Averbode Likdreef - Edegem

Begijnhof

U steekt het Zimmerplein in Lier over en komt bij het Begijnhof, misschien wel het mooiste begijnhof van Vlaanderen, waar eens Felix Timmermans een werkkamer had. Het is stil rondom de gaaf gerestaureerde huisjes uit de 17e eeuw. De huisjes dragen melodieuze namen van heiligen, die in sierlijke letters op de groene deuren geschilderd staan. Let u ook eens op de panelen aan de gevels, welke de kruisweg van Christus afbeelden. Het is een miniatuurstadje, een doolhof met kleine geplaveide steegjes en straatjes, afgesloten van de rest van de stad.

Auteur:

B&B Amethist

In een sfeer waar je tot rust komt, bieden wij kleurrijke kamers aan met sanitair, TV en internet. Kitchenette op de gang. Gemeenschappelijk terras. Tuin met zitbanken en gelegen aan het bos. Gezondheidsbehandelingen zoals: voetreflex, shiatsu, ontspannende massage, oorkaarsen, dieptemassage, zijn mogelijk. Twee zalen te huur voor o.a cursussen en feesten. Fiets- en wandelmogelijkheden.

Auteur:

Het Vakantiehuis

Het Vakantiehuis is een gezellige thuis voor iedereen! Het bevat 3 gastenkamers en een wellnessruimte. Maak een mooie wandeling of fietstocht in de nabij gelegen bossen en breng een bezoek aan de abdij. Dan neemt u een heerlijke sauna met jacuzzi en nog veel meer! U geniet van een prachtig multimediaspektakel. Mag het wat meer zijn? Boek een rustgevende massage of gelaatsverzorging en u bent als herboren! 's Morgens wordt u verwend met een uitgebreid ontbijt! Frank en Tina verwelkomen u graag!

Auteur:

De Meren

Aangenaam verblijf in een prachtige natuurlijke en bosrijke omgeving.

Auteur:

St-Bavo

De eerste akte ivm Sint Bavo kerk van Boechoutdie die teruggevonden is, komt uit 974, waarin Keizer Otto II (Duitsland) de St Bavo kerk van Boechout terugschenkt aan de St Baafsabdij van Gent, nadat de monikken deze hadden verloren door hun vlucht voor de Noormannen, rond het midden van de 9e eeuw. In de 16e eeuw werd de kerk driemaal zwaar geteisterd. In 1897 wordt de kerk afgebroken, met behoud van enkele delen, en vergroot terug opgebouwd naar plannen van Eugeen Gife, provinciaal architect te Antwerpen. Het hoogkoor in witte steen zou van 1502 dateren; De kruisbeuk, in baksteen met speklagen in witte steen, dateert uit 1639. Van het oude meubilair blijven enkel de preekstoel met smeedijzeren trapleuning, de vier bichtstoelen, het doopvont en het kleine St.Bavobeeld op de middenpijler van de grote poort over. Inbegrepen het kruis is de toren 50,5 meter hoog. Langs de zuidzijde staat sinds 1985 een nieuw gedenkmonument van de hand van Vic Gentils, ter blijvende herinnering aan een groot Boechoutenaar, Jan Frans Willems. Het koor van de kerk, met het grafmonument "van Colen" werd reeds in 1936 geclasseerd. De dwarsbeuk en kerkhof werden beschermd in 1976. Het volledig gebouw werd beschermd als monument, om zijn historische waarde in 1996. Schip en toren heropgebouwd in 1897-98. - Provinciaal architect: Lodewijk gife. In de loop der eeuwen is de kerk tot driemaal toe afgebrand en meermaals geplunderd, afgebroken, heropgebouwd, vernieuwd, vergroot. Enkel het hoogkoor, in witte steen, is een overblijfsel van de oude kerk (begin 16e eeuw). Beschermd in 1936- De kruisbeuk, in baksteen met speklagen in witte steen, dateert uit 1639. Dwarsbeuk en kerkhof beschermd in 1976- Volledig gebouw beschermd als monument, om zijn historische waarde in 1996.

Auteur:

Boechout

Boechout kwam in de kijker naar aanleiding van de Week van de Smaak! De Boechoutse topchef Wouter Keersmaekers maakte de Savwa. Dit is een groenekoolworst die je als gastronomische frituursnack in de frietkotten van Boechout kan vinden.

