WP Leuven 2015 Barveaux Esneux Lierneux [cfr2016]

Martelarenplein

Het Martelarenplein was tijdens de Eerste Wereldoorlog het schouwtoneel van Duitse oorlogsmisdaden en vernielingen van het Leuvens cultureel erfgoed. Zo vonden er in augustus 1940 tientallen terechtstellingen plaats ter vergelding van verzet tegen de Duitse bezetter. Ter gedenking van deze gebeurtenissen werd het Vredesmonument opgericht. Twee maal per jaar staat hier een (gedeelte) van de attracties van de Leuvense kermis. Daarnaast worden in de zomer diverse openlucht-sporttoernooien georganiseerd, zoals een strandvolleybal-toernooi en een minivoetbal-toernooi.

Auteur: Jonathan Bovijn
Meer informatie

Forteresse de Samson

Het fort van Samson (Thon-Samson) Van de versterkte site van de Samson resten nog maar enkele overblijfselen, maar ze zou wel haar naam aan het dorp hebben gegeven. Deze verdedigingssite was ideaal gelegen op een uitsteeksel boven de weg naar Gramptinne en werd onder meer door de Romeinen bezet. Julius Caesar zou er een verschanst kamp hebben opgericht. Opgravingen legden ook graven bloot, evenals muntstukken die dateren uit de tijd van de bezetting door de Franken en de Merovingers. Het fort van Samson was in drie omwallingen opgedeeld: een rotsachtig terrein, een voorhof en gemeenschappelijke delen en, voorbij een ophaalbrug, de woning van de kasteelheer en zijn donjon. De dorpsbewoners moesten geen belastingen betalen, in ruil voor de bewaking van de vesting. Deze werd in de negende eeuw tevergeefs belegerd door de Noormannen. De laatste belegering van het kasteel vond plaats in de zestiende eeuw, in de tijd van Don Juan van Oostenrijk. Het kasteel werd uiteindelijk in 1690 gesloopt op bevel van koning Karel II van Spanje. Ontdek ook onze gemeenschappelijke … Coutisse: de boerderij en het kasteel van de Koninklijke Arches, de boerderij genaamd “La Croix” Leumont boerderij, boerderij Lavau; Seilles: Atrevida boerderij en de boerderij Nivoye; Bonneville: boerderij Commanderie, boerderij Crevecoeur, de veronderstelde Jandren van de boerderij en sterpi; Sclayn: Kasteel Cherimont; Namêche de vier boerderijen en het kasteel Namêche “Yellow”; Landenne naar de boerderij in de Velaine, Mostombe boerderij, grote boerderij Petit-Waret, boerderij Singing Bird en het kasteel Collignon; Vezin: Kasteel Melroy, Montigné boerderij, de boerderij en de molen Sclermont van Brichebo; Andenne : Op de boerderij van Wissen Oak, boerderij Op Heather, Rieudotte kasteel, de molen en de molen Kevret van Treton; Maizeret aan het kasteel en de boerderij Moisnil Romedenne; Thon in het kasteel-boerderij Château des Forges … Andere brochures over het erfgoed en de geschiedenis, musea en ontdekkingen, en de wandelingen in de natuur zijn ook verkrijgbaar bij de Toeristische Dienst van de Stad van Andenne. Logos CGT + Ville + OT Office du Tourisme de la Ville d’Andenne – Place des Tilleuls, 48 – 5300 Andenne – +32 (0) 85 84 96 40 – www.andennetourisme.be Editeur responsable : Sandrine Cruspin – 5300 Andenne / 2009 • Crédits photos : Office du Tourisme de la Ville d’Andenne.

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

L’église Saint-Médard

De kerk van Saint-Médard werd rond 1175 door de graven van Duras afgestaan aan de hospitaalorde van Sint-Jan van Jeruzalem. De huidige kerk in gotische stijl werd opgetrokken uit plaatselijke bouwmaterialen (gres en kalksteen). Het koor met een halfrond chevet en aan de buitenkant een verhoging met twee niveaus met lage ramen met rondboog onder een muurarcade, en het dwarsschip dat uitgeeft op twee apsiskapellen, verraden nog steeds een romaanse invloed. De constructie werd voltooid in het begin van de 14de eeuw met de hoge delen van het schip en de toren. Enkel de gewelven van de zijbeuken en de apsiskapellen zijn origineel. Die van het hoofdschip en het dwarsschip dateren uit 1759.

