قله سرخاب از وارنگه رود

جمعه مورخ ۱۸ شهریور ۱۴۰۱
قلل قابل مشاهده: خرسرک، سکه نو، هزارلا، سوتک بزرگ و کوچک، کمان کوه، آزادکوه، سه چال، نوسوم بویدر، کلون بستک، سرکچال، خلنو، برج، هرزه کوه، دونا، اویر، وروشت، هزاربند، کرچان، کلاش ویا، هفت خان، علم کوه و...

قله سرخاب با ارتفاع نزدیک به ۳۹۰۰ متر از قله های البرز مرکزی است که به نسبت، کم صعود می شود.
قله سرخاب در اصل دو قله سرخاب شرقی و غربی است که سرخاب غربی دسترسی راحت تری دارد و البته سرخاب شرقی بلند تر است.
در شمال این قله، روستای دونا و در جنوب آن روستای وارنگه رود قرار دارد.

مسیر های صعود این قله:
۱. مسیر اصلی و راحت تر صعود این قله از وارنگه رود و یال جنوبی اش است : دره وارنگه رود- ابتدای یال جنوبی- قله
مسیر های دیگر صعود به این قله از یال شرقی و غربی سرخاب و دیگری از روستای دونا است که هر ۳ مسیر صعب العبور و فنی هستند:
۲. از مسیر قله دونا و تیغه های غربی: قله دونا- خط الراس- سرخاب غربی که این مسیر فنی بوده و نیازمند ابزار سنگ نوردی است
۳. از مسیر قله آتش سنگ و تیغه شرقی: دره وارنگه رود- محیط بانی سوتک- قله آتش سنگ- تیغه شرقی- قله سرخاب شرقی و غربی که این مسیر هم فنی بوده و نیازمند ابزار مناسب است
۴. روستای دونا و جبهه شمالی : این مسیر کم تردد در جاهایی پیمایش سنگین و ریزشی و در نقاطی فنی است

شرح مسیر قله:
برای صعود این قله در ابتدا باید پیمایشی با شیب ملایم داخل دره وارنگه رود داشت و سپس باید از دره اصلی جدا و وارد یک دره فرعی شد و به ابتدای یال صعود رسید.
از این نقطه به بعد، کل مسیر بر روی یال است و چشمه و آبی در راه وجود ندارد و باید از طریق پاکوبی که کم و بیش بر روی یال وجود دارد صعود نمود.
شیب این یال مقداری تند است و در دو سه جا که شیب کم می شود امکان استراحت وجود دارد.
با ادامه دادن این یال تا ارتفاع ۳۴۰۰ متر، به نقاط سنگی و ریزشی می رسید که از این نقطه به بعد باید مراقب ریزش سنگ و سقوط از برج های سنگی اطراف باشید.

در ابتدا باید اولین صخره از سمت راست تراورس شود و بعد از اون تا جایی که ممکنه باید از روی یال حرکت کرد چون سمت راست یال، یک دهلیز پرشیب با خرده سنگ های لغزشی و نا پایدار قرار دارد که صعود و فرودش سخت و خطرناک است. سمت چپ یال هم پرتگاه و برج های سنگی است پس بهتره از روی خود یال رفت که البته باز هم دست به سنگ کمی دارد .
بعد از این جا به زیر یک دیواره می رسید که زیرش مناسب استراحت است و برای ادامه مسیر باید از سمت راست این دیواره به بالای آن رفت و به محل تلاقی دو یال رسید.
از این نقطه به بعد، مسیر، باز هم از روی یال است و پاکوب به وضوح وجود دارد ولی نباید از پاکوب منحرف شد و مسیریابی سرخود کرد چون اطراف پاکوب، پرتگاه وجود دارد و زمین هم ریزشی است.
این پاکوب تا خود قله ادامه دارد و فقط باید احتیاط کرد که دچار سُر خوردگی نشد.

مسیر برگشت:
برای برگشت بهتره که طبق ترک تا یک دشت کوچک فرود بیایید و وارد منطقه سنگی که صعود کردید نشوید و سپس با یک تراورس از یال شرقی جدا شده و به همان یال صعود اولیه برسید.
سپس برای اجتناب از پایین اومدن از شیب تند یال، بهتره که از یال جدا شوید و با یک شن اسکی خیلی خوبی به سرعت ارتفاع کم کنید تا به کف دره برسید.

نکات:
۱.آنتن دهی فقط روی قله وجود دارد
۲. تنها آب شرب، فقط در ابتدای مسیر است که یک شیر آب کنار خیابون است
۳. مشکل صعود به این قله بیش تر از اونیکه دست به سنگ باشه، ریزش اون است که از ارتفاع ۳۴۰۰ به بعد سنگ ها ناپایدار و سست می شوند و خطر ریزش سنگ بر افراد پایینی و سُر خوردن وجود دارد.
۴. یک نقطه از یال رو برای دوری از شیب تند تراورس کردیم که توصیه میشه از روی خود یال حرکت کنید.
۵. قبل از ارتفاع ۳۴۰۰، دو سه جا صخره هست که نکته ای ندارند‌ و راحتند
۶. بین دو قله شرقی و غربی سرخاب، یک شکاف سنگی وجود دارد و توصیه می شود حتما با فرد راهنما یا با وسایل مناسب اقدام کنید.