قله طلا - (کوه سرخ) - ورامین
near Shūr Qāẕī, Semnan (Iran)
Viewed 878 times, downloaded 40 times
Trail photos
Itinerary description
درود
این برنامه در روز جمعه مورخ 99/10/19 انجام شد. راس ساعت 07:00 برنامه شروع شد، ساعت 12:30 روی قله بودیم و ساعت 17:15 به محل پارک ماشین ها رسیدیم. البته زمان مفید برای صعود به قله خیلی کمتر است ولی چون همنوردان با دیدن سنگ ها و مناظر خاص این مسیر، مشغول عکاسی می شدند، این شد که زمان صعود طولانی شد. مناظری که در کمتر کوهی دیده می شوند.
بعد از خروج از جاده، قله در دوردست نمایان می شه. فضا برای پارک ماشین بسیار زیاد است. در این روز حدود 5 الی 6 گروه دیگر برای صعود آمده بودند. بنابراین مسیر شلوغ بود و هر سنگی که برای عکاسی انتخاب می شد باید صف طولانی ای رو طی میکردیم تا بتونیم عکس بگیریم. بعد از اینکه وارد دشت شدیم که در واقع محل عبور سیل هست، مسیر رو به سمت جنوب ادامه دادیم تا جایی که وارد مسیر کف دره شدیم. این مسیر تعدادی دوراهی داره که در ترک مشخص کردم هر دوراهی را به کدوم سمت می رویم هر چند که اگر دقت کنید از سنگ چین ها راه مشخص است. مسیر را تا جایی رفتیم که تقریبا به بن بست رسیدیم و مجبور شدیم از دامنه پر شیبی عبور کنیم که سختی های خودشو داره چون هم خاک طوری نرم هست که پا فرو میره و هم احتمال ریزش سنگ وجود داره کمااینکه به پای یکی از همنوردان سنگ برخورد کرد. ولی خب بعد از اینکه به خط الراس رسیدیم، مسیر پاکوب تا قله کاملا مشخص است. تقریباً یک کیلومتر انتهای مسیر شیب خیلی زیاد می شه. روی تمام خط الراس، قله دماوند به خوبی دیده میشه.
مسیر برگشت ما کوتاه تر بود و به نظرم مناظر بهتری برای عکاسی داشت ولی چون در مسیر برگشت بود شاید کمتر بهش توجه بشه. مسیر برگشت نکته خاصی نداشت جز اینکه کل مسیر دارای پاکوب هست و وقتی به محل عبور سیل یا همان دشت می رسید باید به سمت جنوب بیایید تا برسید به محل پارک ماشین ها.
نکات مسیر:
1- اولین و مهمترین نکته اینه که در هوای بارونی اصلا نباید سمت این قله بیایید. به نظر من در هوای بارونی از جایی که وارد خاکی می شوید احتمال گیرکردن ماشین خیلی بالاست. تقریبا کل مسیر مستعد سیل های ناگهانی هست خصوصا ابتدای مسیر رفت که از کف دره عبور می کنید و انتهای مسیر برگشت که به شکل دالان هست.
2- در مسیر هیچ منبع آبی وجود ندارد. پس حتما آب به میزان کافی و با توجه به فصل همراه ببرید. من 2 لیتر آب بردم و کافی بود البته با توجه به تاریخ صعود ما، خیلی تشنه نمیشدیم.
3- مسیر برگشت تا لب جاده به دلیل تاریکی هوا کمی گیج کننده است، پس صبح که از جاده خارج می شید به مسیرتون دقت کنید.
4- به شکل سنگ ها دقت کنید چون از ترکیب اشکال اونا، حیوانات و اجسام جالبی در میاد. اگر می تونید دوربین حرفه ای با خود ببرید.
5- برای یک کوهنورد آماده، این قله اصلا مسیر سنگینی نداره و حتی می تونید نهار هم پای ماشین میل کنید و با خودتون نبرید.
6- به نظر من مسیر برگشت برای یک صعود بدون حواشی خیلی مناسب است ولی خب مسیر رفت به دلیل نبود شیب، کوتاه تر ومناسب تر به نظر میاد.
7- آخرین نکته برای تهرانی ها این که با طی مسافت کوتاه در حد یک ساعت و نیم، می رسید جایی شبیه جزیره قشم.
