Νεροκούρου-Ραφιόλι-Αγ.Μαρίνα

Στην περιοχή υπάρχει ενα αρκετά πλούσιο δίκτυο μονοπατιών που σου δίνει αρκετές επιλογές για πεζοπορία ή προπόνηση ορεινού τρεξίματος. Πολύ όμορφες όλες οι διαδρομές,με μοναδική θέα σε όλα τα Χανιά και τον κόλπο της Σούδας. Υπάρχει επιλογή να ανέβει κάποιος ως την Μαλάξα και από εκεί να κατέβει προς το δεύτερο εκκλησακι της περιοχής,την Αγία Ελεούσα κάνοντας εναν πιο διανθισμένο χιλιομετρικά κυκλο και επιστρέφοντας μέσα απο το χωριό στο σημείο εκκίνησης.
Πολύ καλη επιλογή για κοντινή βόλτα ή προπονηση όταν ο διαθέσιμος χρόνος είναι περιορισμένος.

Το Ραφιόλι και το Μετόχι Ησυχάκη βρίσκονται στην περιοχή Νεροκούρου στην τοποθεσία Χαλομέτοχο κι αποτελούν ενιαίο κτιριακό συγκρότημα της ενετικής περιόδου, με εξαιρετική αρχιτεκτονική σημασία. Το Ραφιόλι έχει κηρυχθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Σήμερα το συγκρότημα αποτελεί ιδιωτική περιουσία.
Ως Ραφιόλι είναι γνωστή περισσότερο η κρήνη της περιοχής, ενώ το εντυπωσιακό συγκρότημα κατοικιών είναι γνωστό ως Μετόχι Ησυχάκη. Το μετόχι διέθετε το μοναδικό αναγεννησιακό κήπο της Κρήτης που κάλυπτε τρία επίπεδα.

Πηγή: ⭐ Ταξιδιωτικός Οδηγός Κρήτης⛵⭐ - Μετόχι Ησυχάκη και Ραφιόλι cretanbeaches.com


Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την ονομασία Βερέκυνθος από το θαυμαστό καλλιτεχνικό χωριό στον κόμβο Σούδας. Το ΒΙΟΠΑ αυτό έλαβε την ονομασία του από το όρος της Μαλάξας με τις δυο κορυφές Πούπα 550μ υψομ. και Ζούρβα 610μ που έχει κατα κάποιο τρόπο εδραιωθεί ότι η αρχαία ονομασία του ήταν αυτή. Τα Λευκά Όρη αναφέρονται σε παλαιότερα κείμενα και χάρτες σαν Άσπρα Βουνά, Μαδάρες, Σφακιώτικα βουνά κ.λπ. Ο αλησμόνητος όμως φίλος Γάλλος καθηγητής Πωλ Φωρ, που η Κρήτη πολλά του χρωστάει, στο βιβλίο του “Η καθημερινή ζωή στην Κρήτη την Μινωική Εποχή’ αναφέρεται σε αρχαία τοπωνυμία. Το Μάλα ήταν το κωνικό βουνό (Μαλάξα). Το τάρ το βαραθρο ή γκρεμός, (αρχαία Ταρρα – φαράγγι). Και κύνθος η οροσειρά. Σε άλλο κείμενο του είχε αναφερθεί στο αρχικό Βερεκ (Μπερέκ) αν θυμάμαι με εξήγηση για το λευκό οπότε Βερεκκυνθος, λευκό βουνο»

ΒΕΡΕΚΥΝΘΕΣ ή Βέρεκύνται η Βερέκυντες. Αρχαίος φρυγικός λαός κατοίκων ανατολικώς των παραλίων τής Μικράς Ασίας, των κατοικουμένων από τούς Κάρας και τούς Λύδιους. Ούτε οί αρχαίοι είχαν ακριβή γνώσιν τής χώρας των Βερεκυνθών, έπίστευον δε ότι εις το εσωτερικόν τής Μ. Άσίας υπήρχεν οχυρά πόλις Βερεκύντιον παρά τόν Σαγγάριον και όρος Βερέκυντος, λαβόντα τό όνομα από ήρωα τινά Βερεκύντην. Βερεκυνθίας δε ελέγετο από τους Ίωνας των μικρασιατικών παραλίων ό εκ του εσωτερικού τής Μικρασίας πνέων ανατολικός άνεμος. Βερεκυνθία επίσης έπωνομάζετο και η Θεά Κυβέλη. Επίσης σε άλλο κείμενο ότι στην Φρυγία υπήρχε όρος Βερέκυνθος.
Πηγή: άρθρο Α.Πλυμάκη