Waypoint Leuven 2022 151
Author
Trail stats
- Distance
- 93.5 mi
- Elevation gain
- 2,835 ft
- Technical difficulty
- Moderate
- Elevation loss
- 2,835 ft
- Max elevation
- 699 ft
- TrailRank
- 4
- Min elevation
- 79 ft
- Trail type
- Loop
- Coordinates
- 2192
- Uploaded
- September 27, 2022
- Recorded
- September 2022
near Blauwput, Flanders (Belgique)
Viewed 11 times, downloaded 4 times
Waypoints
Waypoint
0 ft
Franc Waret
Het kasteel van Franc-Waret dat kenmerkend is voor de Naamse aristocratische woningen uit de 18de eeuw en een prachtig architecturaal geheel vormt van baksteen en arduin, staat in het midden van Franse tuinen. Deze grote klassieke vierhoek met slotgrachten, waaraan rode beuken groeien, vormt een perfecte harmonie met de geometrische vormen van de geplante vegetatie die het omringt. Enkele bomen zijn echt een bezienswaardigheid: een tulpenboom, een grote weymouth den, een heel oude kastanjeboom... Ontdek ook: 3 ha formele tuinen met taxushagen en lindelanen, waarvan een geklasseerde Franse tuin, evenals een rozentuin met oude rozenvariëteiten
Auteur:
Waypoint
0 ft
Martelarenplein
Het Martelarenplein was tijdens de Eerste Wereldoorlog het schouwtoneel van Duitse oorlogsmisdaden en vernielingen van het Leuvens cultureel erfgoed. Zo vonden er in augustus 1940 tientallen terechtstellingen plaats ter vergelding van verzet tegen de Duitse bezetter. Ter gedenking van deze gebeurtenissen werd het Vredesmonument opgericht.
Twee maal per jaar staat hier een (gedeelte) van de attracties van de Leuvense kermis. Daarnaast worden in de zomer diverse openlucht-sporttoernooien georganiseerd, zoals een strandvolleybal-toernooi en een minivoetbal-toernooi.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Watertoren van Bierbeek
De opvallende wereldbol watertoren van Bierbeek, ook gekend als de watertoren op Bovenheide, kwam in juli 2011 in het nieuws toen er een dode duif in het water gevallen was. Het resultaat was dat het drinkwater niet drinkbaar was voor tal van gemeenten die deze watertoren voorziet van water. De bolvormige watertoren heeft een inhoud van 500 m³ en is 29 meter hoog, de talloze antennes op de koepel niet meegerekend... Hij bedient naast Bierbeek ook Pellenberg-kliniek, een deel van Kessel-Lo (Trolieberg), Lubbeek (hoog net), Blanden, Haasrode en Lovenjoel.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Heverlee Bos
Heverlee Bos behoort tot een groot boscomplex van in totaal 2.071 hectare groot. Daar maakt ook het Meerdaalwoud en het Egenhovenbos deel van uit. Het Heverleebos bevat ook een arboretum.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Forteresse de Samson
Het fort van Samson (Thon-Samson)
Van de versterkte site van de Samson resten nog maar enkele overblijfselen, maar ze zou wel haar naam aan het dorp hebben gegeven. Deze verdedigingssite was ideaal gelegen op een uitsteeksel boven de weg naar Gramptinne en werd onder meer door de Romeinen bezet. Julius Caesar zou er een verschanst kamp hebben opgericht. Opgravingen legden ook graven bloot, evenals muntstukken die dateren uit de tijd van de bezetting door de Franken en de Merovingers. Het fort van Samson was in drie omwallingen opgedeeld: een rotsachtig terrein, een voorhof en gemeenschappelijke delen en, voorbij een ophaalbrug, de woning van de kasteelheer en zijn donjon. De dorpsbewoners moesten geen belastingen betalen, in ruil voor de bewaking van de vesting. Deze werd in de negende eeuw tevergeefs belegerd door de Noormannen. De laatste belegering van het kasteel vond plaats in de zestiende eeuw, in de tijd van Don Juan van Oostenrijk. Het kasteel werd uiteindelijk in 1690 gesloopt op bevel van koning Karel II van Spanje.
