Trage wandeling door Kiewit en Bokrijk

Aeroclub Kiewit

Vliegveld Kiewit (ICAO: EBZH) is een recreatief vliegveld gelegen nabij Hasselt, Limburg, België. Het heeft een enkele grasbaan van 600 m lengte. Het wordt beheerd door Aeroclub Kiewit. Er is een gemengde activiteit van vliegtuigen en zweefvliegtuigen.Het is ook de thuisbasis van zweefvliegclub Albatros. Het veld werd voor het eerst geïdentificeerd als een goede locatie voor luchtvaartactiviteiten door Alfred Lanser in 1909. Destijds was het 8 km lang en 3 km breed Nadat Aero Club Liège Spa een deal had gesloten met de eigenaar van het veld, werd het op 15 mei 1910 ingehuldigd. Het werd de eerste openbare luchthaven in België. Later dat jaar werd het onderverhuurd aan het ministerie van Oorlog, dat het voor training gebruikte, waardoor het het eerste militaire vliegveld in België werd. Na de Eerste Wereldoorlog werd het veld gebruikt voor artillerieschietoefeningen. In 1933 werden de luchtvaartactiviteiten hervat, onder leiding van de nieuw gevormde Limburgse Luchtvaartclub. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het veld door de Duitse bezetter gebruikt als lokvliegveld. Na de oorlog waren er verschillende pogingen om de vliegactiviteiten weer op te starten. In 1969 werd vliegclub Aero-Kiewit opgericht en werden de vliegactiviteiten geleidelijk hervat. In 1973 werden ze vergezeld door de zweefvliegclub Albatros.

Kijkhut

Memorial Wereldoorlog II

Herdenking van een neergestort vliegtuig dat in 1944 werd neergehaald door de Duitsers in 1944 in Houffalize, terwijl de piloot werd verborgen in Zonhoven.

Bankje bij een wijer

Fietsen door het water

'Fietsen door het Water' is een unieke fietsbeleving waarbij je meer dan 200 meter dwars door een vijver fietst. Het fietspad werd geopend in april 2016 en sindsdien hebben al veel fietsers en wandelaars de magie van deze plek gevoeld. Het fietspad leidt je dwars door een vijver, helemaal van de ene oever tot aan de andere. In het midden staat het water aan weerszijden op ooghoogte. Je voelt, ziet en ruikt het water. Een mooi en uniek zicht over dit stukje natuur. Wanneer je vanop een afstand toekijkt is het grappig om al die hoofden op het wateroppervlak voorbij te zien gaan. Ook al heet het 'Fietsen door het Water', het pad is toegankelijk voor wandelaars en joggers. Bron: https://www.bokrijk.be/en/node/60

Arboretum Bokrijk

Als wandelaar haal je je hart op in het Arboretum, een 18 hectare groot bos met een unieke planten-, bomen en struikencollectie van varens, houtachtige gewassen en kruiden. Een arboretum is als het ware een museum voor bomen en struiken. Je vindt er onder andere hulst, magnolia, rododendron en een prachtige collectie eiken en beuken terug. Daarnaast kan je ook varen- en bamboecollecties bewonderen. Vele van deze planten zijn vandaag de dag met uitsterven bedreigd of zelfs verdwenen uit hun natuurlijke habitat. Het Arboretum is dagelijks vrij toegankelijk. Een bewegwijzerde éénrichtingswandelroute van 1,7 km loodst je langs de mooiste plekken. Het Arboretum van Bokrijk is opgebouwd uit een landschappelijke gedeelte, een moerastuin en een bosarboretum waar de climax vegetatie hoofdzakelijk uit bestaat. Deze deelgebieden vertegenwoordigen biotopen die overal ter wereld zouden kunnen voorkomen en waaronder een specifieke flora in de vorm van varens, houtachtige gewassen en kruiden kan groeien. Het Arboretum van Bokrijk werd aangelegd begin jaren zestig. Het was een samenwerkingsverband tussen enkele wetenschappelijke instellingen van Limburg (bosbiologisch centrum), de politieke overheden van de provincie en enkele enthousiastelingen. Aanvankelijk was de aanplant strikt systematisch en gerangschikt volgens de taxonomische inzichten van die tijd en de opbouw was dus zuiver wetenschappelijk. Pas in 1983 deed een nieuwe visie zijn intrede. Een arboretum of botanische tuin moest ook aan de modale burger iets te bieden hebben. Vanaf toen werd de collectie geleidelijk omgetoverd in een mooie landschappelijke tuin waar het aangenaam vertoeven is. Bron: https://www.bokrijk.be/nl/arboretum

