دور هرمز با دوچرخه

صبح با تلالو خورشید بیدار شدیم . صبحانه را با گوجه و خیار و پنیر غیر محلی و خرما و نان محلی هرمز که آقا هاشم زحمت تهیه شان را کشیده بود از خودمان پذیرایی کردیم و آماده شدیم تا هرمز را کشف کنیم . اگرچه ساحلی که در آن آرام گفته بودیم ، ساحل بسیار زیبایی بود و دریا ، زیباتر ، ولی تنها وسوسه دیدار جاهای زیباتر از این بود که باعث می شد از اینجا دل بکنیم . حدود ساعت 8 راهی شدیم . الهه نمک اولین جایی بود که دیدیم . برای دیدن این منظره و پدیده زیبا ، از ساحلی که بودیم به سمت هرمز برگشتیم و در مسیر راه فرعی الهه نمک ار پیش گرفتیم . الهه نمک در حقیقت کوهی نمکی است که مخروط های تیز رنگارنگ نمک از همه جای آن بیرون زده اند و زیر نور آفتاب می درخشند . از پارکینگی که تا آنجا با موتور یا ماشین می توان رفت حدود 200 متر راه پیاده دارد . بازدید کننده ها زیاد بودند . با توجه به اینکه مسیر دیدار از هرمز معمولا پاد ساعت گرد است و اینجا اولین جایی است که بازدید می شود ، احتمال می دادیم که شلوغ باشد و این شلوغی را تا شب همراهمان داشته باشیم . در پارکینگ الهه نمک وهمه پارکینگ های جاهای دیدنی هرمز ،بطری هایی که در آنها با خاک هرمز نقش های زیبایی ساخته بودند را می فروختند . احتمالا د شبکه های اجتماعی در مورد این آثار زیاد شنیده اید . استفاده از خاک هرمز بریا ساخت این آثار ، نگرانی های اهل فن را برانگیخته و باعث شده فعالان محیط زیست در این خصوص ، نوشته های زیادی بنویسند . من که خیلی در این باب صاحب نظر نیستم ولی در مورد این قضیه فکر کردم و سعی کردم آن را از دیدگاه های مختلف ببینم .  خاکی که برای ساخت این نقش ها استفاده می شود همان خاکی است که از معدن هرمز استخراج می شود . همان خاکی که از معادن با کامیون جابجا می شود . نه در هرمز . بلکه در همه جای ایران . اگر ما عمر خانه هایی را که قرار است 80 سال سرپا باشند به کمتر از 20 سال رسانده ایم و برای تجدید بنا از معادن استخراج می کنیم و نخاله ها را  به طبیعت بازمیگردانیم ، آیا طبیعت را بیش از آن پیرمرد یا پیر زنی که مشتی خاک را در بطری می کند خراب نمی کنیم . به نظرم اگر داعیه طبیعت و محیط زیست داریم اول از مقیاس های بزرگ شروع کنیم . یک کامیون کمتر برداشت از معادن می شود خوراک یکسال هنر دست یک خانواده . البته این نظر من است و در پاسداشت این نظر ، یک بطری از این خاک زیبا را خریدم تا هم کمکی به اهالی زحمتکش هرمز باشد و هم هدیه ای برای کسانی که در کنار ما نبودند . هنر دست مردمان هرمزدر ادامه مسیر ، از کنار ساحل فرش شنی که شب را آنجا بودیم گذشتیم . اینجا هر سال عید ، فرشی از شن می گسترانند ، رنگارنگ . هدف نشان دادند طیف های زیبای خاک هرمز است و جذب توریست . پیرو بحث پیشین به شدت موافق با تولید این آثار هنری هستم و پیرو هان بحث ، به شدت مخالف یکبار مصرف بودن این فرش ها . هر سال با بارش باران این فرش ها شسته می شوند و تنها اثر محوی از آنها بر جا می ماند .  