Ontdek ook onze gemeenschappelijke …
Coutisse: de boerderij en het kasteel van de Koninklijke Arches, de boerderij genaamd “La Croix” Leumont boerderij, boerderij Lavau;
Seilles: Atrevida boerderij en de boerderij Nivoye;
Bonneville: boerderij Commanderie, boerderij Crevecoeur, de veronderstelde Jandren van de boerderij en sterpi;
Sclayn: Kasteel Cherimont;
Namêche de vier boerderijen en het kasteel Namêche “Yellow”;
Landenne naar de boerderij in de Velaine, Mostombe boerderij, grote boerderij Petit-Waret, boerderij Singing Bird en het kasteel Collignon;
Vezin: Kasteel Melroy, Montigné boerderij, de boerderij en de molen Sclermont van Brichebo;
Andenne : Op de boerderij van Wissen Oak, boerderij Op Heather, Rieudotte kasteel, de molen en de molen Kevret van Treton;
Maizeret aan het kasteel en de boerderij Moisnil Romedenne; Thon in het kasteel-boerderij Château des Forges …
Andere brochures over het erfgoed en de geschiedenis, musea en ontdekkingen, en de wandelingen in de natuur zijn ook verkrijgbaar bij de Toeristische Dienst van de Stad van Andenne.
Logos CGT + Ville + OT
Office du Tourisme de la Ville d’Andenne – Place des Tilleuls, 48 – 5300 Andenne – +32 (0) 85 84 96 40 – www.andennetourisme.be
Editeur responsable : Sandrine Cruspin – 5300 Andenne / 2009 • Crédits photos : Office du Tourisme de la Ville d’Andenne.
Auteur:
Waypoint
0 ft
L’église Saint-Médard
De kerk van Saint-Médard werd rond 1175 door de graven van Duras afgestaan aan de hospitaalorde van Sint-Jan van Jeruzalem.
De huidige kerk in gotische stijl werd opgetrokken uit plaatselijke bouwmaterialen (gres en kalksteen).
Het koor met een halfrond chevet en aan de buitenkant een verhoging met twee niveaus met lage ramen met rondboog onder een muurarcade, en het dwarsschip dat uitgeeft op twee apsiskapellen, verraden nog steeds een romaanse invloed.
De constructie werd voltooid in het begin van de 14de eeuw met de hoge delen van het schip en de toren.
Enkel de gewelven van de zijbeuken en de apsiskapellen zijn origineel. Die van het hoofdschip en het dwarsschip dateren uit 1759.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Sint-Gorgoniuskerk
De toren in witte gobertangesteen uit de streek domineert van verre het beeld van de brouwersgemeente. De kerk staat bekend als grootste rococokerk van het land.
Ze kwam tot stand met kapitaal van de brouwers in 1754-59, nadat de oudere romaanse kerk was ingestort. De cartouche op de in 2006 gerestaureerde toren verwijst naar Alpäidis, gravin van Hoegaarden, die omstreeks 977-987 het Hoegaardse kapittel stichtte. Het Kapittelhuis en – park (toegankelijk) naast de kerk verwijzen hier ook naar. Kerk en andere gebouwen in de dorpskom getuigen van de welstand die de quasi autonome Luikse enclave in het hertogdom Brabant wist te verwerven.
Onder de kerktoren is een beveiligde schatkamer ingericht met een romaans doopvont, een gotisch beeldhouwwerk en de palmezel die jaarlijks met palmzondag in processie wordt rondgedragen.
Opvallend zijn ook de preekstoel, biechtstoelen en het omvangrijke koorgestoelte. Let wel op waar u loopt: de notabele bouwheren van weleer rusten in de crypte onder u.
De bedevaartskapel van Sint-Katharina (18de eeuw) in het gehucht Hauthem is tevens geopend. De kapel is onder meer bereikbaar via een panoramisch wandelcircuit van 5km.
