Wikiloc | Taksim - Beyoğlu - Karaköy (Müzeler, Eski Eserler Turu) Trail

Photo ofAya triada rum ortodoks kilisesi

Aya triada rum ortodoks kilisesi

İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde yer alan Aya Triada ("Kutsal Teslis" anlamına gelir) , Rum Ortodoks kilisesi olarak bilinir. Kilise, Taksim Meydanı'nın güneybatısında konumlanmış olup, Meşelik Sokağı, İstiklal Caddesi ve Sıraselviler Caddesi'nin kesişiminde bulunmaktadır. İstanbul'un en büyük Rum Ortodoks mabetlerinden biri olarak hizmet veren kilise, halen Rum cemaati tarafından aktif olarak kullanılmaktadır. Tarihçe: Aya Triada Kilisesi'nin bulunduğu arazide, daha önce eski bir Rum Ortodoks mezarlığı ve Aya Yorgi'ye adanmış ahşap bir kilise bulunmaktaydı. Ancak dönemin Rum Ortodoks cemaatinin ihtiyaçlarını karşılayamaması nedeniyle, kilisenin mezarlıkla birlikte yıkılması ve yerine daha görkemli bir kilisenin inşa edilmesi kararlaştırıldı. Rum mimar Potesaros'un çizimlerine dayanarak Vasilakis İoannidis Efendi'nin yönetimindeki inşaat, Sultan Abdülaziz döneminde verilen izinle 13 Ağustos 1876'da temelleri atıldı. Kilisenin resmi açılışı ise 14 Eylül 1880 Pazar gününde Haç Yortusu'na denk gelmektedir. Mezarlık, 1876 yılında Pangaltı semtine nakledilmiştir.

İstiklal caddesi

İstiklal Caddesi, İstanbul'un Beyoğlu ilçesindeki Tünel Meydanı ile Taksim Meydanı arasında uzanan 1.4 km uzunluğundaki popüler bir caddedir. Galatasaray Lisesi'nin ortasından geçen cadde, Yeniçarşı Caddesi'nin kestiği noktayı merkez alır ve idari olarak 9 ayrı mahalleyi kapsar. Caddenin tarihi, Galata'nın Bizans döneminden sonra Osmanlılara geçmesiyle şekillenmeye başlar. Avrupalıların, özellikle de Latin topluluklarının Galata'dan dışarı taşınmasıyla oluşan Pera, zamanla Grand Rue de Pera'nın (Cadde-i Kebir) temelini oluşturur. Caddenin gelişimiyle birlikte, Avrupalıların ve Levantenlerin yerleşmesi artar. Fransız Sarayı, İngiliz Sarayı gibi elçilik binaları, kiliseler ve mevlevihaneler caddenin çevresinde yükselir. 19. yüzyılın ikinci yarısında, Tanzimat dönemiyle birlikte Osmanlı toplumunun Batı'ya açılması ve Levantenlerin kazandığı imtiyazlar, caddenin lüks ve şık bir merkez haline gelmesine katkıda bulunur. yüzyılın başlarından itibaren İstiklal Caddesi, sinema, tiyatro, lokantalar, kafeler ve otellerle canlanır. 1917 Ekim Devrimi sonrasında Beyaz Rus göçmenlerin etkisiyle caddede bir dönem özel bir renk kazanır. Ancak, II. Dünya Savaşı dönemindeki Varlık Vergisi ve 6-7 Eylül Olayları gibi olaylar, caddenin kozmopolit yapısını etkiler. Cumhuriyet döneminde, Türkleştirme politikaları ve göçlerle caddenin karakteri değişir. Levantenlerin azalması, Rum nüfusunun düşmesi ve İsrail'in kurulmasıyla Yahudilerin göç etmesi, caddenin kültürel dokusunu etkiler. 1950'lerden itibaren büyük kentlere göçler ve köhneme, bakımsızlık, kötüleşme gibi etkenlerle İstiklal Caddesi zorlu bir döneme girer. Ancak 1990 yılında yapılan düzenlemelerle cadde tamamen yaya yolu haline getirilir, nostaljik tramvay hizmete başlar. Bu dönemden itibaren eski binalar restore edilir, caddeye yeni bir canlılık kazandırılır. Sonuç olarak, İstiklal Caddesi tarih boyunca birçok değişikliğe uğramış olsa da, 1990'lı yıllardan itibaren yapılan düzenlemelerle tekrar canlanmış ve İstanbul'un önemli bir cazibe merkezi haline gelmiştir.

