Τζελιάς - Ανθρωπόλιθος - πυργος λιβαδας - Ορνιο - Μαυρη - Μαλοτηρα
near Zoúrva, Crete (Greece)
Viewed 834 times, downloaded 38 times
Trail photos
Itinerary description
Χειμερινή εξόρμηση σε ανοιξιάτικο πεδίο (ελλειψει μεγαλης ποσοτητας χιονιου) σε δυσκολο καθαρα μαδαριτικο τερέν εκτος μονοπατιού.
Απο το κακοπερατο μιτατο οπου τελειώνει ο χωματόδρομος πηγαμε στον Τζελια (2.087μ) με τον μεγαλο κουκο στην κορφη του, (Ισως ο μεγαλυτερος στα λευκα ορη τωρα που το σκεφτομαι, μαζι με αυτον στη Ζαρανοκεφαλα) κινούμενοι σε σαθρό πεδιο. Απο τον Λιμενοβραχίονα στο παλιο λιμανι των χανιων κοιτωντας τα λευκα ορη καποιος μπορει να παρατηρησει πισω απο τις μαλοτηρες ισα ισα μια μύτη να ξεπροβάλει. Ειναι η κορυφη του τζελια! 🙂
Αναποδα, απο την κορυφη αυτη φαιβεται κοιτωντας βορεια μονο ο λιμενοβραχίονας...
Απο τον τζελια κινηθήκαμε νοτιοανατολικά ψαχνοντας ξεχιονο μερος (αν και ειχαμε εξοπλισμο για κίνηση σε παγωμένο χιονι) και το ιδανικό αρμι που θα μας οδηγησει στον ογκο του Ανθρωπολιθου (2.098μ) αποφευγοντας τις δολινες.
Οποιος γνωριζει κατι για την ονομασια αυτης της κορυφης παρακαλω να μου στειλει ενα μήνυμα.
Απο τον ανθρωπολιθο πηγαμε προς το ομορφο μιτατο του πυργου της λιβαδας. Εντυπωσιακος ειναι ο ογκος της πετρας που εχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευη του μιτατου των βοηθητικών κτισμάτων αλλα και της τυροτρυπας.
Απο εκει ακολουθήσαμε το αρμί που οδηγεί στην νοτιοδυτικη κορυφη του ορνιου (περιπου 2.130μ) (ο ογκος του ορνιου εχει πολλες κορφες. Αυτες που ξεχωριζουν ειναι βορεια η πιο μαυρηδερη, η ψηλοτερη και αυτη που ανεβηκαμε, εχει και αλλες ομως προς το σπαθι..) και συνεχίσαμε για την μαύρη (2.070μ) και τη (μεγαλη) μαλοτηρα (Σχεδον 2.000μ).
Η διαδρομη απο τη Μαυρη προς τη μαλοτηρα (ή το αναποδο) κατα τοπους εχει ομορφες και καπως απότομες κοψεις που με το χιονι (και την καταλληλη εμπειρια-εξοπλισμο) ειναι ομορφο να τις διασχίσεις.
Απο τη μαλοτηρα κατηφορισαμε για το κακοπερατο περνώντας απο την πηγη καψεκα κοντα στο μιτατο του καψεκα. Η πηγη μας δροσισε και μας ξεδιψασε, ηταν ο ομορφος επιλογος μια αξιομνημονευτης ημερας.
Ξεκινησαμε κατα τις 9.00 και ειμασταν στο αμαξι πριν νυχτώσει κατα τις 17.20. Φυσικα εξ αρχης ειχαμε εναλλακτικές επιλογες και αναλογα με την ωρα τελικα αποφασισαμε να κανουμε την πιο "δυσκολη" εκδοχή αφου ειδαμε οτι μας παιρνει...
Το να γινει μια διαδρομη άνευ ορων και προϋποθέσεων χωρις εναλλακτικές δεν ειναι σώφρων για καποιον που κινείται στα βουνα.
Απο το κακοπερατο μιτατο οπου τελειώνει ο χωματόδρομος πηγαμε στον Τζελια (2.087μ) με τον μεγαλο κουκο στην κορφη του, (Ισως ο μεγαλυτερος στα λευκα ορη τωρα που το σκεφτομαι, μαζι με αυτον στη Ζαρανοκεφαλα) κινούμενοι σε σαθρό πεδιο. Απο τον Λιμενοβραχίονα στο παλιο λιμανι των χανιων κοιτωντας τα λευκα ορη καποιος μπορει να παρατηρησει πισω απο τις μαλοτηρες ισα ισα μια μύτη να ξεπροβάλει. Ειναι η κορυφη του τζελια! 🙂
Αναποδα, απο την κορυφη αυτη φαιβεται κοιτωντας βορεια μονο ο λιμενοβραχίονας...
Απο τον τζελια κινηθήκαμε νοτιοανατολικά ψαχνοντας ξεχιονο μερος (αν και ειχαμε εξοπλισμο για κίνηση σε παγωμένο χιονι) και το ιδανικό αρμι που θα μας οδηγησει στον ογκο του Ανθρωπολιθου (2.098μ) αποφευγοντας τις δολινες.
Οποιος γνωριζει κατι για την ονομασια αυτης της κορυφης παρακαλω να μου στειλει ενα μήνυμα.
Απο τον ανθρωπολιθο πηγαμε προς το ομορφο μιτατο του πυργου της λιβαδας. Εντυπωσιακος ειναι ο ογκος της πετρας που εχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευη του μιτατου των βοηθητικών κτισμάτων αλλα και της τυροτρυπας.
Απο εκει ακολουθήσαμε το αρμί που οδηγεί στην νοτιοδυτικη κορυφη του ορνιου (περιπου 2.130μ) (ο ογκος του ορνιου εχει πολλες κορφες. Αυτες που ξεχωριζουν ειναι βορεια η πιο μαυρηδερη, η ψηλοτερη και αυτη που ανεβηκαμε, εχει και αλλες ομως προς το σπαθι..) και συνεχίσαμε για την μαύρη (2.070μ) και τη (μεγαλη) μαλοτηρα (Σχεδον 2.000μ).
Η διαδρομη απο τη Μαυρη προς τη μαλοτηρα (ή το αναποδο) κατα τοπους εχει ομορφες και καπως απότομες κοψεις που με το χιονι (και την καταλληλη εμπειρια-εξοπλισμο) ειναι ομορφο να τις διασχίσεις.
Απο τη μαλοτηρα κατηφορισαμε για το κακοπερατο περνώντας απο την πηγη καψεκα κοντα στο μιτατο του καψεκα. Η πηγη μας δροσισε και μας ξεδιψασε, ηταν ο ομορφος επιλογος μια αξιομνημονευτης ημερας.
Ξεκινησαμε κατα τις 9.00 και ειμασταν στο αμαξι πριν νυχτώσει κατα τις 17.20. Φυσικα εξ αρχης ειχαμε εναλλακτικές επιλογες και αναλογα με την ωρα τελικα αποφασισαμε να κανουμε την πιο "δυσκολη" εκδοχή αφου ειδαμε οτι μας παιρνει...
Το να γινει μια διαδρομη άνευ ορων και προϋποθέσεων χωρις εναλλακτικές δεν ειναι σώφρων για καποιον που κινείται στα βουνα.
Waypoints
You can add a comment or review this trail
Comments