Auteur:

Abdijstraat

De Abdijstraat in Averbode is beter gekend als de Lekdreef. In de streek is dit dé plaats waar je ijsjes kan kopen. Hier staat de ene ijskar naast de andere. 'Ne krijm me zand'is een klassieker omdat voorbijrijdende auto's bij mooi weer een stofwolk veroorzaken.

Auteur:

Patrick Smets

Aarschotsesteenweg 328 2500Lier Tel.: 03 482 21 51 Fax: 03 422 52 54 Email: info@psmets.net.bmw.be Website: http://www.smets.bmw.be

Auteur:

Holle Weg te Boechout

Alexandre Dechet sneuvelde hier in de Holleweg van Boechout op 18 oktober 1830. Hij is beter bekend onder zijn pseudoniem Jenneval en als de tekstschrijver van het Belgisch volkslied. Merkwaardig is dat hij eigenlijk een Frans is die geboren in in Lyon. Nog merkwaardiger is dat hij zich als vrijwilliger tijdens de Belgische Revolutie aansloot bij de revolutionaire legers. Zo kwam hij in het corps van Charles Niellon terecht, eveneens een Fransman. EN daarbij sneuvelde hij hier in een gevecht tegen Nederlandse troepen aan de Holle Weg.

Auteur:

Lier

Lier is een stad in de Belgische provincie Antwerpen. Lier ligt ten zuidoosten van de stad Antwerpen en bestaat uit de deelgemeenten Koningshooikt en Lier zelf.

De stad telt in 2020 36.631 inwoners en ligt aan de samenloop van de Grote Nete en de Kleine Nete. Lier wordt "de poort der Kempen" genoemd en kreeg de bijnaam Lierke Plezierke. Haar patroonheilige is Gummarus en de spotnaam voor een Lierenaar is "schapekop".


Auteur:

Monding van de Schollebeek

Aan de overkant van de Nete zie je 2 constructies. De linkse constructie is de terugslagklep aan het punt waar de Schollebeek uitmondt in de Nete. Bij hoog water belet deze klep dat het water van de Nete in de Schollebeek stroomt. De Schollebeek is één van de vele onbevaarbare waterlopen die door de provincie worden onderhouden. De andere constructie is de verbinding met het waterzuiveringsbekken van Aquafin.

Aan de rechterkant zie je een akker liggen. Deze potpolder mag overstromen, wanneer hevige neerslag geen uitweg meer vindt in de nabije rivieren en grachten. Ook de overloopdijk werd om die reden verlaagd. Zo wordt voorkomen dat elders waterschade zou optreden. In het kader van het Sigmaplan - een project van de Vlaamse overheid dat het risico op overstromingen rond de Schelde en haar zijrivieren moet verkleinen - zal deze polder worden ingericht als een wetland. Daar zou dan een prachtig rietlandschap ontstaan. Op dit moment wordt de polder nog gebruikt door landbouwers.

Overstromingsgebied Plaslaar

In het voorjaar van 2012 beëindigde de provincie Antwerpen de aanleg van 8 hectare overstromingsgebied op de Duwijkloop in Lier. Een maatregel die niet enkel de Lierenaars vrijwaart van natte voeten bij hevige regenval, maar meteen ook zorgt voor een mooi natuurgebied! Deze zone werd op een ecologische wijze ingericht met een meanderende waterloop en permanente poelen. Dankzij het nieuwe fiets- en wandelpad kan iedereen van het nieuwe stukje natuur genieten. Je bereikt het gebied door één van beide toegangen aan de Plaslaar te Lier of de toegang aan de zijde van de KMO-zone.

Auteur:

Start Route Veleau Lier

Welkom aan de start van onze Veleau-route in de buurt van Lier. Vandaag willen we u op een aangename manier meer bijbrengen over de uitdagingen om mens en water met elkaar te verzoenen. In het verleden heeft de mens het netwerk aan beekjes en rivieren sterk aangepast aan zijn eigen noden. Men dacht toen dat een dijk voldoende bescherming bood tegen het water. In 1998 hebben we spijtig genoeg moeten vaststellen dat we fout zaten. De hevige overstromingen in de provincie Antwerpen hebben ons doen inzien dat het anders moet. Het filmpje toont je de Lierse waterellende van 1998 en de eerste ingrepen van de provincie Antwerpen om het tij te keren. Vandaag de dag zet de provincie Antwerpen volop in op een duurzaam integraal waterbeleid. De resultaten zijn er, maar waakzaamheid blijft geboden.