Galatasaray lisesi

Galatasaray Lisesi, İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde bulunan ve Türkiye'nin en eski eğitim kurumlarından biri olan bir lisedir. Tarihçesi XV. yüzyıla dayanmakta olup, saray mektebi döneminde padişahın günlük yaşamını geçirdiği büyük bahçe içinde kurulan bir komplekstir. II. Bayezid tarafından 1481 yılında Galata Sarayı Hümayûn Mektebi adıyla kurulan okul, saraydaki görevlilerin eğitimini sağlamak amacıyla oluşturulmuştur. Mekteb-i Sultanî ve Galata Sarayı Ocağı gibi adlarla da anılmıştır. XIX. yüzyılda Osmanlı'da Batılılaşma dönemi ve Tanzimat uygulamalarının simgelerinden biri olan Galatasaray, hukuksal, siyasal ve sosyal alanda yenilikleri gerçekleştirecek aydın kadroları yetiştirmek amacıyla önem kazanmıştır. 1868 yılında Mekteb-i Sultanî adıyla tekrar faaliyete geçen okul, Fransa'daki lise eğitimine denk ve aynı kalitede öğrenci yetiştirme amacını taşımıştır. 1927 yılında Galatasaray Lisesi adıyla Cumhuriyet devrimlerine uygun olarak eğitime başlayan kurum, Türkçe derslerin arttığı bir döneme geçmiş ve 1965 yılında kız öğrencileri kabul etmeye başlamıştır. 1975'te Anadolu lisesi konumuna getirilen Galatasaray, 1992 yılında Galatasaray Eğitim Öğretim Kurumu (GEÖK) bünyesinde ilkokul ve üniversite eğitimini de kapsayan bir yapıya dönüşmüştür. Günümüzde Galatasaray Lisesi, Anadolu lisesi kategorisinde yer almakta olup, eğitim dili Fransızca, Türkçe, İngilizce, İtalyanca ve Latince olarak sunulmaktadır. Okul, Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı, Fransız Hükûmeti ve Galatasaray Vakfı tarafından resmen tanınan bir kurumdur. Bünyesinde çeşitli olanaklarla donatılmış sınıflar, atölyeler, spor alanları ve yurtlar bulunmaktadır. Çatıdaki Meyer markalı dairesel kadranlı saat, 1870 yılındaki yangın sırasında hasar gören binanın 1908'deki restorasyon çalışmaları sırasında eklenmiştir ve hâlen çalışmaktadır.

Photo ofGalatasaray Üniversitesi Kültür ve sanat merkezi

Galatasaray Üniversitesi Kültür ve sanat merkezi

Galatasaray Üniversitesi, 1992 yılında kurulmuş olup, geçmişte Batı ile kurulan bağlantıyı yükseköğrenimde sürdürme amacını taşımaktadır. Ayrıca, Kültür ve Sanat Merkezi faaliyetleriyle topluma hizmet sunan bir pencere işlevi görmektedir. Üniversite, PTT Genel Müdürlüğü ile yaptığı protokol doğrultusunda Galatasaray Üniversitesi Kültür ve Sanat Merkezi olarak kullanılan bir mekâna sahiptir. 1875 yılında inşa edilen bu tarihi bina, 1907 yılından itibaren kamusal hizmetlerde kullanılmış, Cumhuriyet döneminde ise uzun yıllar semtin postanesi olarak görev yapmıştır. Günümüzde zemin katı Posta ve Telgraf Telefon idaresi tarafından etkinlik ve sergiler için kullanılırken, birinci ve ikinci katlarda Galatasaray Lisesi'nin hatıra ve sergi envanteri bulunmaktadır. Ayrıca, üçüncü kattaki çok amaçlı salonda kültürel ve sanatsal etkinliklere ev sahipliği yapmaktadır. 2020 yılında, Merkezde ayrıca bir Kültürel Dokümantasyon Merkezi de faaliyete geçmiştir. Galatasaray Üniversitesi bünyesindeki uygun görülen Araştırma Merkezleri de yıl içinde bu binada konumlanacaklardır.

