Σωματιανά -Οροπέδιο Εμπλουτσός

Από τον οικισμό Σωματιανά των Θαλαμών ακολουθήσαμε πεζοί τον ανηφορικό δρόμο που αναβαίνει δεξιά και παράπλευρα του Φαραγγιού. Μέτα από περίπου 2.5 ώρες πεζοπορίας φθάσαμε στο πανέμορφο οροπέδιο Εμπλουτσός σε υψόμετρο 1000 μέτρων. Η διαδρομή ήταν μέτρια σε δυσκολία , με σαθρά μονοπάτια και θάμνους, φρύγανα και ασφαλακτά. Σε όλη την διαδρομή συναντήσαμε λογής δέντρα, σφεντάμια, φρύγανα, Κέδρους, αγριαπιδιές δεντρά, καρυδιές και παντού υπήρχε ρίγανη που με το άρωμα της σου έπνιγε την μύτη.
Στο πρώτο μικρό καταπράσινο οροπέδιο που συναντήσαμε, υπήρχαν πολλές καρυδιές καλύβες με στέρνες, σκαφίδια και πεζούλες που φαίνεται οτι τις καλλιεργούσαν με σπαρτά και κήπους οι κτηνοτρόφοι που διέμεναν εκεί. Στη συνέχεια ανηφορίσαμε το φαράγγι για άλλη μισή ώρα και φθάσαμε σε ένα στενό σημείο που ειναι η μοναδική έξοδος ομβρίων υδάτων ενός μεγάλου οροπεδίου. Αυτό ακριβώς το στένωμα ειναι η αρχή του μικρού φαραγγιού της Λαγκαδάς που καταλήγει στη Τραχήλα. Μπήκαμε μέσα στο οροπέδιο που ήταν γεμάτο χλωρίδα, καρυδιές και αγριαπιδιές και αράξαμε στον ίσκιο να ξεκουραστούμε και να κολατσίσουμε. Εντύπωση μεγάλη μας έκαναν οι άγριες τριανταφυλλιές που ειναι παντού διάσπαρτες σε όλο το πανέμορφο οροπέδιο που μας εδιναν ρομαντική διάθεση. Ο ντόπιος κάτοικος που μας περιήγησε μέχρι εκεί, θεωρεί πως εάν κλείσει το μικρο αυτό το μικρο στενωμα (6-25 μ) που καταληγει στο φαράγγι, θα μπορούσε να γίνει ένα φράγμα που θα μπορούσε συγκρατησει νερό ικανό να καλύψει πολλές ανάγκες υδροδότησης στη Δυτική Μανη. Πράγματι εάν το νερό που κατεβαίνει από τις γύρω πλάγιες των βουνών ειναι τόσο αρκετό, έχει απόλυτο δίκιο, διότι η κατασκευή του, ειναι τεχνικά δυνατή λόγω του μικρού ανοίγματος, το οποίο ειναι και το μοναδικό σε ολόκληρο το οροπέδιο. Τελος επιστρέψαμε πιο εύκολα στα Σωματιανά με τον ήλιο κατακέφαλα, όντως έκανε ζεστη. Η συνολική μας εξόρμηση κράτησε συνολικά με τις στάσεις μας γύρω στις 6 ώρες.