Oudenaarde-Kanarieberg

Huis Minne

Huis Minne, oud huis Sol Veld, bevindt zich in de groene heuvels rond de stad Ronse in een statige villa anno 1920, die nog steeds de weelde van weleer uitstraalt omgeven door een prachtige parktuin met statige bomen, geurende heesters, een rozen- en kruidentuin, serres, een conciërgewoning en een zwembad met poolhouse en sauna. Een sprookjesdomein. In het weekend kan je er terecht in de winkel en de theeschenkerij. De tijd staat er even stil.

Auteur:

Cesar

Dit geklasseerd Victoriaans huis op de Grote Markt in Oudenaarde is een ideale uitvalsbasis om de Vlaamse Ardennen te verkennen. Na een stadsverkenning en een wandel- of fietstocht, kan je nagenieten op het terras of in de brasserie-restaurant van het hotel.

Auteur:

Centrum Ronde van Vlaanderen

Belevings- en bezoekerscentrum Beleef de unieke sfeer van de Ronde van Vlaanderen in het CRVV. In het belevingsmuseum kruipt u in de huid van een renner en ervaart u zelf wat het betekent om deel uit te maken van Vlaanderens Mooiste. Stap ook eens binnen in brasserie 'De Flandrien' alwaar u omgeven door wielermemorabilia kan genieten van een Flandrienbier of een spaghetti Boononaise. Of bezoek de Rondeshop waar je naast de Rondeproducten ook wielerboeken en toeristische (fiets)kaarten kan verkrijgen. Centrum Ronde van Vlaanderen Markt 43 9700 Oudenaarde 055/339933 www.crvv.be

Auteur:

Begijnhof

Zoals de meeste Vlaamse steden heeft ook Oudenaarde een begijnhof. De plek is voor heel wat mensen een welkome verademing en een oase van rust, vooral tijdens de zomermaanden. De kleine aangelegde tuintjes, met een rijke variatie aan bloemen en planten, kleuren mooi tegen de witte gevels. Oorspronkelijk verbleven de Oudenaardse begijnen achter de Sint-Walburgakerk. In 1449 kregen zij een nieuw onderkomen op de huidige plaats. Begijnen waren geen nonnen. Zij legden geen eeuwige kloostergeloften af. Wel moesten zij ongehuwd zijn, een gelofte van kuisheid afleggen en konden zij de beschikking houden over eigen bezit. Het laatste begijntje stierf in 1960. Het roodgeschilderde poortgebouw met barokke poort draagt in het fronton de beeltenis van de pestheilige, de Heilige Rochus. Enkele witgekalkte huisjes dateren uit de 17de eeuw maar het grootste deel van de woningen zijn later heropgetrokken. De stemmige neo-gotische kapel is zeker een bezoekje waard.

Auteur:

Schipperskerkje

Dit gebouw was jarenlang een mysterie. Voor de rechttrekking van de Schelde stond je hier op de oever van de stroom en dus gingen de inwoners van deelgemeente Leupegem ervan uit dat het een schipperskerkje was geweest. Al durfden de aanhangers van de parochiekerktheorie dat betwijfelen. De oudste kerk van Leupegem bevond zich immers verder naar het noorden, aan de overkant van de straat Armenlos. In 1828 werd ze verkocht en werd een nieuwe kerk op de huidige locatie opgetrokken. Volgens de recentste bevindingen zou het Schipperskerkje helemaal geen kerk zijn, maar een ... kalkschuur. Vanaf de 17de eeuw werd hier kalk opgeslagen die vanuit de streek rond Doornik werd aangevoerd voor de bemesting van de akkers en de bouwnijverheid. De zware steunberen aan de zijkanten van het gebouw moesten de zijwaartse druk van de opgeslagen kalk opvangen. In 1722, het jaartal dat in de gevel verankerd zit, werd het gebouw gebruikt door Daniel Blommaert en J. Lestienne, twee kalkhandelaars uit het Doornikse.

