در مسیر رود شور

در این برنامه با شروع از اشتهارد ، مسیر رود شور را ادامه دادیم . بزودی گزارش کامل سفر
ارایه خواهد شد .‌
رود شور اشتهارد که در بالادست ابهر رود نام دارد بعد از ورود به محدوده کویری اشتهارد شور می شود . منطقه اطراف این رود ، ساختاری کاملا کویری دارد . از محدوده های ماسه ای ، زمین های پفکی ، پهنه های ترک خورده و مناطق گلی و باتلاقی ، همه را می توان در مقیاسی کوچک اینجا دید .
این برنامه را به این جهت انتخاب کردیم که بتوانیم تمرینی برای سفر احتمالی به دل کپیر مرکزی داشته باشیم . مسیر انتخاب شده ، ورود به حاشیه رود از سمت شمال اشتهارد و ادامه رود در راستای شرق بود .
صبح ساعت ۸ در اشتهارد جمع شدیم و حدود ۸:۳۰ برنامه را آغاز کردیم . ۱۲ نفر بودیم . ورودی جاده ، ماسه ای بود که با نزدیک تر شدن به رودخانه به زمین های گلی تبدیل می شد . از رود رد شدیم و ساحل شمالی را ادامه دادیم . در ابتدا زمین های ترک خورده ، برای رکاب زنی خوب بودند ولی بعد از ۷-۸ کیلومتر ، زمین های خاکی شروع شد که بسیار سرعتمان را می گرفت . چرخ داخل خاک فرو می رفت و رکاب نمی خورد . با رسیدن به کارگاه استخراج نمک مجبور شدیم از میان کرت های نمک هم بگذریم که چرخ ها و خودمان ،گلی و نمکی شدیم .
با فاصله نه چندان زیادی از کارگاه نمک ، جاده خاکی خوبی دیده می شود که با ادامه دادن آن به کارگاه ساخت اتوبان آبیک ورامین می رسیم . این اتوبان که عمود بر راه ماست مسیر مناسبی است که خود را به مسیر برگشت برسانیم . ما از آماده شدن این اتوبان در این قسمت از مسیر اطلاع نداشتیم و در نظر گرفته بودیم از این قسمت که ارتفاع تپه ها پایین تر است بالا برویم که تکمیل اتوبان کارمان را ساده تر کرد .
بعد از پشت سر گذاشتن سربالایی اتوبان ، ناهار را میل کردیم و در امتداد جاده خاکی مورد نظرمان در مسیر شرق به غرب در جهت برگشت قرار گرفتیم . جاده خاکی اگرچه مشخص بود که مدت قابل توجهی است که استفاده نشده ولی تا جایی که ما را به روستا رساند خوب بود . به روستا که رسیدیم سگ ها به استقبال مان آمدند . دو جوانی که با صدای سگ ها بیرون آمده بودند به گرمی از ما استقبال کردند . مسیری را که مشخص نبود از آنها پرسیدیم . صحبت هایشان زیاد مشخص نبود. گفتند این راه چندین سال است که استفاده نشده و توصیه نمی کردند که استفاده کنیم. ما که تصمیممان همین راه بود .ادامه دادیم و با موتور تا جایی با ما آمدند تا راه را نشانمان بدهند . بعد از گذر از سد و رد کردن گرده کوه در مسیری که زیاد راه مشخصی نداشت وارد محوطه تپه های رنگی شدیم . همانجا که لاشه روباه بود ،مسیر خاکی دوباره پیدا شد . در بین تپه ها راه خوب و بدون مشکل بود . هر از چندگاهی راه را آب بریده بود و مجبور می شدیم دست بگیریم و رد کنیم . تا جایی زیاد شد بریدگی ها که تصمیم گرفتیم راه را بی خیال شویم و از مسیر همین مسیل ادامه دهیم . چون مقصدمان دریاچه خشک بود مطمئن بودسم که این آبها همه به آنجا می رسند .
بعد از دریاچه ، مسیر تا اشتهارد ، صاف و مشخص بود و قسمت قابل توجه آن مسیری بود که صبح طی کرده بودیم .
ساعت ۵ طبق برنامه به اشتهارد رسیدیم .
در این برنامه موارد زیر قابل توجه اند
۱- در مسیر آب نداریم . تدارک آب داشته باشید .
۲- فاصله کافی از رودخانه بگیرید . زمین های خیس حالت باتلاقی دارند .
۳- روی کوه ، خارج از مسیر خار دارد . مواظب باشید . ه