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

16de eeuwse kapel

De 16de eeuwse laatgotische kapel domineert het uitzicht over Hoegaarden vanuit Hauthem, op 105 meter hoogte. De kapel is eind jaren zestig van de 20ste eeuw gerestaureerd en sedertdien frequent onderhouden. De oudste beeldhouwwerken zijn in veiligheid gebracht in de schatkamer van de Sint-Gorgoniuskerk. Het schilderij (17de eeuw) op het hoofdaltaar stelt de marteling van Sint-Gorgonius voor. De zijaltaren dragen schilderijen met een kruisiging en met de heilige Rochus. Een van de beelden is van de heilige Katharina, hier aanbeden tegen huidaandoeningen. Het kleine doksaal achteraan draagt het jaartal 1755. Het torentje met klok kwam er in de 17de eeuw bij. De kapel bestaat uit een beuk en een koor, met sterk hellend dak en spits torentje. Ze is opgetrokken in steen uit het nabije Gobertange (Geldenaken) met banden in steen van Overlaar (Hoegaarden). Met de steun van de provincie Vlaams-Brabant

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Chapelle Notre-Dame-du-Marché

De Notre-Damekapel , ook de 'Chapelle du Marché genoemd, is herkenbaar aan haar toren die bekroond is met een originele gedraaide spits uit de eerste helft van de 17e eeuw. Ze bevindt zich op de Grand-Place en dat was vroeger de Place du Marché. Ze werd intra-muros met stenen van Gobertange opgetrokken in de 14e eeuw, dankzij de milde burgers en ambachtslui van de stad. De kapel heeft een toren met vier niveaus, een enkele beuk met twee traveeën en een koor met een veelhoekige koorafsluiting. Een portaal in gotische stijl is ingewerkt in een spitsboogstructuur met daarboven een hoog venster. Voorbij het portaal en de westelijke toren markeert een spitsboog de overgang naar het kerkschip, dat licht krijgt via vier vensters, en naar het koor met zijn spitsboogvensters. De bodem is geplaveid met een damboordpatroon, waarin stenen van Gobertange afgewisseld zijn met kalkstenen uit de Maasstreek. De kapel werd tot de 18e eeuw verschillende keren heringericht, aangepast en uitgebreid - onder meer ten gevolge van een brand in de 17e eeuw. Ze werd in haar geheel gerestaureerd en die werken werden beëindigd in 2011. Het meubilair bestaat onder meer uit een barok hoogaltaar dat gewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans, in 1716 gerealiseerd door Guillaume Castagne uit Namen. Het altaar in de linker zijbeuk is gewijd aan de Maagd, dat aan de rechterzijde aan Ste-Rita. Voorheen was het gewijd aan St-Roch, de heilige die werd aangeroepen in tijden van epidemies. De kapel herbergt een opmerkelijk monument, een cenotaaf in blauwe hardsteen boven de grafsteen van graaf Winand de Glymes en zijn echtgenote Michelle de Yedeghem, overleden in de tweede helft van de 17e eeuw. Zij waren samen met de familie de l’Escaille, belangrijke lokale personages. De grafsteen lag oorspronkelijk in het koor, vervolgens in het kerkschip, maar werd tijdens de restauratie verplaatst naar de bijkerk die de sacristie vervangt. Monument geklasseerd op 24/12/1958