Met de steun van de provincie Vlaams-Brabant
Auteur:
Waypoint
0 ft
Les moulins de Beez
De molens van Beez werden in 1901 aan de oever van de Maas gebouwd en werden gerestaureerd van 1993 tot 1995. Ze tellen vier niveaus met een architecturale compositie in baksteen, die gebaseerd is op de herhaling van een typische travee: de eerste en tweede verdieping kregen ramen met korfbogen, en de derde verdieping heeft twee dubbele raamopeningen met daarop een bijna halfronde opening. Op het geheel rusten een uitspringende frees van binnenwelfvlakken en bakstenen kalfstanden. Verschillende gemetselde torentjes sieren de hoeken van het gebouw. Het is eigendom van het Waalse Gewest en biedt onderdak aan het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar soms ook aan tijdelijke tentoonstellingen en colloquia.
Geklasseerd monument (4-03-1998)
Auteur:
Waypoint
0 ft
Chapelle Notre-Dame-du-Marché
De Notre-Damekapel , ook de 'Chapelle du Marché genoemd, is herkenbaar aan haar toren die bekroond is met een originele gedraaide spits uit de eerste helft van de 17e eeuw. Ze bevindt zich op de Grand-Place en dat was vroeger de Place du Marché. Ze werd intra-muros met stenen van Gobertange opgetrokken in de 14e eeuw, dankzij de milde burgers en ambachtslui van de stad. De kapel heeft een toren met vier niveaus, een enkele beuk met twee traveeën en een koor met een veelhoekige koorafsluiting. Een portaal in gotische stijl is ingewerkt in een spitsboogstructuur met daarboven een hoog venster. Voorbij het portaal en de westelijke toren markeert een spitsboog de overgang naar het kerkschip, dat licht krijgt via vier vensters, en naar het koor met zijn spitsboogvensters. De bodem is geplaveid met een damboordpatroon, waarin stenen van Gobertange afgewisseld zijn met kalkstenen uit de Maasstreek. De kapel werd tot de 18e eeuw verschillende keren heringericht, aangepast en uitgebreid - onder meer ten gevolge van een brand in de 17e eeuw. Ze werd in haar geheel gerestaureerd en die werken werden beëindigd in 2011.
Het meubilair bestaat onder meer uit een barok hoogaltaar dat gewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans, in 1716 gerealiseerd door Guillaume Castagne uit Namen. Het altaar in de linker zijbeuk is gewijd aan de Maagd, dat aan de rechterzijde aan Ste-Rita. Voorheen was het gewijd aan St-Roch, de heilige die werd aangeroepen in tijden van epidemies. De kapel herbergt een opmerkelijk monument, een cenotaaf in blauwe hardsteen boven de grafsteen van graaf Winand de Glymes en zijn echtgenote Michelle de Yedeghem, overleden in de tweede helft van de 17e eeuw. Zij waren samen met de familie de l’Escaille, belangrijke lokale personages. De grafsteen lag oorspronkelijk in het koor, vervolgens in het kerkschip, maar werd tijdens de restauratie verplaatst naar de bijkerk die de sacristie vervangt.
Monument geklasseerd op 24/12/1958
Auteur:
Waypoint
0 ft
Het oude stadhuis
Het oude stadhuis, dat momenteel onderdak biedt aan culturele verenigingen en diensten, is niet het eerste gebouw dat deze functie kreeg in Jodoigne. Er was sprake van een gemeenschapshuis dat in slechte staat verkeerde in de tweede helft van de 16e eeuw. Het huidige gebouw in classicistische stijl, gewoonlijk 'Hôtel des Libertés' genoemd, dateert van de eerste helft van de 18e eeuw, zoals de jaartallen 1733 en 1734 aangeven. Het is er gekomen, net zoals het Kasteel van het Graafschap of het Kasteel Pastur, gelegen in de rue du Château, dankzij een opdracht van Graaf de Romrée aan architect Verreucken, na de brand op de Grand-Place in 1710. Het oude stadhuis heeft een gevel die gebouwd werd met stenen van Gobertange, net zoals veel lokale gebouwen. Het is bereibaar via een centraal bordes met een leuning in smeedijzer. De hoofdgevel heeft twee niveaus met vijf traveeën die goed te onderscheiden zijn vanwege de verschillende behandeling van de oppervlakte, enerzijds met bossage, anderzijds met dunne houwstenen. Bovenaan onderscheidt men een driehoekig fronton met een ovalen oculus. Het gebouw onderging een restauratie door J. Clément tijdens het interbellum.