Auteur:

Budget Amethist

Auteur:

Het Moment abdijcafé

Zicht op de Onze-Lieve-Vrouwbasiliek van de paters Norbertijnen vanop het Uitgeversplein. De abdij lanceerde niet alleen een korf Averbode-producten, maar creëerde op haar domein ook het belevingscentrum Het Moment waar ambachten opnieuw worden beoefend. Zo kregen oude dienstgebouwen een nieuwe bestemming: nu bieden ze onderdak aan een abdijcafé met huisbrouwerij, een kaasrijperij, een bakkerij en een abdijwinkel. Het Moment versterkt en verbreedt de nieuwe “roeping” van Averbode als poort naar het ruime Merodegebied in het algemeen en Poort Gerhagen in het bijzonder alleen. Tegelijkertijd wordt de abdij als oaseplek van stilte, bezinning, gebed en reflectie gevrijwaard. Verder werd de omgevingskwaliteit versterkt door het herstel van de aanwezige dreven en het verbeteren van de paden. Meer info: www.averbodemoment.be

Auteur:

Villa Les Clématites

Bart Peeters: "Hier in villa Les Clématites is destijds het Sfinksfestival ontstaan. Van '75 tot '80 werd hier het grootste folkfestival van Europa georganiseerd, na dat van Cambridge. The Chieftains, Dan Ar Braz, Bert Jansch, Pentangle, Martin Carthy,... al die mythische figuren heb ik hier zien spelen. Daardoor ontstond een misvatting in mijn hoofd: ik dacht dat muziek per definitie folkmuziek was. En als het dan toch moest rocken, kon je terecht bij Fairport Convention, de eerste folkrockgroep. Begin jaren tachtig vervelde Sfinks tot een wereldmuziekfestival, en kwamen grote namen als Nusrat Fateh Ali Khan, Ruben Blades, Queen Ida en Baaba Maal. Eens het een wereldmuziekfestival werd, moesten de organisatoren ook extra instrumenten bij elkaar zoeken, want de meeste van die artiesten waren al lang blij dat ze hun wasbord konden meebrengen uit Louisiana. Er woonde destijds maar één drummer in Boechout, en dus mocht ik mijn drumstel uitlenen. Daardoor kon ik verbroederen met die fantastische drummers. Maar ook dan heb ik jarenlang gedacht dat muziek een combinatie is van folk en wereldmuziek. Laat dat nu ongeveer zijn wat ik nu doe. Het Sfinksfestival heeft -kortom- een enorme invloed gehad op mijn eigen muzikale ontwikkeling."

Pastorie Sint-Jan-Evangelistparochie

De sobere, neoclassicistische pastorie werd in 1838-1839 opgetrokken naar een ontwerp van provinciaal architect Ferdinand Berckmans. In 1885-1894 werden verbeteringswerken uitgevoerd door architect Leonard Blomme. Historiek De pastorie werd gebouwd 1838-1839 naar ontwerp van provinciaal architect Ferdinand Berckmans. In 1885-1894 werden verbeteringswerken uitgevoerd door architect L. Blomme, met name de bouw van het washuis, de afsluitmuur, een hekken aan de straat en binnenwerken. Beschrijving De pastorie is een karakteristiek bijna vierkant gebouw in neoclassicistische stijl. De bepleisterde en beschilderde hoofdgevel is gericht naar het Koningsplein en telt vier traveeën en twee bouwlagen met links een kleine aanbouw van één travee iets verdiept ten opzichte van de voor- en achtergevel. Het pand heeft een licht verhoogde begane grond toegankelijk via enkele trappen in de zijgevel beschut door een beglaasde ijzeren luifel met decoratief geel en groen glas. De sobere lijstgevels zijn horizontaal belijnd door een doorlopende hardstenen cordonlijst tussen het gelijkvloers en de eerste verdieping, een lijst die tevens als de dorpel dienst doet voor de ramen van de bovenverdieping. De omlopende geprofileerde daklijst draagt het afgeknot tentdak, heden afgedekt met kunstleien, maar oorspronkelijk voorzien van pannen. Het houten schrijnwerk van de ramen is grotendeels oorspronkelijk. Het betreft T-vormige ramen waarvan de opendraaiende vleugels telkens in drie (gelijkvloers) of twee (bovenverdieping) glaspanelen verdeeld zijn. De voordeur in de linkerzijgevel vertoont eerder een neorenaissancevormgeving, waarschijnlijk te dateren einde 19de eeuw. De binnenindeling is klaar en overzichtelijk overeenkomstig de neoclassicistische canons. De inkomdeur in de zijgevel geeft toegang tot een hal en tot de geschilderde bordestrap met een houten gedraaide trappaal. Aan de straatkant een spreekkamer met een witmarmeren schouw en een eetkamer met zwart-wit geaderde marmeren schouw. Beide kamers hebben een stucplafond met centraal een rond ornament van gegoten gips. Achterliggend aan de tuinkant is een keuken gesitueerd met een hoekschouw waarin een bakoven is ingewerkt. Op de verdieping zijn er drie eenvoudige slaapkamers, waarvan deze aan de straatzijde met eenvoudige houten schouwmantels, heden wit geschilderd. De binnenindeling is hier gerealiseerd met keperwerk en leem op twijgen (gedeeltelijk niet meer aanwezig). De dakspant is van grenenhout. De kelder bestaat uit twee bakstenen tongewelven. De pastorie heeft nog een ommuurde tuin met een aantrekkelijk klein vierkant paviljoentje van betoncement uitgewerkt met steunen in imitatie boomstammen, waartussen aan elke kant twee rondbogen afgedekt met een dito tentdakje. Het interieur van het paviljoentje vertoont nog sporen van de oorspronkelijke beschildering uitgewerkt in boogvormen met oker, grijs en blauw voor het tentvormig plafond.

