ΥΜΗΤΤΟΣ: Σύντομη από Καρέα

Ξεκινάμε στον χωματόδρομο

Βρισκόμαστε στον χώρο στάθμευσης έξω από τη μονή Αγίου Ιωάννη Καρέα.

Ανεβαίνουμε αριστερά

Δεξιά

Κατεβαίνουμε δεξιά

Αριστερά ανεβαίνουμε στον χωματόδρομο και σε λίγο είμαστε κάτω από τη σπηλιά Μπίμπεση. Ωστόσο, εμείς θέλουμε να ξεκινήσουμε από λίγο πιο χαμηλά και γι’ αυτό κατεβαίνουμε αριστερά.

Αριστερά

Στον βράχο στο πρώτο πλάνο υπάρχουν αναρριχητικές διαδρομές.

Χρησιμοποιούμε και χέρια

Υπάρχει και βοηθητική αλυσίδα δεξιά. Μπορούν και πρωτάρηδες.

Δεξιά και επανερχόμαστε

Βρίσκουμε τον χωματόδρομο και πάμε δεξιά για να ανεβοκατέβουμε στη σπηλιά Μπίμπεση. Επανερχόμαστε για να συνεχίσουμε ευθεία απέναντι.

Ανεβαίνουμε δεξιά

Αρχικά υπάρχει βοηθητικό σχοινί. Έντονη κλίση μέχρι τη σπηλιά.

Σπηλιά Μπίμπεση

Χρησιμοποιούμε και χέρια

Αυτό είναι το τμήμα που δεν ενδείκνυται για πρωτάρηδες, ειδικά αν υπάρχει υγρασία. Υπάρχουν κόκκινα σημάδια.

Κρατιόμαστε κοντά στη ρεματιά

Τα κόκκινα σημάδια οδηγούν πιο ψηλά.

Στη ρεματιά Σαρίνα

Παραμένουμε όσο πιο μέσα μπορούμε. Όπου χρειάζεται, κινούμαστε στην αριστερή πλευρά και παρακάμπτουμε εμπόδια. Δεν υπάρχει σήμανση.

Δεξιά

Βρίσκουμε πλέον το κλασικό μονοπάτι που έρχεται από τη μονή Καρέα και ανεβαίνει στο μνημείο Μιχαηλίδη (κεραμιδί σημάδια).

Συνεχίζουμε απέναντι

Μνημείο Μιχαηλίδη

Κατεβαίνουμε αριστερά (κόκκινα και κίτρινα σημάδια).

Βγαίνουμε αριστερά

Για να βρεθούμε στη ράχη. Υπάρχουν κούκοι.

Στη ράχη

Εμφανίζονται και σημάδια. Στα αριστερά μας η ρεματιά Βαμβακιά που θα ανέβουμε.

Θέα μέχρι τη βάση της ράχης

Η ανάβασή της, κατά τη γνώμη μας, είναι πιο απολαυστική.

Κατεβαίνουμε αριστερά

Εδώ τερματίζει η κατάβαση της ράχης και στρεφόμαστε στη ρεματιά Βαμβακιά (χωρίς σημάδια).

Στοχεύουμε το πεύκο.

Ώστε να συναντήσουμε το μονοπάτι που ανεβαίνει τη ρεματιά.

Μέσα στη ρεματιά Βαμβακιά.

Υπάρχουν ξεθωριασμένα κόκκινα σημάδια και κούκοι.

Θέα από το σημείο που αυξάνεται η κλίση.

Σε κάποιο σημείο στη συνέχεια προτιμήσαμε να ανέβουμε βράχια χρησιμοποιώντας και χέρια. Ωστόσο, μένοντας όσο πιο χαμηλά γίνεται, η ανάβαση είναι πιο ομαλή. Ανεβήκαμε ελεύθερα, δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν κούκοι που τους χάσαμε.

Ανεβαίνουμε δεξιά.

Ευθεία υπάρχουν κούκοι που οδηγούν στο μονοπάτι που κατεβήκαμε (και το ανεβαίνουμε μέχρι το μνημείο). Ωστόσο, επειδή στρεφόμενοι δεξιά πάνω έχουμε οπτική πλέον επαφή με το μνημείο Μιχαηλίδη, προτιμήσαμε να ανέβουμε ελεύθερα. Φτάνουμε στο μνημείο και μετά κατεβαίνουμε από το κλασικό μονοπάτι με τα κεραμιδί σημάδια.

Δεξιά.

Μπαίνουμε στον χωματόδρομο.

Δεξιά.

Κατεβαίνουμε αριστερά.

Υπάρχουν κόκκινα σημάδια.

Θέα προς τη μονή.

Και πιο μπροστά φαίνεται η φουρκέτα του χωματόδρομου που θα καταλήξουμε.

Δίρφυς.

Στο κέντρο φαίνεται ο χαρακτηριστικός κώνος της κορυφής της.

Δεξιά.

Συναντάμε το τέλος του χωματόδρομου από τον οποίο θα μπορούσαμε να κατέβουμε. Προτιμήσαμε να πέσουμε στη ρεματιά.

Κατεβαίνουμε στη ρεματιά.

Αριστερά.

Στρεφόμαστε προς την αριστερή πλευρά, για να συναντήσουμε τον χωματόδρομο. Δεξιά ανεβαίνουμε στη ράχη, στη θέση Τυριά.

Δεξιά.

Είμαστε στη φουρκέτα του χωματόδρομου.

Κατεβαίνουμε δεξιά.