Geklasseerd op 26/11/1973
Auteur:
Waypoint
0 ft
De stadswallen
De stad Jodoigne was ooit volledig omgeven met wallen die vermoedelijk dateerden uit de 13e eeuw, maar die de in de loop der eeuwen werden vernield. Vandaag heeft de stad nog enkel gedeeltelijke maar relatief belangrijke overblijfselen van de muur. De resten geven een idee van de min of meer diehoekige vorm van de versterking, die acht of negen torens telde en verschillende poorten. De muren omcirkelden de oorspronkelijke burcht, de voorganger van het huidge kasteel Pastur, de Grand-Place of Place du Marché en het middeleeuwse stadje. De Saint-Médardkerk, die vandaag deel uitmaakt van het uitzonderlijk erfgoed van Wallonië, lag evenwel buiten de stadsmuren.
De belangrijkste stukken van de muur die bewaard zijn gebleven, bevinden zich aan de achterzijde van het nummer 4 in de rue Saint-Jean. Het gaat om een halfronde toren en een relatief consequent deel van de muur zelf. Andere resten van de versterking in breuksteen en steen van Gobertange zijn te zien achter het nummer 13 van de rue du Château, achter de nummers 1 tot 11 van de rue de la Grande Montagne en de nummers 8a, 9 en 10 van de Grand-Place (in het hart van het burggraafschap) en ten slotte in de rue du Sergent Sortet, achter het nummer 25 of het oud kasteel Ghobert.
Geklasseerd op 07/07/1976
Auteur:
Waypoint
0 ft
Het klooster van de Grijze Zusters
Het etablissement van de Grijze Zusters of Hospitaalzusters van de Orde van Saint-François in Jodoigne, zag het daglicht in 1512, toen de bisschop van Luik, Érard de la Marck, hen toestond om zich te bekommeren om een gasthuis dat al in de 14e eeuw in geschriften werd vermeld. In 1515 liet de baljuw van Wasseiges, Jacques de Glymes, rechtover het gasthuis een kloostergebouw optrekken, samen met een kapel gewijd aan Saint Nicolas. Het klooster verdween in 1798 in de wervelwind van de Franse Revolutie, Vandaag zijn er van het klooster enkel schamele resten in de vorm van een afgeschuinde onderbouw en sporen van vensters zijn nog zichtbaar op de parking van de rue du Sergent Sortet. Op de plaats van het klooster verrijst nu een gebouw uit de 19e eeuw, waar vroeger de oude middelbare school van Jodoigne onderdak heeft gevonden.
Geklasseerd op 16/11/1982
Auteur:
Waypoint
0 ft
L’hôtel de Gaiffier d’Hestroy
Het Hôtel Gaiffier d’Hestroy is vandaag het Museum voor oude kunsten van Namen. De elegante patriciërswoning uit het midden van de 18e eeuw, beïnvloed door de Franse mode, ligt tussen een binnenkoer en de tuin. De binnenkoer is langs de straatzijde afgesloten met een muur in régencestijl, die in 1768 werd bijgebouwd door F.-J. Beaulieu. Het statige herenhuis werd in 1950 geschonken aan de provincie Namen en werd vanaf 1964, overeenkomstig de laatste wens van de weldoenster, mevrouw de Gaiffier d’Hestroy, omgevormd tot museum.
De muur die het huis afscheidt van de straat heeft een onderbouw in kalksteen en toont een verticale symmetrie. Hij is opgesmukt met Ionische pilasters en met panelen die versierd zijn met stucwerk. Twee ervan tonen Romeins geïnspireerde bustes. De muur is bekroond met een balustrade, versierd met vazen en korven die van meer recente datum zijn.
Het herenhuis, opgetrokken met baksteen en blauwe steen, heeft twee niveaus. Zij kenmerken zich door horizontale kordonbanden met ramen met een rechte bovendrempel. De achtergevel heeft vreemde proporties en kijkt uit op een Franse geometrische tuin. Op het binnenplein ontdekt men ook een ingang voor koetsen, een stalling voor voertuigen en een conciërgewoning.