Auteur:

Langgestrekte hoeve

Langgestrekte hoeve met omhaagde tuin en waterput met galg ten westen. Verankerde bakstenen lijstgevel van zeven traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse en mechanische pannen), volgens de eigenaar van 1906. Getoogde vensters en deur; rechthoekige poorten onder houten latei. Latere aanbouwsels tegen achtergevel.

Auteur:

Hoeve Rijpermans

De Rijpermanshoeve werd voor het eerst vermeld in 1521, als eigendom van de Heilige Geesttafel van Lier. De 16de-eeuwse hoevegebouwen waren opgetrokken in vakwerkbouw. Het woonhuis werd al rond 1665 een aparte, bakstenen constructie. De incorporatie en verstening van het stalgedeelte gebeurde in de periode 1774-1776. Bij een verbouwingscampagne rond 1800 werden een nieuwe langsschuur en een wagenhuis met paardenstal opgetrokken. De langsschuur stortte in tijdens een storm in het begin van de jaren 1990. Historiek De Rijpermanshoeve of Ypermanshoeve betreft een pachthoeve van de Heilige Geesttafel, waarvan de oudste rekening teruggaat tot 1521. Uit de rekening valt op te maken dat de Heilige Geesttafel de hoeve kort voordien verwierf van Janne van Ypere, elders ‘Ypermans’ genaamd. In de rekeningen ziet men de evolutie van de naam van ‘Ypermans’ over ‘Eypermans’ tot ‘Reypermans’ of ‘Rijpermanshoeve’. Sinds 1521 werd de hoeve door de Heilige Geesttafel en haar ‘opvolgers’ (het Bureel van Weldadigheid, de Commissie van Openbare Onderstand (C.O.O.) en het huidige O.C.M.W. (Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn)) verhuurd als pachthoeve tot ze in 1981 leeg kwam te staan. De studie van de pachtcontracten, bewaard in de archieven van het O.C.M.W. van Lier bevatten naast de naam van de pachters en de pachtprijs ook de pachtverplichtingen, waaruit veel over de boerderij en haar omgeving kan worden afgeleid. Uit de studie van de pachtovereenkomsten en rekeningen blijkt dat het woonhuis rond 1665 in steen werd gezet. Rond 1521 was het vermoedelijk nog een vakwerkbouw met lemen wanden en stro gedekt dak. De pachter was immers gehouden hieraan onderhoud te verrichten. Rekeningen tussen 1.1.1664 en 1.7.1665 slaan zeer waarschijnlijk op de verstening van het woonhuis. Uit een schatting van 1724 blijkt dat het woonhuis volledig uit steen was. Ook de kelder was gemetst en de keuken en kamer waren geplaveid. Er is ook sprake van een ‘dobbel schouwe’. Keuken en kamer hadden dus telkens een haard, rug aan rug, waarvan de scheidende middenwand tot boven in het rookkanaal is doorgetrokken. Deze typische constructie van centrale stookplaatsen zorgden voor een maximale warmte-uitstraling met een minimale bouwkost. Een schatting van 1878 laat vermoeden dat het huis en de stal reeds met pannen gedekt waren, terwijl de andere gebouwen nog strooien daken hadden. Uit het archief blijkt ook dat de Ypermanshoeve in beide wereldoorlogen schade heeft opgelopen. Van recente veranderingswerken werden geen documenten teruggevonden. Wel werden mondelinge inlichtingen verstrekt door Mevr. Paula van Asch, de voorlaatste pachtster van de hoeve (van 1929 tot 1962). Zij levert een verklaring voor het feit dat zich in de straatgevel ter hoogte van de moos een kruisvenster in beton bevindt terwijl de twee andere vensters natuurstenen monelen, dorpels en neggen hebben. In deze ruimte was voorheen slechts een klein kloostervenster en dat werd naar model van de ramen van de ‘kellekamers’ vergroot om meer licht te scheppen aan de moos. Voor het stalgedeelte wijzen de rekeningen op een nieuwe lemen stal rond 1525-1527, een vernieuwing een