Photo ofTürkiye İş Bankası resim heykel müzesi

Türkiye İş Bankası resim heykel müzesi

Türkiye İş Bankası Resim Heykel Müzesi, İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde 2023 yılında açılan bir müzedir. Müze, Türkiye İş Bankası Sanat Eserleri Koleksiyonu'nu sergilemektedir. Eserler, Türk resim sanatının önemli temsilcilerine ait olup, müze tarihî bir Beyoğlu apartmanında, geçmişte bankanın Beyoğlu şubesi olarak hizmet vermiş bir binada bulunmaktadır. Müze, 29 Ekim 2023 tarihinde Türkiye Cumhuriyeti'nin 100. yılına özel olarak ziyarete açılmıştır. Tarihçe olarak, müze binası 1907 yılına dayanmaktadır ve 1950'de Türkiye İş Bankası'nın mülkiyetine geçmiştir. 1953-2016 yılları arasında bankanın Beyoğlu Şubesi olarak kullanılan bina, 2008'de sanat müzesi olarak düzenlenme kararı almıştır. Faaliyetlerin durdurulması ve kapsamlı bir restorasyonun başlaması ise 2020 yılında mümkün olmuştur. Restorasyon, 2020-2023 yılları arasında mimar Ertuğ Uçar ve Mehmet Kütükçüoğlu tarafından gerçekleştirilmiştir. Müzenin kuruluşunda Gül İrepoğlu küratör ve Burçak Madran danışman olarak görev yapmıştır. Açılış, Türkiye Cumhuriyeti'nin 100. kuruluş yıldönümü olan 2023 yılı Cumhuriyet Bayramı'nda gerçekleşmiştir. Müzenin koleksiyonu, Türkiye İş Bankası Sanat Eserleri Koleksiyonu'nu içermektedir. Bu koleksiyon, Türk resim sanatının önde gelen temsilcilerinin eserlerini barındırmaktadır. Koleksiyon, 1940 yılından itibaren 900’ün üzerinde sanatçının 2799 civarında eserini içermekte olup, ilk üç eser 1939'da Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nden alınmıştır. Koleksiyon, zamanla Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği sergileri, D Grubu, Halkevleri ve CHP Yurt Sergileri’nden alınan eserlerle zenginleşmiştir. Önemli Türk ressamları arasında Osman Hamdi Bey, Feyhaman Duran, Hikmet Onat, Namık İsmail, Hüseyin Avni Lifij, Sami Yetik, Hoca Ali Rıza ve İbrahim Çallı'nın eserleri de koleksiyonda yer almaktadır.

Photo ofTerra Santa Manastırı (capella hospitium)

Terra Santa Manastırı (capella hospitium)

Beyoğlu'nda konumlanan Terra Santa Manastırı, Rusya Federasyonu Başkonsolosluğu ile İtalyan Başkonsolosluğu arasında bulunmaktadır. Toplamda 3,500 metrekarelik bir alanı kaplayan manastır, 2,250 metrekarelik bahçe ve 1,250 metrekarelik bina alanına sahiptir. 16. ve 19. yüzyıllar arasında katmanlı olarak inşa edilen manastır, St. Maria Draperis Kilisesi'ne bitişik giriş avlusu, çevresinde 3 yapı, Tomtom Kaptan Sokağı üzerinde sıralı üst katmanları, Rusya Federasyonu Başkonsolosluğu arazisine bitişik bir şapel ve arazi içinde ayazma ile bitişiğinde bir yapıdan oluşmaktadır. Manastır, Terra Santa Manastırı Vakfı'na aittir ve 1871'deki yangın sonrasında restore edilmiştir.. Son restorasyonu 2022 de yapılmıştır. Bahçesinde IBB nin işlettiği bir Cafe bulunmaktadır.

