Darab Shah peak , قله داراب شاه

مسیر صعود به قله داراب شاه کوهستان دالان کوه.
( استان اصفهان)
معرفی کوهستان دالان کوه :
دالان‌کوه یا کودالان که در زبان لری بختیاری دالون‌کوه بختیاری نیز گفته می‌شود، رشته‌کوهی از کوه‌های بختیاری واقع در زاگرس مرکزی است که در غرب استان اصفهان، خط‌الرأسی به طول تقریبی ۶۰ کیلومتر دارد. این رشته‌کوه، در میان چهار شهرستان فریدن، تیران ، کرون و چادگان قرار گرفته‌است. اما بیشترین بخش این رشته‌کوه، در منطقه فریدن قرار دارد. در طول خط‌الرأس آن، قله‌های متعددی با ارتفاع بیش از ۳٬۰۰۰ متر وجود دارد. این رشته‌کوه به دلیل بارش برف فراوان و باران‌های پاییزی و بهاری منبع ذخیره آب دشت بزرگ دامنه و داران و منطقهٔ کرون است. بلندترین نقطهٔ رشته‌کوه دالان‌کوه، قلهٔ داراب‌ شاه نام دارد، و در ۸ کیلومتری شرق شهر داران قرار دارد. لازم به ذکر است رشته کوه دالان کوه در ادبیات نیز زمینه ساز و الهام بخش شعر برخی شاعران قرار گرفته است، به عنوان مثال مجموعه شعر عروس دالان کوه اثر قائد بختیاری، که نام آن برگرفته از این رشته کوه است.
قله‌های مهم این رشته‌کوه عبارت‌اند از : داراب‌ شاه، دالان‌کوه (مسیر پناهگاه)، نشاط (دامنه) و تاوا (آنالوجه).
آسان‌ترین مسیر برای صعود به قلهٔ داراب شاه از روستای آنالوجه و دشت چال‌گاو در دامنهٔ جنوبی این قله است.
این رشته‌کوه که در ادامه به سد زاینده‌رود می‌رسد، هم‌اکنون تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست با نام منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ دالان‌کوه است. در قلهٔ دالان‌کوه، بقایای آثار یک ساختمان قدیمی مشاهده شده که هنوز مشخص نیست به چه علت در قلهٔ کوه ساخته شده اما طبق تاریخ شفاهی موجود بر سر زبان مردم روستای آنالوجه، قلعه‌ای متعلق به شاهی به نام داراب‌ شاه بوده و آجرهای آن در دشت چال گاو در محلی که امروزه به نام کوره مشهور است پخته می‌شده و توسط بزهای در حال چرا به قله حمل می‌شده.
این قلهٔ مخروطی‌شکل به‌ دلیل شباهت ظاهری که به قله دماوند دارد به دماوند اصفهان معروف است.
قله دالان کوه یکی دیگر از قله‌های رشته‌کوه دالان‌کوه است که مورد توجه کوهنوردان می‌باشد. با ارتفاع ۳۶۳۶ متر از سطح دریا، در جبههٔ شمالی این رشته‌کوه قرار دارد و مسیر صعود این قله، از پناهگاه دالان‌کوه شروع می‌شود. پناهگاه و مدرسهٔ کوهنوردی دالان‌کوه در جاده تیران به سمت داران بعد از روستای کرد علیا با فاصلهٔ ۳کیلومتری از جادهٔ اصلی قرار گرفته‌است.
علت نامگذاری کوهستان:
بر طبق یک بیان در زبان لری به عقاب ، دال می‌گویند پس دالان کوە بە معنای کوە عقاب ها است. در روستاهای بختیاری از این کوه به شکل سر عقاب یاد می‌کنند.
و بر طبق بیانی دیگر از آن‌ جایی که این رشته‌کوه از دو خط‌الرأس موازی از روستای چشمه احمدرضا در منطقه کرون تا فریدن تشکیل شده‌است و حد فاصل آن‌ها دشت‌ های وسیعی وجود دارد و فضایی شبیه دالان به وجود آورده‌ است، به «دالان‌کوه» مشهور شده‌است.
دشت چال‌گاو، چهل گاو یا چل گاو، دشتی پر از چشمه و مرغزار و گیاهان کوهستانی است که در بین دو رشته‌کوه، در میانه ارتفاع دالان‌کوه قرار دارد. منطقهٔ گردشگری چال گاو همه ساله پانزده خرداد پذیرای جمع کثیر کوهنوردان و گردشگران می‌باشد.
منبع:سایت ویکی پدیا.
گزارش صعود :
دو روزه مورخ : ۱۴۰۲/۴/۲۲٫۲۳
شرکت کننده:محمد کیانی (انفرادی)
به نام خداوند جان و جهان آفرین.
می نگارم یادگاری تا بماند روزگاری.
در پی اجرای برنامه های کوهنوردی امسال نوبت به قله داراب شاه رسید. و با اینکه حدود یک ماه از وقت مناسب صعود آن گذشته بود ، با موفقیت انجام شد.
زمانی که مسیر های ثبت شده صعود به این قله را بررسی می‌کردم ؛ دو مسیر را مد نظر قرار دادم.
تصمیم گرفتم از یکی صعود کنم ، و از دیگری برای فرود استفاده کنم.
پنجشنبه مورخ بیست و دوم تیر ماه ساعت ۱۲ ظهر از منزل خود در شهر کنگاور خارج شدم ، و با وسیله های گذری خود را به دوراهی نهاوند ، شهر نهاوند و شهر بروجرد رساندم.