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Eglise Immaculée Conception

De kerk van de Immaculée Conception in Sougné-Remouchamps is een gebouw met één beuk, vooraan een toren en achteraan een driezijdig koor. De kerk werd in 1739 gebouwd onder het pastoraat van abt Houssonloge, en verving een voorganger uit 1230. De kerk werd gewijd in 1744 en opgedragen aan de Immaculée Conception (de Onbevlekte Ontvangenis). Ze werd nadien, in 1888, uitgebreid met twee traveeën en een koor door M. Hallet. De vierkante toren, restant van de eerste kerk uit de 13e eeuw, werd opgetrokken in kalksteen en is verankerd aan de hoeken. Hij heeft een rondboogportaal met meer recente versieringen (18e eeuw). De toren heeft een vierzijdige klokkentoren in leisteen, met dakvenstertjes. Het schip wordt gekenmerkt door een hoge onderbouw in kalksteen. Het is verankerd aan de hoeken, net zoals de opbouw van de doorgangen. Het schip telt zes traveeën met vensters met een gebogen bovendrempel. Het koor heeft één travee en een driezijdige kooromgang. Het is gewelfd en heeft een aanpalende sacristie aan de oostkant. De kerk heeft een zadeldak met dakpannen en oplangers met platte lijsten. Opmerkelijk is het altaar dat dateert uit de 18 eeuw, de preekstoel en de eiken koorstoelen. Geklasseerd op 15-01-1936

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Het oude stadhuis

Het oude stadhuis, dat momenteel onderdak biedt aan culturele verenigingen en diensten, is niet het eerste gebouw dat deze functie kreeg in Jodoigne. Er was sprake van een gemeenschapshuis dat in slechte staat verkeerde in de tweede helft van de 16e eeuw. Het huidige gebouw in classicistische stijl, gewoonlijk 'Hôtel des Libertés' genoemd, dateert van de eerste helft van de 18e eeuw, zoals de jaartallen 1733 en 1734 aangeven. Het is er gekomen, net zoals het Kasteel van het Graafschap of het Kasteel Pastur, gelegen in de rue du Château, dankzij een opdracht van Graaf de Romrée aan architect Verreucken, na de brand op de Grand-Place in 1710. Het oude stadhuis heeft een gevel die gebouwd werd met stenen van Gobertange, net zoals veel lokale gebouwen. Het is bereibaar via een centraal bordes met een leuning in smeedijzer. De hoofdgevel heeft twee niveaus met vijf traveeën die goed te onderscheiden zijn vanwege de verschillende behandeling van de oppervlakte, enerzijds met bossage, anderzijds met dunne houwstenen. Bovenaan onderscheidt men een driehoekig fronton met een ovalen oculus. Het gebouw onderging een restauratie door J. Clément tijdens het interbellum. Geklasseerd op 26/11/1973

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

De kapel Saint-Antoine

Dit klein landelijk kapelletje met een rechthoekig schip zonder zijbeuken, gewijd aan Saint Antoine, werd volledig opgetrokken met houwsteen van Gobertange. Het werd al in geschriften vermeld in de 16e eeuw. In de zuidelijke gevel steken twee oculi. Het schip sluit aan op een smaller driezijdig koor in baksteen en steen van Gobertange. Een klokkentoren uit de tweede helft van de 17e eeuw werd afgebroken in 2001. Hij verrees boven een eenvoudig barok portaal met een chronogram uit de eerste helft van de 18e eeuw. Waarschijnlijk was de kapel, die vroeger ook een begraafplaats had, verbonden aan een leprozenhuis. Monument en site geklasseerd op 27/07/1983

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Het orgel van de kerk van Notre-Dame de l’Assomption

De kerk van Notre-Dame de l’Assomption werd op het einde van de 18e eeuw gebouwd met baksteen en steen van Gobertange. Ze herbergt een uitzonderlijk orgel met anderhalf klavier, een type dat vrij courant was in onze streken in de 17e en 18e eeuw. Het anderhalf klavier laat toe de klank gemakkelijk te moduleren en het paste in de uniformisering die alle klassieke orgels trof in Frankrijk en in mindere mate in onze streken. Het orgel van Bossut bevond zich tot het begin van de 19e eeuw in de abdij van Florival, die vlakbij gelegen is. Het dateert van 1760 en is het werk van de orgelmaker François Coppin, de eerste vertegenwoordiger van een belangrijke school uit Nivelles. Dit orgel is het best bewaard gebleven van al zijn realisaties. Van deze orgelmaker weet men dat hij regelmatig beroep deed op de meubelmaker Nicolas Bonnet voor het maken van de orgelkasten. Bonnet zijn fabrieksmerk zijn gebogen lijnen die harmonieus passen bij de galerijen. Nog een bijzonderheid: een miniatuurorgel of positief dat herinnert aan het tweede klavier en verwerkt zit in de balustrade van de galerij. Het schijnt dat na de fabricatie van de orgelpijpen, het positief zou gemaakt zijn met pijpen die ouder zijn dan deze van het grote orgel, die bestaan uit originele stukken. Tijdens de restauratie in 1989 zijn sporen van polychromie aan het licht gekomen. Geklasseerd op 03-10- 1974 Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

