شهرستانک به کاخ ناصری

در تاریخ 1400/6/12 به همراه خانواده عزیزم برای پیاده روی سبک و گذراندن یک روز در دامن طبیعت راهی شهرستانک شدیم

برای رسیدن به شهرستانک با ماشین شخصی دو راه وجود دارد:

مسیر اول تهران تا شهرستانک از طریق جاده کرج-چالوس: در ابتدا باید از تهران به سمت کرج رانندگی کنید و بعد از رسیدن به شهر کرج، خروجی جاده چالوس را بروید. بعد از طی کردن حدود ۴۴ کیلومتر در جاده چالوس و پس از عبور از روستاهای آسارا، ماهان و درده، نرسیده به گچسر، در سمت راست جاده به دوراهی شهرستانک می‌رسید که بر سر آن، یک تابلوی سبز رنگ بزرگ وجود دارد و مسیر رسیدن به شهرستانک را به شما نشان می‌دهد. پس از پیچیدن در دو راهی، کافی است یک مسیر آسفالته ۱۰ کیلومتری (حدود ۱۰ دقیقه) را طی کنید تا به شهرستانک برسید

مسیر دوم تهران تا شهرستانک از طریق آزادراه تهران-شمال: در ابتدا باید از تهران به اتوبان شیخ فضل الله بروید و قبل از رسیدن به آزادراه تهران-کرج، از خروجی اتوبان آزادگان شمال، خارج شوید. از ابتدای این نقطه تا روستای شهرستانک، حدود ۵۰ کیلومتر راه است. اتوبان آزادگان، پس از عبور از اتوبان خرازی به آزادراه تهران-شمال تبدیل می‌شود. پس از طی کردن مسیری ۴۰ کیلومتری در آزادراه تهران-شمال باید وارد جاده چالوس شوید و پس از چند دقیقه از خروجی سمت چپ جاده، وارد جاده شهرستانک شوید تا با رانندگی در مسیری ۹ کیلومتری به شهرستانک برسید

من شخصا از مسیر دوم یعنی آزادراه تهران-شمال به شهرستانک رسیدم که از مرکز تهران حدود 60 دقیقه رانندگی کردم

برای پارک ماشین در روستا از آنجا که کوچه های روستا تنگ هستند می شود در حاشیه روستا یا در روستا هر جایی که به نظرتون میشه ماشین رو پارک کرد اقدام به این کار کرد و پیاده روی رو آغاز کرد ولی من ماشین رو تا نقطه شروع پیمایش که نشانه گذاری کردم بردم و مشکلی برای رانندگی در کوچه های پر پیچ و تاب و تنگ روستا نداشتم

بهترین فصل برای پیاده روی در مسیر زیبای شهرستانک تا قصر ناصری فصل بهار و پاییز هست که در فصل بهار درختان سرشار از شکوفه ست و در فصل پاییز خش خش برگهای پاییزی در زیر پای شما و درختان رنگارنگ پیش روی شما، عقل و هوش رو از سر میبره.. اما ما در فصل تابستان به این روستا سفر کردیم اما همچنان درختان سرشار از سیب و گلابی و آلبالو و گیلاس چیزی از زیبایی برای ما کم نگذاشت.. سفر در اواخر فصل پاییز و فصل زمستان به این منطقه هم با توجه به سرمای هوا چالش برانگیزتر هست اما خب به همین دلیل گردشگران کمتری به این منطقه میان و شاید بشه گفت طبیعتش در این فصول بسیار دنج تر هم هست

اما پس از گذشت حدود 3 کیلومتر پیاده روی در میان باغات منطقه، به کاخی میرسیم به نام کاخ ناصری یا قصر ناصری که یه تاریخچه ی کوچک درباره ی این کاخ مینویسم:

