Westweg: van Notschrei naar Haldenhof
near Notschrei, Baden-Württemberg (Deutschland)
Viewed 264 times, downloaded 6 times
Trail photos
Itinerary description
De hoofdmoot van de actie voor deze wandeling bevindt zich bij de Belchen. Deze berg biedt een prachtig driehonderdenzestig graden panorama over de omgeving en wordt officieus beschouwd als de top met de mooiste vergezichten. De klim naar de top is behoorlijk sportief en kan zich op dit vlak meten met de Feldberg. De afdaling is soms ook technisch bij momenten zodat de sportieve wandelaar zijn hartje kan ophalen bij deze route.
Het af te leggen traject is net geen twintig kilometer lang en behoort daarmee tot de gemiddelde lengte van een wandeling op de Westweg. De eerste kilometers verlopen vrij rustig. Eerst wacht er nog een kleine beklimming door bos, maar daarna is het de beurt aan een langere en rustige afdaling naar Wiedener Eck. Deze afdaling gebeurt via open landschappen tussen verscheidene weides. De graskant wordt niet altijd even goed onderhouden en soms dien je op te letten voor brandnetels. Op deze hete zomerdag droeg ik een korte broek en dat was het geschikte moment voor deze brandnetels om hun angels in mijn mensenvlees te planten.
Deze passage verloopt langs de voet van de Belchen en de kabellift naar boven passeert ook deze route. Ik wandelde 's avonds door deze omgeving en dan heeft het Wiesertal een opvallende sereniteit met koeien en paarden die rustig staan te grazen in weides en roofvogels die in de lucht bidden op zoek naar prooien. Ik trachtte hiervan om enkele foto's te nemen, maar helaas was mijn lens niet lang genoeg om deze majestueuze vogels op een deftige manier in beeld te brengen.
Bij Wiedener Eck wacht het bos andermaal en gaat het ook gestaag omhoog via brede paden. De bewegwijzering wordt vanaf dit punt steeds schaarser en schaarser en verschillende honderden meters zitten er tussen de bordjes waardoor ik op den duur begin te twijfelen of ik wel juist zit. Dat is wel steeds het geval, maar wordt niet snel bevestigd door de bordjes. Op een bepaald punt staat er een bordje pal in het midden van twee wegen en is het gokken geblazen om de juiste richting te kiezen. Ik kies rechts en het moest eigenlijk links zijn. Het gevolg is dat ik naar boven stap via de brede, onverharde wegen die ook gebruikt worden voor het transport van hout in plaats van het hoger gelegen bospad. Wat later sluiten de twee wegen elkaar gelukkig aan bij een schuilhut.
De klim van zo'n driehonderd meter naar de Belchen oogt op papier minder indrukwekkend dan de klim van vierhonderd meter naar de top van de Feldberg de dag ervoor, maar is dat niet. Het gaat behoorlijk intensief naar omhoog via wat moeilijker begaanbare paden, hoewel het ruige karakter van de Feldberg net niet wordt gehaald. Daarentegen bestaat de klim naar de Belchen exclusief uit kleine bospaden, terwijl de Feldberg kan bogen op brede grintwegen nabij de top.
Deze klim is dus behoorlijk intensief, maar je wordt wel beloond met prachtige uitzichten over de omgeving, waaronder de Feldberg. Even later zie ik het station van de kabelbaan en ook het restaurant Belchenhaus. Ook Belchenhaus is in dit Covid-19 tijdperk gesloten en dat is wel lastig wanneer al mijn water op is. Met mijn beste Suske en Wiske-Duits vraag ik aan de gerant van de kabelbaan om mijn waterflessen bij te vullen wat hij met veel plezier doet. Ik houd hier ook even halt om van het uitzicht te genieten, want dit zijn misschien wel de mooiste panorama's van de hele Westweg.
De afdaling begint eerder technisch met kleine bospaden die bezaaid zijn met rotsen en stenen. Deze passage is eerder van korte duur, want na - ik schat - vijftien à twintig minuten bevind ik me alweer op brede grintwegen die langzaam afdalen naar Haldenhof. De afdaling biedt mooie vergezichten over de omgeving, maar duurt wel ruim vijf kilometer wat na een tijdje begint tegen te steken door het monotone karakter van de grintwegen. Op het laatste stuk is er nog een klein klimmetje naar Haldenhof waar deze wandeling wordt afgesloten.
