قله شاه دژ از سیجان جاده چالوس
near Sījān, Alborz (Iran)
Viewed 980 times, downloaded 70 times
Trail photos
Itinerary description
این برنامه در روز جمعه مورخ 1400/02/31 انجام شد. ساعت 07:00 شروع کردیم، ساعت 10:15 روی قله فرعی شاه دژ، ساعت 13:40 روی قله اصلی شاه دژ و ساعت 19:00 در محل پارک ماشین بودیم. مسیر از زمین فوتبال سیجان شروع میشه. بعد از گذشتن از شیب تندی، روی خط الراس می رسید که باید پاکوب رو ادامه بدید تا مسیر سنگی. چندین نفر برای چیدن چای کوهی (تونیزه) تا همین جا اومدن که تو مسیر خیلی زیاد بود. دقیقا دومین جایی که باید دست به سنگ بشید (با وی پوینت مشخص کردم) نشون میده که مسیر صعود راحتی ندارید و بسیار چالش برانگیز هست. روی قله فرعی که برسید، در سمت شمال و انتهای دره روستای واریان و دریاچه سد کرج و در دوردست هم نمای خوبی از قلل ناز و کهار دیده میشه. در سمت شرق، نمایی از قله اصلی و مسیر رسیدن به اون رو می بینید که به نظر اصلا راه نمیده ولی خب اگر بتونید دقیقا طبق ترک برید مسیر زیاد سخت نیست. البته بحث ترس از ارتفاع هم هست که تقریبا در تمام خط الراس باهاش روبرو هستید. بعضی از گروه ها تا همین قله فرعی میان و از همین جا بر میگردن. تابلوی قله، روی قله فرعی نصب شده بود که دوستان زحمت کشیدند و تا قله اصلی آوردند و همون جا نصبش کردند. مسیری که ما تا قله اصلی رفتیم تقریبا دارای سنگ چین بود و چندجا هم که مشخص نبود خودمون به شکل واضح سنگ چین کردیم که بقیه راحت تر بیان. اگر دقیقا طبق ترک و با کمک از سنگ چین ها و البته با استفاده از تجربه مسیر رو پیش برید به هیچ بن بستی نمی خورید و خیلی راحت تا انتهای مسیر می رید. روی قله اصلی 2 تخته سنگ بزرگ هست که برای گرفتن عکس یه کم با مشکل مواجه میشین به خصوص اینکه سمت شمال قله کاملا دیواره و خطرناک هست.
بعد از قله اصلی، ترک هایی که من داشتم و گزارشاتی که خوندم مسیر رو به سمت دره هدایت میکنه که ما از اونجا نرفتیم. بهترین مسیر به نظر بنده اینه که به سمت شرق و در امداد خط الراس فرود بیایید البته کمی پرشیب هست ولی چون سنگی هست راحت میایید پایین و چون مسیر عبور آب هست کاملا مشخص هست، درست در جایی که به پایین ترین مکان میرسید و از اونجا به بعد دوباره خط الراس ارتفاع میگیره، باید از یک دیواره تقریبا 2 الی 3 متری وارد دره بشید، دیواره رو نشسته و با کمی دقت راحت رد می کنید. از دره هم مسیر تقریبا مشخصه و کمی شن اسکی هم داره. سعی کنید تا رودخونه از وسط دره برید، نه خیلی متمایل به سمت چپ دره و نه خیلی به سمت راست. مسیر سمت چپ به پرتگاه میرسه و از بالا اینجور به نظر نمیرسه. توی راه یه آب روان دیدیم که از جایی می جوشید و کمی پایین تر دوباره در سنگ ها فرو می رفت که همنوردان به دلیل کمبود آب ازش آب برداشتن. به نظر تمیز و البته خنک بود که با توجه به گرمی بیش از حد هوا تو این روز نعمتی بود. مسیر از دره به بعد چیز خاصی نداره. مرتب باید از عرض روخونه رد بشید تا نرسیده به آبشار که باید به سمت یال سمت راست ارتفاع بگیرید. بعد از اون پاکوب مشخصه. ارتفاع آبشار زیاده و نمی تونید ازش رد بشید. بنابراین حتما از بالا برید. یک غار بزرگ هم سمت چپ دیدیم که از دور جالب به نظر میومد. در پایان مسیر با اینکه بنده چندهفته مرتب کوه رفتم، به شدت ماهیچه های زیربغل، روی سینه، محدوده زانو و ... (اسماشونو نمی دونم) دچار گرفتگی شد که تا یکی دو روز هم اثراتش بود.