در سال ۱۲۵۷ خورشیدی «ناصرالدین‌شاه قاجار» که خیلی قبل‌تر از ما متوجه زیبایی‌های فراوان شهرستانک شده بود، دستور داد تا عمارتی را در انتهای دره شهرستانک که «گله گیله» نیز نامیده می‌شد، برای وی بسازند تا یک اقامتگاه ییلاقی ایده آل برای استراحت و تفریح در اختیار داشته باشد. در نتیجه یکی از معماران حاذق آن زمان به نام «آقا محمد ابراهیم خان» که لقب «معمارباشی» را نیز داشت، ساخت این کاخ را بر عهده گرفت. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ساخت کاخ شهرستانک حدود سه سال طول کشیده است. متاسفانه پس از پایان حکومت سلسله قاجاریه، کاخ ناصری شهرستانک مورد بی‌مهری‌ها و بی‌توجهی‌هایی قرار می‌گیرد. علاوه بر این، شرایط جوی نامساعد منجر به تخریب و همچنین تخریب‌های انسانی سبب شد تا این عمارت به‌سمت ویرانی برود و شکوه سابق خود را از دست بدهد. کاخ شهرستانک به‌عنوان یادگاری از دوران ناصرالدین‌شاه قاجار در استان البرز در تاریخ ۱۶ شهریور سال ۱۳۷۶ و با شماره ۱۹۲۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است

خب اما ادامه ی سفرنامه ی من

ما به همراه خانواده پس از پیاده روی حدود نیمی از مسیر رفت در مکانی که علامت گذاری کردم به استراحت و صرف صبحانه پرداختیم و سپس دوباره مسیر رو تا کاخ ناصری ادامه دادیم.. وقتی به کاخ ناصری رسیدیم متاسفانه ورودمون به محوطه کاخ با صدای خیلی بلند اسپیکر و آهنگ بعضی از به ظاهر طبیعت دوستان که در همه جای طبیعت نفوذ کرده اند بود و کمی حالمون رو گرفت و وقتی کمی در محوطه کاخ قدم زدیم تصمیم گرفتیم بدون توقف مسیر برگشت رو در پیش بگیریم و در جایی میان مسیر برگشت به اتراق و استراحت و صرف ناهار بپردازیم.. ای دوست عزیزی که این مطلب رو میخونی و میخوای در دامن طبیعت صدای اسپیکرت رو بلند کنی و به رقص و پایکوبی بپردازی، من خیلی هم موافق رقص و پایکوبی هستم اما در جای خودش، اما به دو دلیل ازت خواهش میکنم در طبیعت این کار رو نکن، اول اینکه اکوسیستم طبیعت رو با این کارت به هم میزنی، اون پرنده خزنده چرنده یا موجودی که در زیر خاک داره زندگی میکنه، با این کار تو داره آسیب میبینه و این سر و صدا در سیستم زندگی اون جانور اختلال ایجاد میکنه.. دوم اینکه من شاید اومدم طبیعت که از سکوت طبیعت، یا از صدای آب یا صدای پیچش باد در درختان لذت ببرم، چه لزومی داره حتما آهنگی که تو با صدای بلند دوست داری گوش کنی منم دوست داشته باشم؟ چرا توهم زدی و فکر کردی که بقیه هم از صدای موسیقیت لذت میبرن؟ خواهش میکنم اگر خیلی به موسیقی با صدای بلند علاقه داری یه هدفون بکن در گوش عزیزت، هر چقدر دوست داری آهنگ مورد علاقت رو با صدای بلند گوش کن

خب دوباره برگردیم به ادامه ی ماجرا
دوستان یادم رفت بگم که ضلع شرقی کاخ تعدادی آلاچیق تعبیه کردند که برای شبمانی و برپایی چادر میتونه مناسب باشه

این مسیر برای رفت ذخیره شده و برای برگشت هم میتوان از همین مسیر برگشت

این مسیر برای دوچرخه سواری هم میتونه مورد استفاده قرار بگیره.. ما موقع رفت و برگشت دوچرخه سواران زیادی رو در طول مسیر دیدیم

خب همونطور که ابتدای گزارش گفتم یه مسیر ساده ی پیاده روی (رفت و برگشت حدود 8 کیلومتر) با دیدن مناظر زیبا در انتظار شماست، امیدوارم که لذت کافی رو ببرید