Pera Palace Hotel

Pera Palace Hotel, İstanbul'un Beyoğlu, Tepebaşı bölgesinde bulunan ve 1895 yılında hizmete giren bir müze oteldir. Türkiye'nin Avrupa standartlarındaki ilk oteli olarak bilinen Pera Palas, 101 numaralı odasıyla Mustafa Kemal Atatürk'ün konakladığı yer olarak da tanınmaktadır. Otel, Paris-İstanbul seferlerine başlayan Orient Express'in yolcularını ağırlamak amacıyla inşa edilmiş ve 1888 yılında hizmete girmiştir. Osmanlı döneminin önde gelen mimarlarından Alexandre Vallaury tarafından tasarlanan Pera Palas, o dönemdeki lüks ve modern özellikleriyle öne çıkmaktadır. Pera Palas'ın tarihçesi, kuruluşundan itibaren geçirdiği dönemlere ve önemli olaylara odaklanmaktadır. Orient Express'in sahibi olan Yataklı Vagonlar Otel Kumpanyası'nın otelin yarı mülkiyetini alması, Türkiye'nin ilk elektrikli asansörünü ve sıcak su sistemini içermesi, I. Dünya Savaşı ve işgal yılları, 1980 darbesi dönemindeki kamulaştırma işlemleri ve sonrasında yaşanan değişimlere kadar uzanmaktadır. 1974'te kiraya verilen Pera Palas, 2011'de Sabancı ailesi tarafından satın alınmış ve 2012-2022 arasında Jumeirah Group tarafından işletilmiştir. Otelin mimari özellikleri, Alexandre Vallaury'nin imzasını taşıyan Art Nouveau tarzıyla dikkat çekerken, restorasyon çalışmalarıyla özgün karakteri korunmuş ve çağdaş öğeler eklenmiştir. Pera Palas'ın restorasyonu, KA.BA Eski Eserleri Koruma ve Değerlendirme - Mimarlık Firması tarafından hazırlanan bir projeye dayanmaktadır. Restorasyon sürecinde otelin tarihi asansörü ve diğer özgün özellikleri korunarak, uluslararası standartlara uygun teknik altyapı oluşturulmuştur. Ayrıca, SPA gibi modern ihtiyaçlara yönelik yenilikler de eklenmiştir. Pera Palas, tarihi ve kültürel öneme sahip bir müze otel olarak günümüzde hizmet vermektedir, otelin geçmişi ve mimarisi İstanbul'un zengin kültürel mirasına katkı sağlamaktadır.