kleine 40 jaar later in 1607, opnieuw opgetrokken in timmer, en nogmaals een nieuwe stal in de periode 1668-1669. De verstening blijkt uit rekeningen van 1774-1775 en 1775-1776. Uit verschillende bronnen blijkt dat de stal zolang het een leembouw was, deze steeds los van het woonhuis moet gestaan hebben. Slechts bij de verstening werd deze tegen het woonhuis aangebouwd. In 1878 zou de stal met pannen bedekt zijn geweest. Van het wagenhuis is een eerste vermelding in 1522-1523 teruggevonden. Uit een schatting in 1742 blijkt dat het wagenhuis uit hout is opgetrokken, overzolderd is en drie gebinten telt. Wanneer het wagenhuis juist versteend is valt niet af te leiden, doch een schatting van 1853 vermeldt een gemetseld wagenhuis. De paardenstal wordt pas vermeld in 1901. Voordien is in de rekeningen sprake van een ‘paardekribbe’ en dit slaat vermoedelijk op de plaats in de koestal of de schuur waar de paarden waren ondergebracht. Gezien de ligging van de paardenstal tussen schuur en wagenhuis en gezien beide vermoedelijk in dezelfde periode in steen zijn gezet, mag worden aangenomen dat ook de paardenstal uit deze periode dateert. Uit de rekeningen blijken op de hoeve ook nog varkenskoten (pas sinds 1853), een schaapskooi (eerste vermelding in 1613 en laatste vermelding in 1878) en een bakhuis of ovenbuur (eerste vermelding 1521-1522 en volgens mondelinge bron omgebouwd tot kalverstal en in de 20ste eeuw niet meer gebruikt) die vandaag verdwenen zijn. Ook een gemetste waterput (vermelding in 1551-1552) is vandaag niet meer zichtbaar of bovengronds aanwezig. Verder zijn er in de pachtcontracten allerlei gegevens met betrekking tot de onmiddellijke omgeving van de hoeve te vinden. Men verneemt iets betreffende de verschillende teelten daar een deel van de pachtsom in natura betaald werd. Ook betreffende de samenstelling van de boomgaard zijn er gegeven door de verplichtingen tot aanplanting van fruitbomen en hun onderhoud. Wat de bomen betreft zijn er beperkingen opgelegd voor kappingen en wat de waterlopen betreft wordt pachter verplicht deze te onderhouden zonder daarvoor kosten te mogen rekenen aan de Tafel of het Bureel. De schuur is ingestort bij een storm begin jaren 1990. Beschrijving De Rijpermanshoeve is een monumentale hoeve met losstaande bestanddelen uit het begin van de 17de eeuw met latere verbouwingen. De hoeve is voorzien van een gekasseid erf. Het woonhuis met stalling en het wagenhuis bleven tot op heden bewaard, de schuur werd vernield door een storm begin jaren 1990. Het rechthoekig woonhuis met stalling bestaat uit een woongedeelte van vier traveeën en een stalling van vijf traveeën. De bakstenen gevels werden wit gekalkt. Aan de noordzijde bevinden zicht de kelders en opkamers. In de zuidgevel aan de straatzijde, zijn er steekboogvensters met luiken in kwarthol geprofileerde omlijstingen. De deur heeft een korfboogomlijsting. De noordgevel is voorzien van getraliede rechthoekige keldervensters, opkamers met drie kruiskozijnen uit de 17de eeuw, met geprofileerde tussendorpel en luiken in het onderste deel van het raam. In de noordgevel bleef de moosgoot bewaard. In het stalgedeelte bleven betraliede steekboogopeningen bewaard met luiken evenals een deur met geprofileerde waterlijst. In de zuidgevel van het stalgedeelte zijn er vernieuwde rechthoekige muuropeningen. Het wagenhuis van circa 1800 bewaart standvinken en een deels beplankte oostgevel. De gevels van de paardenstal zijn vernieuwd in de 19de-eeuw. Aanpalend stond voorheen de tweebeukige langsschuur van circa 1800.