با توجه به سرمایه طبیعی که برای ساخت این اثر استفاده می شود قطعا منطقی تر آن است که این آثار را ماندگارتر کرد و از تجدید آن بی نیاز نمود . مثلا شاید ساخت محوطه ای که برآمده از اطراف باشد و بلندی آن مانع از عبور آب از روی فرش شود موثر باشد . یا استفاده از پوشش های نانو روی فرش یا حتی ساخت حفاظی شیشه ای برای آن . روزی که ما رفتیم ، تنها رد گمی از فرش مانده بود و گفته می شد تا عید ، فرش مجدد ایجاد خواهد شد . ساحل فرش شنیغار نمکی سویم مقصد ما در این مسیر . غاری نه چندان بزرگ ولی جالب . غار نمکدان قشم از این غار به مراتب بزرگتر و زیباتر است ولی در برنامه ما قرار نداشت . لذا نهایت لذت را از این غار بردیم . این غار در مسیر جاده ساحلی هرمز ، در کنار جاده قرار دارد و به راحتی می توان به آن دسترسی داشت . غار نمکی هرمزمقصد بعدی ما دره رنگین کمان است. دره ای که خاک های نمکی از طیف های سفید و زرد و نارنجی و قرمز همه جا هستند . هیچ نظم خاصی در این توزیع رنگ ها نیست و در عین حال ، هارمونی زیبایی از این بی نظمی ایجاد شده است . برای دیدن این دره ف از کنار جاده ، حدود 300-400 متر پیاده روی داشتیم . دره رنگین کمانبعد از دره رنگین کمان ، نوبت به دره مجسمه ها می رسد . دره ای در بین دو کوه صخره ای با شکل هایی که شبیه همه چی هستند . از کله انشان و خروس و عقاب و گراز و... کافی است قوه تخیل تان تا حدی چموش باشد تا در مدت کوتاهی که در این دره هستید بتواند از این سنگ ها الهام گرفته و شخصیت های خیالی بسازد . این دره ، نسبتا راه طولانی تری دارد و برای رسیدن به مجسمه ها نزدیک یک کیلومتر پیاده روی نیاز است . اگر حسش را داشتید که از کوه های دو طرف دره که حدود 100 متر ارتفاع دارند بالا بروید ، از آن بالا تصویر بی نظیری از دریا را خواهید دید که به دیدنش می ارزد . دره مجسمه ها - هرمزتصویر دریا از بالای کوه های دره مجسمه هاو حالا نوبت معدن خاک سرخ است . ساحلی که در تلاقی موج های آبی دریا و خاک سرخ ساحل ، رنگ خون به خود می گیرد . جایی که ما را شگفت زده کرد . از خاکش روی سر و صورت خود طرح ها کشیدیم . و روی لباسم هم طرح انداختم . آنجا که بودیم با آب شستم و نرفت . الان که بعد از دو هفته این گزارش را می نویسم رفتم و نگاه کردم و دیدم با شستشوی ماشینی رد خاک روی لباس هنوز باقس است . ساحل خاک سرخمقصد بعدی ساحل محیط زیست است و صخره هایی مشرف بر دریا . از بالای این پرتگاه ها صرفا در فرصتی کوتاه نگاهی به پایین انداختیم و کمی جلوتر در ساحلی ماسه ای بساط ناهار را پهن کردیم . ساحل محیط زیستدر قسمت ماسه ای جلوتر از محیط زیست شاهد این ساختارهای صخره ای بودیمبعد از ناهار ، این ساحل زیبا را ترک کردیم . ادامه مسیر، جاذبه های نسبتا کمتری دارد و برای مسافران زیاد جذاب نبوده است . هیشه جاهایی که مغفول ترند ، تجربه های نابی از دیدار را در کنارشان دارند . خیلی دوست داشتم در هرمز ،فرصت آن را داشته باشم که از مسیرهایی که از میان جزیره عبور می کنند گذر کنم ولی هنوز جاهایی بود که در مسیر اصلی ندیده بودم و واقعا فرصتی برای اینکار نبود . در سفری در آینده اگر به این جیره رفتم حتما قسمتی را برای این منظور قرار خواهم داد . ادامه مسیرمان از رودخانه ای می گذشت نمکی . آب بسیار کمی در بستر بسیار زیادی از نمک متبلور جریان داشت . شاید بهتر باشد بدانیم که هرمز در واقع قطعه نمکی بزرگ است . یک گنبد نمکی . ساختارهایی که متشکل از رسوبات نمکی کف اقیانوس اند که به دلیل چگالی کم به سمت بالا حرکت می کنند . لذا قسمت عمده این جزیره از نمک است . رنگ های متنوع جزیره