قله وروشت یا وره وشت از روستای هریجان

این برنامه در روزهای پنجنشنبه و جمعه مورخ 29 و 1401/02/30 به اتفاق جمعی از دوستان انجام شد. روز پنجشنبه ساعت 10:20 از روستای هریجان واقع در جاده چالوس حد فاصل ولی آباد و سیاه بیشه از پارکینگ روبروی آبشار شروع کردیم، ساعت 10:40 به دشت و ساعت 12:45 به گوسفنسرا رسیدیم. شب رو در گوسفندسرا خوابیدیم. روز دوم (جمعه) ساعت 05:00 مسیر صعود رو شروع کردیم، ساعت 06:00 انتهای دره (خشکه دره)، ساعت 08:20 روی خط الراس، ساعت 08:50 روی قله وره وشت، ساعت 12:30 به گوسفندسرا و ساعت 15:00 به محل پارک ماشین رسیدیم.
در دشت علاوه بر چند نقطه ای که مشخص کردم، چند چشمه و لوله آب دیگه هم بود. سعی کنید برای حفظ زیبایی دشت حتما ازپاکوب برید. مسیر برگشت در این قسمت مسیر کاملا مناسب و مشخصی هست. هرچند که روی خط الراس بعد از دشت مناظر زیبایی از جاده چالوس و روستای ولی آباد دیدیم. مسیر ولی آباد رو هم به طور واضح از بالا دیده میشه. در ادامه جایی از خط الراس که مشخص کردم به سمت چپ بال میرید و از خط الراس جدا میشید که البته کاملا مشخص هم هست. حدود نیم ساعت که برید، روی کوه های سمت چپ اتاقک مربوط به محیط بانی رو می بینید. ما برای مجوز اقدام نکردیم ولی خب نیروهای محیط بانی رو هم نیدیدم. از شانس ما آب و هوا علیرغم اینکه بارونی پیش بینی شده بود اصلا همکاری نکرد و خورشید وسط آسمون بود و کلی سوختیم. حتی روز جمعه هم این قضیه خیلی اذیت کرد. بیشتر برنامه هایی که گزارش اونها رو خوندم در هوای ابری بوده ولی خب قسمت ما نشد. کوسفنرسرا چشمه داره و آب ذوب برف هم هست. گوسفنسرا رو کمی مرتب کردیم و چندتا چادر رو تو جای مسقف جای دادیم. تو این تاریخ هنوز گله های گوسفند نیومدن. موقع برگشت هم تمیز کردیم. انشاالله که تمیز بمونه. صبح روز دوم دره رو تا انتها رفتیم، طبق گزارش هایی که خوندم میدونستیم که یال انتهایی رو باید به سمت راست بریم. به سمت چپ که اصلا نرید. (یکی از دوستان برگشت رو از اینجا اومد که گفت در بعضی قسمت ها بسیار خطرناک میشه). از اینجا تا اول خط الراس نهایی، شیب بسیار تندی داره که برای ما همراه شد با باد شدید و سرد از سمت شمال. جالبه بعد از اینکه به خط الراس رسیدیم، شدت باد خیلی کم شد. کوهنوردان قبل از ما که از قله میومدن مدعی شدن در دامنه شمالی قله 2 قلاده خرس دیدن. ما که ندیدیم ولی خب در دوردست ها یه گله 7تایی گراز و یک گله بز کوهی دیدیم. بعد از صعود به قله و استراحت ایده آل از مسیر رفت برگشتیم. فقط اینو بگم که در همون یال انتهایی که ذکر کردم پیشنهاد میکنم از همون مسیر رفت، برگردید. روی یال مسیر جالبی نداره و به دلیل کاهش سرعت در زمان فرود صرفه جویی نمیشه. بعد از استراحت کوتاهی در گوسفنسرا، به سمت روستا راه افتادیم. متاسفانه بعد از برگشت ما یعنی وقتی رسیدیم به جاده چالوس، تازه مه جاده رو گرفت.
نکات مسیر:
1- این مسیر رو از روستای ولی آباد هم میان که در گوسفندسرا به هم میرسن. قله از روستای فیروزآباد و رخ شمالشرقی هم صعود میشه که ظاهرا مسیر جنگلی و کمی طولانی تری داره.
2- آبشار بلند هریجان از دور زیبایی خاصی داره ولی خب چون تو مسیر نبود دیگه نرفتیم.
3- تو این تاریخ هنوز آویشن ها سبز نشده بودن ولی دوستان محلی گفتن آویشن زیاد داره. تره کوهی و سیرک زیاد بود.
4- چشمه سوم در خشکه دره آب نداشت ولی تو گزارش ها خونده بودم آب داره. کلا با توجه به تاریخ فکر میکردم که برف بیشتری می بینیم ولی خب به دلیل کاهش ریزش برف و باران در سال 1400 فقط روی خط الراس نهایی کمی برف دیدیم.
5- این قله یه روزه هم میتونه صعود شه. حدود 7 ساعت صعود هست. کمااینکه یک گروه اومده بودن. نکته خاصی هم نداره اگر که مسیر رو اشتباه نرید. فقط شیب یال آخر سنگین هست.
6- این مسیر فقط برای تابستان هست و تقریبا در کل مسیر برای زمستون احتمال ریزش بهمن وجود داره.
7- از گوسفندسرا پاکوبی تا اتاقک محیط بانی هست.
8- با توجه به وجود چشمه های زیاد در این مسیر و در تاریخ صعو ما، خیلی نیازی به حمل آب ندارید.
9- ویوی فوق العاده ای تقریبا از تمام قله های البرز مرکزی و غربی از روی قله وروشت دیه میشه.
بر فراز باشید.