SekehNo Summit- winter (سکه نو- زمستانه)

گزارش صعود قله سکه نو
این برنامه در تاریخ 18-10-1399 با همنوردی آقایان احسان مینایی، سیامک هاشمی، رامین شریان دوست، بهزاد فضلی، مهدی امینی و رامین علی محمدیان انجام شده است.
صبح 5 شنبه از طریق فاز اول اتوبان تهران شمال عازم منطقه وارنگه رود شدیم. با بررسی مسیرهایی که دیگر کوهنوردان در سایت ایران جی پی اس گذاشته بودند مشخص بود که یال مناسب صعود زمستانه پیش از روستا شروع می شود به همین خاطر ساعت 6.30 بامداد ماشین ها را پیش از اولین خانه روستا پارک کردیم (نقطه start end با ارتفاع 2467 متر)، بنا به توصیه احسان عزیز برای رسیدن به مسیر مناسب و سوار شدن بر یال مورد نظر وارد کوچه های کم عرض روستا شدیم و با رعایت سکوت از کوچه ها گذر کردیم. پس از چند پیچ و خم و گذر از کوچه های یخ زده به دکل موبایلی رسیدیم که روی مسیر مشخص شده (بهتر است مانند مسیر بازگشت ما از همان جائیکه پارک کردیم به سمت دکل برویم- در واقع مسیری که ما در بازگشت از کنار دکل به سمت ماشین ها طی کردیم را شما برای صعود هم استفاده کنید و وارد روستا نشوید). از دل به سمت جنوب – حنوب خاور (N160E) ادامه مسیر دادیم. با اقبال خوبی که داشتیم مسیر پیش از ما برف کوبی شده بود ولی باز هم با توجه به حجم زیاد برف و برودت هوا گذر راحتی نداشتیم (حجم برف بطور متوسط تا زانوی من حدود 50 سانت بود و چناچه همانند ما بخت یارتان نباشد و قبل از شما برف کوبی انجام نشده باشه واقعا صعود سختی پیش رو خواهید داشت). در میانه یال فرعی و نقطه ای که با عنوان دست به سنگ مشخص شده با چالشی مختصر مواجه شدیم و با حمایت بدنی از آن گذر کردیم. شیب طولانی است و با توجه به گراف ثبت شده شیب این یال در برخی جاها به 54% نیز می رسد. نهایتا ساعت 9.15 به یال اصلی رسیدیم و در جایی نسبتا مناسب با رعایت فاصله در مدت 30 دقیقه صبحانه را صرف کردیم. روی یال اصلی شیب مسیر کمتر بود ولی پیمایش طولانی پیش رو داشتیم، تا نقطه 19 توسط گروهی در هفته گذشته برف کوبی انجام شده بود ولی از این محل به بعد یا گروهی گذر نکرده بود و یا بادهای شدید روی یال جای پاها را پر کرده بود؛ در نتیجه ادامه مسیر توسط تیم خودمان برف کوبی شد که واقعا نفس گیر بود و توان بالایی رو می طلبید. مسیر در دو نقطه فرود و فراز هایی دارد که سبب اتلاف انرژی و وقت می شود. نهایتا نفر اول تیم که احسان عزیز بود راس ساعت 13.24 به قله رسید و آخرین نفر 13.50. با توجه به برودت شدید هوا توقف زیادی روی قله نداشتیم و چند عکس به یادگار گرفتیم، از مناظر قلل زیبای البرز مرکزی لذت بردیم و با توجه به باد سردی که می وزید ارتفاع کم کردیم. } با توجه به ساعت و احتمال تاریکی هوا برای حفظ باطری GPS هنگام برگشت تا نزدیک دکل جی پی اس را خاموش کردم تا در صورت نیاز بتوانیم برای مسیر یابی شبانه از آن استفاده کنیم {. جایی بین نقاط 21 و 22 که پناه بود و شدت باد کمتر بود (خط الراس نظامی) نهار سبک و سریعی خوردیم و تجدید قوا کردیم و با سرعت بسمت پایین ادامه مسیر دادیم. کمی بالاتر از نقطه دست بسنگ جهت تجدید نیرو آخرین جرعه های آب جوشی که در فلاکس ها مانده بود رو به چایی و نسکافه تبدیل کردیم و منظره زیبای آخرین بارقه های خورشید رو نظاره گر بودیم. پیش از حرکت مجدد هدلامپ ها را از کوله بیرون کشیدیم تا در مواجهه با بخش دست به سنگ از روشنایی آن استفاده کنیم، با حمایت بدنی و رعایت احتیاط از این بخش مسیر نیز گذشتیم، به دکل که رسیدیم از سمت چپ آن ادامه مسیر دادیم و نهایتا ساعت 18.15 همگی بسلامتی به محل پارک خودروها رسیدیم.
نکته:
1- با توجه به آنکه احتمال دارد در برگشت با تاریکی شب مواجه شوید و با در نظر گرفتن مسیر یکسان رفت و برگشت توصیه می شود برای حفظ باطری GPS هنگام برگشت دستگاه را خاموش کنیدم تا در صورت نیاز بتوان برای مسیر یابی شبانه از آن استفاده کرد.
2- در این مسیر چشمه آب وجود ندارد، لذا حتما آب کافی همراه داشته باشید.
3- با توجه به مسیر طولانی و ارتفاع منطقه حتما از همراه داشتن لباس و پوشش کافی مطمئن باشید.