L’ancienne abbaye Notre-Dame du Vivier

De oude abdij van Notre-Dame du Vivier toont een groot cisterciënzercomplex dat al vernoemd werd sinds 1236. Het monasterium werd verkocht tijdens de Franse Revolutie en aangekocht door het bisdom Namen, dat het onder meer verhuurde als pensionaat aan het IATA (Institut des Arts et Techniques Artisanales de Namur), aan de Petites Sœurs de Bethléem enz. De abdij omvat een vierkantsconstructie die gevormd wordt door de kerk, een kloosterhof, een gastenverblijf en de kloostergebouwen. De gebouwen die zijn opgetrokken in kalksteenblokken, dateren hoofdzakelijk uit de middeleeuwen, terwijl de gebouwen in baksteen en blauwe steen, met een onderbouw in kalksteen, toegevoegd zijn in de Moderne Tijden en meer bepaald in de 18e eeuw. Hoewel het geheel uitgebreid en verbouwd werd, kon het zijn uitzonderlijk karakter behouden. Daardoor werd de abdij ook geklasseerd en opgenomen als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië. De kerk dateert uit de 13e eeuw maar werd herbouwd in 1904 in de geest van een archeologische reconstructie. Ze heeft één beuk en een koor met een platte apsis en twee kapellen. De toegang bestaat uit een groot rondboogportaal uit de 16e eeuw die een mengeling vertoont van gotiek en renaissance. Geklasseerd op 22-01-1969. Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Maison du Peuple

Het Maison du peuple van Poulseur, officieel geopend in 1922, is de reconstructie van een eerste volkshuis dat opging in de vlammen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het gebouw is opgetrokken in breuksteen en wordt gekenmerkt door horizontale lijsten in blauwe steen. Het mengt traditionele architectuur en decoratieve elementen uit de overgangsperiode van art nouveau naar art deco. De gevel kenmerkt zich door pilasters die steun bieden aan een kroonlijst die onderbroken wordt door een gebogen fronton. Die draagt het opschrift 'Maison du Peuple' en een ander opschrift verwijst naar de eigenaar van het gebouw, namelijk de 'Union coopérative'. De rechtervleugel herbergde de winkel van de coöperatieve. De gelijkvloerse verdieping heeft een grote vitrine. De twee overige niveaus vertonen grote kruisvensters en het bovenste venster is bekroond met een gedrukte boog. Het centrale gedeelte herbergt het eigenlijke volkshuis, namelijk een café en een spektakelzaal (op de verdieping). Het Maison du peuple is nu eigendom van het gemeentebestuur en werd gerestaureerd. Dankzij deze campagne zijn de originele kleuren van het interieur opnieuw zichtbaar, namelijk blauw, rood, wit en nog andere kleuren. Opmerkelijk zijn de elementen zoals de sierlijsten van de plafonds, de tegels, de leuning enz. die hun vroegere uitstraling hebben teruggekregen. De muren hebben opnieuw hun gemarmerd decor en hun oude muurverbanden. Het gebouw herbergt vandaag het cultureel centrum van de gemeente. Geklasseerd op 13-05-1998

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Eglise Saint-Monon

De kerk is een neogotische constructie met één beuk en een koor met drie zijden. Ze is toegewijd aan Sint Monon. Binnen vind je een gepolychromeerd, houten beeld uit de 18e eeuw dat hem voorstelt. Ze is vergezeld van Sint Druon. De kerk is recentelijk herschilderd in vaal geel. Ze is regelmatig bebloemd en dat geeft haar een nette en gastvrije sfeer.

