دوچرخه سواری، مسیر سنندج به حسن آباد و مربزان

دوچرخه سواری، مسیر سنندج به حسن آباد و مربزان
ساعت حرکت ۷:۴۵
مسیر از سنندج به روستای حسن آباد و از حسن آباد به روستای مربزان از جاده قدیم(خاکی) که از داخل روستا می باشد بوده، بازگشت به گویزه کویر و هم زمانی با مراسم نوروز.


قلعه حسن‌آباد سنندج
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبریپرش به جستجو
حسن اباد سنندج.png
قلعه حسن‌آباد در ۵ کیلومتری سنندج در جنوب روستایی به نام حسن‌آباد واقع شده‌است. گفته می‌شود که این قلعه از آن دوران اشکانیان و ساسانیان می‌باشد و به نام مرکز حکومت غرب ایران کنونی بهره‌گیری می‌شده‌است.نام این منطقه به دلیل حکومت امیر حسن خان اردلان به نام حسن آباد شهرت یافته است.


محتویات
۱ تاریخچه
۲ طراحی قلعه
۳ منابع
۴ جستارهای وابسته
تاریخچه
حسن اباد سنندج2.png
در سال ۷۴۶ هجری قمری «امیر حسن خان اردلان»، بر بلندای کوهی در جنوب روستا، قلعه مستحکمی برای مرکز حکومت خود بنا کرد. در اوایل قرن دهم هجری قمری هلوخان اردلان والی وقت کردستان، آنجا را مقر حکومت قرار داد. احتمالاً آبادی و قلعه حسن‌آباد قبل از تأسیس شهرِ سنه دژ (سنندج) مرکز ولایت کردستان بود و از سال ۱۰۴۶ هجری قمری پس از انهدام قلعه حسن‌آباد، سنندج مرکز ولایت کردستان گردید. آثار و بقایای تأسیسات قلعه حسن‌آباد، هنوز بر جای است.

طراحی قلعه
قلعه حسن‌آباد از جمله تپه‌های سخت‌گذر و راهبردی منطقه‌است که دارای شیب نسبتاً شدیدی در دامنه کوه‌است. این قلعه از نوع قلعه‌های کوهستانی است که دارای دیوارهای بلند سنگی در شیب کوه و برج‌هایی در امتداد دیوارهاست. دیوار قلعه حدود۱۱۰۰متر است که از ارتفاع ۲۰۰متر شروع و تا ارتفاع ۴۰۰ متر بالا می‌رود، ساختمان‌های اداری و نظامی اصلی داخل قلعه در بلندترین نقطه کوه در ارتفاع ۴۰۰ متر بنا شده‌است که عمدتاً دارای معماری آجری است. از پایین‌ترین قسمت دیواره تا بالای کوه به صورت طبقاتی سکوهایی برای احداث ساختمان ساکنان قلعه در لایه بیرونی تپه ایجاد شده و همچنین قلعه دارای برج و بارو و حصار سنگی است که نوع مصالح آن از جنس سنگ لاشه محل و ملات گل است.

به گفتهٔ باستان شناسان بی گمان در جنگ‌های ایران و روم از این منطقه به نام یکی از بزرگ‌ترین دژها و پایگاه‌های مبارزه برای ایرانیان بوده‌است. همچنین بعدها در دوران صفویان این منطقه مرکز حکومت حاکم کردستان (اردلان) بوده‌است. درگیری‌هایی میان اردلان و پادشاه صفوی رخ داده که منجر به صلح میان هر دو سو شده‌است. بر پایهٔ این صلح پادشاه صفوی از اردلان خواسته که بخش‌هایی از این قلعه ویران شود.

زمانی پیش در این منطقه یک گورستان گروهی یافت شد که دیرینگی آن حد اقل ۳۰۰۰ سال برآورد شده‌است. همچنین کوزه‌های بزرگ پر از مفرغ و… یافت شد.

قلعه حسن‌آباد به شماره ۱۱۷۵۸ در تاریخ ۲۴ اسفندماه ۱۳۸۳در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است؛ و یکی از بهترین و معروف‌ترین جاذبه‌ها گردشگری کردستان است و آثار باستانی بسیاریس در آن کشف شده‌است ویکی از اهالی روستایی که این قلعه در آن قرار دارد هم در آن گنجی پیدا کرده بوده‌است.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران سنندج، از حاکمان نامداری که در قلعه حسن آباد حکومت کرده اند، می‌توان هلوخان و احمدخان و بنیانگذار حکومت اردلان، امیرحسن خان را نام برد. طرح و نوع ساخت قلعه به گونه ای است که نشان دهنده ساخت آن در زمان قبل از حکومت امیرحسن خان است. تنها راه ورودی به قلعه در قسمت جنوب تپه قرار دارد و دیگر قسمت‌های تپه به صورت صعب العبور بوده و دسترسی به قلعه اصولاً غیرممکن است. برای محافظت بیشتر از ساکنان قلعه حسن آباد، منازل مسکونی و تجهیزات نظامی حصاری قطور و بلند دور تا دور شهر را احاطه کرده بود. حصار مذکور برای حفاظت و دفاع از خطرات تهاجم دشمن ساخته شده بود.
علاوه بر این دیوار بلند قلعه حسن آباد از لحاظ تجهیزات دفاعی، دارای ۳برج نگهبانی بوده که هر کدام به اندازه ۴۰۰متر از حصار اصلی قلعه فاصله داشته است تا چند سال پیش، ۲عدد از این برج‌های محافظتی قلعه پایدار بود تا این که ساکنان روستای مذکور برای استفاده از سنگ‌های به کار رفته در ساخت برج ها، آنها را خراب کرده اند.
قلعه تاریخی حسن آباد در ۵کیلومتر شهرستان سنندج قرار دارد. آثار باقی مانده از این قلعه متعلق به سال ۷۴۶ه .ق تا ۱۰۵۴ه .ق ۱۲، نفر از حاکمان اردلان بر آن قلعه حکمرانی کرده اند، تا این که در سال ۱۰۴۵ه .ق سلیمان خان اردلان، قلعه را متروک اعلام کرده و به جای آن شهر سنندج را بنا کرد و مرکز فرمانروایی اردلان‌ها را به این شهر انتقال داد.
از پایین‌ترین قسمت دیواره تا بالای کوه به صورت طبقاتی سکو هایی ‏برای احداث ساختمان ساکنان قلعه در لایه بیرونی تپه ایجاد شده و همچنین قلعه دارای برج و بارو و ‏حصار سنگی است که نوع مصالح آن از جنس سنگ لاشه محل و ملات گل است.
قلعه حسن آباد به شماره 11758 در تاریخ 24 اسفند ماه 1383 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.