Sultaniye'den Örnekköy'e ( 2013 09 )

Bu parkura bu ay içinde üçüncü defa geldik ve her gelişimizde bambaşka karşıladı bizi. Bu sefer başka rengi vardı ve sabah serinliğinde daha bir güzel kokuyordu Karpuzdere...

Grubumuz aynı ortamda çalışan ve bir kaçı dışında tecrübesiz bir gruptu ama yüksek sinerjilerinin yarattığı enerji ile başladık adımlamaya yabanı. Daha birkaç yüz metre gitmiştik ki kocaoğlanın bıraktığı izler şaşırttı bizi. Yukarılarda fazla beslenememiş olacak inmişti dere kenarına, bolca fındık ve palamut yemişti. Bıraktığı izlerden kolayca anlaşılıyordu tüm bunlar.

Doğaya sonbahar gelmiş ve köylü bostandaki hasadını tamamlamış, arta kalanları doğaya sunmuştu artık. Ki bunların içinde en lezzetli olanlar kuşkusuz tam yenme zamanında olan kokulu kara üzümler oldu. Sonrasında küçük bir su yılanı güneşten sersemlemiş halde poz vererek süzülüp gitti önümüzden. Yılandan korkanların “çok ta korkunç değilmiş!!” mırıldanmaları ile…

Parkur o kadar zengin ki biri biterken bir başkası mutlaka başlıyor. Kestanelerin çok az zamanı kalmış meyveleri neredeyse açılmak üzere. Kuşburnu toplanacak kıvama gelmiş ve oldukça da zengin. Yabani fındıklar tükenmiş. Çınarlar yapraklarını yürüdüğümüz yola sermişler. Göçmen kuşlar çoktan gitmişler ve hatta böcekler bile kış hazırlığındalar. Doğa kendini tüm muhteşemliği ile kışa hazırlıyor…

Her zamanki mola yerinde hazırlıyoruz közümüzü ve semaverdeki su kaynamaya başlıyor. Önce karnımızı doyuruyor ardından paha biçilemeyecek değerdeki çaylarımızı yudumluyoruz keyifle. Derenin bitmeyen melodisi ile dinlendiriyoruz bedenlerimizi ve dönüşe geçiyoruz. Yolumuzun üstündeki tünele kadar sorun yok ama tünel girişinde ufaktan heyecanlananlar oluyor. Ama korkuları yenmenin tek çaresi üstüne gitmekmiş bugün bir kez daha anlıyoruz…

Parkur sonundaki alabalık çiftliğinde tamamlıyoruz yürüyüşümüzü. Akşam çaylarımızı içerken yürüdüğümüz dokuz kilometrenin verdiği tadı konuşuyoruz. Doğanın enerjisi ile birleşen enerjimizi şen kahkahalarımızla süslüyoruz ve belki bahara kadar gelemeyeceğimiz Serindere’ye veda ediyoruz gün batımına doğru…