هم نشان از همین دارد . در بارش باران ، این نمک شسته می شود و در مسیرهای رودخانه ای جریان می یابد . بارش کم و تبخیر زیاد باعث می شود حجم زیادی از رسوبات نمک بصورت متبلور شده در رودخانه ها بر جا بماند . در این رودخانه انگار که آبی سفید رنگ در جریان بود . نمکی سفید و تمیز و یکدست . رودخانه نمکنزدیک تر به هرمز که می شدیم ، جاهایی بود در کنار جاده ، که ماهی هایی را برای خشک کردن ریخته بودند . ماهی هایی از همه نوع . پرسیدیم گفتند که اینها ماهی های کوچک اند و یا به نوعی ضایعات ماهی . آنها را خشک می کنند تا بعد از آسیاب کردن برای خوراک مرغ در مرغداری ها استفاده شود . بد بو بود ولی جالب. همه چی داشت . از هشت پا و خرچنگ تا کوسه و سفره ماهی . ماهی ها برای خشک شدنادامه مسیرمان در این حلقه از کنار جنگل حرا گذشت . امروز روزی بود که زیاد رکاب نزدیم در حالت کلی . ولی حجم زیادی از دیدنی ها را در یک روز دیدیم و این واقعا عالی بود . برای رسیدن به جنگل حرا ، جاده ای فرعی را حدود 100 متر به سمت دریا ادامه دادیم . تعداد زیادی گل خورک کنجکاور نزدیک شدن ما را از سوراخ هایی که در گل های کنار دریا ساخته بودند تماشا کردند و به محض ورود ما در سوراخ خود ناپدید شدند . جنگل حرا واقعا پدیده زیبایی است . اینجا صرفا در حد بازدید چند دقیقه ای بود . ولی در ادامه از جنگل حرا در شمال قشم خواهم گفت که نصف روزمان را به آن اختصاص دادیم . جنگل حرا هرمزمجدد به شهر هرمز رسیدیم . در پارک شهر کمپ زدیم. جایی که امکاناتش کامل نبود ولی خیلی هم بد نبود . سرویس بهداشتی داشت و حمامی که سرد بود ولی بود . امیدوار بودیم در ادامه مسیر در قشم حمام گرم هم داشته باشیم که بعدا دیدیم در سوزا و سهیلی و ... حتی دوش های حمام ها را هم دزدیده اند و یا حمام ها را کلا قفل کرده اند . البته شاید بخاطر شلوغی ها ولی به نظر باید در هنگام شلوغی ها اینها باشد که مردم استفاده کنند وگرنه در خلوتی بود و نبودشان فرقی ندارد . بعد از برقرار شدن در کمپ ، به دیدار قلعه پرتقالی ها رفتیم . نشانه هایی از تاریخ تسلط پرتقالی ها در این منطقه . تسلطی 100 ساله که در دوران شاه عباس در هم شکسته شد . قلعه پرتقالی هاقلعه پرتقالی ها در داخل شهر هرمز است و در ورودی آن بازار جالبی از صنایع دستی و سوغات هرمز برپا می شود . شاید غذاهای خیابانی جنوب را که می توان از این بازار تهیه کرد هم برایتان جذاب باشد . شاید شنیده باشید که روی نان ها خاک هرمز می ریزند . البته من از آقا هاشم پرسیدنم گفت خاک را نمی ریزیم و می گفت خاک را در آب هم میزنیم و بعد از ته نشین شدن خاک ، آب بالای آن را که رنگ قرمز گرفته است استفاده می کنیم .  به هر حال غذایی بود که به خوردنش می ارزید . شب استراحت خوبی در کنار دریا داشتیم . شبی عالی با صدای امواج دریا که به دیواره کنار ساحل کوبیده می شد . استراحتی باری اینکه بتوانیم روزهای بعدی را به همین خوبی رکاب بزنیم . لطفا ادامه گزارش را رد بخش های بعد مطالعه فرمایید . و در ضمن عذرخواهی می کنم که به علت حجم بالای گزارش و فرصت ناکافی ، غلط های املایی و انشایی در گزارش هست و تلاش می کنم بجای مرور چند باره ، فرصت را برای تهیه گزارش های بیشتر صرف کنم . پوزش مرا بپذیرید . ترک های این سفر را از ویکی لاک می توانید دانلود کنید