Pera müzesi

Pera Müzesi, Istanbul'un Tepebaşı semtinde bulunan özel bir müzedir. 2005 yılında Suna ve İnan Kıraç Vakfı tarafından nitelikli ve geniş ölçekli kültür sanat hizmeti vermek amacıyla kurulmuştur. Bristol Oteli'nin restorasyonuyla inşa edilen modern binasında faaliyet gösteren müze, Suna ve İnan Kıraç Vakfı'na ait "Oryantalist Resim," "Anadolu Ağırlık ve Ölçüleri," ve "Kütahya Çini ve Seramikleri" koleksiyonlarını sergileyerek kültürel mirası koruma amacını taşımaktadır. Anadolu Ağırlık ve Ölçüleri Koleksiyonu sergisinde, bu topraklarda kullanılagelmiş eski çağlardan 20. yüzyıl başına kadar olan ağırlık ve ölçü birimleriyle, çeşitli malzeme ve tekniklerde üretilmiş tartı ve ölçü aygıtlarının seçkin örnekleri sergilenmektedir. Aynı katta bulunan Kütahya Çini ve Seramikleri Koleksiyonu, Osmanlı zanaat ve sanat mozaiğini yansıtarak kültür tarihine ışık tutmayı amaçlamaktadır. Suna ve İnan Kıraç Vakfı'nın Oryantalist Resim Koleksiyonu, Avrupalı "oryantalist" ressamların ve Osmanlı sanatçılarının eserlerinden oluşan kapsamlı bir koleksiyondur. Bu koleksiyon, Osmanlı dünyasından esinlenmiş 300'ü aşkın tabloyu içermekte ve Pera Müzesi’nin Sevgi ve Erdoğan Gönül Galerisi’nde uzun dönemli tematik sergilerle ziyaretçilere sunulmaktadır. İlk sergi olan "İmparatorluktan Portreler," Osmanlı dünyasını portre ve insan figürleri üzerinden günümüze taşırken, ikinci sergi olan "Düşlerin Kenti: İstanbul," Osmanlı'nın gündelik yaşamını ve İstanbul'un panoramik görünümlerini sanatseverlere sunmaktadır. Koleksiyonun üçüncü sergisi "Kesişen Dünyalar: Elçiler ve Ressamlar," diplomasi tarihini sanat üzerinden anlatarak bürokrasi ve sanat ilişkisine odaklanmaktadır. Ayrıca, sergi, Osman Hamdi Bey'e ayrılan özel bir bölümde, sanatçının Vakıf koleksiyonundaki eserlerini de ziyaretçilere sunmaktadır.

Saint Helena şapeli

W.J. Smith'in İstanbul'daki ikinci projesi, Tepebaşı'ndaki St. Helena Şapeli'nin inşasıdır. Eski şapel, 1847'de bir yangın geçirmiş ve 1855 yılında yeniden inşa edilmeye başlanmıştır. Bugün, bu tarihi şapel, bir otel bünyesinde bulunan Chapelle adlı restoran-bar olarak kullanılmaktadır.

Avrupa pasajı

Avrupa Pasajı, Beyoğlu'nda bulunan ve Meşrutiyet Caddesi ile Sahne Sokak'ı birbirine bağlayan tarihi bir pasajdır. 1874'te Ermeni tüccar Onnik Düz tarafından yaptırılan bu pasaj, aynalı iç tasarımıyla da bilinir. Pasajın tarihçesi, 1870'te gerçekleşen Büyük Beyoğlu Yangını'nda birçok binanın yanması sonucunda inşa edildi. Başlangıçta, pasajda ayakkabıcı, kuaför, terzi, bakkal, tuhafiyeci, sabuncu ve halıcı gibi iş yerleri bulunmaktaydı. Zamanla, çiçekçiler, saatçiler, piyano üreticileri ve moda evleri gibi farklı işletmeler de hizmet vermeye başladı. Bugün, Avrupa Pasajı'nda hediyelik eşya dükkânları bulunmakta olup, yemeni, kartpostal, çini gibi ürünleri satan işletmelere rastlamak mümkündür. Pasajın mimari özellikleri neoklasik tarzda olup, 56 metre uzunluğunda ve 22 dükkân içermektedir. Yangına dayanıklı Malta taşı kullanılmıştır. Her dükkânın kendi personel odası, mutfağı ve bodrumu vardır. Pasajın üst cephesinde büyük heykeller bulunurken, tavan kısmen pencerelerle örtülmüştür. Yapı, özel avizelere sahip ve dükkânların ön yüzleri zemine kadar camla kaplıdır. Kemerler ise her dükkânın arasında yer alır.

