Sinta-Anna 1

Bezoekerscentrum Hoeve te Coucx

Het Stadsgroen Marionetten, bijna 60 hectare nieuwe natuur die het Kennedybos verbindt met het stadsrandbos in wording. In het gebied is het Bezoekerscentrum Hoeve Te Coucx de ideale uitvalsbasis voor een ontdekkingstocht. Scholen kunnen zich inschrijven voor kindvriendelijke wandelingen. Openingsuren: April tot en met september: op zondag van 14u30-17u. Oktober tot en met maart: op zondag van 14u30-16u30 Extra informatie: -Educatief programma

Auteur:

Bezoekerscentrum Hoeve te Coucx

Het Stadsgroen Marionetten, bijna 60 hectare nieuwe natuur die het Kennedybos verbindt met het stadsrandbos in wording. In het gebied is het Bezoekerscentrum Hoeve Te Coucx de ideale uitvalsbasis voor een ontdekkingstocht. Scholen kunnen zich inschrijven voor kindvriendelijke wandelingen. Openingsuren: April tot en met september: op zondag van 14u30-17u. Oktober tot en met maart: op zondag van 14u30-16u30

Auteur:

Woonhuis met bedrijfsgebouwen

Marionetten nr. 16. Dubbelhuis van ca. 1900 met bijhorende bedrijfsgebouwen. Baksteenbouw onder pannen zadeldak, gemarkeerd door later toegevoegde driezijdige erker. Segmentbogige muuropeningen met bakstenen borstwering. Rechts, schuur onder geknikt zadeldak; vernieuwde poort. Links bakstenen aanbouw, naar verluidt van 1940, onder geknikt pannen zadeldak, achteraan doorlopend in twee sheddaken.

Auteur:

Dokterswoning en pastorie van Sint-Anna

Don Boscolaan nr. 30 A/ Sint-Anna. Woning van de dokter en van de pastoor van het krankzinnigengesticht St.-Anna, gebouwd in 1875 (?) in opdracht van kannunik Maes (?). Neogotisch pand van rode baksteen verfraaid met natuursteen (heden gewit) gekenmerkt door spitsboogvensters, al dan niet met maaswerk, vierkante torens met arkertorentjes, bow windows. Inmiddels veel verdwenen van oorspronkelijke afwerking, cf. bekroning torentjes en bow windows, balkons. DEBRABANDERE P., Kortrijkse gevels van neoklassicisme tot nieuwe zakelijkheid, Kortrijk, 1983, p. 47, afb. 39.

Auteur:

Hoeve 't Kloosterhof

Sint-Anna nr. 35. Hoeve z.g. "'t Kloosterhof", verwijzend naar het klooster van Sint-Anna waartegen het hof gebouwd werd en waartoe het behoorde. Oudste vermelding van 1770 in het Landboek Kortrijk-Buiten. In het begin van de 19de eeuw hoorde het bij het Sint-Annapensionaat, in l.g. werd in 1833 een krankzinnigengesticht opgericht. In 1886 brandde de hoeve af en werd heropgebouwd. In 1927 schenking van het domein met boerderij aan de paters Salesianen van Don Bosco. In 1954 hoeve in privé-handen. Gesloten hoeve op trapeziumvormig grondplan met poort. Ten noorden poort, ten zuiden wagenberg, smidse en woonhuis, ten oosten stal en schuren, ten westen stallen en voederhok. Buitenmuren getypeerd door rode baksteen verfraaid met muurbanden van gesinterde baksteen en sierankers. Poort met puntgevel voorzien van heiligennis. VAN HOENACKER E., DECALUWÉ C., Kortrijk, in Landelijk leven en hoevegids Groot Kortrijk, deel 3, Tielt, 1988, p.90-91.

Auteur:

Pontforthoeve

Sint-Anna nr. 10. Z.g. "Pontforthoeve". Hoeve reeds vermeld in 1597. Ca. 1770 eigendom van J. Depenthevilles, kasteelheer (cf. nr. 8). Lage bakstenen bestanddelen; halfopen vierkantstype. Woonhuis in kern 19de-eeuws, grondig vernieuwd in 1964; paardestal gedateerd 1906, cf. pannen, schuur gedateerd 1879. VAN HOENACKER E., DECALUWÉ C., Kortrijk, in Landelijk leven en hoevegids Groot Kortrijk, deel 3, Tielt, 1988, p. 89.