نکات مسیر:
1- می تونید صبح قبل از شروع برنامه، چند ماشین رو ببرید در محل فرود و موقع بازگشت با اونها برید تا محل پارک ماشین ها.
2- منطقه خیلی امنیت نداره، طوری که موقع بازگشت، ضبط و داشبورد خودروی یکی از همنوردان رو سرقت کرده بودن و میگفتن هفته قبل هم این اتفاق افتاده. چون روز جمعه بود پلیس آدران هم به دلیل یک طرفه بودن مسیر، به سیجان نمیومدن!! بهترین کار هماهنگی یک دستگاه مینی بوس هست.
3- سعی کنید با گروه کم جمعیتی تیغه هارو طی کنید که تو مسیر اذیت نشید.
4- از ابتدای دست به سنگ شدن تا نزدیکی رودخونه در مسیر برگشت، آفتاب روی سرتونه (در صورت آفتابی بودن هوا) و به شدت تشنگی اذیت میکنه. بنابراین آب حدود 3 لیتر بردارید.
5- رودخونه در صورت بارش رگباری میتونه مستعد وقوع سیل باشه.
6- کفش مناسب داشته باشید چون دائما با سطح سنگ ها برخورد داره و خیلی مهمه که لیز نخورید.
7- باتوم کوهنوردی روی تیغه ها خیلی به کارنمیاد ولی موقع فرود خیلی کارآمده.
8- ترافیک جاده چالوس رو در نظر بگیرید. ما 2 ساعت تو ترافیک بودیم تا ابتدای کرج.
9- سعی کنید با کوله سبکتری برید. که موقع بالاکشیدن از سنگ ها راحت تر باشید.
10- مسیر حدود 11 کیلومترهست نه 8 کیلومتر.
11- در کل مسیر خیلی سختی در پیش ندارید. جهت مقایسه بگم که به نظر من، مسیر دارآباد به توچال و تیغه های دارآباد ترسناک تر هستن چون که هم دره عمیق تری داره هم مسیر سنگی نیست و هم دره دائما سمت راست یا چپ شماست. ولی تیغه های شاه دژ چون سنگی هستن راحت تر طی میشن.
12- نکته خیلی مهم که هم تجربه بنده از این مسیر و هم گزارش صعودهای قبلی که مطالعه کردم نشون میده، اینه که هرجا براتون سوال شد از کدوم طرف برید، سمت چپ و به سمت بالا رو انتخاب کنید حتی اگر مسیر سمت راست آسونتر به نظر میومد. به سنگ چین ها دقت کنید.
سوالی بود در خدمتم.
بر فراز باشید.
بعد از قله اصلی، ترک هایی که من داشتم و گزارشاتی که خوندم مسیر رو به سمت دره هدایت میکنه که ما از اونجا نرفتیم. بهترین مسیر به نظر بنده اینه که به سمت شرق و در امداد خط الراس فرود بیایید البته کمی پرشیب هست ولی چون سنگی هست راحت میایید پایین و چون مسیر عبور آب هست کاملا مشخص هست، درست در جایی که به پایین ترین مکان میرسید و از اونجا به بعد دوباره خط الراس ارتفاع میگیره، باید از یک دیواره تقریبا 2 الی 3 متری وارد دره بشید، دیواره رو نشسته و با کمی دقت راحت رد می کنید. از دره هم مسیر تقریبا مشخصه و کمی شن اسکی هم داره. سعی کنید تا رودخونه از وسط دره برید، نه خیلی متمایل به سمت چپ دره و نه خیلی به سمت راست. مسیر سمت چپ به پرتگاه میرسه و از بالا اینجور به نظر نمیرسه. توی راه یه آب روان دیدیم که از جایی می جوشید و کمی پایین تر دوباره در سنگ ها فرو می رفت که همنوردان به دلیل کمبود آب ازش آب برداشتن. به نظر تمیز و البته خنک بود که با توجه به گرمی بیش از حد هوا تو این روز نعمتی بود. مسیر از دره به بعد چیز خاصی نداره. مرتب باید از عرض روخونه رد بشید تا نرسیده به آبشار که باید به سمت یال سمت راست ارتفاع بگیرید. بعد از اون پاکوب مشخصه. ارتفاع آبشار زیاده و نمی تونید ازش رد بشید. بنابراین حتما از بالا برید. یک غار بزرگ هم سمت چپ دیدیم که از دور جالب به نظر میومد. در پایان مسیر با اینکه بنده چندهفته مرتب کوه رفتم، به شدت ماهیچه های زیربغل، روی سینه، محدوده زانو و ... (اسماشونو نمی دونم) دچار گرفتگی شد که تا یکی دو روز هم اثراتش بود.
