Τρίπολη - Βλαχοκερασιά - Δάσος της Σκιρίτιδας

Να είναι καλά ο δασολόγος Αναστάσιος Στεφάνου που είχε ως όνειρο ζωής, όπως έλεγε, την αναδάσωση του μέρους από τις αρχές του 20ου αιώνα. Όπως έλεγε ο ίδιος: «Από εδώ πέρασα τον Αύγουστο του 1913. Ο τόπος γύρω ήταν γυμνός, άγονος, ξεγδαρμένος. Στο Μοναστήρι της Καλτεζιάς που κοιμήθηκα, πήρα την απόφαση να ξαναγίνει ο παληός δρυμός. Ήμουνα τότε 20 χρονών. Επί 50 χρόνια εβασάνιζε τη σκέψη μου η απόφαση αυτή. Τώρα το δάσος έγινε φανταχτερά σπουδαίο. Πολύ πάλεψα για αυτό. Μέσα σ’ αυτό, έχυσα όλη μου την ψυχή. Ευχαριστήθηκα… Όμως εγώ γέρασα. Εδώ ο δρυμός της Αρκαδικής Σκιρίτιδας.»

Με μαύρη πεύκη, κυρίως, αλλά και καστανιές και δρυς, δημιουργήθηκε αυτός ο δρυμός. Το Δάσος της Σκιρίτιδας απλώνεται σε 50.000 στρέμματα και έχει τις πηγές του ο ποταμός Ευρώτας.

Το μονοπάτι που ακολουθήσαμε μέσα στο πυκνό δάσος, μήκος περίπου 14 χλμ. ξεκινά από τη Βλαχοκερασιά. Λένε ότι το 80 % της διαδρομής είναι υπό σκιά μέσα στο δάσος και καλό είναι να το επισκεφτείτε από την Άνοιξη έως το Φθινόπωρο όχι όμως βροχερές μέρες διότι μέρος της διαδρομής περνά από ποτάμι. Ποτάμι που περάσαμε από τη μια όχθη του στην άλλη 20 φορές, πράγμα που σημαίνει ότι αν υπάρχει αρκετό νερό, θα χρειαστεί κάνεις να έχει μαζί του και δεύτερο ζευγάρι παπούτσια και κάλτσες.

Το μονοπάτι έχει πάρα πολύ καλή σήμανση με κόκκινα σημάδια και η διάσχισή του διαρκεί 6 με 8 ώρες ανάλογα την φυσική σας κατάσταση. Σε αρκετά σημεία έχουν τοποθετηθεί σχοινιά για τη διευκόλυνση των πεζοπόρων αλλά μόνο σε 3-4 σημεία μπορείς να πεις ότι είναι απαραίτητα.

Η μεγάλη δυσκολία ξεκινά μετά από 8,5 χλμ. μετά την έξοδο μας στον αγροτικό δρόμο και διάρκει για περίπου 2 χλμ. Αυτός ο αγροτικός δρόμος είναι και η τελευταία έξοδος διαφυγής προς το χωριό, αν θέλει κάποιος να αποφύγει το τελευταίο και δυσκολότερο τμήμα. Αν ακολουθήσουμε το δρόμο πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι πρέπει να είναι μακρύτερος κατά 2 χλμ.

Το τελευταίο αυτό τμήμα είναι μέσα σε μία ρεματιά, παρέα με ένα μικρό ποταμάκι και η ανάβαση μέσα σε αυτή θα χρειαστεί, σε κάποια σημεία, και λίγο αναρρίχηση αλλά πάντα θα έχετε για βοήθεια τα σχοινιά που τοποθέτησε εκεί ένας ειδικός και μάλλον λάτρης της περιοχής.