نایبند و دیگ رستم

از تهران تا نایبند راه درازی است . حداقل ۱۲ساعت تا طبس راه است و از طبس تا نایبند کمتر از سه ساعت راه نیست .
نایبند جای عجیبی است . از هر طرف با اولین آبادی حدود ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد . یعنی اگر به زمان قبل از جاده و ماشین برگردیم و کاروان های شتر را که از کرمان پا به کویر گذاشته بودند تصور کنیم ، بعد از حداقل ۵ روز که از راور کرمان عبور کرده بودند ، در مسیری که آب و علفی نیست ، می رسیدند نایبند . جایی که هم آب هست و هم گل و بلبل و میوه و نخل و همه چی . بهشتی است برای خودش . جایی که باید تجدید قوا کرد تا ۵ روز دیگر که قرار بود در صحرای خشک تا دیهوک راه طی شود .
نایبند از یک طرف به کوه هایی زیبا تکیه داده و از بلندی تپه هایی که نایبند بر آن مستقر است ، کویر تا چشم کار می کند دیده می شود . فراخ و یکدست .
دور روستا پر است از مزارع و باغات خرما که سبز سبزاند و به نظر می رسد ،طبیعت سخاوتمند تر از آنی بوده که در لوت معمول است .
وارد روستا که میشوی ، نوجوانان جلو می آیند و می خواهند که راهنمای ما باشند . بعد از مدتی کودکان ۶-۷ ساله هم می آیند و می خواهند قلعه را له ما نشان دهند . همراهشان راهی قلعه می شویم. از کوچه های خشتی که معلوم است تازه کاهگلشان تجدید شده رد می شویم . روی دیوار ها با رنگ اسپری ، راهنما نوشته اند . کوچه هایی را که باریک اند و کلی بالا پایین دارند رد می کنیم و می رسیم به برج دیدبانی . جایی که بهتر از همه جا نایبند دیده می شود .
زیبایی این روستا خیلی قابل وصف نیست ولی می توانم بگویم کمتر از دوساعتی که در روستا بودیم ، ارزش این راه طولانی را داشت .

در فاصله کمی از روستای زیبای نایبند ، دیگ رستم قرار دارد . چند ساختمان پراکنده که پشت آنها در پایین تپه ای که پشت ده است ، آبگرم و استخرهایش قرار گرفته . آب گرم از کوه در جویی روباز جاری است و در بیرون در ورودی استخر جریان آن دیده می شود که قسمت کمش وارد استخر می شود و بیشترش ، وارد مردابی در پایین دست استخر که دورش را درختان نخل گرفته اند . از بس که داغ است ، همه آب را به استخر هدایت نمی کنند . روباز است تا کمی خنک تر شود وقتی وارد حوض می شود . زنانه و مردانه دارد و در محوطه ای که با بلوک های سیمانی ساخته شده ، حوضی سیمانی در وسط و چوب رختی آویخته به یکی از دیوارها که از حوض دورتر است برای تعویض لباس . امکانات ابتدایی است ولی آب گرمش بسیار خواستنی و اولین قدمی که در حوض می گذاری کافی است برای زدودن خستگی سفر طولانی .
مسافر زیاد ندارد ولی هستند چند نفری که از کاشمر و مشهد و طبس که سر راهشان ، آمده اند تا به دیگ رستم هم سر بزنند .
آبگرمی در دل کویر و در واحه ای که پر از نخل های زیباست ،چیزی نیست که براحتی پیدا شود و براحتی بتوان از آن گذشت . در نایبند و در دیگ رستم ، سعی کردم از همه لحظات نهایت لذت را ببرم . چون بعید می دانم باز گذرم به اینجا بیفتد و حیفم می آمد از این زیبایی که بی بهره از کنارش رد شوم .