با درجه سختی پیمایش D5 از دشوارترین غارهای جهان از نظر غارنوردی به‌شمار می‌رود. برخی محققان این غار را دشوارترین غار جهان به لحاظ پیمایش ذکر نموده اند. تاکنون چندین نفر در این غار جان خود را از دست داده‌اند از این رو لقب غار قاتل به آن داده شده‌ است.
پناه گاه های موجود در کوهستان پراو:
تاکنون دو جان‌پناه و یک پناهگاه ساخته شده‌است. پناهگاه بزرگ پراو ؛ که در میدان پراو و در سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ شمسی توسط کمیته پناهگاه‌های هیئت کوهنوردی استان کرمانشاه با همکاری هوانیروز ساخته و توسعه داده شده‌است.این پناهگاه در حال حاضر با مساحتی حدود ۱۴۰ متر مربع و ظرفیت خواب حدود ۳۰ تا حداکثر ۴۰ نفر در ارتفاع حدود ۳۱۰۰ متری و در ضلع شمال شرقی و در فاصله ۴۵۰ متری دهانه ورودی غار عمیق پرآو است.
جان‌پناه غار یک شبِه ؛ جان‌پناه دیگری در جبهه جنوبی قله پرآو است که در سال ۱۳۵۹ در مسیر صعود قله پراو و در ارتفاع ۲۷۲۰ متری ساخته شده‌است. مساحت آن حدود نه متر مربع و ظرفیتش حدود هشت نفر برای خواب است.
جان‌پناه فلزی گردنه شنل ؛ هم در سال ۱۳۶۲ توسط فدراسیون کوهنوردی در مسیر صعود به قله شاودالان و بر روی گردنه ۲۷۰۰ متری شنل به مساحت حدود ۸ متر و ظرفیت ۷ نفر ساخته شده‌است.
قله پراو:
قله ی پراو یا شیخ علی خان که کمتر به این نام مرسوم است با ارتفاع ۳۴۰۵ متر از سطح دریا، بلندترین قله ی کوهستان پراو و در هشت کیلومتری شمال شرقی شهر کرمانشاه قرار گرفته است و همچنین بلندترین قله ی استان کرمانشاه می باشد.
برای رسیدن به قله پراو مسیرهای متعددی وجود دارد، که معمول ترین آنها از انتهای دره مشرف بر کارخانه سیمان غرب و روستای چالابه می باشد که معروف به تنگه چروبر است. (چرو در زبان محلی به بوته های تازه رویيده درخت ، بخصوص بلوط گفته می‌شود) ، و جاده فرعی که به سمت این تنگه از جاده کرمانشاه به بیستون جدا میگردد در کیلومتر ۱۰ این جاده می باشد.
در راه فوق با گذر از تنگه چروبر و عبور از چشمه دوزری و خرسنگ کناری آن مسیر پای کوب شده به سمت شمال را گرفته ، با رسیدن به قسمت شمالی جان پناه یک شبه به سمت راست متمایل شده سپس به تابلوی خسته نباشید که در کنار سنگی عظیم قرار گرفته می رسید.
با یک نگاه به شکل ظاهری کوه پراو می توان گفت که برای صعود به این قله باید دو پله را پشت سر گذاشت که پله اول دشت دوزری و مانگ هلات است که چشمه دوزری در این دشت ، زمستان و تابستان همواره با بخشندگی تمام آب گوارای خود را تقدیم به کوهنوردان میکند، و پله دوم میدان وسیع پراو است که پناهگاه و همینطور غار معروف پراو در آن قرار گرفته است.
کل مسیر پیمایش شده صعود به قله پراو در حدود ۸ کیلومتر است.
بدلیل بهمن خیز بودن ، یخ زدگی و وجود دیواره ۲۰۰ متری در زیر مسیر تابستانه در زمستان باید از مسیر تنگه بیولوژی کوه پراو را صعود نمود.
