Rondwandeling Schildmeer

Op een zonnige maandagochtend in november starten we bij het strandpaviljoen aan het Schildmeer. Even staan we te kijken naar het leuke haventje en strand en dan gaan we van start. Het eerste deel is over de weg maar gelukkig slaan we al gauw linksaf een drassig graspad op.

Met inmiddels natte schoenen en broekspijpen genieten we van het prachtige uitzicht over het spiegelgladde Schildmeer. “Wát een plaatje!” Het meer heeft een oppervlakte van bijna 300 hectare. Het grootste deel van de oevers is natuurgebied.

Plostseling houdt het pad op en moeten we rechtsaf naar het fietspad. In de verte zien we Appingedam en Delfzijl aan de horizon. We slaan linksaf het asfalt van de Groeveweg op en mogen bij een schatttig bruggetje gelukkig weer de natuur in.

Volgens de bordjes zijn we `t Roegwold binnen gewandeld. Dit “Ruigmoeras” is een in 2014 aangelegd natuurgebied. Het is hier heerlijk rustig. Het schildmeer komt steeds dichterbij. De ganzen ook.. Het drassige gras bemoeilijkt het lopen behoorlijk maar de zon en het uitzicht maken dat weer goed.

We lopen dicht langs het water in een boog rond Tetjehorn waar rond 1970 bijna een bungelowpark werd gebouwd. Nu “wonen” hier watervogels en die laten goed van zich horen. De vele palen langs de waterkant en het riet spiegelen prachtig in het water.

Bij de uitkijktoren staat een leuk picknickbankje in de zon. Een heerlijke plek om de boterhammen tevoorschijn te halen. Hier komen we ook de eerste wandelaars tegen. “Moi!” Na de lunch beklimmen we de toren en genieten van het prachtige uitzicht.

Vlak voordat we het verste punt bereikt hebben staat een vrouw druk wat stroomdraden te verplaatsen. “De schapen waren ontsnapt en dat is niet best! Door het hoge riet zien ze niet waar het water is…” We kijken of we kunnen helpen en vervolgen even later de route.

Op het verste punt lopen we over een mooie brug genaamd Schildjer Tilbad. We steken het afwateringskanaal van Duurswold over die door het Schildmeer loopt. Verderop staat het gemaal Sans Souci die de Uiterburensloot op peil houdt.

Eenmaal aan de overkant pakken donkere wolken zich samen en vragen we ons af of we het droog houden. Deze kant van het meer is mooi groen. We lopen tussen de bomen. Als we weer wat verder kunnen kijken zien we aan de overkant de uitkijktoren.

En dan staan we ineens bij een mooie oude sluis, genaamd Haanssluis. Deze schutsluis met puntdeuren ligt in de Haansvaart. We lezen dat hij tussen 1866 en 1867 is aangelegd door Hendrik de Haan. In 1909 herbouwde zijn zoon Johannes de sluis, waarschijnlijk met de oude materialen.

Niet veel later staan we weer bij de haven. Op een bankje genieten we nog even van de laatste zonnestralen en het uitzicht. Op een paar druppels na hebben we het gelukkig droog gehouden.