Auteur:

Geuzentoren

Midden in het bos staat de Geuzentoren, een ronde toren opgetrokken in ijzerzandsteen. Bouwheer M. Scribe liet zich in 1864 wellicht meeslepen door de 'follies' van die tijd om bizarre, romantische bijgebouwtjes in Engelse stijl op te trekken. Na een inspirerende wandeling in het bos in 1888 stonden Omer Wattez en zijn vriend, de dichter Pol De Mont, op de Geuzentoren het landschap te bewonderen. En sinds Pol De Mont toen uitriep: 'Maar dat zijn hier de Vlaamse Ardennen!', werd dit het koosnaampje voor de streek.

Auteur:

Muziekbos

Met de heraanplant na de kaalslag van de Eerste Wereldoorlog speelt de beuk nu de eerste viool in het Muziekbos. De beuk laat met zijn dichte kruin echter weinig licht door. Hierdoor is plaatselijk de ondergroei in het bos beperkt. Gelukkig vormen wilde hyacint, kleine maagdenpalm en daslook elk voorjaar hier een kleurrijke uitzondering op. Gericht kappen van bomen in bepaalde zones zullen het Muziekbos op termijn omvormen tot een gemengd loofbos met beuk, kers, eik en es.

Rusthuis Louise-Marie

De eerste steen werd gelegd in 1900 en in 1902 werd het gebouw, toen reeds als rusthuis geconcipieerd, voltooid. Het gevelwerk van het gebouw bleef in de loop der jaren zo goed als ongewijzigd. Binnen werden er uiteraard enkele malen renovatiewerken uitgevoerd, echter steeds met respect voor het unieke kader van het gebouw. De laatste verfraaiingswerken zijn recent maakten van het gebouw een modern rusthuis met 43 eenpersoonskamers, twee kamers voor echtparen en 6 serviceflats.

Auteur:

Sint-Britius

De Sint-Britiuskerk is de dorpskerk van deelgemeente Etikhove. De toewijding aan de heilige Britius verwijst naar de vroege middeleeuwen toen de devotie voor deze heilige populair was. De kerk kende een aanzienlijk aantal verbouwingen. In de gevel boven de doopkapel vinden we het jaartal 1768. In de achtergevel zien we het het jaartal 1837 met de gemetselde initialen PVO, verwijzend naar de metselaar Petrus Van Overmeire. Het kerkorgel werd gebouwd tussen 1776 en 1787 door Pieter Van Peteghem en zoon Lambert-Benoit, van de gekende orgelbouwersfamilie. In 1974 werd het orgel beschermd, waarna het in 1981 gerestaureerd werd. De gekleurde glas-in-loodramen uit de periode 1968-1974 zijn van kunstglazenier Michiel Leenknegt uit Kwaremont. Praktisch Etikhoveplein 9680 Maarkedal (Etikhove)

Auteur:

De Bossenaremolen

De nieuwe Bossenaarmolen werd in 1996 opgericht op de heuveltop van de Bossenaar. Hij staat daarmee ongeveer op dezelfde plaats als de oude, in 1939 verdwenen, Bossenaarmolen. Deze houten windmolen bestaat uit een grote vierkanten eiken kast die rust op een zware spil of staak, waarrond de kast kan draaien. Onderaan deze standaardmolen of staakmolen werd een kleine bergplaats gebouwd zodat men spreekt van een gesloten staakmolen. De naam verwijst naar de plaatsnaam Bossenaar. Praktisch Hoek Langekouter - Aatse Heerweg 9680 Maarkedal Wil je meer info over de molen? Dan kan je contact opnemen met de eigenaars: magali.derouck@gmx.net

Auteur:

Ladeuzemolen

In de 15e eeuw moet de Ladeuzemolen aan de Maarkebeek reeds bestaan hebben. Het is een voormalige koren- en oliemolen, die eigendom was van de heren van Ladeuze, die iets verder beekopwaarts hun kasteel hadden. In 1973 verloor de molen zijn oorspronkelijke functie en werd tot woning omgebouwd. Praktisch Ladeuze 9680 Maarkedal

Auteur:

Tunnel Spichtenberg

Hij is de enige in Vlaanderen, bouwjaar 1862 - 1863, verwoest in 1918 bij de aftocht van de Duitsers en snel hersteld om de drukke spoorweglijn Oudenaarde-Ronse-Leuze opnieuw berijdbaar te maken. De spoorwegtunnel heeft tijdens WO II één nacht gediend als schuilplaats voor Hitler zijn "pantsertrein". Op een winterdag in 1966 gleed een stuk van de Spichtenberg naar beneden tot over de spoorwegbedding, net voor de ingang van de tunnel, waardoor het treinverkeer Oudenaarde-Ronse meer dan één jaar onderbroken was.