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Eglise Saint-André

Als gevolg van de tand des tijds en de Slag van de Ardennen in de winter 1944-45 werd de oude kerk, die terugging tot 692, vernield. In het begin van de jaren zestig werd een nieuwe kerk gebouwd in neoromaanse stijl. Bewonder de mooie bolvormige klokkentoren en zijn vier kleine hoektorentjes. Binnen kijkt het ronde koor uit op een rechthoekig schip. Het oorspronkelijke doopvont (16e eeuw) en de schrijnen van Sint André (17e eeuw) en Sint Symètre (13e eeuw) zijn gelukkig bewaard gebleven. Dat laatste is een mooi voorbeeld van edelsmeedwerk in de Rijnlandse romaanse stijl. Sint Symètre is een weinig bekende heilige (mogelijk een Romeinse martelaar), maar in Lierneux noemen ze hem alleszins een ,,grote’’ heilige (gezien zijn naam, in het Frans). Bekijk ook de twee mooie grafstenen met wapenschilden in de kapel achteraan.

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Ninglinspo

Wandeling van de Ninglinspo Wat is er leuker voor kinderen en wandelaars om spelenderwijs, op het ritme van deze prachtige bergrivier, zijn uitgeslepen baden en de natuur te bewonderen? De plek staat op de monumentenlijst van bijzonder Waals erfgoed. Meerdere bewegwijzerde wandelingen beginnen op de parkeerplaats en leiden via bruggetjes en bospaden langs prachtige uitzichtpunten. Wandeling nummer 21 volgt de Ninglinspo tot bovenaan. Onderweg komt men baden tegen met de namen «Cascade de la chaudière” (185m), « Bain des Naïades » (215m), « Bain d’Hermès » (220m), « Bain de la Loutre » (295m), « Bain du Cerf » (305m), « Bain de Diane » (310m) of nog « Bain de Vénus » (330m)! Een onvergetelijke tocht!

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

L'atelier du coticule

De werkplaats van de Coticule In de ondergrond van de gemeente Lierneux bevindt zich een zeer unieke steensoort: de coticule. Deze steen is een half miljard jaar geleden gevormd. Vroeger werd ze ook wel “scheersteen” genoemd. Inderdaad, deze steen is ideaal om scheermesjes te slijpen. Aan het begin van de 20e eeuw werd deze steen in meer dan 22 steengroeven geëxploiteerd. Vandaag de dag is er nog maar één werkplaats actief. In 1830 werd ze in gebruik genomen door de familie Burton en was het een echte schat en de belangrijkste industriële activiteit in de streek. Sinds 1998 is de naam Ardenne-cuticule SA.

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Tomberg

Op de Tomberg werd vroeger recht gesproken. De Woudrechtbank op de Tomberg van Meerdaal werd waarschijnlijk door Antoine de Croÿ ingericht. Dergelijke rechtbanken bestonden al in de 15de eeuw voor de bossen in het bezit waren van de hertogen van Brabant. De oudst vermelde vonnissen in Meerdaal dateren van 1470. Oorspronkelijk werd recht gesproken in de dorpen rond de bossen, maar in het midden van de zestiende eeuw werd op de Tomme een speciaal daarvoor bestemd gebouw opgericht. Van ongeveer 1572 werd zitting gehouden op het kasteel van de hertog in Heverlee. Het stropen van dieren en het stelen en sprokkelen van hout uit het bos werd zwaar bestraft, zeker als de daders gesnapt werden in bezit van vuurwapens. De rechtbank sprak ook recht in zaken in de omliggende gemeenten. In 1514 werd iemand veroordeeld omdat hij met een prostituee had geslapen. Dankzij het woudgerecht bestaat het bos nog en is het niet opgeofferd aan de behoeften van de boeren en burgers in de omgeving. Aan het woudrecht kwam een einde met de komst van de Fransen in 1795.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Dolmen van Oppagne

Zo'n 5.000 jaar geleden, in het laatneolithicum, hebben mensen van een groep van de Seine-Oise-Marne-cultuur (SOM) hier de dolmens opgericht. De in de dolmen van Oppagne gevonden beenderresten wijzen op een inhumatie van minstens een tiental individuen van verschillende leeftijden. De gevonden grafgiften waren stenen voorwerpen zoals schrabbers, klopstenen en steelspitsen (pijlpunten). Scherven afkomstig van klokbeker aardewerk wijzen op een later hergebruik van het monument tussen 2200-2000 v.Chr door een groep van de klokbekercultuur (KB). Deze dolmen staat in een kuil en is vergezeld van een rij menhirs.

