Uitzichtpunten langs de Semois (originele wandelingen)

De Semois wordt ook wel de koningin van de Belgische rivieren genoemd. De prachtige meanders zijn een lust voor het oog wanneer je hierop uitkijkt vanaf een uitzichtpunt. Deze wandeling breit drie uitkijkpunten aan elkaar. Op de wandeling zelf trof ik er echter één aan en ik ben toch echt wel zeker dat ik (nagenoeg) dezelfde route heb gewandeld zoals ze is aangeduid op GPX.

Lacuisine is de startplek van deze wandeling en dit gehucht bevindt zich op de grens van de Gaume en de Ardennen. Bij het domein Les Epioux is er niet erg veel parkeerplaats en ik heb mijn wagen aan de rand van het bos gezet. Dit is klaarblijkelijk een populair wandelgebied en het gaat hier over een kleine weg, dus de vroege vogel is meer zeker van een goede parkeerplek dan de late vertrekker. De wandeling begint bij een klein kasteeltje en er is ook een grote vijver waar het aangenaam toeven is in het zonnetje wanneer je de wandeling hebt afgerond.

De volgende kilometers gaan voornamelijk door bos over goed begaanbare paden. Bij het oversteken van de Rue de la Foret gaat het gestaag naar beneden en de originele route van de website van Originele Wandelingen stuurt me door het bos, terwijl ik even goed een pad rechts heb kunnen volgen. De routebeschrijving leert me dat zich hier het eerste uitzichtpunt van de dag bevindt, de Roche de L'Ecureuil. Die heb ik dus niet kunnen ontdekken en het enige wat ik gedaan heb is door het bos gelopen. Daarna gaat het langs de Semois terug richting bos en daar wacht na ruim vijf kilometer het tweede uitkijkpunt.

Er zijn twee mogelijkheden om hier te geraken: een steil pad naar boven en een kronkelede weg langs links. Aangezien ik een aanhanger ben van efficiënt, heb ik dus het pad naar boven genomen. Dat verklaart ook dat mijn route wat korter is dan de route op de website. Dit is soms wel een erg steil pad, dus waarschijnlijk wil je dit in meerdere stops doen. De meer avontuurlijke optie is een pad links dat langs de rotsen naar de Roche Pinco klimt. Dit was het mooiste en eveneens het enige uitzichtpunt dat ik op deze wandeling aantrof, maar wel een hele mooie! Via een kleine spoorwegtunnel en wat vijvers stap ik na ongeveer negen kilometer op een mooi graspad waar het meer avontuurlijke gedeelte van de wandeling zich bevindt.

Hier volg ik een beek naar beneden door het bos (maar zonder pad) en even later gaat het in de omgekeerde richting: ik volg een beek naar boven met een ietwat moeilijk begaanbaar graspad. Na een tijdje is er links een pad beschikbaar en het loont de moeite om de beek over te steken aangezien het stijgende graspad niet zo gemakkelijk bewandelbaar is. Na deze klim is er een open landschap dat voor een beetje diversiteit in het wandelaarsdieet zorgt.

De laatste kilometers gaan naar het laatste uitkijkpunt, Roche du Chat. Dit is naar verluidt het meest spectaculaire uitkijkpunt, maar dat kan ik helaas niet bevestigen. Ik heb dit uitkijkpunt ook gemist en dat is misschien jammer. Ik heb een waypoint toegevoegd rond kilometer veertien voor een alternatieve parking en ik vermoed dat de Roche du Chat hier niet ver van af is. Dus als je deze rots zeker wil bekijken, is het misschien verstandig om het even te zoeken op Google Maps om het zeker en vast niet te missen. De route is hier ook relatief vlak, dus kost het weinig energie om even te zoeken.

Deze wandeling voldeed helaas niet aan mijn verwachtingen. De twee gemiste uitzichtpunten hebben daar weinig mee te maken en het was eerder het karakter van de wandeling zelf dat een klein beetje teleurstelde. De vier blokjes op de site van Originele Wandelingen zijn - zoals ik de wandeling heb gedaan - schromelijk overdreven en er zijn mooiere wandelingen te doen in deze streek. Absoluut geen slechte wandeling, maar volgens mij is hier wel meer van te maken dan dit.