Στα ''δόντια'' της Ιμπρου (ανατολική κόψη)

"Ιμπρος al dente" Θα μπορούσε να πει κάποιος...

Διαδρομη: κομιταδες - είσοδος του φαραγγιου της ιμπρου - ανατολικη κοψη - τα δόντια της ιμπρου - βοθωνας - κεραίες - ιμπρος

Καιρό τωρα είχα θαυμάσει από τον δρόμο που ενώνει τα ασκυφου με τα σφακια τα "δοντια" που έχει η κορυφογραμμη ανατολικα του φαραγγιου της ιμπρου (ο ανατολικός "τοιχος").

Βρήκα ευκαιρία σήμερα με ιδανικό καιρό στεγνα βραχια με ήλιο και καλή θερμοκρασια να δοκιμάσω να εξερευνήσω αυτή την κοψη!

Ξεκίνησα μέσα από το φαραγγι γιατί χαμηλά υπήρχαν χωράφια και θα εμπλεκα με τα πλεγματα. Στο σημείο που έκρινα (βλεπε waypoint) άφησα το φαραγγι και σιγά σιγά προσεγγισα την κορυφογραμμη.

Υπάρχουν πολλές κατσικες στην περιοχή οπότε βρήκα έτοιμες κατσικοστρατες που με διευκόλυναν να περνάω την ενοχλητική χαμηλή βλάστηση.

Όταν έφτασα στην κορυφογραμμη η θέα ήταν φανταστική! Προς το φαραγγι, την κοψη προς τα πάνω και φυσικά προς τη θάλασσα...

Το πρώτο κομμάτι είναι βατό και πολυπερτατημενο από τις κατσικες.

Το δύσκολο κομμάτι ξεκινάει από εκεί που υπάρχει στα waypoints η ένδειξη risk.
Η αλήθεια είναι ότι όπως έβλεπα από απέναντι την κοψη δεν ήμουν σίγουρος αν θα μπορέσω τελικά να περάσω χωρίς τεχνικά μέσα, η κοψη φαίνεται αρκετά ψαρωτικη τελικά είναι λίγο πιο εύκολη από ότι φαίνεται.


Παρόλα αυτά έχει εκτεθειμένα σημεία που θέλουν προσοχή και ένα λάθος, μια ολίσθηση θα σημαίνει και ένα μεγάλο πρόβλημα...

Προσοχή πέρα από 2-3 εκτεθειμένα περασματα ήμουν συνεχώς σε μεγάλες μυτερες κοτρωνες όπου ένα λάθος πάτημα μπορεί να στοιχίσει πολύ!!

Αφού τελείωσα τα δόντια της ιμπρου βρεθηκα μπροστά σε μια ανηφορικη κοιλαδα και εκεί αντίκρισα ότι απέμεινε από ένα οίκημα ξερολιθιας.

Πλησιάζοντας παρακάτω είδα και άλλα χαλάσματα και μου κέντρισε το ενδιαφέρον μια κατασκευή που έμοιαζε με στέρνα!

Τελικά εκεί υπήρχε μια στέρνα πολύ μεγάλη θολωτη (πολύ παλιά τεχνική!) Που ειχε πολύ βάθος και νερό!

Από τον ένα έρωτα -κοψη- που μόλις εκπληρώθηκε στον άλλο -μονοπατια μιτατα και οτιδήποτε δηλώνει ανθρώπινη παρουσία σε ξεχασμένα μερη-!!

Η περιοχή λέγεται βοθωνας (τοπωνύμιο που το συνανταμε πολύ συχνά σε πολλά διαφορετικά μέρη στην Κρήτη, υποδηλώνει...) όπως μου είπε ένας σφακιανος στο καφενείο της ιμπρου αφού το περιέγραψα το μέρος!

Είναι γεμάτη με πεζουλες χιμαδια και αλωνια, νομίζω είδα 3 - 4.

Σε κάθε γωνιά σε κάθε μέρος τον βουνών μας συναντάω "υπολείμματα ζωής του παρελθόντος" είναι φοβερό κατά την γνώμη μου... Χρησιμοποιουσαν κάθε σπιθαμη γης στον αγώνα τους για επιβίωση και τώρα (εμεις) εγώ περνάω και βλέπω εγκατάλειψη, μαρασμό...και τα "μελεταω" σαν κάτι παλιό και ξένο προς εμένα (εμας). Τον "πολιτισμό" μας... Ενώ έχουν περάσει μόνο μερικές δεκαετίες...και το ερώτημα είναι πάντα ενα: Γιατί; Ναι καταλαβαίνω, η ζωή στην πόλη είναι εύκολη...αλλά γιατί τόσο έντονα βίαια και μαζικά; Σε άλλες (καποιες) χώρες τα βουνα είναι μέρος όπου η οικονομία ανθεί και μάλιστα ΠΕΡΑ από τον τουρισμό...

Ανακάλυψα και κάτι ακόμα στην αναζήτηση μου αφού ένα μονοπάτι με οδηγουσε εκτός της πορείας που θα έκανα και δεν φαίνεται στο wikiloc είχα σταματήσει την καταγραφή γιατί δεν ήμουν σίγουρος αν πήγαινε -ακόμη δεν είμαι, θέλει έρευνα!- και δεν ήθελα ν α χαλάσω την καταγραφή...

Γενικά η εκπλήρωση της κοψης γέννησε 2-3 νέες ιδέες για δριαδρομες στην ιδια περιοχη, ελπίζω κάποιες να γίνουν σύντομα...δυστυχώς δεν έχω σύμμαχο τον χρόνο..

Αφήνοντας τον βοθωνα ανέβηκα προς την κεραία και από εκεί από τον χωματόδρομο κατέληξα ιμπρο για μια σφακιανη και 2-3 κουβέντες με τον καφετζη...

Επέστρεψα κομιταδες από το φαραγγι της ιμπρου.

Εν κατακλείδι:
Προσοχή η κοψη είναι δύσκολη επικύνδινη με εκτεθειμένα αναρριχητικά περασματα που προϋποθέτει πολλές ώρες εμπειρίας σε παρόμοια πεδία για να υπάρχουν μικρές πιθανότητες ενός ατυχήματος!
Γι αυτό βαζω τη δυσκολία σε experts only!!

(Δυστυχώς ποτέ δεν μηδενιζει αυτή η πιθανότητα...)