Masal Countryside- ماسال/اولسبلنگاه/مشهد میرزا-مسیرکامل ییلاقات ماسال

ماسال، مقصدی برای تمام فصول

تابستان است و هوا گرم! بخصوص این روزها که از آسمان آتش می بارد. نه می توان در تهران ماند و نه مقاصد زیادی برای سفر وجود دارد.شمال هم که شاید اولین مقصد سفری است که به ذهن اکثر هموطنان متبادر میشود چندان خنک نیست، هوایش شرجی است و گرمایی که احساس میشود شاید بیشتر هم باشد. پس چه میشود کرد، به کجا سفر کنیم ، دست خانواده را بگیریم و کجا برویم که از گرما خبری نباشد و چند روزی را دور از هیاهوی شهر در طبیعت بگذرانیم.
خیلی شنیده ایم که ایران سرزمین چهار فصلی است، تنوع اقلیمی اش زیاد است و همیشه و در هر فصل دیدنی های بسیار دارد . الحق هم چنین است و در جواب دوستانی که می پرسند برای آخر هفته مان چه جایی را پیشنهاد می کنی همیشه گزینه ای در آستین دارم. گزینه هایی که گاه محدود به دوره زمانی خاصی از سال می شوند. اگر فروردین باشد می گویم که ترکمن صحرا را از دست ندهند. در اسفند خوزستان و اطراف دزفول از بهترین هاست. نیمه اول خرداد هم اگر باشد شکر دشت، بهشتی بی مثال است ....
ولی جاهایی هستند که همیشه سال فصلشان است، هر وقت که بروی حرفی برای گفتن دارند و زیبایی شان چشم نواز است، هر فصل به گونه ای.اگر از من بپرسند می گویم بطور قطع ماسال یکی از این مقاصد است. ماسال مقصدی برای تمام فصول است . البته دقیق تر اگر بخواهم بگویم ییلاقات ماسال !
ماسال شهرستانی است در گیلان، در منطقه تالش. دو شهر اصلی این شهرستان هم ماسال است و شاندر من.
حدودا شش ساعتی که ازتهران رانندگی کنیم به ماسال می رسیم . مسیری اکثرا سبز و زیبا که خستگی زیادی برای راننده ندارد. کافی است تا در اواخر بزرگراه قزوین رشت به سمت فومن بپیچید و پس از عبور از فومن و صومعه سرا به سمت ماسال بپیچید.
شهر در کنار رودخانه خالکایی قرار گرفته که از قله شاه معلم سرچشمه می گیرد. شاه معلمی که از مرتفع ترین های گیلان است.با اینکه ماسال خودش هم کم زیبایی ندارد ،مقصد اما ییلاقات این شهر است. ییلاقاتی که بر روی تابلوهای تمام میادین اصلی شهر مسیرشان مشخص شده است.
به جاده ییلاقات که وارد شویم پس از طاسکوه کم کم ارتفاع زیاد می شود و جاده پیچ و خم هایش از میان جنگل زیبایی عبور می کند و بالا میرود.اینجای جاده اکثرا مه آلود است. همینطور که با حرکت در امتداد جاده ارتفاع میگیریم کم کم از جنگل خارج می شویم، جنگلی که تا حدود کیلومتر 25 ادامه دارد.
حالا دیگر مناظر ترکیبی از مرتع و جنگل است همانهایی که در آلپ هم زیاد دیده می شود( یادم هست که دوستی از اهالی سوییس با دیدن عکسهای اینجا میگفت چقدر شبیه کشور من است). بد شانس اگر نباشیم این مناظر با تلفیقی از ابرهای کم ارتفاع در حال بالا آمدن و محو شدن ،زیباییش صد چندان می شود.
از تلارگاه عبور می کنیم و بعد هم کمی جلوتر ، حدودا 30 کیلومتر بعد از ماسال به معروفترین ییلاقات ماسال می رسیم. اینجا اولسبلنگاه است ، ییلاقی با کلبه های چوبی بسیار در ارتفاع 1500 متری دریا و مشرف بر مناظری به غایت زیبا و چشمگیر. ابر هم اگر بود به احتمال بسیار زیاد زیر پای شماست و بر بالای اقیانوسی از ابرها قراردارید که قله های پردرختی همچون جزیره هایی منفصل از میان این اقیانوس بیرون زده اند...
برای اقامت اینجا هتل هم دارد، هتلی که توسط یکی از مشاهیر کشتی کشور تاسیس شده ، گرچه که خیلی وقتی برای اداره درست اش صرف نمی کند. ولی بهترین پیشنهاد همان کلبه های چوبی هستند، خوش قیمت اند و با صفا و زیر نظر اداره میراث فرهنگی. اکثرا بخاری چوبی هم دارند که گرمایشان گاهی حتی در شبهای تابستان هم می چسبد.
اولسبلنگاه تنها انتخاب نیست .ییلاقات زیادی وجود دارد که هر کدام زیبایی خاص خود را دارند. سوئه چاله یا سواچاله بر روی زین اسبی ای قرار دارد که اگر از اولسبلنگاه به بالا نگاه کنیم کلبه های سقف قرمزش را می بینیم و خریدول هم که کمی آن طرف تر در سمت دیگر جاده قراردارد . جاده را اگر ادامه دهیم باز هم هستند این ییلاقات. تا گردنه ( حدودا در 40 کیلومتری ماسال است و حدود 2400 متر ارتفاع دارد ) که پیش برویم از کنار چند تای دیگر از این ییلاقات رد می شویم که دیگر کوچکتر از قبلی ها هستند.
بعد از گردنه که دیگر البته جاده اش خاکی است باز هم ییلاق هست و دشت شقایقی که در فصل مناسب گل بسیار دارد .کمی هم جلوتر مشهد میرزا است ، همانجا که به روایتی میرزا کوچک خان وقتی که از دست قزاق ها به خلخال می گریخت گرفتار سرما شد و از دنیا رفت....
خلاصه اش که اگر به سمت شمال می روید همه اش محمود آباد تا رامسر نیست. جاهای خاص شمال اتفاقا جاهای دیگریست. تالش را از دست ندهید که بسیار زیباست . آن طرف هم بعد از ساری است که دیدنی تر است، بهشر و بخصوص گلستان که در مجال های بعدی به سراغشان می رویم.

