شابيل به درياچه شورابيل دفعه دوم

روزسوم
حركت از شابيل به اردبيل
مسافت طي شده ٦٦ كيلومتر ارتفاع طي شده ٥٤٥ متر
شروع مسير با يك سربالايي نفس گير شروع ميشد اما باتوجه به امادگي صبح گاهي ما بسرعت به سرپاييني ميرسيم واينجاست كه سبلان را باتمام ابهتش ميتوانيد ببينيدواوهم نظاره گرشماست و پس ازرسيدن به ابگرم قطورسويي ومكثي كوتاه راه سردابه كه جاده ايي خاكي وسربالاست پيش ميگيريم وپس ازرسيدن به اوج ونگاهي دقيقتر به سبلان به راه خود ادامه ميدهيم وازاينجا به بعد سربالايي جاي خود رابه سرپاييني وهمينطور داستان ادامه پيدا ميكند ودشتهاي سبز وپراز بابونه، شقايق ، كلزا چشمها را ميفريبد وهمينطور كه ازطبيعت بكر لذت ميبرديم ، نم نم باران شروع به باريدن كرد وبسرعت به سرعت ان افزوده شد وباتوجه به گرم بودن هوا ، من فقط كفشهايم را با كاورپوشاندم وهمانطورباسرعت به ركابزدن ادامه دادم تا به سردابه رسيديم ودرانجا براي نهار متوقف شديم ولباسها را عوض كرديم
ازاينجا تا شابيل چيزي براي گفتن وجودندارد وشب رادراردبيل مانديم تا با روياي سوباتان بخواب برويم

روز چهار نئور به تالش
مسافت طي شده ٧٣ كيلومتر ارتفاع كسب شده ٩١٩ متر
صبح زود بار وبنديل ودوچرخه ها رابارنيسان كرده وتوسط دو اژانس راهي درياچه نئورشديم وپس از گذراز شهر اردبيل ، بطرف جاده خلخال رفتيم واز روستاي بودالالو بطرف چپ پيچيده وهمينطور به ارتفاع مان اضافه ميشد كه به درياچه نئور رسيديم وپس ازخوردن صبحانه راهي سوباتان شديم وحاده نه چندان خوب خاكي مارا بطرف ابرها ميبرد وهرچه بالاتر ميرفتيم برفهاي بيشتري ميديديم ورودها از اب شدن انها جاري ميشد وبه زيبايي مسير ميافزود ووقتي به ٢٩٥٨ رسيديم ، سرپاييني شروع شد وجاده خرابتر ومتاسفانه لنتهاي جلوي من رو بهاتمام بود واين مرا نگران ميكرد چون حركت دراين شيب بدون ترمز جلو سخت ميشد
هرچه بطرف سوباتان ميرفتيم سبزتر وزيباتر ميشد وبالاخره به دشت زيباي سوباتان رسيديم وبطرف ابشار حركت كرديم ووقتي به ابشار رسيديم خارجي هاي گروه گفتند (rain is coming )
وچند دقيقه بعد با رعدوبرق مخوفي باران شروع به باريدن كرد وماهم با پوشيدن لباسهاي ضد اب بطرف پايين حركت كرديم وهرلحظه برشدت باران افزوده ميشد وديگر اثري از گروه نبود وهمه پراكنده بطرف پايين حركت ميكردند واز همه طرف جاده اب جاري بود وگاهي اوقات سي سانتيمتر اب بود وازيك نقطه به بعد دوباره گروه شكل گرفت وهمگي بطرف پايين حركت كرديم و در سه راهي اق اولر دوباره دور هم جمع شديم وبطرف تالش حركت كرديم ووقتي به تالش رسيديم كفشها چند كيلوگرمي شده بود وشب را درخانه معلم تالش گذرانديم و صبح هم به تميز كردن دوچرخه ها درپاركينگ خانه معلم كه حياط مدرسه بودپرداختيم وهمينطور بچه ها ميومدند و مدام سوال ميكردند كه اينها كجايي هستند وhello ميگفتند
من ازبچه پرسيدم كشور چك كجاست ومتاسفانه هيچ كدام نميدونستند كجاست ونهايتا ميگفتند اروپا