حوض سلطان - اردیبهشت ۹۹

امسال پس از خرید دوچرخه جدید توسط برادرم، تصمیم برای دوچرخه سواری به تالاب قوت گرفت و بالاخره ۵ شنبه ۴ اردیبهشت ۹۹ ساعت ۵:۳۰ صبح از تهران به سمت قم حرکت کردیم.

با پرس و جویی که داشتم، برای امنیت وسیله نقلیه، بهترین توفقگاه، مجتمع بین راهی ارشیا بود. تقریبا ساعت ۶:۲۰ رسیدیم به ارشیا و با پارک کردن ماشین و پیاده کرده دوچرخه ها ساعت ۶:۴۰ دقیقه شد. آفتاب طلوع کرده بود، منتهی خورشید پشت ابر بود. با دوچرخه ها حرکت کریدم و به سمت جنوب در حاشیه خاکی جاده حرکت کردیم، حدود ۲۰۰ متر بعد از مجتمع ارشیا، دو تا زیرگذر با فاصله ۳۰ متر از همدیگه هست، ارتفاع سقف اولی کوتاه تر ولی ارتفاع سقف دومی بلند تر و به راحتی میشه با دوچرخه از زیرش رد شد. به اون دست جاده که رسیدیم مجدد باید حدود ۱۵۰ متر به سمت شمال بریم و از مسیری که از مجتمع بین راهی ۷ آسمان شروع میشه، به سمت دریاچه بریم.

همون اوایل مسیر حدود سه چهارتا سگ غافلگیرمون کردند و یکم پارس کردن و یه مقدار ترس پاچه گیری رو تو دلمون انداختن، ولی بندگان خدا کاری نداشتن و حدود ۱۵ متری دنبالمون دویدن.

مسیر کنار خط لوله انتقال گاز هست، مسیری خاکی، البته خاک سفت شده (بر اثر عبور وسایل نقلیه)، حدود ۵ کیلومتری کلا مسیر بیابونی هست تا به یک محوطه که شامل دو تا اتاق و یه حصار دورشون هست می رسید (تاسیسات انتقال گاز)، حدود ۲ کیلومتر بعد از این تاسیسات و باز هم در کنار خط انتقال گاز به باغ های بادام می رسید !! جالب اینجاست این باغ ها اصلا از جاده پیدا نیستند. چاقاله بادوم ها تازه در اومده بودن و هوا و محیط کاملا مطبوع بود (همچینان خورشید از پشت ابر گاهی در حد یکی دو دقیقه بیرون میومد و مجدد می رفت پشت ابر ها)، به دریاچه خیلی نزدیکتر شده بودیم، ولی مسیر دور دریاچه است و به سمت دریاچه نیست.
بعد از باغ های بادوم مجدد مسیر بیابونی میشه و به اولین تابلو «تالاب شکار ممنوع حوض سلطان می رسید» که یک مسیر کنارش داره به سمت دریاچه، منتتهی دور تابلو با اسپری رنگ نوشته بودن «از این مسیر نرید که گیر می کنید»، ما نیز ترجیه دادیم طبق نقشه و از همون مسیر کناری خط انتقال گاز بریم. حدود ۲۰ کیلومتر شد تا به تالاب رسیدیم.
تالب کاملا پر آب 🙂 فقط چند تا جزیره سفید رنگ در وسط اون مشخص بود. ما از مسیر معدن نمک دوستی به وسط دریاچه رفتیم ، مسیری حدود ۲ کیلومتر که از وسط تالاب می گذشت و به دو تا تپه نمکی بزرگ می رسید.
و اما مسیر برگشت، برای برگشت تصمیم گرفتیم که از کنار بزرگراه برگردیم، از دریاچه تا اتوبان حدود ۴ کیلومتر مسیر بود که تقریبا روبروی مجتمع بین راهی جدید و در حال ساخت مارال ستاره در میاد. مسیر برگشت از بزرگراه نیز ۲۰ کیبومتر شد و در مجموع کل مسیر ۴۳ کیلیومتر و حدود ۳ ساعت و نیم شد. مسیر برگشت دیگه خورشید پشت ابر نبود و یه مقدار آفتاب اذیت می کرد. فکر نکنم برای تابستون رفتن به حوض سلطان معقول باشه 🙂