Kasteel van Bokrijk

Het kasteeltje is vanaf 1891 gebouwd in Maaslandse neorenaissancestijl. Het was oorspronkelijk een droom van de rentenier Edgar Maris, die in 1889 het domein Bokrijk had aangekocht van de familie Coghen. Jacobus Van Mansfeld werd aangeworven als architect. Maris kwam echter in financiële moeilijkheden en trachtte zijn middelen aan te vullen door veel bomen op zijn domein om te hakken en een houtwolfabriekje te beginnen. Het Station Bokrijk was daarvoor ook van belang: er kon hout worden verladen. Ook ijzererts, in de vorm van ijzeroer, werd op het domein gewonnen. Dit alles was niet voldoende om zijn project te voltooien, en het domein werd na drie jaar verkocht aan graaf Ferdinand de Meeûs. Daarna duurde het nog vijf jaar, tot 1898, voor het kasteel gereed kwam. Naast een rechtervleugel kwam er ook een neo-byzantijnse kapel en een Franse tuin. In 1916 overleed de graaf en het domein kwam in handen van makelaars. Na de bevrijding, in 1918, werd beslag op het domein gelegd en pas in 1928 werd het verkocht, en wel aan S.V. Middenkredietkas (Boerenbond). Nu werd er een groot landbouwbedrijf opgericht, waaronder een voor die tijd grote pluimveefokkerij (10.000 kippen), varkens, koeien en aspergeteelt. De bodem was schraal, reden om te experimenteren met kunstmest, maar het landbouwbedrijf bleef verliesgevend. Ook de bosbouw (van de 400.000 dennen waren er nog 286.000 over) ten behoeve van mijnhout voor de mijnen bood geen soelaas, omdat hiervoor steeds vaker metalen stutten gebruikt werden. In 1937 verkocht de Middenkredietkas het gehele domein aan de provincie, waarmee de grondslag voor het Provinciaal Domein Bokrijk werd geschapen. Het kasteel had tijdens de Tweede Wereldoorlog te lijden van inkwartieringen in 1944 van de Waffen-SS en later van Amerikaanse troepen. In 1950 werd met de restauratie begonnen en in 1952 vestigde een restaurant zich in het kasteel. In 2008 werd het kasteel opnieuw gerenoveerd en geschikt gemaakt als vergaderruimte voor de Provincie Limburg en voor bedrijven. Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel_van_Bokrijk

Wijer

Domein Kiewit

Centraal in het domein van ongeveer 100 hectare liggen een herenhuis uit 1857 en een boerderij met een kern uit de 17e eeuw, die in 1869 eigendom werden van de familie Vroonen. Aanleg van een Engelse tuin, een vijver en dreven volgden. Op 2 april 1942 opende een Nederlandstalig tehuis voor kinderen zijn deuren onder de naam 'Tehuis Rulot', genoemd naar Narcisse Rulot (1883-1978) een toenmalig directeur-generaal van de NMBS. De Duitse bezetter sloot het tehuis op 20 mei 1944 en eiste het kasteel op. In 1953 kocht de stad Hasselt het domein aan die het korte tijd liet betrekken door zusters Trappistinnen. Vanaf 1975 kreeg het domein een nieuwe bestemming als kinderboerderij. Vanaf 2001 beheert Natuurpunt de bossen en graslanden. Het vervallen herenhuis werd gerenoveerd en is anno 2009 het natuurpunt van Limburg. Een vlindertuin met vlindervriendelijke planten toont de levenscyclus van vlinders aan de hand van infoborden. In het domein zijn gemarkeerde wandelpaden en fietsroutes die aansluiten op het fietsroutenetwerk van Limburg. Er is een graasproject waarvoor Galloway-runderen gebruikt worden. Ook de wandelingen door De Wijers starten hier. Het gebied beschikt naast graslanden ook enkele vijvers en vennen. Deze zijn ontstaan door turf en ijzerwinning. Daarnaast werden er vanaf de 13de eeuw vijvers gegraven voor visvangst in opdracht van het klooster. In de 7 omliggende gemeentes werden zo een 1175 vijvers aangelegd. Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Natuurdomein_Kiewit

Ven aan een knuppelpad