پ.ن:
به ییالاقات ماسال اگر می رویم یادمان باشد که به شبکه برق متصل نیستند و شبها را به لطف موتورهای برق روشنایی داریم که البته زمانش محدود است. پس بهتر است برای شارژ گوشی خود پاور بانک همراه داشته باشید.
همچون هر سفر دیگری برای زباله ها هم کیسه به همراه داشته باشیم و هیچ زباله ای را در طبیعت رها نکنیم حتی آنها که به طبیعت بر می گردند! یادمان باشد که این دسته از زباله ها هم بسته به شرایط ممکن است مدتها طول بکشد تا به طبیعت باز گردند و تا این زمان بو ومنظر بدی ایجاد میکنند بخصوص اگر در نزدیکی محل های پر رفت و آمد باشند. ( فرض کنید ده درصد از ادمهایی که از یک جاده عبور میکنند زیاله هایشان را به بهانه اینکه به طبیعت بر میگردد در کنار جاده بیندازند، تنها اگر ده درصد آنها هم اینکار را بکنند میتوان تصور کرد که کنار جاده تا کامل شدن چرخه برگشت زباله دانی میشود و در این میان زباله های جدید نیز به آنها اضافه شده اند که این چرخه می تواند همینطور ادامه داشته باشد. پس حتی زباله های قابل برگشت را نیز درطبیعت رها نکنیم.)
اگر دوستانی هم هستند که کمپ میکنند و یا دوستانی که میخواهند کبابی درست کنند توجه کنند که آتش را در هر مکانی نباید به پا کرد. متاسفانه این روزها شاهد لکه های سوخته و سیاه زیادی در مراتع هستیم که منظر بسیار بدی ایجاد میکنند. در جای مناسب هم اگر آتش به پا کردیم حتما در پایان کار از خاموش شدنش مطمئن شویم. بدیهی است که از شاخه درختان نیز نباید در تهیه آتش استفاده کرد. از ذغال استفاده کنیم و در نهایت نیز از خاموش شدنش مطمئن شویم.