Auteur:

Hoeve Goed te Coucx

Marionetten nr. 12. Historische hoeve z.g. "Goed te Coucx". Beschermd als monument bij M.B. van 30.04.2004. De oudste naamvermelding dateert van 1493. Het gaat om "te Coucx", genoemd in een contract waarin Frans Coucke als bewoner wordt aangeduid.Het goed wordt ook in tal van 16de-eeuwse documenten vermeld. Uit 1537 dateert een uitvoerige beschrijving van de hoeve, de grootte van de landerijen en de verschillende gebouwen. Op dat moment is de hof 37 bunder of ca. 52 ha. groot, is met een walgracht omgeven en bezit een paardenstal en een duiventoren. De aanwezigheid van die duiventoren wijst op het belang van de hoeve. Ook in de 17de eeuw wordt de hoeve talrijke malen vermeld. In 1644 wordt het goed vermeld als een "behuusde hofstede en bewalde hofstede genaemt te coucx". Het document verwijst naar een walgracht, poort, oude mote en boomgaard. In de 18de eeuw raakt de naam van de hoeve in onbruik, ze wordt evenwel vermeld in 1730 als "een schone behuysde ende beplante hofstede".De Ferrariskaart (1770-1778), de Atlas der Buurtwegen (1843) en recente kadasterplannen tonen dat de hoeve vrijwel ongewijzigd bleef tot 1953. De historische kaarten tonen een omwalde site met losse bebouwing. Door de aanleg van de autosnelweg ging een deel van de gronden verloren voor de landbouw. Heden is het een hoeve met losstaande bakstenen bestanddelen gegroepeerd rond een deels gekasseid erf. De omwalling werd deels bewaard en wordt ten oosten aangeduid door wilgen. Pannen bedaking. Oostelijk erfoprit gemarkeerd door opmerkelijk 18de-eeuws poortgebouw. Verankerde baksteenbouw verfraaid door het gebruik van natuurstenen hoekblokken (Doornikse kalksteen). Licht overkragend pannen (Vlaamse) zadeldak met houten sierlijst. Rechthoekige poortdoorgang met rechts een segmentbogige deurtje met erboven beglaasde nis bekroond door witgeschilderd kruismotief. Ten westen van het erf langgestrekt 18de-eeuws boerenhuis. Lage, witgekalkte verankerde baksteenbouw onder pannen zadeldak (mechanische pannen) met dakkapel en vierkant klokkentorentje op de nok. Evenwichtig opgebouwde lijstgevel van één bouwlaag en zeven + twee traveeën (vermoedelijk later toegevoegd). Centraal, licht getoogde deuropening met bovenlicht en bordes. Dito vensters met luiken. Schrijnwerk met grote roedeverdeling. Achtergevel gekenmerkt door twee opkamertraveeën. Zuidgevel volledig bekleed met pannen. Ten zuidwesten van het erf langgestrekte stalvleugel met koeienstal, voederkot en stalling voor kleinvee. Baksteenbouw onder licht overkragend zadeldak bekleedt met Vlaamse pannen. Drie later toegevoegde dakkapellen. Lijstgevel geritmeerd door vijf segmentbogige deuropeningen. Voederkot en stal voor kleinvee overwelfd door troggewelfjes tussen ijzeren I-balken. Ten zuidwesten éénledig wagenkot, thans dienst doende als overdekte mestvaalt. Puntgevel bekleed met horizontale plankenbeschieting. Interieur met balklagen met ertussen "diltepersen". Ten oosten dubbele dwarsschuur met rechts (zuiden) geïncorporeerde paardenstal. Links sporen van aandak (?). De zuidelijke hoek van de straatgevel heeft een afgesnuite hoek. De noordoostelijke vleugel met L-vormige plattegrond wordt gekenmerkt door de verschillende functies die de vleugel herbergt. In oorsprong drie afzonderlijke gebouwen die door recentere volumes met elkaar verbonden zijn. De vleugel omvat een wagenkot (thans dienst doende als stal), een voormalig tweeledig bakhuis met bewaarde schoorsteen en varkensstal (nu garage). KADASTERARCHIEF WEST-VLAANDEREN TE BRUGGE, primitief plan (1835); mutatieschetsen 207 (1953/schets 21/2); legger 212 (artikelnr. 43).BONCQUET P., DECALUWÉ C., Marke , in Landelijk leven en hoevengids Groot Kortrijk, deel 2, Tielt, 1986, p. 72-73.DESPRIET P. (red.), Marke, in Archeologische en Historische Monografieën van Zuid-West-Vlaanderen, Kortrijk, 1980.DESPRIET P., Twintig Zuidwestvlaamse hoeven, deel 3, Kortrijk, 1986, p. 109-116.

Auteur:

Boerenarbeidershuis met nutsgebouwen

Marionetten nr. 18. Boerenarbeidershuis van ca. 1900 met bijhorende nutsgebouwen. Verankerde baksteenbouw op gepikte plint.