این برنامه در روز جمعه مورخ 99/10/19 انجام شد. راس ساعت 07:00 برنامه شروع شد، ساعت 12:30 روی قله بودیم و ساعت 17:15 به محل پارک ماشین ها رسیدیم. البته زمان مفید برای صعود به قله خیلی کمتر است ولی چون همنوردان با دیدن سنگ ها و مناظر خاص این مسیر، مشغول عکاسی می شدند، این شد که زمان صعود طولانی شد. مناظری که در کمتر کوهی دیده می شوند.
بعد از خروج از جاده، قله در دوردست نمایان می شه. فضا برای پارک ماشین بسیار زیاد است. در این روز حدود 5 الی 6 گروه دیگر برای صعود آمده بودند. بنابراین مسیر شلوغ بود و هر سنگی که برای عکاسی انتخاب می شد باید صف طولانی ای رو طی میکردیم تا بتونیم عکس بگیریم. بعد از اینکه وارد دشت شدیم که در واقع محل عبور سیل هست، مسیر رو به سمت جنوب ادامه دادیم تا جایی که وارد مسیر کف دره شدیم. این مسیر تعدادی دوراهی داره که در ترک مشخص کردم هر دوراهی را به کدوم سمت می رویم هر چند که اگر دقت کنید از سنگ چین ها راه مشخص است. مسیر را تا جایی رفتیم که تقریبا به بن بست رسیدیم و مجبور شدیم از دامنه پر شیبی عبور کنیم که سختی های خودشو داره چون هم خاک طوری نرم هست که پا فرو میره و هم احتمال ریزش سنگ وجود داره کمااینکه به پای یکی از همنوردان سنگ برخورد کرد. ولی خب بعد از اینکه به خط الراس رسیدیم، مسیر پاکوب تا قله کاملا مشخص است. تقریباً یک کیلومتر انتهای مسیر شیب خیلی زیاد می شه. روی تمام خط الراس، قله دماوند به خوبی دیده میشه.
مسیر برگشت ما کوتاه تر بود و به نظرم مناظر بهتری برای عکاسی داشت ولی چون در مسیر برگشت بود شاید کمتر بهش توجه بشه. مسیر برگشت نکته خاصی نداشت جز اینکه کل مسیر دارای پاکوب هست و وقتی به محل عبور سیل یا همان دشت می رسید باید به سمت جنوب بیایید تا برسید به محل پارک ماشین ها.
نکات مسیر:
1- اولین و مهمترین نکته اینه که در هوای بارونی اصلا نباید سمت این قله بیایید. به نظر من در هوای بارونی از جایی که وارد خاکی می شوید احتمال گیرکردن ماشین خیلی بالاست. تقریبا کل مسیر مستعد سیل های ناگهانی هست خصوصا ابتدای مسیر رفت که از کف دره عبور می کنید و انتهای مسیر برگشت که به شکل دالان هست.
2- در مسیر هیچ منبع آبی وجود ندارد. پس حتما آب به میزان کافی و با توجه به فصل همراه ببرید. من 2 لیتر آب بردم و کافی بود البته با توجه به تاریخ صعود ما، خیلی تشنه نمیشدیم.
3- مسیر برگشت تا لب جاده به دلیل تاریکی هوا کمی گیج کننده است، پس صبح که از جاده خارج می شید به مسیرتون دقت کنید.
4- به شکل سنگ ها دقت کنید چون از ترکیب اشکال اونا، حیوانات و اجسام جالبی در میاد. اگر می تونید دوربین حرفه ای با خود ببرید.
5- برای یک کوهنورد آماده، این قله اصلا مسیر سنگینی نداره و حتی می تونید نهار هم پای ماشین میل کنید و با خودتون نبرید.
6- به نظر من مسیر برگشت برای یک صعود بدون حواشی خیلی مناسب است ولی خب مسیر رفت به دلیل نبود شیب، کوتاه تر ومناسب تر به نظر میاد.
7- آخرین نکته برای تهرانی ها این که با طی مسافت کوتاه در حد یک ساعت و نیم، می رسید جایی شبیه جزیره قشم.
Waypoints
You can add a comment or review this trail
Comments