Geklasseerd op 24-04-1944
Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië (stucwerk)
Auteur:
Waypoint
0 ft
Le beffroi de Namur
Het belfort van Namen is een atypisch geval tussen de Waalse belforten, omdat het aanvankelijk de belangrijkste verdedigingstoren was van de derde stadsomwalling. Het werd herbouwd in de 14e eeuw en het verving toen een oudere toren, de Saint-Jacques toren. Vanaf de 16e eeuw kreeg de toren een gemeentelijke klok die de opening en sluiting van de stadsmuren aankondigde. De toren werd slechts belfort in 1746, na een brand in de toren van de kerk van Saint-Pierre-au-Château, die de rol van belfort waarnam op de site van de citadel.
De constructie heeft een solide cirkelvormige basis met dikke houwstenen, maar werd in de hoogte bijna voor de helft geamputeerd in 1733. Er verwenen toen twee verdiepingen met daarboven kantelen. Nadien was de hoogte herleid tot 20 m. Het belfort kreeg een bolvormige torenspits en onderging de laatste aanpassingen in het midden van de 18e eeuw, toen het als taak kreeg de charters en stadsarchieven op te slaan. Op verschillende plaatsen op de muren vallen sporen te ontdekken van de Eerste Wereldoorlog.
Geklasseerd op 15/01/1936
Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië
Auteur:
Waypoint
0 ft
Eglise Sainte-Catherine
De Sainte-Catherine kerk ligt verscholen in het groen van de Brabantse Ardennen. Ze werd de jongste jaren compleet opgefrist en netjes opgesmukt. Deze pretentieloze kerk uit de 18de eeuw verleidt in de eerste plaats door zijn omgeving. Een mooi betegeld voorplein, een oud kerkhof rond de kerk, de pastorie in de buurt en de nieuwe begraafplaats even verderop bieden een zelden geziene rust die aanzet tot meditatie.
De open geest en de gastvrijheid van deze gemeenschap komt tot uiting in de kerk: nieuwe glasramen in felle kleuren illustreren op warme wijze de zes parabels uit het Evangelie. In het koor stellen de vier glasramen, zeer uitzonderlijk in een christelijke kerk, opeenvolgend het christelijke kruis, de groene halve maan van de moslim, de joodse ster en de hindoecirkel voor. Dat symboliseert de universaliteit van ons spirituele leven. De kerk bezit verder een nieuw altaar in blauwe steen. De kruisweg in keramiek is van Max van der Linden.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Jan & Patrick Van der Velpen
In 1998 namen Patrick en Jan het fruitbedrijf van hun ouders over. Het is altijd een fruitbedrijf geweest, maar sinds de overname is het bedrijf uitgebreid en vernieuwd (onder andere de koeling, een ammoniakpompinstallatie, e.d.).
Tijdens de plukperiode gebruiken ze pluktreintjes en de zelfrijdende plukmachines ‘pluk-o-tracs’. Het fruit wordt gestockeerd in eigen frigoruimte en zelf gesorteerd. Er worden verschillende variëteiten geteeld, zoals jonagold, golden, elstar, boskoop, greenstar, conference en doyenné. Sinds een 10-tal jaar worden op een apart perceel, afgezonderd van de andere percelen, appelen geteeld op biologische wijze. Hiervoor planten ze speciale appelsoorten die schurftresistent zijn. Zo is er zelfs een appelsoort die anti-allergisch is, de variëteit Topaz (speciaal voor mensen met een allergie voor appel).
Op alle percelen worden bijenkasten geplaatst voor de bestuiving van de bloesems. Ook wordt overal feromoonverwarring uitgehangen.