Auteur:

Kapelhoeve

Cannaertstraat nr. 17. Historische hoeve z.g. "Kapelhoeve". Naam verwijst naar de aan de erfoprit gelegen O.-L.-V. van Troostkapel. 18de-eeuwse hoeve, aangegeven op Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1830). Losse bestanddelen U-vormig gegroepeerd rondom een gekasseid erf. Ten noordwesten boerenhuis, ten oosten schuur en ten noordoosten stalvleugel. Langgestrekt boerenhuis van 1830 met witgeschilderd bakstenen parement op gepikte plint. Pannen zadeldak met dakruiter. Opvallende bergschuur van 1730 cf. balk. VAN HOENACKER E., DECALUWÉ C., Kortrijk, in Landelijk leven en hoevegids Groot Kortrijk, deel 3, Tielt, 1988, p. 65.

Auteur:

Landhuis Delacroix met park

* Sint-Anna nr. 8/ Nieuwe Elleboogstraat. Park en kasteeltje van Delacroix, in de 18de eeuw vermeld als "Bewalde speelmote van de Penthevilles". Beschermd als monument bij M.B. van 15.10.2003. Omwalde mote met poortgebouwtje. Landhuis dateert in kern van 1759, cf. cartouche schouwmantel in eetkamer. Aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) evenwel zonder de omliggende parkstructuur: binnen de geometrische omwalling bevinden zich twee volumes; voorts brug en L-vomig volume buiten de omwalling. In de leggers van het kadaster wordt het als een kasteel benoemd. Op het primitief kadasterplan (ca. 1835) wordt een trapeziumvormige omwalling aangeduid met daarop een rechthoekig volume; binnen de omwalling maar tegen de gracht is een volume getekend ter hoogte van de brug. Parallel hiermee maar buiten de omwalling staan nog enkele gebouwen (koetshuis, stal, conciërgewoning ?). Op Vander Maelenkaart aangeduid als Chateau de Mr. Delacroix (1852), het werd toen bewoond door Aimabel Delacroix. Vanaf het laatste kwart van de 19de eeuw herkennen we de omliggende parkstructuur en is de kapel aangeduid op de hoek van het domein. In 1877 worden op de noordzijde twee polygonale torens gebouwd (cf. mutatieschetsen van 1877). In 1883 toevoeging van een vierkantig volume, i.e. serre tegen de oostgevel. De gebouwtjes buiten de omwalling worden met een zuidelijk volume uitgebreid. Ter hoogte van het westelijk gedeelte tegen de grens met het boerenhof worden eveneens volumes toegevoegd. In 1899 toevoeging van een zuidelijk volume aan het kernvolume. In 1919 wordt dit zuidelijk volume uitgebreid en krijgt het afgeschuinde hoeken (i.e. veranda). Het kasteel krijgt ook een kleine uitsprong op de westelijke zijde. Het poortgebouw wordt op de noordzijde ingekort. Dit geldt ook voor het parallelle gebouw buiten de omwalling. Eén van de gebouwen op de grens van het perceel naast het westelijk boerenhof wordt vergroot. Het zuidelijk boerenhof wordt uitgebreid. Op de noordoosthoek van het perceel achtzijdige beloftekapel van 1936 in opdracht van dhr. P. Delacroix naar ontwerp van M. Watteyne (Forest) met ouder H.-Hartbeeld (cf. mutatieschets van 1937). Het geheel wordt in 1937 omschreven als een landgebouw en een lusttuin. Serre tegen oostgevel wordt afgebroken in 1976 (volgens Debrabandere). Koetshuizen en conciërgewoning in 1980 afgebroken (volgens Debrabandere). Landhuis in eclectische stijl met neoromaanse inslag, cf. rondboogfriezen, vensters met driepasbovenlichten op begane grond en rondbogige bovenvensters met sluitsteen. Rode baksteenbouw verfraaid met zwarte baksteen op de torens; arduin voor plint, omlijsting benedenvensters en omlijsting deuropening. Rechthoekig volume met dubbelhuisplattegrond onder leien mansardedak met aedicula en oeils-de-boeuf en belvedère; geflankeerd door twee polygonale hoektorentjes met lichtsleuven en leien spits. Voorgevel horizontaal geleed d.m.v. doorgetrokken lekdrempels en kroonlijst. Middenrisaliet geaccentueerd d.m.v. twee halfronde zuilen met omlijste korfbogige deur bekroond met balkon met ijzeren hek; op tweede bouwlaag deurvenster tussen pilasters gevat. Op begane grond vensters met driepas-bovenlicht. Op bovenverdieping rondbogige vensters, in geprofileerde omlijsting met soort sluitsteen. 