Auteur: Blauwkruikje
Meer informatie

Trieux des Mines

Een straatnaam met geschiedenis Een monument, een gedenkplaat of een straatnaam zijn historische en sociale getuigen die de eerste informatie geven over personen, het verleden, gebeurtenissen uit de gemeente of de streek. Ze reflecteren de meningen en waarden die worden verdedigd door een groep, gemeente of een land op een bepaald ogenblik in de tijd. Ze zijn de boodschappers van de tijd. Daardoor zijn ze een mooie hulp voor mensen die de geschiedenis willen leren begrijpen : ze roepen vragen op of helpen hypotheses te formuleren... Tijdens een wandeling rondom Namur komen straatnamen zoals 'Chemin Militaire' (Militaire weg) of 'rue du fort' (Fortweg) vaak voor. Deze wegen liggen op terreinen die in de aanloop van de oorlog werden aangekocht of opgeëisd door Defensie met het oog op het vergemakkelijken van de communicatie en transport tussen de verschillende forten. De benamingen (zoals bvb 'Rue dur Fort de Cognelée', 'Chemin Militaire', 'Trieux des Mines') hebben dus een rechtstreeks verband met de aanwezigheid van de forten.

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

L'Hirondelle

L'Hirondelle biedt een prachtig kader voor ontspanning en wandelingen. Speeltuin, twee zwembaden, tennis, diverse sportterreinen, forelvissen, lunapark. Hotel in het kasteel, volledig ingerichte bungalows. Speciaal ingerichte infrastructuur voor groepsverbljven. Bewonder de 18de-eeuwse kasteelhoeve en maak wandeltochtjes doorheen het natuurpark van de valleien van de Mehaigne en de Burdinale.

Auteur: Visit Wallonia
Meer informatie

Sint Ermelindiskerk

De vroegere Sint-Bartholomeuskerk - huidige Sint-Ermelindiskerk - was een belangrijke landelijke kerk en voormalig bedevaartsoord. Ze is gewijd aan de Heilige Ermelindis, de plaatselijke heilige, waar nog jaarlijks de processie voor uitgaat. Deze kerk herbergt ook de fraaie gotische grafsteen van jonker Lybrecht van Meldert, waarop hij afgebeeld is in volle wapenrusting. Elk jaar op Pinkstermaandag gaat de Sint-Ermelindisprocessie uit met heel wat figuranten. Naast de Sint-Ermelindiskerk zie je de barokke kapel die dateert uit de 17de eeuw. De kapel werd gebouwd boven het graf van de patroonheilige Sint-Ermelindis. De kapel wordt voor het eerst vermeld in de 13de eeuw. In de 14de eeuw wordt ze geciteerd onder verschillende benamingen. Het huidig gebouw werd in 1629 op initiatief van Jacobus d'Oyenbrugghe gebouwd op het oostelijk uiteinde van het kerkhof en verfraaid in 1691. Het is een zaalkapel met hexagonaal (=zeshoekig) afgesloten apsis (=veelhoekige uitbouw die het koor afsluit) en vlakke westgevel. Ze is opgetrokken in bakstenen, afwisselend in kop- en speklagen.

Auteur: De Tuinen van Hoegaarden
Meer informatie

Château à l’Horloge

De procureur-generaal van het Prinsdom Luik, Guillaume Joseph Freron (1756-1824), gaf aan het einde van de 18e eeuw opdracht om deze kerk te bouwen. De oosters geïnspireerde linkertoren werd gebouwd in de 19e eeuw. De gietijzeren decoratie op de raamlateien, het balkon, de klok en de bloemenkorf die met slingers verbonden was aan de twee putti, waren een initiatief van graaf Mizaël Le Mesre De Pas. Hij liet ze in 1896 plaatsen ter ere van de verjaardag van Sint Lambertus, de heilige aan wie deze parochiekerk gewijd was. Het kasteel is eigendom geweest van verschillende families: Dewar, Lahaut, Quecq d’Henripret en Le Mesre De Pas. In 1955 vestigde de gemeente Bas-Oha er zijn gemeentebestuur en twee klassen. In 1991 werd het kasteel grondig gerestaureerd. De arbeiders vonden in de bloemenkorf een muntstuk van vijf cent, dat bij de beeldengroep was achtergelaten door de beeldhouwers, met de boodschap dat de vinder het mocht gebruiken om een glas te heffen op hun gezondheid. Vandaag dankt het kasteel zijn naam aan de klok die als een kroon boven het balkon en de inkompoort hangt. Sinds 1993 vind je in het Château à l’Horloge de openbare bibliotheek van Wanze. Er worden ook burgerlijke huwelijken voltrokken. In het openbare sierpark staat een Libanonceder, een veelkleurige esdoorn en een 'Laciniata'-beuk. In 1995 werd een modern gedenkteken geïnstalleerd als herinnering aan de 50e verjaardag van de bevrijding van de concentratiekampen.