In de thuisverkoopwinkel worden appels en peren verkocht, maar ook appelsap van eigen appelen, honing, siroop, e.d.. Het grootste deel van het fruit wordt verkocht via veiling BFV.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Station Namen
Station Namen is een spoorwegstation in de stad Namen . Het is een belangrijk spoorwegknooppunt, waar de spoorlijnen 125, 130, 154, 161 en 162 samenkomen.In 2002 werd het station volledig vernieuwd met een beton overkapping waarboven de nieuwe stationsfaciliteiten zijn gelegen. Qua drukte komt het station op de tweede plaats in Wallonië, na Ottignies maar voor Luik-Guillemins . Het is het achtste drukste station in België.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Station Rhisnes
Station Rhisnes is een spoorwegstation langs spoorlijn 161 in Rhisnes, een deelgemeente van de gemeente La Bruyère.In 2021 werd het stationsgebouw afgebroken en werden de perrons verhoogd naar 76 centimeter waardoor het station integraal toegankelijk wordt.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Namêche
Namêche is een dorp in de Belgische provincie Namen en een deelgemeente van de stad Andenne. Tot 1 januari 1977 was het een zelfstandige gemeente. Het plaatsje is gelegen langsheen de linkeroever van de Maas en via een brug verbonden met het aan de overkant gelegen gehucht Samson, in de deelgemeente Thon.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Bonlez
Bonlez is een plaats en deelgemeente van Chaumont-Gistoux in de provincie Waals-Brabant en was tot 1 januari 1977 een zelfstandige gemeente.Het grondgebied van Bonlez was voor méér dan 97% "landschappelijk waardevol" volgens het gewestplan, wat verklaard wordt doordat hier de overgang plaatsvindt van het vlakke Haspengouw naar de reliëfrijke Dijlevallei. Er zijn dan ook tal van kleine riviertjes die gezorgd hebben voor een netwerk van valleien . Die steile hellingen waren ongeschikt voor de landbouw, zodat er veel bos en natuur werd bewaard. Door de talrijke bronnen is de waterkwaliteit van een zo hoog niveau dat er plaatselijk forellen kunnen worden gekweekt. Er zijn meerdere ondergrondse waterwinningen die zowel Brussel als Vlaanderen bevoorraden.
Auteur:
Waypoint
0 ft
De Minnebron
De Minnebron is een bron in het Heverleebos in de Belgische gemeente Oud-Heverlee. Ze ligt vlak bij de Maurits Noëstraat en bij de vijvers van Zoet Water. Op enkele meters ten zuidoosten van de bron ligt de Onze-Lieve-Vrouw van Steenbergenkapel aan de rand van het bos. (bron: wikipedia)
Luk De Keyser over De Minnebron: http://www.adwouters.be/padvanad/minnebron.htm
Auteur:
Waypoint
0 ft
Kapel O.L.V. van Steenbergen
De kapel is het erfgoedpareltje van Oud-Heverlee. In het Steenbergbos werd in de 16de eeuw aan een oude eik door vrome handen een kapelletje opgehangen. Wie op een bijzondere wijze bad tot Onze-Lieve-Vrouw werd genezen van 'hete koorts' (moeraskoorts). De plek werd een bedevaartsoord. De geestelijkheid van Oud-Heverlee wilde een regelmatige en erkende eredienst en vroeg het bisdom de toelating om een kapel te bouwen. Eerst werd een houten kapel opgericht waarover weinig geweten is. De plaatselijke heer van Steenbergen, Hendrik van Dongelberghe, liet in 1652 op eigen kosten een nieuwe, grote re kapel bouwen. Zijn wapen pronkt boven de deur. De kapel deed dienst voor de misvieringen voor omwonenden en de talrijke genezingen trokken mensen aan van ver uit de buurt. Daarom werd vlakbij de kapel een herberg gebouwd die later dienst deed als boswachterswoning. Deze boskapel met barokgevel is één van de grootste kapellen van Vlaanderen. In 2006 werd ze grondig gerestaureerd.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Sint Ermelindiskerk
De vroegere Sint-Bartholomeuskerk - huidige Sint-Ermelindiskerk - was een belangrijke landelijke kerk en voormalig bedevaartsoord. Ze is gewijd aan de Heilige Ermelindis, de plaatselijke heilige, waar nog jaarlijks de processie voor uitgaat. Deze kerk herbergt ook de fraaie gotische grafsteen van jonker Lybrecht van Meldert, waarop hij afgebeeld is in volle wapenrusting.
Elk jaar op Pinkstermaandag gaat de Sint-Ermelindisprocessie uit met heel wat figuranten.