19de-eeuws vensterhoutwerk of naar 19de-eeuws model. Vensters voorzien van metalen plooiluiken. Op zijgevels rondboogfries onder dakgoot; talrijke bouwsporen. Achterbouw met afgeronde hoeken van gele baksteen en één bouwlaag onder plat dak. De achtergevel van het hoofdvolume zelf vertoont een dakverdieping van drie vensters tussen pilasters, het middelste venster is afgedekt door een rondboog. Ter hoogte van de keldertrap is er een dichtgemetselde rondboogopening die er op wijst dat de vroegere kern tot hier liep. Vrij gaaf bewaard interieur dat elementen omvat uit de 18de, 19de en 20ste eeuw. De toegang tot het domein bestaat uit een dreef van platanen. Deze dreef loopt door tot aan de boerderij. De historische band met de boerderij is er voor zover bekend steeds geweest. De toegangsdreef is gekasseid. Voorbij de omwalling loopt een geasfalteerde toegang naar het poortgebouwtje en het park achter de omwalling. Deze toegang is afgeboord met buxusbollen en geschoren taxussen, terwijl langs de omwalling enkele grote taxussen zorgen voor een gedeeltelijke wintergroene afscherming. Twee grote buxusmassieven flankeren de brug over de wal naar de rijk gedecoreerde smeedijzeren toegangspoort. Langs de toegangsdreef zijn eveneens de nog resterende afbakeningspalen in blauwe hardsteen verzameld. De oorspronkelijke brug is vervangen door een betonnen en betegelde plaatbrug. Vanaf de nog originele pilasters in gietijzer werden nieuwe smeedijzeren leuningen ingebracht langs beide zijden van de brug. De omwalling zelf is een relatief smalle wal met steile oevers, afgezet met gestapelde breuksteen onder een helling van ongeveer 80°. Binnen de omwalling is de aanleg vrij sober met enkele massieven rododendron en taxus tussen het toegangsgebouwtje en het kasteel. Voor het kasteel accentueert een formele aanleg met een rozenperk geflankeerd door twee grote geschoren buxusbollen en twee vormgeschoren taxussen, de symmetrie van de voorgevel. In de zuidoostelijke hoek van de omwalling wordt op de plaats van de vroegere moestuin een kleine siertuin aangelegd die afscherming moet bieden tussen de straat en het terras. In de zuidwestelijke hoek vinden we nog een beeldensokkel. Een tweede sokkel, die een trapje flankeerde, aan de overkant van de wal is in de wal gegleden ten gevolge van de uitbaggeringwerken. De verharding voor het kasteel bestaat uit grote platen in gebouchardeerde blauwe hardsteen. Het pad tussen dienstgebouw en voorkant kasteel bestaat uit zwarte natuurstenen tegels. Het terras achter het kasteel is recenter aangelegd in geelbruine rechthoekige greztegels. Het parkdomein bestaat uit een centraal gazon met rondwandeling, waarvan het padentracé grotendeels verdwenen is, en een gesloten cortina of gordijnwand, teneinde de privacy van de bewoners van het kasteel te vergroten. De ijskelder is ingestort en opgevuld. Verankerd poortgebouw met centrale doorgang ter hoogte van brug. Baksteenbouw, gepikte plint en wit geschilderde muren. Pannen zadeldak op corbelen met lambrekijnen. Links en rechts lagere aanbouw eveneens onder zadeldak op corbelen. Korfbogige poortopening waarboven geprofileerde lijst; erboven driehoekig fronton met houten betimmering; links en rechts van poort eveneens korfbogig spaarveld met kleine vensters; ook in kleine aanbouw links korfbogig spaarveld; rechts open ruimte onder zadeldak. Tussen hoofdgebouw en aanbouw trap/opening naar poortgebouw. KADASTERARCHIEF WEST-VLAANDEREN TE BRUGGE, primtief plan (ca. 1835); mutatieschetsen nr. 207 (1877/schets 46, 1883/schets 212, 1899/schets 58, 1919/schets 59.STADSARCHIEF KORTRIJK 208, nr. 12171.DEBRABANDERE P., Historische parken en tuinen, Kortrijk, 1992, p. 110-112.VAN HOONACKER E., duizend Kortrijkse straten, Kortrijk, 1986, p. 437.

Auteur:

Speelbos Sint-Anna

Speelbos Sint-Anna.

Bos met brugjes, heuveltjes, hindernissen langs de weg, hindernissen op de heuvels, grote heuvelglijbaan, rustplaatsjes.

Mogelijkheid om kampen te bouwen.

Geboortebos Kortrijk

Parking aan de Don Boscolaan 30 thv Don Boscocollege,