Asmalı Mescit

Asmalı Mescit, İstanbul'un Beyoğlu ilçesine bağlı bir mahalledir ve 20. yüzyılın başından beri eğlence merkezi olarak bilinir. Yunus Ağa tarafından II. Bayezid döneminde inşa edilen asmalı mescitten ismini alan mahalle, Botter Apartmanı gibi önemli yapıları bünyesinde barındırmaktadır. Tarihçe: Asmalımescit'in tarihi, II. Bayezid döneminde Tersane-i Amire'de Kalafatçıbaşı olarak görev yapan Yunus Ağa tarafından inşa edilen asmalı mescitten gelir. Mescit, bulunduğu sokağa adını vermiş ve bu sokak da mahallenin isim kaynağı olmuştur. Ancak, Asmalı Mescit Caddesi'nde, Kamhi Apartmanı (şu anda modern Palazzo Donizetti Hotel olarak bilinir) civarında bulunan bu mescit günümüze ulaşmamıştır. Erken 20. yüzyılda, Meşrutiyet'in ilanının ardından Asmalımescit, Tepebaşı ve Şişhane ile birlikte dönemin tiyatro, gazino ve bar mekanlarıyla sanat ve eğlencenin merkezi haline gelmiştir. Modern Tarihi: Temmuz 2011'den itibaren, çevreye masa ve sandalye koyan işletmelere ceza uygulanmaya başlanmış, sokaklardaki eşyalar zabıta ve polis birimleri tarafından toplatılmıştır. Dönemin Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan ve eşi Emine Erdoğan'ın Berat Kandili akşamında Beyoğlu'nu ziyaret etmeleri sırasında, araçlarının Asmalımescit'teki masalar nedeniyle bölgeyi geçememesi üzerine, toplama işlemlerinin Erdoğan'ın ziyaretiyle başlatıldığı iddia edilmiştir.

Tünel metro

İstanbul'un tarihine damgasını vuran Tünel, dünyanın en eski ikinci yer altı raylı toplu taşıma sistemi olma özelliğini taşımaktadır. 1863'te hizmete giren Londra metrosu'ndan sonra hayata geçen Tünel, Türkiye'nin ilk yer altı raylı toplu taşıma sistemidir. 17 Ocak 1875'te açılan hat, Karaköy ile Beyoğlu arasındaki 573 metrelik güzergâhı sadece 102 saniyede kat etmektedir. Günde ortalama 300 sefer düzenleyen Tünel, 07.00 - 22.45 saatleri arasında pik saatlerde 5 dakikada bir sıklıkla çalışmaktadır ve her gün 24 bin yolcu taşımaktadır. Tünel'in tarihçesi, İstanbul'un şehir içi ulaşımını geliştirmek amacıyla 1869'da verilen demiryolu imtiyazlarından biriyle başlar. Yüksekkaldırım Yokuşu'nu aşmak için %24'lük dik eğimle karşılaşan insanların zorlanmasını hafifletmek amacıyla inşa edilen Tünel, 1871'de inşa sürecine girmiş ve üç yıl sonra, 17 Ocak 1875'te hizmete açılmıştır. Elektrikli sistemle 1910 yılında güncellenen Tünel, 1939'da İETT'ye devredilmiş ve 1970'te Fransız bir firma tarafından tamamen yenilenmiştir. 2007'de ise kapsamlı bir bakımdan geçirilen Tünel, günümüzde hala İstanbul'un önemli ulaşım araçlarından biridir.

