D7 Stelvio

landeck

Het district Landeck is een van de acht bestuursdistricten (Bezirke) waarin de Oostenrijkse deelstaat Tirol is onderverdeeld. Het grenst in het westen aan het district Bludenz in de deelstaat Vorarlberg, in het oosten aan het district Imst, in het noorden aan het district Reutte en in het zuiden aan het Zwitserse kanton Graubünden en de Italiaanse provincie Zuid-Tirol. Auteur:

Prutz

De Inn stroomt hier met een grote boog langs de brede grasvlakte waarop Prutz (866 m; 1300 inw.) aan de ingang van het Kaunertal ligt, met zijn fraai beschilderde huizen en twee middeleeuwse torens. Prutz heeft slechts enkele gebouwen behouden die gespaard zijn bij een verwoestende brand aan het begin van de 20ste eeuw. Het zijn de vroegere dorpsburcht 'zum Turm in der Breite' (14e eeuw), de Gasthof Gemse en de laatgotische Pfarrkirche uit 1521 met barokinterieur. De beelden van de zijaltaren zijn gemaakt door de kunstenaar Andreas Kolle (1680-1755) uit Fendels (1356 m), het hoog en zonnig boven Ried gelegen dorpje, dat zelf nog een kerk uit de 13e eeuw bezit. Auteur:

Tösens

Het geboortedorp van Martin Sterzinger, de aanvoerder in de strijd van 1703 bij de Pontlatzerbrücke, noordelijker in het dal van de Inn. Bij dit vriendelijke dorpje ligt eenzaam op de helling richting Serfaus nog een belangwekkende gotische kerk, de Filialkirche St. Georg, rijkbeschilderd met fresco's door Max Mailer uit Innsbruck (1482). Over de oude Romerbrücke liep ooit de Romeinse weg over het terras van Serfaus naar Prutz Auteur:

See-paznaum

Schnatzerau en Silvretta Strasse Auteur:

Nauders

Via de Kajetansbrücke gaat de brede Bundesstrasse nr. 315 via tunnels en overdekte lawinegalerijen omhoog. Onder het door keizer Ferdinand in 1840 gebouwd fort, thans museum (in de rotsen) bereikt de weg Nauders (1394 m; 1300 inw.). Behalve als internationaal bekend wintersportoord fungeert deze zonnige plaats onder de naam Drielandenpunt als een uitstekende startplaats voor bergtochten en excursies (zweefbaan Bergkastelboden naar 2173 m; stoeltjeslift Kleinmutzkopf 1812 m). Het is van hieruit slechts vijf kilometer naar de Reschenpas op de grens met Italië, en de Zwitserse grens ligt slechts acht kilometer verwijderd over het uitzichtrijke Norbertsattel (1405 m). Met ruime zigzags daalt daar de oude Engadinerweg af naar het grenskantoor bij Martinsbrück aan de Zwitserse En (Inn). De nieuwe Reschenstrasse voert om Nauders been, zodat men in het dorp geen last heeft van het doorgaande verkeer. Tussen de oude en de nieuwe weg staat aan de zuidkant van het dorp op een hoogte het herkenningsteken van Nauders; de burcht Naudersberg. De burcht bestaat al minstens sinds de 13e eeuw, toen de graven van Tirol hier heersten. Aartshertog Sigismund, en later keizer Maximiliaan hebben de burcht tot een vesting met torens en poort laten ombouwen. In de 15e eeuw was het gebied immers nogal eens strijdtoneel als omstreden landsgrens tussen de Tirolers en de Engadiner 'Bündnern'. Naar het zuiden ziet de burcht uit op de Ortlergroep in de verte, voor de Tirolers was dit eeuwenlang de grens met Italië, die pas in 1918 werd teruggeschoven tot op de Reschenpas. Thans is de burcht in gebruik als vakantieoord. Voor de burcht staat de heilige Boom van Nauders, en de kleine kapel aan de voet van de Naudersberg is gewijd aan de heilige Leonhard (beschermheilige van het vee). Aan de oostkant van het vaak gebrandschatte Nauders verraadt de Pfarrkirche (1512) zijn aanwezigheid door zijn hoge slanke toren met rode torenspits. Auteur:

Reschenpass

De Reschenpas (Duits: Reschenpass, Italiaans: Passo di Resia) is een bergpas op de grens tussen Oostenrijk en Italië. De pas verbindt de Oostenrijkse deelstaat Tirol met de regio Vinschgau in Zuid-Tirol. De bergpas vormt tevens de scheiding tussen de Ötztaler Alpen en de Sesvennagroep. De Reschenpas voert vlak bij het Zuid-Tiroler plaatsje Reschen (Ital.: Resia) over de maximale hoogte van 1504 meter. Verder voert de bergpas langs de Oostenrijkse plaats Nauders en de Italiaanse plaatsen Graun, Langtaufers en St. Valentin auf der Haide. Auteur:

Males Venosta

Malles Venosta (1051 m; 4600 inw.) is de belangrijkste plaats in dit gedeelte van het dal (woensdagmorgen markt). Invloeden uit diverse windstreken hebben cultureel hun stempel op Malles gedrukt, invloeden die duidelijk terug te vinden zijn in de bouw- en de frescokunst. Vijf oude torens beheersen het silhouet van Malles: drie romaanse, een gotische en een ronde kasteeltoren. Het belangrijkste monument van het plaatsje is de kerk St. Benedikt. Deze kerk hoorde in de Karolingische tijd bij de abdij van Müstair, 10 km westelijker in Zwitserland gelegen. In de kerk van deze abdij bevindt zich een van de belangrijkste frescocycli (omstreeks 800) in de stijl van de zogenaamde Karolingische renaissance. Hier in Malles vindt u waardevolle frescofragmenten (begin 9e eeuw) in dezelfde stijl. De schilderingen op de altaarwand bleven het best bewaard. Let op de portretten op de smalle muurvlakken tussen de nissen. Links ziet u de wereldlijke stichter van de kerk, de graaf van Vinschgau. Dit is een van de weinige schilderingen van een Karolingische edelman in vol ornaat. Op de rechtertussenmuur is de geestelijke opdrachtgever afgebeeld, de abt van Müstair. Helemaal links ziet u nog resten van de oorspronkelijke stucwerkzuilen met bandornamentiek die de nissen flankeerden, en een kapiteel met een drievoudige 'januskop' met daarbovenop een hurkend fabeldier.In Malles zijn verder nog de parochiekerk (barok zijaltaar met retabel van Knoller) en de ruïne Frohlichsburg (12e eeuw, resten van het hoofdgebouw en ronde toren) bezienswaardig. Auteur:

Hotel Münsterhof

Auteur:

Benedictijner abdij Sankt Johann

De Benedictijner abdij Sankt Johann in Müstair is sinds 1983 één van de Zwitserse werelderfgoederen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Auteur:

Overgang

We verwijderen ons van de Stelvio en gaan de Passo del Umbrail op. Tevens grensovergang van Italië naar Zwitserland Auteur:

Umbrailpass 2501m 12%

De Umbrailpas (Italiaans: Giogo di Sta. Maria / Alternatieve Duitse naam: Wormserjoch) ligt op de grens van Italië en Zwitserland in het Nationaal Park Stelvio. De pashoogte ligt niet ver van de 250 meter hogere Stelviopas. In vroegere tijden vormde de Umbrailpas de verbinding tussen het Val Venosta (Vinschau) en het Valtellina. De huidige weg is in 1901 aangelegd. Vanwege de hevige sneeuwval op de pashoogte is de weg over de Umbrail ieder jaar van oktober tot mei afgesloten voor verkeer. Auteur:

Passo Umbrail

De Umbrailpass (Italiaans: Giogo di Sta. Maria, Duits: Wormserjoch) ligt op de grens van Italië en Zwitserland in het Nationaal Park Stelvio. De pashoogte ligt niet ver van de 250 meter hogere Stelviopas. De beklimming start vanuit Bormio en loop gelijk met de Passo dello stelvio. 3 km van de top van de Stelviopas slaan we links af naar de Umbrailpas. Top : 2501 m Lengte : 18.3 km Hoogteverschil : 1300 m Gemiddeld stijgingspercentage : 7.1 % Maximale stijging : 13.6 % Haarspeldbochten : 40 Bijzonderheden : Bochten genummerd van 40 naar 1 Auteur:

Santa Maria Val Müstair

Santa Maria Val Müstair is een voormalige gemeente in het Zwitserse kanton Graubünden en ligt in het Reto-Romaanse Val Müstair. Tot de gemeente behoren naast de hoofdplaats ook de kleine bergdorpen Sielva, Pizzet, Pütschai, Craistas en Büglios. Het hoogste punt van de gemeente vormt de 3033 meter hoge Piz Umbrail die zich ten westen van de Umbrailpas verheft. Van de bevolking spreekt een meerderheid van 70% de Reto-Romaanse taal, het aantal neemt echter af, in 1970 sprak nog 81% deze oude taal. Het belangrijkste bouwwerk in het centrum is de dorpskerk uit 1492. Santa Maria Val Müstair is een belangrijk verkeersknooppunt. Naar het oosten gaat de weg richting het Italiaanse Merano en de Reschenpas. Ten zuiden van de plaats ligt de 2501 meter hoge Umbrailpas en ten westen van Santa Maria ligt de Ofenpas die de verbinding vormt met het Engadin. Auteur:

