بم به آدوری و برگشت از دریجان ، روز چهارم سفر بم

جبال بارز در فاصله حدود 30 کیلومتری جنوب بم در امتداد شرقی غربی کشیده شده اند و دشت بم را از دشت جیرفت جدا می کنند . خود بمی ها می گفتند روستاهای روی این کوه ها بهشت هایی بین دو جهنم اند . یعنی جاهایی خنک بین دو جای بسیار گرم بم و جیرفت . جیرفت را ندیده ام ولی در مورد بم که عبارت جهنم قطعا ناشکری تمام است . جایی پر آب و پر برکت . باغ خرما و مرکبات هم همه جای شهر ... تصوری که از بم داشتم تا قبل از اینکه برنامه بم را بچشنیم زیاد جالب نبود . جایی خشک وسط کویر بیشتر در نظرم متصور می شد . البته بم در حاشیه کویر لوت است و تقریبا آخرین آبادانی بزرگ قبل از کویر . خیلی از بافت های کویری را در فاصله خیلی نزدیک به بم می توان دید . در مسیر بم به ایرانشهر و چابهار ، در فاصله 70 کیلومتری از بم ف تپه های شنی ریگان قرار دارند با تپه هایی حدود 200 متر ارتفاع . که داغ می شوند و برای ریگ درمانی استفاده می شوند . در مسیر بم به زاهدان نیز از جاده اگر خارج شویم می توانیم با طی فاصله 50 میلومتر به ریگ یلان برسیم . جایی که بلندترین تپه های ماسه ای دنیا را در خود جا داده است . منطقه ای بی رحم و زیبا با مساحتی بسیار زیاد از تپه های ماسه ای . شاید طول و عرض 150 در 70 کیلومتری این محدده از تپه های ماسه ای غیر قابل تصور باشد . فقط مقایسه کنید با عرض ریگ جن ، بزرگترین ماسه زار دشت کویر که فقط 11 کیلومتر عرض دارد .
بین بم تا جبال بارز ، دشتی است بسیار صاف با شیبی یکنواخت به سمت بم . بالاتر که می رود کامل مشخص است که انتهای تمام شیب های منطقه به بم می رسد. بافت این دشت هموار ، سنگفرش کویری است . سنگفرش های کویری به جایی اطلاق می شود که حالت دشت دارد . ساختار آن از خاک و ماسه و سنگ های ریز تشکیل شده است که گویا در گذر زمان با آب و باد ف ماسه ها و خاک های زیز شسته می شوند و روی لایه های خاک ف سطح یکدستی از سنگ باقی می ماند که البته خود این سنگ ریزه ها در ادامه ف مانع فرسایش و مانع برداشت خاک و ماسه سطح توسط باد می شوند و لذا این سطح در کویرها نسبتا پایدارترند .
تا نزدیکی های کوه ف تقریبا هیچ تفاوتی در اقلیم و در نوع زمین نمی بینیم . مسیر های مختلفی باری رسیدن به این کوه ها وجود دارد . ما نزدیک تریمن مسیر به بم یعنی مسیر آدوری را انتخاب کردیم . روستاهای آدوری ، در امتداد راهی که مستقیم ما را به کوه می رساند و در شکاف دره ای در کوه که حاصل تلاش سالیان دراز رودخانه است ف پدید آمده اند . از ابتدای جایی که از بلندای دشت اطراف ف می توان دره نسبتا عمیق کنده شده با آب را دید ، شکل زمین متفاوت می شود . دو روستای اول که پر از درخت اند . راه در دل کوه ادامه دارد و به گفته آقای رشیدی ف دهیار آدوری ف روستاهای بالادست هم دیدنی اسند . ما مسیرمان را در کنار جبال بارز در نظر گرفته ایم و می خواهیم حاشیه کوه و کویر را طی کنیم. لذا بازدید از ادامه روستاهای آدوری را به فرصتی دیگر موکول می کنیم .
راه در امتداد جبال بارز به سمت غرب ادامه می یابد . دقیقا در حاشیه دشت و کوه چند روستای کوچک در مسیر هستند ولی چندان رونقی ندارند . جاده خاکی طی شده هم ، جاده چندان پر ترددی نیست . امروز فقط ا از این جاده گذشتیم و وات آقا اسماعیل که برای پشتیبانی ما آمده بودند . شاید چند روز یکبار هم کسی از این مسیر ها رد نشود . بالا پایین دارد راه و بسیار عالی است برای دوچرخه سواری .
کوه ها به نظر می رسد در بهار سبز باشند . بوته های خسته در همه جای دشت و در پهنه کوه دیده می شود . در ابتدای مسیر از رودخانه که رد شدیم ، آب داشت و این آب در شیاری که در امتداد دشت ف مسیر خود را گود کرده بود تا خود بم ادامه داشت ولی بعد از آن تقریبا هیچ آبی دیدیم بجز در روستاها . از این مسیر که می رویم در سمت راستمان همیشه بم را می شود دید . هیچ عارضه ای نیست و ما در بلندا داریم حرکت می کنیم . جاده در بعضی جاها از بستر خشک رودخانه هایی رد می شود که ماسه اند و رکاب زدن سخت می شود ولی در بسیار ی از قسمت ها، خاک خشک و سفت است و راحت می توان رکاب زد . شیب بسیار خوب و ملایمی دارد و بالا پایین رفتن در دره ها و تپه ها ، بسیار لذت بخش است .
در انتهای مسیر باز به جاده آسفالته ای می رسید که مسیر روستاهای دریجان و چند روستای دیگر در بالادست است . این مسیر در ادامه بعد از این روستاها ف تا دهبکری که بهشت این منطقه است ادامه می یابد . ما جاده را رو به پایین سرازیر شدیم . در وسط راه جایی بود که یونجه بود و درخت بود و شتر . جایی که وسط این دشت نسبتا خشک آب داشت و استفاده می شد . شلغم کنار راه می فروختند که خریدیمو با شترها هم عکس دسته جمعی داشتیم .
هوای بم ، هوای عجیبی است . شب هایی سرد و روزهایی گرم. آفتاب که بالاست حتی یک لا لباس هم اضافه به نظر می رسد و آفتاب که پایین رفت ف سرما شروع می شود . ما به این ده که رسیدیم ، آفتاب پایین رفت و باد سرد شروع شد . رکابزنی از اینجا تا بم را در سرمای شب و تاریکی ف انجام دادیم . جاده خلوت بود و سرازیری و هوای دوست داشتنی ولی سرد منطقه ف عالی بود .
در این سفر فرصت کافی برای دیدن همه زیبایی های بم فراهم نشد . برای بم اگر تعمری باقی باشد ، برنامه زیاد خواهیم داشت . برای ریگ یلان ، برای ریگان ف برای دهبکری ، کوه های بارز ، نخلستان های بسیار زیبای بم و کلی جای ندیده که باید در بم دید .