Auteur:

Schaliehoeve

Eertijds omgrachte hoeve in traditionele stijl, opklimmend tot de 18de eeuw. Heden bestaande uit twee sterk aangepaste parallelle gebouwen van één bouwlaag onder zadeldak (schuin ingeplant ten opzichte van de straat, Vlaamse pannen in nummer 80 en kunstleien in nummer 78). Enkel de lange muurankers, zijtuitgevels, aandaken, schouderstukken en muurvlechtingen verwijzen nog naar de vroegere toestand. Tussen beide vleugels ten westen bevindt zich een latere bakstenen schuur van drie traveeën onder zadeldak (nokrichting parallel aan de hoofdvleugels, kunstleien).

Auteur:

Onze Lieve Vrouw Onbevlekt

Driebeukige bakstenen kerk met neogotische en -romaanse elementen, opgetrokken in 1928 naar ontwerp van R. Lemaire. Rechthoekige plattegrond met schip van zes traveeën + ingangstravee; tweeledig koor met vlakke sluiting; ten zuiden ingebouwde vierkante toren, bovenaan achtzijdig, onder leien spits. Omlopende natuurstenen sokkel met verwerking van baksteen. Gebruik van natuursteen voor onder meer dekstenen en lekdrempels. Noordgevel gemarkeerd door ingangsportaal (rondboogdeur) met erboven drie oculi en links ervan vijfzijdig traptorentje; decoratieve verwerking van gekleurde baksteen. Middenbeuk onder zadeldak (mechanische pannen) geopend door gekoppelde spitsboogvensters. Smallere zijbeuken onder lessenaarsdaken, geritmeerd door versneden steunberen en geopend door spitsboogvensters met gekleurd glas in lood. Bepleisterd interieur met spitsboogarcade (bogen van zwarte en gele baksteen) gedragen door pijlers. Houten spitstongewelven met gordelbogen van zwarte en gele baksteen.

Auteur:

Dorpswoning

Alleenstaande woning uit het derde kwart van de 20ste eeuw met achterliggend, oorspronkelijk lemen huisje, heden in gebruik als tuinhuis en grotendeels versteend. Breedhuis met lemen lijstgevel van vijf traveeën op gepikte onderbouw, onder zadeldak (nok parallel aan de straat, Vlaamse pannen), minstens opklimmend tot midden 19de eeuw of de eerste helft van de 19de eeuw. Kleine rechthoekige muuropeningen. Zij- en achtergevels van baksteen. Opkamer in zuidwestelijke hoek.

Auteur:

Domein Den Mottaart

Boven op een hellinkje zie je de witte gebouwen van de Wijnschuur. In het Domein Den Mottaart kun je terecht voor Zuid-Kempense wijnen. Dit is een van de twee wijngaarden op en om de 32 meter hoge Kapittelberg. Reeds in de 15de eeuw werd hier wijn gemaakt om in de behoeften van de omliggende abdijen te voorzien.

Auteur:

Lier

In de 14de eeuw wilde Hertog Jan II de Lierenaars bedanken voor hun diensten tijdens zijn strijd tegen de Mechelaren. Ze mochten hun beloning zelf kiezen: een veemarkt of een universiteit. Ze opteerden voor het stapelrecht op vee, een keuze die Lier geen windeieren legde, omdat er per regio maar één werd toegestaan. Zo verhuisde de veemarkt van Wespelaar naar Lier en zuchtte de hertog: "O, die schapenkoppen". Zo ontsond de spotnaam 'schapenkoppen' voor de inwoners van Lier.

Fietsen Storms

Wist je dat men bij aankoop van een fiets men hier een 3D-scan maakt van je lichaam met dit toestel om je fiets perfect af te stellen op jouw maat. Gedaan met twijfelen of het nu zo hard trappen is omdat je zadel te laag of hoog staat.