Susuzşahap - Gidengelmez - Tınaztepe

Melas Vadisi Kervanyolları hattı olarak işaretlenmiş, Gidengelmez Dağları'nın görece basit bir geçişini de içeren Susuzşahap - Tınaztepe hattını yürümeyi amaçlayan etkinlik, saat 08:00 sularında köyün hemen kuzeyinde yer alan tabela altından başladı, armut ve erik ağaçlarının eşlik ettiği toprak bir yoldan rahat bir yürüyüşle yükselerek 1350 m civarında patikaya giriş yaptı. Yavaş bir tempoda, kırmızı-beyaz işaretlenmiş hattan yükselmeye başlayan etkinlik, Çürüktaş Boğazını aşarak 1500 m irtifadan itibaren bir süre düz ilerledi ve bir adet sarnıç ve kuyu barındıran Öküz Yaylası'na ulaştı. Buradan rahat bir tempoda, güzel manzaralar eşliğinde 1950 m rakıma kadar yükseldi ve Seydişehir ve Cevizlinin görülebildiği bir boğaza ulaştı. Bu noktadan, kalıntıları hala seçilebilen ve yer yer iyi korunmuş bir boğaz patikası ile 1800 m irtifaya inen güzergah, kırıcı bir zemine sahip dolin ve uvalaların izin verdiği ölçüde yapılmış güzel bir yol ile Lapja manzaraları arasında, karstik bir araziden geçerek önce Ağaç Tepesi Yaylasına, oradan da dik bir inişle yeni açılmakta olan tünellerin önünden Tınaztepe tesislerine ulaşarak sona erdi.

Ulaşım:

Gidiş ; Alanya (D400) Akseki (D695), Cevizli Kavşağı, Cevizli, Cevizli çıkışı sonrası yeni açılmakta olan devlet yolu ve rampadan hemen önce sağa ayrılan Susuzşahap köyü yolu kullanıldı. Kısa bir bölümü toprak olan yol, köye kadar asfalt olarak geliyor.
Zemin : % 99 asfalt / % 1 toprak (Muhtemelen artık asfaltlanmıştır)
Mesafe : 139 Km.
Süre : 2 Saat

Dönüş: Zirve Tınaztepe Tesisleri - Yarpuz - Akseki - Kızılot Kavşağı - Alanya
Zemin : Tamamı Asfalt
Mesafe : 146 Km.
Süre : 2 Saat

Uyarı:

Yaklaşık 6 km'de alınacak 750 m irtifa yeni başlayanlar için sorun olabilir. Bir şekilde tırmanılsa bile, zirve sonrası iniş ve karstik arazi geçişi için uygun zaman bırakılmalı. Tempo sorunu olacaksa, sizi alacak aracın Ağaç Tepesi yaylasında beklemesi bir çözüm olabilir. Özellikle karstik arazi kış yürüyüşü için uygun değil. Bahsi geçen yaylaya kadar tek su kaynağı sarnıç. Dış etkilere açık bu durgun su, pek içilebilir görünmüyor. Bu sıcak sonbahar gününde, şahsıma 2 lt. su ve neredeyse 500 ml. çay yeterli olmadı. Hattın, tünele yaklaşan son 500 metresinde işaretler kaybolmaya yüz tutmuş. Sık sık kayboluyor. Sonradan ağaçlandırılmış bir orman içinden, tünel inşaatının çöplüğüne uzanan bir hat. Tavsiyem 13,9 km'de biraz sola yani Kuzeydoğuya dönerek tüneli görmeden yayladan gelen toprak yola ulaşmanız. Tüm güzellikten aklınızda sadece çöp kalıyor.

Öneri:
Artık uygun bir bot alın. Pamuklu t-shirt giymeyin. Termos alıp çay yapın. Hazır gıda getirmelerine izin vermeyin. Plastik bardak kullandırtmayın, kullanmayın. Tek kullanımlık su yerine matara ya da suluk alın. Güneş kremi kullanın. Artık uygun bir bot alın.

Ekip arkadaşlarımı tecrübe sırasıyla anmak isterim:
Çağrı Can Karadağ
Hacı Ali Yüksel
Firuz Tebrizli
Filiz Başaran
Hikmet Baba
İsmail Başaran
Kerim Baba
Memiş Baba
Hüseyin Türkeli
Osman Yılmaz
ve
Hüseyin Baba

Bölgeyle ilgili güzel bir yazı şöyle başlar ; Devamı için ;http://www.dagarcikturkiye.com/giden-gelmez-daglari-kuma-davasi-gara-dayi-yd-1960.html

"Doğadan, yaşamak için rızkını çıkartmak zorlu bir zanaattır. Hayatta kalmak ve soyunu sürdürmek mücadelesinde avcılık ve toplayıcılık insanların milyarlarca yıllık mesleğidir. Günümüzde bir spor haline gelse bile kıtlık olduğu zaman av, ailenin et ihtiyacını karşılar. Batı Toros’ların Giden Gelmez Dağları, en uzun boynuzlu ( 138 cm.) tekeleri, keçileri ve geyikleri ile bilinir. Akseki İlçesinin Cevizli, Değirmendere ve Ceceli köyleri bu dağlara yaslanır. Akseki, Değirmenlik ve Süleymaniye bölgesine içine alan bu yer Pek çok avcının gidip geri gelememesinin nedeni bu dağların “Mağaraları, kenarları bıçak gibi keskin kayaları, suyun battığı düdenleri ile adı gibi ürkütücü bir kayalar ormanı” olmasından ileri gelir. “Gidengelmez Dağları, Taşeli Platosu'nun en engebeli, aşılması en zor ama yüzey şekilleri bakımından en çarpıcı bölgesi”dir 1 . Öyleki bölgenin 1:25.000’lik Askeri haritalarında “piyade geçemez” ifadesinin yazılı olduğunu gezi yazarı M. Oktar Güloğlu görür 2 ."