Auteur:

Spoorwegtunnel

Hij is de enige in Vlaanderen, bouwjaar 1862-1863, verwoest in1918 bij de aftocht van de Duitsers en snel hersteld om de drukke spoorweglijn Oudenaarde-Ronse-Leuze opnieuw berijdbaar te maken. De spoorwegtunnel heeft tijdens WO II één nacht gediend als schuilplaats voor Hitler in zijn "pantsertrein". Op een winterdag in 1966 gleed een stuk van de Spichtenberg naar beneden tot over de spoorwegbedding, net voor de ingang van de tunnel, waardoor het treinverkeer Oudenaarde-Ronse meer dan één jaar onderbroken was.

Auteur:

Oudenaarde

Oudenaarde is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De stad ligt 30 km ten zuiden van Gent en telde op 1 januari 2021 31.650 inwoners, die Oudenaardenaren of Oudenaardisten worden genoemd. Eertijds was de stad in heel Europa bekend om haar wandtapijtenproductie, een nijverheid die haar bloeiperiode meemaakte in de zestiende eeuw, maar nog bleef voortduren tot in de achttiende eeuw. Vandaag wordt de stad weleens de parel van de Vlaamse Ardennen genoemd.

Auteur:

Villa Tynlon

Deze villa werd omstreeks 1910 gebouwd voor de familie Thienpont, die iets verderop Hof te Cattebeke bewoonde. Kunstschilder Valerius De Saedeleer woonde in deze Villa van 1921 tot 1937. De Saedeleer noemde de woning "Villa Tynlon", verwijzend naar zijn woning in Wales tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Saedeleer had vanaf hier een prachtig zicht over het landschap. In veel van zijn werken uit zijn Etikhoofse periode vinden we herkenbare elementen terug, zoals de voormalige herberg "Belle Vue" iets lager gelegen in de Onderbossenaarstraat. In "Landschap na de storm" uit 1922 schilderde hij - perfect te herkennen - de hoeve en de straatbocht schuin tegenover zijn villa. In 1937 verliet Valerius Villa Tynlon. Zijn geliefde vrouw 'Clemmeke' was overleden in 1930, een verlies dat hij nooit meer te boven zou komen. Hij trok in bij zijn dochter Maria in Leupegem. De villa werd na het vertrek van Valerius betrokken door een andere dochter van De Saedeleer: Marie-Jozef, samen met haar man Leo Piron (eveneens kunstschilder) en hun zoontje Antoon. Zij bleven hier wonen tot in 1948. In de voortuin van de villa bevindt zich het kunstwerk "Disorientating a floor" (2005) van kunstenaar Tim Volckaert. bronnen: BOURDEAUDHUI, J., "Valerius De Saedeleer... achterna", 2014. BOYENS, P., "Valerius De Saedeleer, de tuin der afwezigen", 2006.

Auteur:

Hof te Cattebeke

De toenmalige eigenaar van Hof te Cattebeke, Georges Thienpont, was ook eigenaar en dus huisbaas van Villa Tynlon waar Valerius De Saedeleer in 1921 met zijn gezin zijn intrek nam. Vermoedelijk kwam Valerius De Saedeleer in Etikhove terecht door eerdere contacten tussen de familie Thienpont en Gustave Van de Woestijne, goede vriend van De Saedeleer. De historische hoeve "Hof te Cattebeke" werd voor het eerst vermeld in 1517. Sinds 1792 is het landgoed in handen van de familie Thienpont. De wijnkelders op het domein dateren van 1880; in 1842 werd de tot heden bestaande en befaamde wijnhandel opgericht. (Hof te Cattebeke is privébezit. Gelieve de privacy te respecteren en het domein niet te betreden a.u.b.) bronnen: BOURDEAUDHUI, J., "Valerius De Saedeleer... achterna", 2014. Inventaris Onroerend erfgoed.