نکات مسیر:
1- می تونید صبح قبل از شروع برنامه، چند ماشین رو ببرید در محل فرود و موقع بازگشت با اونها برید تا محل پارک ماشین ها.
2- منطقه خیلی امنیت نداره، طوری که موقع بازگشت، ضبط و داشبورد خودروی یکی از همنوردان رو سرقت کرده بودن و میگفتن هفته قبل هم این اتفاق افتاده. چون روز جمعه بود پلیس آدران هم به دلیل یک طرفه بودن مسیر، به سیجان نمیومدن!! بهترین کار هماهنگی یک دستگاه مینی بوس هست.
3- سعی کنید با گروه کم جمعیتی تیغه هارو طی کنید که تو مسیر اذیت نشید.
4- از ابتدای دست به سنگ شدن تا نزدیکی رودخونه در مسیر برگشت، آفتاب روی سرتونه (در صورت آفتابی بودن هوا) و به شدت تشنگی اذیت میکنه. بنابراین آب حدود 3 لیتر بردارید.
5- رودخونه در صورت بارش رگباری میتونه مستعد وقوع سیل باشه.
6- کفش مناسب داشته باشید چون دائما با سطح سنگ ها برخورد داره و خیلی مهمه که لیز نخورید.
7- باتوم کوهنوردی روی تیغه ها خیلی به کارنمیاد ولی موقع فرود خیلی کارآمده.
8- ترافیک جاده چالوس رو در نظر بگیرید. ما 2 ساعت تو ترافیک بودیم تا ابتدای کرج.
9- سعی کنید با کوله سبکتری برید. که موقع بالاکشیدن از سنگ ها راحت تر باشید.
10- مسیر حدود 11 کیلومترهست نه 8 کیلومتر.
11- در کل مسیر خیلی سختی در پیش ندارید. جهت مقایسه بگم که به نظر من، مسیر دارآباد به توچال و تیغه های دارآباد ترسناک تر هستن چون که هم دره عمیق تری داره هم مسیر سنگی نیست و هم دره دائما سمت راست یا چپ شماست. ولی تیغه های شاه دژ چون سنگی هستن راحت تر طی میشن.
12- نکته خیلی مهم که هم تجربه بنده از این مسیر و هم گزارش صعودهای قبلی که مطالعه کردم نشون میده، اینه که هرجا براتون سوال شد از کدوم طرف برید، سمت چپ و به سمت بالا رو انتخاب کنید حتی اگر مسیر سمت راست آسونتر به نظر میومد. به سنگ چین ها دقت کنید.
سوالی بود در خدمتم.
بر فراز باشید.
Waypoints
Comments (4)
You can add a comment or review this trail
درود بر شما
بسیار عالی
سلام، خواهش میکنم دوست عزیز
درود بر شما.
امکان برگشت از مسیر صعود فراهم نبود؟
درود،ببخشید بابت تاخیر، میتونید از همون مسیر برگردید ولی هم چالش های تیغه رو دارید هم اینکه شیب مسیر تو سرپایینی اذیت کننده اس، بهتره از مسیر پشت قله بیایید پایین