قته چرمی :
قله‌ای در کوهستان پراو در نزدیکی کرمانشاه است. ارتفاع این قله ۳۳۵۵ متر بوده و یکی از قلل فنی کوهستان پراو محسوب می‌گردد. مختصات جغرافیایی قله قته چرمی۳۴٫۴۱۳۵۳۹۷، ۴۷٫۲۲۶۹۰۱۴ بوده و راه دسترسی به آن تا حدودی مشکل و بخصوص در انتهای مسیر در نزدیکی‌های قله صعب العبور است.از لحاظ موقعیت این قله در هفت کیلومتری شمال شرق شهر کرمانشاه قرار گرفته و از شرق به قله پراو از غرب به تنگه کنشت، از شمال به کوه خرامان و دره تیراندازه و از جنوب به تنگه مانگ هلات و قله خاتون بان محدود می‌گردد. در زبان محلی چرمی به معنای سفید رنگ می‌باشد و قته چرمی برجستگی سفید رنگ معنی می‌شود و وجه تسمیه آن هم به این دلیل است که در نزدیکی‌های قله، صخره عظیم و سفید رنگی وجود دارد که به واسطه وجود آن افراد محلی این نام را بر آن نهاده‌اند، و بخاطر ریزشی بودن این صخره پیمایش آن دشواری‌ های مخصوص بخود را پیدا کرده‌است.وی‍ژگی ریزشی بودن سنگ‌های این محل باعث تخریب شدن صخره‌ های اطراف این قله شده و تنها این صخره سفید رنگ با عظمت در جای خود استوار باقی مانده واین تخریب و ریزش در طی سال‌های متمادی باعث به وجود آمدن شن اسکی‌های عظیم در دره‌های اطراف این قله شده‌است، و این موضوع باعث دشوار شدن صعود به این قله شده، و صعود به آن حالت فنی پیدا کرده‌است.
سه راه برای رسیدن به این قله می‌توان متصور شد:
۱- راه قدیمی آن که از تنگه کنشت مورد استفاده قرار می‌گرفت و به خرس ری مشهور است. ولی حالا تنگه مذکور در محوطه نظامی قرار دارد و ورود به آن ممنوع است. ولی میتوان از میدان پراو با مقداری فرود و دور زدن تیغه قله به آن مسیر وارد شد.
۲- از راه خط الراس که بین قله پراو و این قله قرار گرفته؛ که با حرکت به سمت غرب قله پراو در امتداد این خط الراس انتهایی‌ترین ارتفاع، قله قته چرمی قرار گرفته‌ است. این مسیر به پلنگ ری مشهور است. در پای قله قته چرمی به دیواره ای چند ده متری می‌رسد که کاملاً فنی بوده و باید با طناب و ابزار مربوطه پیموده شود ، و سخت ترین مسیر است.
۳- راه دیگر مسیر سفره چرمی است که از کنار پناهگاه پراو می‌گذرد ، و با عبور از میدان پراو در انتها به تیغه این قله خواهد رسید. این نزدیک ترین مسیر است ، ولی عبور از تیغه قله هم فنی و پر ریسک است.
از پناهگاه تا قله قته چرمی به دلیل کم تردد بودن و طبیعت صخره ای این ناحیه، پاکوب چندان مشخصی وجود ندارد. فقط در بعضی از جاهای راه توسط سنگچین مشخص شده‌است. عمده گیاه روئیده در دامنه‌های کوه قته چرمی بوته چنور است؛ که به صورت فراوان و با فواصلی منظم در این ناحیه رویش گسترده ای پیدا کرده‌است و رایحه خاص خود را دارد.
گزارش صعود:
یک روزه مورخ ۱۴۰۲/۳/۲۶
شرکت کننده: محمد کیانی (انفرادی)
به نام خداوند جان و جهان آفرین.
می نگارم یادگاری تا بماند روزگاری.
صبح روز جمعه بیست و ششم خرداد ماه ساعت ۵:۵۰ از شهر کنگاور سوار تاکسی تلفنی شده ، بعد از حدود یک ساعت؛ کنار پارکینگ تنگه چروبر پیاده شدم.
ساعت ۷ از پارکینگ شروع به پیمایش مسیر قلل پراو و قته چرمی کردم.
بعد از پارکینگ ؛ راه وارد یک محوطه با درختان خودرو می‌شود که بدلیل راه های متفرقه و همچنین جدایی مسیر های سایر قلل پیدا کردن پاکوب ، اولین چالش است. ( مواظب باشید گم نکنید)
بعد از پیدا شدن ؛پاکوب شما را تا قله همراهی می‌کند.
رسیدن به قله پراو دارای سه مرحله و خان هست :
از پارکینگ تا چشمه.
از چشمه تا میدان پراو و پناهگاه.
از پناهگاه تا قله.
از پارکینگ تا چشمه برای من یک و نیم ساعت زمان برد، و ساعت ۸:۳۰ به میدان و چشمه دوزری رسیدم.
بعد از چشمه و گذر از کنار یک سنگ بزرگ و پیمایش مقداری از مسیر پا کوب دو شاخه می شود؛
۱-سمت راست شما را به مسیر تابستانه که دارای شیب تند تر ، ولی در عوض میان بر هست، ( جان پناه یک شبه در این مسیر واقع شده، که یک اتاق کوچک در زیر صخره هاست و دارای در و پنجره می‌باشد) می‌برد.
۲-مسیر مستقیم هم از تنگه بیولوژی که دارای شیب کمتر و مسافت طولانی تری هست و مناسب زمستان می‌باشد میرود .
صعود و فرود من در این برنامه از مسیر تابستانه می‌باشد.
