Agrafa, Karoplesi-Papadimitris 1931m ( Άγραφα Παπαδημήτρης )

Άγραφα, Καροπλέσι-Παπαδημήτρης 1931μ.

Χειμερινή ανάβαση στην κορυφή Παπαδημήτρης Αγράφων. Εκκίνηση από το χωριό Καροπλέσι ( 920μ ) όπου και καταλήγει άσφαλτος. Από το χωρίο ξεκινά χωματόδρομος ο οποίος διανύοντας όμορφο δάσος ελάτων, προσεγγίζει οροπέδιο στην ανατολική βάση της κορυφής, σε υψόμετρο 1500μ. Υφίσταται μονοπάτι που συντομεύει στροφές του χωματόδρομου, αλλά καθ' ότι η ανάβαση και κατάβαση από τα ψηλά πραγματοποιήθηκε βραδινές ώρες και με μεγάλη χιονοκάλυψη, αυτό δεν ακολουθήθηκε. Από το οροπέδιο στην είσοδο του οποίου εντοπίζεται λιθόκτιστη πηγή, συνεχίζουμε επί του δρόμου και σε υψόμετρο 1550μ σε μικρό αυχένα που αυτός διασχίζει, τον εγκαταλείπουμε. Να επισημανθεί πως η κλασσική ανάβαση στην κορυφή πραγματοποιείται από όμορφο και μικρής κλίσης λούκι, ανατολικής κατεύθυνσης που εντοπίζεται ΝΑ της κορυφής. Στην συγκεκριμένη καταγραφή όμως, αυτό ακολουθήθηκε μόνο για την κατάβαση από αυτήν. Από το προαναφερθέν σημείο του δρόμου λοιπόν, εκτελέστηκε ελεύθερη ανάβαση της ανατολικής πλαγιάς. Χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, προσεγγίστηκε η όμορφη βόρεια ράχη της κορυφής, σε υψόμετρο 1830μ. Από το σημείο αυτό ακολουθούμε ανελλιπώς την ράχη, με περιστασιακό scramble, μέχρι την κορυφή, όπου και υψομετρικός στύλος της Γυς. Η επιστροφή στον δρόμο πραγματοποιείται από το λούκι, ΝΑ της κορυφής, που αναφέρεται πιο πάνω. Η διαδρομή ολοκληρώθηκε σε διάστημα διημέρου, με διανυκτέρευση σε αντίσκηνο σε τεχνητό μπαλκόνι ( στροφή του χωματόδρομου, υψόμετρο 1280μ ). Γνώσεις κίνησης αλλά και ο κατάλληλος εξοπλισμός, απαιτούνται σε χειμερινό βουνό, ενώ η δυσκολία κυμαίνεται αναλόγως της κατάστασης του χιονιού.

Συνολική απόσταση: 15.4 χλμ.
Θετική υψομετρική: + 1170μ.

Η αποτύπωση της διαδρομής όπως είχε γραφτεί για φίλους που δεν είχαν καταφέρει να έρθουν:
Μεσημέρι πρωτοχρονιάς, το rendezvous είχε δοθεί σε γνωστό σημείο της Καρδίτσας. Ο Φ. είχε ήδη βρεί τον χώρο του εντός παραδοσιακού καφενείου, και ο υπογράφων ( ο Θ. λόγω απροόπτου της τελευταίας στιγμής δυστυχώς δεν τα κατάφερε ) κατεύθασε στο τέλος της πρώτης φυάλης ζύθου. Οι επόμενες ήταν αναπόφευκτες.... Αναχώρηση για Καροπλέσι Αγράφων. Το τοπίο μαγευτικό καθ' ότι χιονοσκεπές, ενώ οι τουρίστες-επισκέπτες της Λιμνης Πλαστήρα δεν κυκλοφορούν, λόγω προπαγάνδας των media περί σφοδρής κακοκαιρίας.... Στην συνέχεια οι αλυσίδες μπαίνουν στο Nissan του Φ. στο πι και φι, και συνεχίζουμε για το άσημο, αλλά όμορφο χωριό. Ετοιμαζόμαστε νύχτα πλέον, και ενώ η θερμοκρασία βρίσκεται στους -7 C. Ξεκινάμε την πεζοπορία με τις γκέτες φορεμένες, από το πρώτο λεπτό, καθώς η χιονοκάλυψη φθάνει πιο χαμηλά και από το χωριό. Δυο ώρες και ένα τέταρτο αργότερα, αποφασίζουμε να στήσουμε το αντίσκηνο μας σε τεχνητό μπαλκόνι, στα 1280μ υψόμετρο. Αφού φιλοξενηθήκαμε για λίγο στους υπνόσακους μας, περί τις 22.00, βγήκαμε για το δείπνο μας. Η θερμοκρασία είχε ελαφρώς ανεβεί στους -4 C, και απολαύσαμε τις ζεστές χυλοπίτες με λουκάνικα και κόκκινη σάλτσα ( νέες συνταγές ), κάτω από τα αστέρια και με θέα τις χιονισμένες κοιλάδες των Αγράφων. Καταφεύγουμε και πάλι στους υπνόσακους μας για έναν όμορφο ύπνο. Η επόμενη ημέρα αναμένονταν χαλαρή, μιας και η κορυφή δεν απείχε πολύ από το σημείο κατασκήνωσης. O ήλιος μας ξύπνησε περί τις 10.00, και αφότου απολαύσαμε ζεστό ρόφημα (cocoa) , αναχωρήσαμε για κορυφή Παπαδημήτρη στα 1931μ.( μια από τις λιγότερο γνωστές κορυφές των Αγράφων ). Στο οροπέδιο κάτω από την κορυφή, απεφασίσθει η ανάβαση της ανατολικής πλαγιάς, με προώθηση στην κορυφογραμμή. Από εκεί, ψευτο-σκαρφάλωμα μέχρι την κορυφή. Μετά από σχετικά επίπονες κόντρες, η κατάκτηση της κορυφής με την απίστευτη θέα ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μας τύχει. Επιστροφή από το πλατύ και εύκολο λούκι της κλασσικής διαδρομής, και στο οροπέδιο αποφασίζεται να επιστρέψουμε εκείνη την ημέρα στις βάσεις μας. Οι λόγοι αρκετοί, πρόβλεψη για χιονόνερο από την επομένη νωρίς το πρωί, η αποφυγή της κίνησης στην Αθηνών-Λαμίας την Κυριακή, με τους υπόλοιπους Αθηναίους.
Την απόφαση ήρθε να επιβεβαιώσει η διαπίστωση πως το χιόνι στο καταπληκτικό μπαλκόνι όπου είχε στηθεί το αντίσκηνο μας - καθ' ότι προσήλιο, είχε αρχίζει να λασπώνει. Λίγες ώρες μετά, ο άρχοντας του καφενείου του χωριού, μας σέρβιρε λουκάνικα και μπίρα δίπλα στο τζάκι... Το φαγητό λιτό αλλά γευστικότατο. Αργά το βράδυ, ο Μορφέας μας συνάντησε στα κρεβάτια μας, με πλατιά χαμόγελα για την καταπληκτική ανάβαση, διανυκτέρευση και εικόνες που είχαμε βιώσει.

Γρηγόρης Τζομάκας
Φίλιππος Πικόπουλος