Auteur:

Kasseiweg Donderij

Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang. Deze kasseiweg is nog een van de laatste voorbeelden van een geplaveide wegverharding, een techniek die reeds ten tijde van de Romeinse militaire aanwezigheid werd toegepast bij de aanleg van heirbanen. Onder de heerschappij bij de aanleg van heirbanen. Onder de heerschappij van Albrecht en Isabella, tijdens het begin van de 17de eeuw werden de straten in de steden geplaveid. Gedurende het 40-jarig bewind van Maria Theresia, van 1740 tot 1780, werden de eerste stenen wegen aangelegd. De zeldzaam wordende kasseiwegen zijn zeer karakteristiek en geven aan het landschap een belangrijk, echt en onvervalst karakter. https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/200859

Auteur:

Taaienberg

De Taaienberg is dé berg van Tom Boonen. Tommeke test er graag zijn benen, ook in de Omloop het Nieuwsblad van 2012. Lars Boom wil Boonen echter nog voorbij, en kiest voor rechts, de kant van het gootje. Daar is geen plaats, Boonen zet zijn schouder en de Nederlander kukelt van zijn fiets. Geeft Boom achteraf toe: "Het was een domme actie van mij.'.

Auteur:

Maarkebeekvallei menroute

De Maarkebeekvallei menroute is 29 km lang en start vlakbij het bekende bedevaartsoord Kerselare in de Oudenaardse deelgemeente Edelare. De heuvelrug in Kerselare (Edelare) scheidt de Maarkebeekvallei van de Scheldevallei en vormt de uitvalsbasis van deze menroute. De route doet eerst enkele pittoreske dorpjes aan in de vallei van de Boven-Schelde alvorens zich naar de Maarkebeekvallei te begeven. Langs de route doen we de typische dorpjes van de Vlaamse Ardennen aan: Volkegem, Mater, Sint-Maria en Sint-Kornelis-Horebeke, Zegelsem, Schorisse en Maarke-Kerkem.

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Koetsenmuseum Verdonckt

Bewonder de 18e en 19e eeuwse koetsen in een uniek kader, midden in het hart van de Vlaamse Ardennen. Alle rondleidingen gebeuren met gids zodat u geen enkel detail uit het oog verliest en al uw vragen vakkundig beantwoord worden. Kan gecombineerd worden met een huifkartocht  door de Vlaamse Ardennen.

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Visvijvers Nukerke

Tussen Oudenaarde en Ronse ligt in deze deelgemeente van Maarkedal 'Visvijvers Nukerke'. Te midden van het groen liggen drie visvijvers in terrasvorm te wachten op de van rust houdende vissers. Het hoeft niet te verbazen dat in deze groene, heuvelende streek de visvangst op zijn best is.

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Mariaborrestraat (Kasseistrook)

Kasseien in redelijk goede staat. Eerst een lichte afdaling, gevolgd door de beklimming van de Steenbeekdries en de afdaling van de Stationsberg.

Afstand: 2400m
Moeilijkheidsgraad: 4
Straat: Mariaborrestraat - Steenbeekdries - Stationsberg
Plaats: Maarkedal (Etikhove)
Routes die hier langskomen: Ronde van Vlaanderen-fietsroute: oranje lus

Auteur:

Fortuinberg

Fortuinberg

Beklimmingscode van RouteYou :

• Lengte : 1.16 km
• Stijging : 85 m
• Gemiddelde hellingsgraad : 7 m / 100 m - 7.16 %
• Maximale hellingsgraad : 13.21 %

Steenbeekdries

Steenbeekdries

Beklimmingscode van RouteYou :

• Lengte : 0.5 km
• Stijging : 25 m
• Gemiddelde hellingsgraad : 5 m / 100 m - 5.01 %
• Maximale hellingsgraad : 6.73 %

Kanarieberg

Kanarieberg

Beklimmingscode van RouteYou :

• Lengte : 1.04 km
• Stijging : 75 m
• Gemiddelde hellingsgraad : 7 m / 100 m - 7.23 %
• Maximale hellingsgraad : 10.55 %