ساعت ۹:۴۷ به جان پناه یک شبه رسیدم .(موقع صعود درب آن بسته بود، ولی در زمان فرود عکسی از محیط داخلش گرفتم)
ساعت ۱۰:۰۵ به گردنه تابلو خسته نباشید رسیدم.
ساعت ۱۰:۱۶ به تابلو زباله نریزیم رسیدم.
ساعت ۱۰:۳۰ ؛ و بعد از گذشت دو ساعت از چشمه دوزری به میدان پراو رسیدم.
وقتی که به پناهگاه قله پراو می‌رسید غار پراو در سمت چپ شما واقع شده و قله در مقابل شما است.
پناهگاه فاقد آب آشامیدنی است.( آب از چشمه برداشته شود)
این مکان دارای دو درب بود:
درب سمت چپ داری یک راهرو بلند است، که به یک اتاق بزرگ و بعد مستقیماً به یک اتاق کوچک تر منتهی می‌شود.
درب سمت راست هم به یک کفش کن و یک اتاق منتهی می‌شود.
من پناهگاه تا قله را که شیب نسبتاً تندی هم دارد حدود چهل دقیقه طی کردم و ساعت ۱۱:۱۴ به قله رسیدم.(در عکس سلفی که گرفتم ؛ بالای تصویر تابلو پراو، منظره قله قته چرمی مشخص است.)
بعد از گرفتن چند عکس، شروع به فرود کردم.
اینکه چرا نمودار ارتفاع سنج در حال فرود دچار اختلال شده است را نمی دانم.
ساعت ۱۱:۵۰ با هدف صعود به قله قته چرمی از پاکوب خارج شدم.
قصد من صعود از مسیر خرس ری بود ؛ پس در ساعت ۱۲:۱۶ از برجستگی انتهای میدان پراو برای دور زدن تیغه قته چرمی به سمت پایین سرازیر شدم.
ساعت ۱۳:۲۰ بعد گذر از دامنه تیغه ها به شیب تند شن اسکی مسیر خرس ری رسیدم.
متاسفانه خط مکان یاب برنامه دچار اختلال شد.
(سه هفته قبل هم؛ مورخ پنجم خرداد ، در این مکان خط برنامه دچار اختلال شدید شد ، و باران سیل آسا شروع به باریدن کرد ، و من در زیر سنگی که ساعت ۱۳:۳۹ این برنامه تصویر آن را ثبت کرده ام ؛ بیش یک ساعت منتظر نشستم تا سیلابی که با خود قلوه سنگ به همراه داشت متوقف شود.)
برای جبران اختلال خط تصمیم گرفتم در فواصل کوتاه از هم پرچم و تصویر ثبت کنم.( بیشتر از ۵۰ پرچم در یک برنامه، نمیتوان ثبت کرد)
در مسیر چند دست به سنگ هست که بسیار پر ریسک و خطرناک می‌باشد ‌.
ساعت ۱۴:۴۴ به قله رسیدم که فاقد تابلو بود.
برایم اهمیت چندانی نداشت ، چرا که هدفم از این چالش ؛ رویت ، شناخت و ثبت مسیر ، و همچنین به زانو درآوردن و رام کردن این غول مغرور سنگی بود، که انجام شد.
ولی یک تکه مقوا بود که بر روی آن نام و ارتفاع قته چرمی هک شده بود ، و جالب اینکه تاریخ همین روز روی آن درج شده بود که نشان میداد قبل از من کسی به قله رسیده و این مقوا را جا گذاشته است.
چند عکس گرفته و مسیر صعود را بازگشتم.
ساعت ۱۸:۱۰ به برجستگی انتهای میدان پراو رسیدم.
ساعت ۱۸:۳۲ به دهانه غار پراو که با یخچال مسدود شده بود رسیدم.
ساعت ۱۹:۴۵ به کنار جان پناه یک شبه رسیدم.
ساعت ۲۰:۳۰ به چشمه دوزری رسیدم.
ساعت ۲۲:۳۰ به پارکینگ رسیده و بعد از پانزده ساعت و نیم به ثبت خط مسیر پایان دادم.( بدیهی است که فواصل زمانی متعددی برای صرف قوه یا خوردن نهار و یا استراحت توقف داشته ام)
از بخت خوبی که آوردم به محض رسیدن ، یک انسان مهربان با خودروی شاسی بلند خود که میخواست از پارکینگ به سمت کرمانشاه حرکت کند من را تا میدان فرودگاه رساند.
از آنجا هم با یک خودرو مسافر کش به شهر کنگاور برگشتم.
زمانیکه وارد منزل خود شدم ساعت ۱ بامداد شنبه بود. خدای بزرگ و مهربان را دوست میدارم و سپاسگزارم.
پایان.