ساعت ۱۵:۳۰ از ترمینال این شهر سوار اتوبوس اصفهان شدم.
ساعت ۱۹ در ابتدای کمربندی شهر داران پیاده شده ، خود را با تاکسی تلفنی به روستای آنالوجه رساندم.
این روستا حدود بیست و دو کیلومتر با شهر داران فاصله دارد. ارتفاع آن از سطح دریا حدود ۲۵۰۰ می‌باشد. و مردم آن ترک قشقایی هستند.
ساعت ۱۹:۴۰ از جاده خاکی بالای روستا صعود به قله داراب شاه را آغاز کردم.
بعد از ده دقیقه به مکانی برای پارک خودرو رسیدم ، که بیش از آن امکان حرکت برای خودرو ها نبود.
ولی موتور سیکلت ها از ادامه پاکوب تا دشت چال گاو و چشمه کرد رفت و آمد میکنند.
پاکوب مسیر دره کاملاً مشخص است. و حتی فرسوده شده و باعث نشستن گرد و خاک بر روی کفش می‌شود.
در امتداد یک رود خشک با شیب ملایم بالا میرود.
ساعت ۲۰:۴۰ به بالای این دره رسیده( ارتفاع ۳۱۰۰) و وارد میدان چال گاو شدم. هوا تاریک شد.
ساعت ۲۱:۰۲ به چشمه چال گاو ( ارتفاع ۳۰۰۰) رسیده ، مقداری آب نوشیدم ، و دشت هموار را به سمت چشمه کرد ادامه دادم.
قبل از رسیدن به مقصد با تعداد پر شماری سگ گله از نژاد قهدریجان ( نام روستایی از توابع اصفهان) با رنگ سیاه ، جسه متوسط و سر بزرگ برخورد کردم.
بعد از مشاجره زیاد و درست قبل از درگیری ، یک جوان چوپان میانجی شده و ماجرا ختم به خیر شد.
ساعت ۲۱:۴۲ به چشمه کرد رسیدم.( ارتفاع ۳۱۰۰)
کمپ زده ، شام خورده و خوابیدم.
جمعه مورخ بیست و سوم تیر ماه ساعت ۶:۱۳ بعد از خوردن صبحانه و دیدار با یک جونده کوچک ، محل کمپ خود را رها کرده ، صعود به قله را با پاکوب مشخص ادامه دادم.
در عکسی که ساعت ۶:۲۲ کمی بالاتر از محل کمپ از میدان چال گاو گرفته ام تمام مسیر پیموده شده در دشت مشخص است.
در مسیر صعود ، ساعت ۷:۴۷ به دهانه دو غار عمودی رسیدم که مخصوصاً در برف زمستان می‌توانند خطر آفرین باشند.
ساعت ۸:۰۰ به یک میله راهنما رسیدم ، که از آنجا نوک میله بلند قله هم پیدا بود.
صعود را از کنار تیغه قله ادامه داده ، در زیر قله از تیغه بالا رفتم ؛ که مقداری دست به سنگ داشت.
ساعت ۸:۱۷ موفق به فتح قله داراب شاه شدم.
ارتفاع ثبت شده جی پی اس برنامه ویکی لوک من با آن چیز که روی تابلو بود اختلاف داشت، و کمتر بود.
چند عکس گرفته ، مسیر صعود را بازگشتم.
در مسیر فرود به چند تیم کوهنوردی برخوردم.
ساعت ۹:۴۵ به محل کمپ خود رسیده ، حدود یک ساعت برای صرف قهوه ، استراحت و جمع کردن کوله پشتی سپری شد.
ساعت ۱۱ از چشمه آب برداشتم و اینبار مسیر چشمه و باغ قوزولچه را در پیش گرفتم.
بیشتر مسیر فاقد پاکوب بود ، که تصاویر باقی مانده و طی شده آن را در فواصل کوتاه به هم ثبت کردم.
ساعت ۱۲:۴۰ به چشمه قوزولچه رسیدم ، و دقایقی را در زیر درختان باغ برای خوردن آذوقه و استراحت سپری کردم.
از روستا تا محل این چشمه و باغ دارای جاده خاکی خوبی هست. این مکان محل پارک خودرو کوهنوردان می‌باشد. امکان تردد بیشتر برای وسایل نقلیه نیست.
مقداری از جاده خاکی را پیموده ، برای زودتر رسیدن به انتهای روستا از جاده خارج شده و از بیابان اطراف روستا میانبر زدم.
ساعت ۱۳:۴۸ به ورودی روستا رسیده ثبت مسیر برنامه را پایان دادم.
از آنجا با یک خودرو گذری به جاده چادگان _ داران رفته ، و با خودرو گذری دیگری که قصد رفتن به زمین کشاورزی خود در حومه الیگودرز را داشت به پلیس راه الیگودرز رسیدم. از آنجا با اتوبوسی که به ترمینال شهر میرفت ، خود را به میدان آخر الیگودرز رسانده ، با یک خودرو گذری به شهر درود رفتم.
از این شهر هم با خودرو گذری دیگری به شهر بروجرد رسیدم.
از آنجا هم به وسیله خودرو گذری که مقصد ایلام داشت به دوراهی نهاوند رسیده ، با خودرو گذری دیگری وارد شهر کنگاور شدم.
غروب ، قبل از تاریک شدن هوا به منزل خود بازگشتم.
خدای بیننده و یاری دهنده را پرستیده و می ستایم.
پایان.