Rondje 'Tranendal' : Eexta - Scheemda - Westerlee - Heiligerlee

*Natuurpark Hesserzand* langs Eexta - Scheemda - de Garst - Westerlee - Heiligerlee

Om de Kolk wandelen door het bos. daarna door de landerijen
Bikkershorn - Tranendal - over het spoor langs eextahaven weer terug.

Het natuurpark Hesserzand bevindt zich aan de noord oostkant van de oude kern van het dorp Scheemda. Het ligt op een zwak hellend gedeelte van een oude stuwwal, waar keileem vlak onder het maaiveld voorkomt. Deze keileem Is hier gedeponeerd door het landijs tijdens de voorlaatste ijstijd zo'n 150.000 jaar geleden toen het de eerder opgestuwde heuvels alsnog bedekte en afvlakte.
Dergelijke afgevlakte stuwwallen worden ook wel drumlins genoemd.
Het hellende verloop blijkt uit hoogtemetingen In het terrein: de westzijde bevindt zich op 1.30 m + NAP, de oostzijde op 0.50 m + NAP. Het park, dat naast de nieuwbouwwijk Hesserzand ligt, heeft een oppervlakte van ongeveer 11/2 ha. Het is ontstaan uit een verruigd weiland, waarin in 1991 enkele slingerende loten en een plasje met flauwe taludhellingen zijn gegraven, evenals een aantal poelen. Met het vrijgekomen leemrijke materiaal, dat vermengd was met de voedselrijke, zandige bovenlaag, werd een aantal heuveltjes (1.50- 2.20 m . NAP) opgeworpen, zodat het gebied een rijk aanzien kreeg. In de sloten en het plasje, die een streefpeil hebben van 0.10 m- NAP, treedt kwel op. Visuele kwelverschijnselen die zijn waargenomen, zijn een olievlies op het water (Ijzer bacteriën) en plaatselijke roodkleuring. Vermoedelijk hebben we hier te maken met ijzerrijk grondwater, dat ondiep, over de leemlaag van de stuwwallen afstroomt. Het park is ontsloten door schelpenpaden. Na de eerste vegetatiegroei werd in 1992 een maaibeheer ingesteld. Dit bestaat uit jaarlijks na de laatste dag maaien en afvoeren van het drassige kwelzone is aangetroffen. De overige 14 soorten zijn landelijk vrij algemeen tot vrij zeldzaam. Hiertoe behoren onder meer veen pluis, haarfonteinkruid, grote boterbloem, rosse vossestaart. oranje havikskruid en zomp vergeet-mij-nietje. De rosse vossestaart is in de drie noordelijke provincies zeldzaam, hoewel zij in de gemeente Scheemda eerder is gevonden op de ijsbaan. Behalve in het Westerkwartier en in het gebied nabij het Zuidlaardermeer Is de grote boterbloem in de provincie een zeer zeldzame verschijning. Landelijk gaat deze soort sterk achteruit, terwijl zij in het aangrenzende Niedersachsen op de rode lijst van bedreigde plantensoorten
staat. In het natuurpark Hesserzand groeit de grote boterbloem in een overeenkomstig milieu als de kleine watereppe. De vegetatie van het gebied bestaat uit water en moerasvegetaties, grazige en ruigtebegroeiingen en uit een strook aangeplant bos plantsoen. Een waterplantenvegetatie komt alleen in het iets geïsoleerd gelegen plasje goed ontwikkeld voor. Hier vormen haarfonteinkruid, puntkroos en breekbaar krans blad de ondergedoken laag. Evenals kleine watereppe en grote boterbloem groeit haarfonteinkruid vaak in kwelsituaties. Elders in de sloten vormt gras een dichte, soortenarme moerasvegetatie. waarin pleksgewijs grote lisdodde. Hun voorkomen lijkt vooral te maken te hebben met de instroom van vervuild water. dat afkomstig is van noordelijker gelegen moestuinen en het erf (met mestplaats) van een kippenhouderij. De lage, vochtige, lemige taludranden vormen het domein van een pionier vegetatie grote oppervlakten van het terrein geel gekleurd door de bloemen van de kruipende boterbloem. plaatselijk vermengd door het rood, rosé en wit van de klavers (rode. basterd- en witte klaver). Deze bloemen groeien te midden van de overheersende grassen. waarvan gestreepte witbol en ruw beemdgras het talrijkst zijn. Op grond van de soortensamenstelling zijn drie vegetatietypen onder scheiden.