Galata Mevlevihanesi

Galata Mevlevihanesi, İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde yer alan eski bir mevlevihane olup günümüzde Galata Mevlevihanesi Müzesi olarak faaliyet göstermektedir. 1491'de İskender Paşa tarafından inşa edilen bu mevlevihane, şehirdeki ilk mevlevihane olma özelliğini taşır. Mevlevihane, tarihi boyunca çeşitli dönemlerde onarımlar ve eklemelerle genişlemiş, bir külliye haline gelmiştir. Ancak 1925'te çıkarılan bir kanunla tekke, zaviye ve türbelerin kapatılması nedeniyle faaliyetleri sona ermiştir. Bu dönemden sonra ana yapı ilkokul ve lojman olarak kullanılmıştır. Daha sonra çeşitli girişimlerle müzeye dönüştürülen mevlevihane, 1975'te Divan Edebiyatı Müzesi olarak ziyarete açılmıştır. 2007'de başlayan bir restorasyon sürecinin ardından 2011'de Galata Mevlevihanesi Müzesi olarak hizmet vermeye başlamıştır. Mevlevihane bünyesinde semahane, derviş odaları, Halet Efendi Kütüphanesi, Sebil ve Türbesi, Şeyh Galib Türbesi, Hasan Ağa Çeşmesi, sarnıç, hâmûşân, Adile Sultan Şadırvanı ve çamaşırhane gibi birçok yapı bulunmaktadır. Tarihi boyunca çeşitli şeyhlerin liderliğinde birçok dönemden geçen Galata Mevlevihanesi, yangınlar, onarımlar ve değişen şeyhliklerle şekillenmiş bir mekan olarak bugünlere gelmiştir. Her şeyh dönemi, mevlevihanenin yapısında çeşitli değişikliklere neden olmuştur. Mevlevihane, Osmanlı döneminin önemli kültürel ve dini merkezlerinden biri olarak tarih sahnesinde yer almaktadır.

Galata Kulesi

Galata Kulesi, İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde bulunan ve tarihi zenginliklere ev sahipliği yapan bir müze ve sergi mekânıdır. İşte bu tarihî kuleye dair önemli bilgiler: Galata Kulesi, başlangıçta Bizans İmparatorluğu ve Cenevizliler arasındaki iş birliği sonucunda 1267'de Galata'da kurulan "Pera" adlı koloninin bir parçası olarak inşa edildi. İlk olarak "Kutsal Haç Kulesi" olarak adlandırılan bu gözetleme kulesi, zamanla farklı amaçlar için kullanıldı. 1335-1349 yılları arasında, kuzeydoğu yönündeki tepeye doğru genişletilen Galata Kulesi, Cenevizlilerin kontrolüne geçti. Ancak 1453'te Osmanlı İmparatorluğu'nun Konstantinopolis'i almasıyla birlikte, kulenin kontrolü Osmanlılara devredildi. 1794'teki yangın sonrasında yapılan onarım çalışmalarında kule, tasarım değişikliklerine uğradı ve üst kısmı kahvehaneye dönüştürüldü. 1831'deki yangın ve 1875'teki fırtına sonucunda ise çeşitli onarımlar geçirdi. 1965-1967'deki restorasyon çalışmalarının ardından Galata Kulesi, turistik bir yapı olarak hizmet vermeye başladı. 1999-2000'deki dış cephe restorasyonu ve 2013'te UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi'ne dahil edilmesi, kuleye olan ilgiyi artırdı. 2020'de gerçekleştirilen çalışmaların ardından Galata Kulesi, müze ve sergi mekânı olarak ziyaretçilere açıldı. Çatısında yapılan 2023 restorasyonu, kuleyi daha da çekici kıldı. Kulenin içinde, Hezârfen Ahmed Çelebi'nin süzülüşünü anlatan simülasyon alanı, tarihi fotoğraflar, İstanbul ve Galata ile ilgili eserlerin bulunduğu müze alanları ve seyir terası gibi farklı katlarda çeşitli aktiviteler ve sergiler bulunmaktadır. Galata Kulesi, Romanesk tarzdaki kâgir yapısı ve tarihi boyunca geçirdiği çeşitli dönüşümlerle İstanbul'un sembol yapılarından biri olarak öne çıkar.