Naast de Sint-Ermelindiskerk zie je de barokke kapel die dateert uit de 17de eeuw. De kapel werd gebouwd boven het graf van de patroonheilige Sint-Ermelindis. De kapel wordt voor het eerst vermeld in de 13de eeuw. In de 14de eeuw wordt ze geciteerd onder verschillende benamingen. Het huidig gebouw werd in 1629 op initiatief van Jacobus d'Oyenbrugghe gebouwd op het oostelijk uiteinde van het kerkhof en verfraaid in 1691. Het is een zaalkapel met hexagonaal (=zeshoekig) afgesloten apsis (=veelhoekige uitbouw die het koor afsluit) en vlakke westgevel. Ze is opgetrokken in bakstenen, afwisselend in kop- en speklagen.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Brouwerij Hoegaarden
Dit is een plek waar speciaalbieren worden bewaakt, bedacht, gemaakt en gedronken. Het is een multifunctioneel bierproject dat draait rond brouwkunst en smaakbeleving. De nieuwe familiebrouwerij maakt zelf nieuwe speciaalbieren, die je kan proeven in het brouwhuis. Er is ook een kleine eetkaart met gerechten die met bier zijn bereid. Pater familias Freddy Delvaux wordt gezien als dé smaakexpert van België als het over bier gaat.
Auteur:
Waypoint
0 ft
Vierkantshoeve De 11000 Maagden
De Vierkantshoeve De 11000 Maagden is een pracht van een gesloten hoeve. Er is een opschirft te zien: "IN DE REFUGIE VAN DE ELF DUYSENT MAEGDEN 1748" en ook nog "Sint-Ursula en de 11000 maagden" boven de segmentbooginrijpoort, die toegang verleent tot het binnenhof. De hoeve ontleent dus haar naam aan de legende van SInt-Ursula.
Volgens de "Legenda aurea" was Ursula de beeldschone, wijze en vrome dochter van de christelijke koning Deontus van Bretagne. Haar reputatie was de koning van Engeland ter ore gekomen. Hij zond een ambassadeur naar Deontus om haar ten huwelijk te vragen voor zijn enige zoon Aetherius en eventueel met oorlog te dreigen als vriendelijkheid niet tot een resultaat leidde. Deontus was ten einde raad; hij wilde zijn dochter niet uithuwelijken aan de zoon van de machtige heidense koning die berucht was om zijn wreedheid. Maar Ursula was wiskundig goed bij de pinken en raadde haar vader aan het aanzoek te accepteren op voorwaarde dat de koning haar tien zeer mooie maagden zou sturen, elk vergezeld door 1000 andere maagden en daarbovenop nog duizend maagdelijke gezellinnen voor zichzelf. Ze moest ook voorzien worden van schepen om met het gezelschap op reis te gaan. Verder bedong ze een termijn van drie jaar voor een bedevaart naar Rome en om de jonge prins de gelegenheid te geven het christelijke geloof te bestuderen en zich te laten dopen. De vloot vertrok en legde aan in Keulen. Een engel verscheen aan Ursula om haar mee te delen dat ze na haar reis naar Rome hier zou terugkomen en de martelaarskroon zou ontvangen, samen met al haar reisgenoten. Ze zeilden door naar Bazel en van daar ging het over land verder naar Rome. Daar werden ze verwelkomd door paus Cyriacus, volgens de schrijver de negentiende opvolger van Petrus, maar hij voegt eraan toe dat hij geschrapt werd uit de lijst van pausen omdat hij beslist had zijn pontificaat op te geven en de maagden terug naar Keulen te vergezellen. Ze vertrokken terug naar Keulen. Een aantal edelen en geestelijken sloot zich bij hen aan. Toen ze aankwamen in Keulen werd de stad belegerd door de Hunnen, die het complete gezelschap vermoordden, alleen Ursula bleef gespaard omwille van haar grote schoonheid, op voorwaarde dat ze de bruid zou worden van hun aanvoerder Atilla. Ursula weigerde en werd door Atilla met een pijl doorboord. Aetherius, die ondertussen na de dood van zijn vader koning was geworden, had zich bekeerd tot het christendom. Door een goddelijke boodschap verwittigd, reisde ook hij naar Keulen om er zijn bruid te ontmoeten en stierf er samen met haar de martelaarsdood. Na de slachting werden de Hunnen verdreven door een hemels leger van maagden, uiteraard samengesteld uit de maagden die de Hunnen net hadden gedood.
Auteur:
You can add a comment or review this trail
Comments