ourense - petroglifo - fervenza do viñao

ponte romana

El puente de Ourense conocido como Ponte Romana o Ponte Vella sobre el río Miño, fue construido en siglo I-II d. C. Durante varios años el arco central del Puente Viejo fue el de más luz de España. Fue declarado monumento histórico en el año 1961.

ponte milenio

termas outariz

Las aguas de este recinto de uso gratuito son aguas de mineralización débil, fluoradas, silicatadas y bicarbonatadas indicadas sobre todo para tratar artritis y reuma. La temperatura a la que manan estas aguas es de 60ºC.

petroglifo

Esta pequena ruta permítenos visitar unha das estacións de arte rupestre da Idade de Bronce máis interesantes da provincia de Ourense, o petróglifo do Coto. Foi durante o transcurso das obras de construción da autoestrada AP-53 cando se localizou na parroquia de Santa Cruz de Arrabaldo, preto da capital ourensá, este novo xacemento do chamado Grupo Galaico da Arte Rupestre, inédito ata ese intre. Para evitar a súa perda procedeuse ó seu traslado e posterior posta en valor nunha pista de servizo a rentes da autoestrada. Estes traballos incluíron tamén a restauración, realizada pola empresa “Victoria Folgueira Conservación – Restauración” e a sinalización dunha pequena ruta con varios sinais de dirección e dous paneis explicativos. A laxe posúe un amplo repertorio de gravados de tipoloxía xeométrica de gran valor artístico. Os motivos representados son cinco combinacións de círculos concéntricos (dous deles superpostos), círculos simples, un estraño motivo de forma rectangular dividido en catro partes por dúas liñas perpendiculares que se cruzan na parte central, sucos de saída en varias combinacións e multitude de coviñas distribuídas por toda a zona frontal da laxe, moitos deles sobre as propias combinacións de círculos. Cabe subliñar, pola súa singularidade, que as dúas combinacións de círculos concéntricos de maior tamaño, con catro e cinco círculos na parte central e superior da laxe respectivamente, presentan o último círculo de maior anchura recheo con liñas radiais que confiren unha gran plasticidade ós deseños. Estas dúas combinacións teñen tamén sucos de saída que parten dun destes trazos radiais do último círculo. Algúns autores levaron a interpretar estes gravados como posibles calendarios solares e outros sinalan que posúen características antropomorfas, sobre todo o gran motivo central do panel (con formas oculares). Tamén cabe sinalar a adaptación morfolóxica da combinación de círculos situada nun petón na parte inferior da laxe. Os paneis explicativos son sinxelos pero inclúen as características xerais dos gravados e un pequeno calco que facilitan ós visitantes á localización dos diferentes motivos. Non obstante, bótase en falta información máis precisa sobre a localización e posición orixinal da laxe. De igual xeito, non entendemos a razón de que o calco non figure na mesma orientación que os diferentes motivos da laxe.

casas en ruinas

fervenza do viñao

camping de untes

termas outariz

termas do muiño

Sus aguas aconsejadas para afecciones de la piel, dermatitis y eccemas, manan a una temperatura de entre 65ºC y 72ºC. En cuanto a su composición, son aguas de minaralización débil, fluoradas, silicatadas y alcalinas. Las termas do Muiño son de acceso libre y gratuito, están ubicadas casi en el propio río Miño. Son un conjunto de cuatro piscinas termales al aire libre al lado de un antiguo molino.

augas do tinteiro

Muy popular en la ciudad por sus propiedades beneficiosas para la piel, se trata de una fuente de agua termal ubicada sobre el río Miño.

termas da chavasqueira

Estas pozas termales son de uso gratuito y se encuentran en el margen derecho del Río Miño. Sus aguas tienen una temperatura de 43ºC para el baño, si bien manan a 63ºC. Son indicadas para tratamientos de reuma, artritis, asma o infecciones de la piel. Son aguas bicarbonatadas, fluoradas, y sulfuradas de mineralización media.

ojo al tren

ojo al tren