Galata Kültür Derneği (Ceneviz Ticaret Odası)

700 yıllık bir binadır

Kamondo merdivenleri

Kamondo Merdivenleri, ismini dönemin ünlü ve varlıklı ailesi olan Kamondo Ailesi'nden almaktadır. Bu ailenin büyükleri arasında yer alan Abraham Salomon Kamondo, bu etkileyici merdivenleri yaptırmıştır. Zamanla, merdivenler halk arasında "Aşıklar Merdiveni" olarak da anılmaya başlamıştır. Halkın genelinde bu merdivenlerin adı Aşıklar Merdiveni olarak bilinse de, aslında merdivenlerin yapımında ilginç bir hikaye yatmaktadır. Abraham Kamondo'nun torunları, o dönemde Avusturya Lisesi'nde okumaktadır ve eve varabilmek için oldukça uzun bir yol kat etmek zorundadırlar. Abraham Kamondo, torunlarının zorlu yolculuğunu fark eder ve onların daha rahat bir şekilde eve varabilmeleri için bu özel merdivenlerin inşasına karar verir. Kamondo Merdivenleri, döner bir tasarıma sahiptir ve iki parça halinde yapılmış olması ilginç bir düşünce sürecine dayanmaktadır. Merdivenlerin bu şekilde tasarlanmasının temel nedeni, yukarıdan aşağıya doğru düşen birinin en azından bir noktada durabilmesini sağlamaktır. Kamondo, torunlarının konforunu ön planda tutarken, aynı zamanda onların başına gelebilecek olumsuz durumların da önlemini almak istemiştir.

Galata köprüsü

Galata Köprüsü, İstanbul'da Haliç'i geçerek Karaköy ile Eminönü'nü birleştiren bir baskül köprüdür. 1994 yılında tamamlanan köprü, 490 metre uzunluğunda ve 80 metrelik bir kısmı açılabilen ender tramvay geçişine sahip köprülerden biridir. İlk olarak 1845 yılında inşa edilen köprü, 1875 ve 1912'de yenilenmiş ve 1912'deki yapısı şehrin simgelerinden biri haline gelmiştir. Ancak, 1992'de yangın nedeniyle zarar görmüş ve "Tarihî Galata Köprüsü" olarak anılmaya başlanmıştır. Tarih boyunca Haliç'i geçmek için çeşitli köprüler yapılmıştır. İlk kayıtlara göre, 6. yüzyılda I. Justinianus tarafından yapılan 'Aghios Khalinikos Köprüsü' bu köprülerden biridir. İstanbul'un fethi sırasında kullanılan mobil bir köprü de tarihsel öneme sahiptir. İlk kalıcı köprü için II. Beyazıt döneminde girişimde bulunulmuş, ancak Leonardo da Vinci'nin tasarımı onaylanmadığı için proje rafa kalkmıştır. 19. yüzyılda Sultan II. Mahmut'un yaptırdığı Hayratiye Köprüsü ise 1836'da tamamlanmış ancak 1912'de yıkılmıştır. Daha sonraki yıllarda yapılan köprüler arasında Sultan Abdülaziz'in emriyle inşa edilen ikinci köprü, 1875'te tamamlanan üçüncü köprü ve 1912'de Alman firması MAN AG tarafından yapılan dördüncü köprü bulunmaktadır. Ancak, dördüncü köprü 1992'deki yangında zarar görmüş, onarıldıktan sonra "Eski Galata Köprüsü" olarak anılmaya başlamıştır. Bugünkü Galata Köprüsü, 1994 yılında STFA şirketi tarafından tamamlanmıştır. 490 metre uzunluğunda olan bu beşinci köprü, tramvay geçişi için tasarlanmış ender baskül köprülerden biridir. Ancak, tramvay yolunun eklenmesi sorunlara neden olmuş, köprünün altındaki lokanta ve market kısmı ise 2003'te açılmıştır. "Tarihî Galata Köprüsü" ise 2016 sonunda Haliç'ten çıkarılarak tamire götürülmüştür, ancak tamir sonrası nasıl değerlendirileceği belirsizdir.

Taksim - Beyoğlu - Karaköy (Müzeler, Eski Eserler Turu)

Trail photos

Author

Trail stats