دارآباد،دره آب زندگانی،دره گُرده گور،گردنه پیازچال،قله کلکچال،شیرپلا،سربند

قبل از استفاده از این track به چند موضوع توجه بفرمایید.

۱)توی waypoint چشمه دودره(محل صبحانه) یه تکه از مسیر رو اشتباه رفتم و برگشتم.ولی نگرام نباشید اشتباه نمیکنید چون تمام مسیر روی سنگها فلش قرمز داره.من بی توجهی کردم.

۲)توی waypoint گردنه‌ی پیازچال هم سرگردون بودم تا مسیر رو پیدا کردم.بابت اونم نگران نباشید وقتی توی موقعیت قرار بگیرید مسیر رو از روی همین track پیدا میکنید.

۳)این مسیر به هیچوجه مناسب زمستون نیست.
.
.
و اما درباره مسیر:

تا آبشار چال مگس مسیر پیاده روی عادی هست ولی بعد از آبشار چال مگس تا یه مسافتی مسیر کمی دشوار میشه و باید از کابل استفاده کنید.

دره آب زندگانی کمی قبل از یونجه زار هست.تابلو داره که عکسشم گذاشتم.راه پاکوبی هست که تا بند الشگاه فلشهای قرمز شما رو راهنمایی میکنند.البته بعضی جاها فلش‌ها متعدد میشن که شما باید منطقی ترین رو انتخاب کنید ولی در کل فرق چندانی ندارند.

از ابتدای بند الشگاه(ارتفاع حدود۲۹۰۰) دیگه هیچ فلشی وجود نداره.کل مسیر سنگلاخ شیبدار هست وباید با احتیاط و حوصله بالا بروید.البته خطرناک هم نیست.

به تنگ یخک که میرسید از داخل دره ادامه مسیر ندهید و از سمت راست که راهی پاکوب دارد عبور کنید.

به گردنه پیازچال که میرسید رو به شمال(خط الراس دارآباد توچال) یه راه پاکوب هست که مستقیم میره تا قله‌ی اصلی کلکچال.

قبل از قله کلکچال دشت پیازچال و یال لزون رو به چشم میبینید.

از پارکینگ دارآباد این مسیرها رو طی میکنید:

بند غلاک،سیرو پایین،کبوترخوان،آبشار چال مگس،هفت حوض،دره آب زندگانی،چشمه نسترن،دره گرده گور،چشمه غَمِش،بند الشگاه ،گردنه پیازچال،قله کلکچال.بعد هم گرده اسپیلت و بعد دره لوگرز و پناهگاه شیرپلا و در نهایت سربند.

پینوشت:

قصد من صعود به قله توچال از یال لزون واقع در دشت پیازچال بود اما یک ساعت از برنامه عقب افتادم-صبح هم دیر حرکت کردم- چون مسیر رو نمیشناختم ،هیچ تِرَکی برای این مسیر پیدا نکردم(جز یه ترک که فوق العاده بد و نامفهوم و خطرناک بود)

اگر با این وصف میرفتم قله توچال به تله کابین نمیرسیدم و مجبور بودم شبانه تا امیری،شیرپلا و سربند بیایم.برای همین ادامه مسیر رو از قله کلکچال تا سربند دادم.