Van alle etappes op de Westweg die ik heb gedaan, is dit wellicht de meest complete en gevarieerde. De klim en afdaling naar de Belchen is - bij momenten - intensief en technisch waarmee het tegemoet komt aan de wensen van de sportieve wandelaar. Het eerste gedeelte verloopt door opvallend groen gebied en zorgt dan weer voor sereniteit en een andere atmosfeer. Enkel de matige bewegwijzering gooit roet in het eten op deze wandeling.
Het af te leggen traject is net geen twintig kilometer lang en behoort daarmee tot de gemiddelde lengte van een wandeling op de Westweg. De eerste kilometers verlopen vrij rustig. Eerst wacht er nog een kleine beklimming door bos, maar daarna is het de beurt aan een langere en rustige afdaling naar Wiedener Eck. Deze afdaling gebeurt via open landschappen tussen verscheidene weides. De graskant wordt niet altijd even goed onderhouden en soms dien je op te letten voor brandnetels. Op deze hete zomerdag droeg ik een korte broek en dat was het geschikte moment voor deze brandnetels om hun angels in mijn mensenvlees te planten.
Deze passage verloopt langs de voet van de Belchen en de kabellift naar boven passeert ook deze route. Ik wandelde 's avonds door deze omgeving en dan heeft het Wiesertal een opvallende sereniteit met koeien en paarden die rustig staan te grazen in weides en roofvogels die in de lucht bidden op zoek naar prooien. Ik trachtte hiervan om enkele foto's te nemen, maar helaas was mijn lens niet lang genoeg om deze majestueuze vogels op een deftige manier in beeld te brengen.
Bij Wiedener Eck wacht het bos andermaal en gaat het ook gestaag omhoog via brede paden. De bewegwijzering wordt vanaf dit punt steeds schaarser en schaarser en verschillende honderden meters zitten er tussen de bordjes waardoor ik op den duur begin te twijfelen of ik wel juist zit. Dat is wel steeds het geval, maar wordt niet snel bevestigd door de bordjes. Op een bepaald punt staat er een bordje pal in het midden van twee wegen en is het gokken geblazen om de juiste richting te kiezen. Ik kies rechts en het moest eigenlijk links zijn. Het gevolg is dat ik naar boven stap via de brede, onverharde wegen die ook gebruikt worden voor het transport van hout in plaats van het hoger gelegen bospad. Wat later sluiten de twee wegen elkaar gelukkig aan bij een schuilhut.
De klim van zo'n driehonderd meter naar de Belchen oogt op papier minder indrukwekkend dan de klim van vierhonderd meter naar de top van de Feldberg de dag ervoor, maar is dat niet. Het gaat behoorlijk intensief naar omhoog via wat moeilijker begaanbare paden, hoewel het ruige karakter van de Feldberg net niet wordt gehaald. Daarentegen bestaat de klim naar de Belchen exclusief uit kleine bospaden, terwijl de Feldberg kan bogen op brede grintwegen nabij de top.
Deze klim is dus behoorlijk intensief, maar je wordt wel beloond met prachtige uitzichten over de omgeving, waaronder de Feldberg. Even later zie ik het station van de kabelbaan en ook het restaurant Belchenhaus. Ook Belchenhaus is in dit Covid-19 tijdperk gesloten en dat is wel lastig wanneer al mijn water op is. Met mijn beste Suske en Wiske-Duits vraag ik aan de gerant van de kabelbaan om mijn waterflessen bij te vullen wat hij met veel plezier doet. Ik houd hier ook even halt om van het uitzicht te genieten, want dit zijn misschien wel de mooiste panorama's van de hele Westweg.
De afdaling begint eerder technisch met kleine bospaden die bezaaid zijn met rotsen en stenen. Deze passage is eerder van korte duur, want na - ik schat - vijftien à twintig minuten bevind ik me alweer op brede grintwegen die langzaam afdalen naar Haldenhof. De afdaling biedt mooie vergezichten over de omgeving, maar duurt wel ruim vijf kilometer wat na een tijdje begint tegen te steken door het monotone karakter van de grintwegen. Op het laatste stuk is er nog een klein klimmetje naar Haldenhof waar deze wandeling wordt afgesloten.
Van alle etappes op de Westweg die ik heb gedaan, is dit wellicht de meest complete en gevarieerde. De klim en afdaling naar de Belchen is - bij momenten - intensief en technisch waarmee het tegemoet komt aan de wensen van de sportieve wandelaar. Het eerste gedeelte verloopt door opvallend groen gebied en zorgt dan weer voor sereniteit en een andere atmosfeer. Enkel de matige bewegwijzering gooit roet in het eten op deze wandeling.
You can add a comment or review this trail
Comments