Auteur: KINGO
Meer informatie

Administration Communale de Wanze

Dit grote boerderijdomein, dat geregistreerd is als Historisch Monument van België, werd in drie fasen gebouwd. Het gebouw, dat eerst een gerechtshof was en later werd omgebouwd tot melkveeboerderij, dateert uit de middeleeuwen. De stallen werden gebouwd aan het einde van de 17e, begin 18e eeuw en het woongebouw aan het begin van de 19e eeuw. Na regelmatig een nieuwe eigenaar te hebben gehad, werd de boerderij in 2008 overgekocht door de gemeente Wanze, die er van mei 2010 tot eind 2012 de nodige werken liet uitvoeren om er een gemeentehuis en OCMW van te maken. Door deze aankoop kon men een nieuwe infrastructuur oprichten voor de administratieve en sociale diensten en tegelijk het erfgoed van de gemeente bewaren. De installatie van een verwarmingssysteem op pellets, de plaatsing van regenwaterputten, de verbeterde muur- en dakisolatie en de nieuwe dakbekleding van leisteen en vezelcement – met ingebouwde zonnepanelen – benadrukken de duurzaamheidsprincipes van het project.

Auteur: KINGO
Meer informatie

Het Volkshuis

In 1921 werd dit volkshuis geopend op de plek van de oude coöperatie van de steengroevenarbeiders van Sprimont in het hart van Poulseur. Omdat het tot Waals erfgoed behoort, werd het gebouw geheel gerenoveerd in Art Decostijl en opnieuw geopend voor publiek in 2008. De muren in zandsteen komen uit de plaatselijke steengroeven. Vandaag de dag bevindt zich in het gebouw een bibliotheek, een internetruimte en een feestzaal.

-Gebouwenerfgoed
-Huis, herenhuis
-Architectuu
-Geschiedenis

Auteur: Fédération du Tourisme de la province de Liège
Meer informatie

Vallei Van De Ninglinspo

De vallei van Ninglinspo.
Ninglinspo is de enige bergstroom van België en slingert door de Ardenner vallei van Vert-Buisson tot Nonceveux, door een betoverende wereld van steile paadjes en geologische bijzonderheden. Gevormd op de plek met de naam 'La fourchette' (de vork) door de beekjes Les Blanches Pierres en Le Hornay, baant de Ninglinspo zich 3,5 km lang een weg tussen enorme kwartsietblokken, met een helling van 7,5%. Het werk van Ninglinspo in dit ruige valleitje zorgt voor diverse watervallen en bassins met namen om van te dromen, zoals Bain de Diane, Bain du cerf, Bain de Vénus … Ninglinspo is een unieke bezienswaardigheid voor jong en oud!

-Natuurerfgoed
-Panorama, belvedère, landschap
-Site / Natuurreservaat

Auteur: Fédération du Tourisme de la province de Liège
Meer informatie

Abdij Vlierbeek

Rond 1125 stichtten benedictijnermonniken de abdij van Vlierbeek. In 1572 werd ze door de troepen van de prins van Oranje volledig platgebrand, maar nadien heropgebouwd. Ook later onderging de abdij nog veranderingen: sommige gebouwen werden deels afgebroken en deels tot privéwoningen omgevormd. De huidige abdijkerk, tevens parochiekerk, dateert uit de 18de eeuw en omvat tal van kunstwerken die de eeuwenlange geschiedenis van de abdij overleefden. Op het kerkhof liggen diverse vooraanstaande Leuvense hoogleraren begraven.

Auteur: Lannoo
Meer informatie