Sarıalan - Tonoz yayla - Kaplıkaya - Arabayatağı Doğa Yürüyüşü

YEBUDAK olarak 25 doğaseverle ve Rotasız Rehber Kadir SOYALTIN öncülüğünde Ramazan ayında birlikte yaptığımız çıtır bir yürüyüş faaliyeti olarak planladığımız bir doğa yürüyüşüydü..
Sabah 08:30 da Çakırhamam minibüs durağında uludağ minibüslerine binerek başladık yola ve bu yol Sarıalan Teleferik istasyonunda son buldu...
Tozluklarımızı giyip hazırlıklarımızı bitirdikten sonra Yan tekirden inmeye başladık, Hafta içi yağan taze kar zeminde ortalama 30 cm kadar bir tabaka oluştursada rakam azaldıkça karda azaldı...
Taze kar üzerinde gezen tüm yaban hayatın izlerini bize göstersede biz domuz ve ayı izlerini hiçe sayarak kah yaz parkurundan kah doğaçlama ilerlemeye devam ettik...
Yolun kısa olması dolayısıyla Tonozyayladan kadıyaylaya geçmek yerine Tuzkayasına doğru ilerledik (Bu kaya çok eski tarihlerdeki kamplarımızda gece yürüyüşüyüyle buraya gelip termosdan çaylarımızı yudumlarken Bursanın ışıklarını seyredip hayaller kurardık.)
Tuzkayadan sonraki hedefimiz Bursalı dağseverlerin bir zamanlar bolca kamp yaptığı ama şimdilerde açılan araç yolu nedeniyle berbat hale gelen Abıhayattı... İçim yanarak geçmişi yad ederken abıhayatın anlamını ve gördüğüm manzarasızlığın arasındaki tezati düşünüyordum, bu ahval üzerine taş hamama doğru ilerlemeyi canım hiç istemediğinden rotanın rutinliğinden çıkıp doğuya doğru ilerleyerek tekrar ormanın derinliğine nefes alabilmek ümidiyle daldım.
Belirsiz bir patikada azalan karda alçalmaya devam ederek eski kilise kalıntılarına ve burdanda zeyniler gülpınar üzerindeki kapalı jeep yoluna dikine indik. (Rotanın bu bölümü ilk gelenler için uygun olmayabilir, biz rotasız yürüdük.)
Araç yolundan açmış çuha çiçekleri ve dağ sümbülleri arasında zeyniler köy girişine ulaştık ve burada Eve erken gitmek istiyen arkadaşları parke yoldan teleferiğe yolcu ederek biz biraz geri dönerek Kaplıkaya deresine uzun ama keyifli toprak patikadan dereye indik. Bu yürüyüştede patika üzerindeki balık otlarından toplayarak akşam nevalemizi çıkardık ;)
Dere kenarından sonra tekrar zikzak çizip dereyi izleyerek ve kuzeye ilerleyerek Kaplıkayaya ulaştık. Eskiden tertemiz sularında yüzdüğümüz dere suyu maalesef otelin pis su atıklarından dolayı rengini değiştirip siyaha çalmaya başlamıştı ve eskiden balıklar yaşayan ve yüzerken içtiğimiz bu sular artık pis kokuyordu... Hani diyor ya şair; Biz büyüdük ve kirlendi dünya.... İşte öyle bir şey.. :(
Kaplıkaya Mesken derken hızımızı alamayıp Arabayatağında olan evime kadar katılımcıları dağıta dağıta yürüyüş yürüyüşümüzü acı bir tebessümle noktalamış olduk...
Rota üzerinde su kaynakları mevcut lakin ne derece içilebilir olduğunu artık bilemiyorum :( Tonozyayla Zeyniler arası yeni katılımcıları zorlayabilir, bunun yerine abıhayattaki belirgin yoldan zeynilere direk inebilirler... Parkur ilkbahar ve sonbahar için keyifli olabilir, ekim ayı gibi yapılırsa parkur üzerinde kestane toplanabilir...