صعود به قله سبلان (ساوالان) از شابیل و پناهگاه شمال شرق ۱۴۰۲/۰۵/۳۱ sabalan

بسم الله الرحمن الرحیم
گزارش صعود به قله سبلان (ساوالان)
ارتفاع قله : ۴۸۱۱ متر
تاریخ برنامه : ۱۴۰۲/۰۵/۳۱
همنوردان: علی آقا ( سرپرست گروه)، آقا مرتضی و خودم
مسافت کل پیموده شده( رفت و برگشت): ۸ کیلومتر
مدت زمان کل پیمایش: ۶ ساعت و ۳۰ دقیقه
مدت زمان صعود : ۴ ساعت
مدت زمان فرود : ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه
ارتفاع پای کار شابیل : ۲۶۸۰ متر
ارتفاع پناهگاه شمال شرقی سبلان : ۳۷۰۰ متر
ساعت شروع برنامه از شابیل: ۶ صبح
ساعت شروع حرکت از پناهگاه : ۷:۳۰ صبح
ساعت صعود به قله : ۱۱:۳۰ صبح
ساعت برگشت به محل شروع پیمایش: ۱۴ ظهر
ساعت برگشت به پارکینگ : ۱۵:۳۰ ظهر
در هنگام عبور از مشگین شهر اردبیل ، جلوه گری سبلان باعث شد از خانواده اجازه گرفته شود و صعود یک روزه انجام شود.
صبح سه شنبه از مشگین شهر راه افتادم و ساعت حدود ۶ به منطقه شابیل رسیدم.
در ابتدا قرار بر صعود انفرادی بود اما به لطف خدا اونجا با دو نفر از دوستان اهل قزوین آشنا شدم و با ایشان همراه شدم. دوستانی بسیار با اخلاق و عالی بودند. در طول مسیر به هیچ عنوان احساس نکردم که اولین بار است که با اون ها اومدم کوه.
سوار لندیور شدیم (به قیمت ۲۵۰ هزار تومان) و حدود ۱ ساعت و ربع در طول مسیر بودیم.
بدون فوت وقت استارت زدیم و در یک شیب تند با سرعت زیاد شروع به حرکت کردیم. در ارتفاع بالای ۴۰۰۰ متر مقداری علائم ارتفاع زدگی در من ایجاد شد که با کمی مصرف آبلیمو مقداری از این حالت برطرف شد.
در گزارش صعودهای بقیه به سبلان خونده بودم که در سبلان احساس ارتفاع زدگی بیشتر از قله های دیگر مانند علم کوه است و خودم هم این را کامل احساس کردم.
هوای عالی و خنک سبلان صعود را بسیار دل انگیز کرده بود.
دقت شود در مسیر بازگشت از همان مسیر رفت بروید چون پاکوب های زیادی ایجاد شده اند که به دره و پرتگاه منتهی می شوند .

سبلان سومین قلهٔ بلند ایران پس از دماوند و علم کوه و یکی از ۱۵۱۵ قله بسیار برجستهٔ جهان به‌شمار می‌رود. سبلان یک کوه آتشفشانی نیمه فعال است که در مرحلهٔ فومرولیو بوده و در بالای قله آن دریاچه سبلان قرار دارد که تنها دریاچه دهانه ای کشور و با ارتفاع ۴۷۸۴ متر مرتفع‌ترین دریاچه ایران و یکی از مرتفع‌ترین دریاچه‌های جهان به‌شمار می‌آید، این دریاچه دارای مساحت ۱٫۰ هکتار، عمق تا ۱۵ متر و حجم تا ۸۰۰۰۰ متر مکعب است. سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی و طبیعت زیبا و منحصربه‌فرد و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است. همچنین برخی زرتشتیان سبلان را محل بعثت (زرتشت) می‌دانند. نمونه‌ای از آن در کتاب چنین گفت زرتشت، اثر نیچه، مشاهده می‌شود که به پایین آمدن زرتشت از کوه سبلان اشاره کرده‌است و از این نظر مکانی مقدس و مورد احترام است که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد می‌شود، و یکی دیگر از گمانه هایی که در مورد نام سبلان وجود دارد این است که در زبان ترکی ساو یعنی وحی و الان یعنی منطقه و ترکیب این دو واژه منطقه وحی را میسازد. سبلان در سنسکریت صبلیمن (śabaliman) و به معنی رگه بوده است؛ زیرا در دامنه‌ی این کوه، چشمه‌ی آب گرم و آب سرد با فاصله‌ی نزدیک یک متر از هم دیده می‌شود؛ یعنی یک رگه‌ی آن گرم و رگه‌ی دیگرش سرد است.

به صورت کلی برای صعود به سبلان سه مسیر وجود دارد:[۶]

مسیر شمال‌شرقی (مسیر رایج)، که از آبگرم شابیل واقع در جنوب شهر لاهرود در جاده اردبیل به مشکین‌شهر آغاز می‌شود و با عبور از پناهگاه به وسیله یال شرقی به قله می‌رسد. مسیر پناهگاه تا قله کاملاً پاکوب بوده و مشخص است و در بیشتر قسمت‌های آن پرچم‌های راهنما وجود دارد. این جبهه ساده بوده و کوهنوردان معمولی به راحتی صعود تابستانه را در چند ساعت (صبح تا ظهر) انجام می‌دهند.

مسیر غربی، که از پای دریاچه قره گل شروع می‌شود و پس از گذر از هره چال و یخچال عظیم هره به جان‌پناه غربی و سپس قله سبلان می‌رسد.

مسیر جنوبی، که از سمت جنوب قله آغاز می‌شود و در نزدیکی قله به وسیله یال شرقی به قله منتهی می‌شود. در این مسیر جان‌پناهی وجود ندارد. این جبهه سخت‌ترین راه صعود به این قله می‌باشد که از سنگ‌های بزرگ تشکیل شده‌است. پیست اسکی آلوارس که یکی از مجهزترین پیست‌های اسکی ایران است در این مسیر قرار دارد.