Bagni di Bormio

Bagni di Bormio (1335 m), circa 3 km ten noorden van Bormio, bestaat uit twee gedeelten. Bagni Vecchi, het oude gedeelte, bezit nog baden uit de Romeinse tijd (onder andere de Pliniusbron, nu voor drinkkuren in gebruik) en daar bevindt zich de S. Martino-grot die dient als 'auditorium' (transpiratiekuur). Bagni Nuovi is uitgerust met moderne baden en een groot thermaal zwembad. Negen warme bronnen ontspringen in het parklandschap van sparrenbossen en weiden aan de voet van de imposante Monte Reit (3075 m). Er zijn volop mogelijkheden voor wandelingen in de directe omgeving (het inlichtingenbureau geeft een kaart uit), maar de meeste aandacht trekt toch het Ortlergebergte. Auteur:

Passo dello Stelvio (vanuit Bormio

Average : 7.1 % Length: 21.5 km Height start: 1225 m Height top: 2758 m Gradient: 1533 m Auteur:

Bormio

Bormio (1225 m; 4200 inw.) is een vakantieoord in het brede grazige dal van de Adda, het bovendeel van het Valtellina ten westen van het Ortlergebergte. lets hoger ligt het kuuroord Bagni di Bormio, waar u uitzicht heeft op Bormio en het dal. Vanwege het feit dat Bormio tweemaal de wereldkampioenschappen wintersport heeft mogen organiseren, zou men meer allure verwachten. Maar Bormio zelf is eenvoudig gebleven. Het was ooit een belangrijke pleisterplaats tussen Venetië en Zwitserland. Uit die tijd is de kleine oude kern met zijn kerken en verscheidene oude huizen die opgesierd zijn met fresco's, mooie portalen en ijzersmeedwerk overgebleven. Aan het centrale plein staat de 12e-eeuwse romaanse kerk S. Vitale. Aan hetzelfde plein staat ook de voormalige kerk S. Spirito (nu Casa Bianchi met in het interieur laatgotische fresco's) en voorts het vroegere stadhuis met de massieve Torre del Commune. Aan de Via Roma staat de fraaie toren van het Casa Pedranzini. In het hoogste deel van het plaatsje staat het Palazzo De Simoni, waarin een streekmuseum is gevestigd. Net boven Bormio liggen de botanische alpentuin, de Giardino Botanico Alpino Rezia en het Museo Mineralogico Naturalistico. Bij het verkeersbureau aan de Via Stelvio 10 is informatie over Bormio en de streek te krijgen. Ten zuiden van Bormio loopt een op enkele gedeelten zeer smalle weg naar Bormio 2000, het nieuwe wintersportoord dat ook per zweefbaan is te bereiken. Auteur:

Passo dello Stelvio

Startpunt van de Passo dello Stelvio vanuit Bormio. Vanaf hier is de beklimming 21 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,1%, wat meer dan 1530 hoogtemeters oplevert. Auteur:

Passo di Gavia

Gemiddeld % : 5.5 % Afstand: 25.6 km Hoogte start: 1217 m Hoogte top: 2621 m Hoogtemeters: 1404 m Auteur:

Passo di Foscagno

Gemiddeld % : 4.4 % Afstand: 24.25 km Hoogte start: 1220 m Hoogte top: 2291 m Hoogtemeters: 1071 m Auteur:

Bormio

Auteur:

Start

Start vd route en van de Gavia Gemiddeld % : 5.5 % Afstand: 25.6 km Hoogte start: 1217 m Hoogte top: 2621 m Hoogtemeters: 1404 m Auteur:

Start

Start vd route en van de Gavia Gemiddeld % : 5.5 % Afstand: 25.6 km Hoogte start: 1217 m Hoogte top: 2621 m Hoogtemeters: 1404 m Auteur:

D7 Stelvio

Author

Trail stats

Itinerary description

Waypoints

landeck

Prutz

Tösens

See-paznaum

Nauders

Reschenpass

Males Venosta

Hotel Münsterhof

Benedictijner abdij Sankt Johann

Overgang

Umbrailpass 2501m 12%

Passo Umbrail

Santa Maria Val Müstair

Bagni di Bormio

Passo dello Stelvio (vanuit Bormio

Bormio

Passo dello Stelvio

Passo di Gavia

Passo di Foscagno

Bormio

Start

Start

Comments