قله بند عیش از خیابان دانشگاه، خیابان آبرسانی، جمعه مورخه ۱۳۹۹/۰۴/۲۷

گزارش مختصری از پیمایش دره حصارک به قله بند عیش:

برای دوستانی که کوهپیمایی در این مسیر را تجربه نکرده اند.

حدود ساعت ۵:۵۰ سر قرار در خیابان دانشگاه، خیابان امام خمینی، حاضر بودیم به دلیل تاخیر بسیار جزئی یکی از دوستان گرامی، حدود ۶:۱۰ سواره به سمت مسیر کوهپیمیایی حرکت کردیم، ولی ظاهرا دیر قرار گذاشته بودیم، چون نزدیک مسیر جای پارکی نبود، کمی از زمان ما برای یافتن جای پارک صرف شد، بنابراین حدود ۶:۳۰ برنامه شروع شد و از خیابان آبرسانی وارد مسیر کوهپیمایی شدیم، برای رسیدن به مسیر اصلی باید از خیابانی از داخل دانشگاه هم رد می شدیم، که بعد از وارد شدن به بلوار داخل دانشگاه اولین خروجی سمت چپ را انتخاب کرده و خودمان را کم کم از دانشگاه جدا کردیم. می دانستم قرار هست به یک دره زیبا برسیم، بعد از پیمایش حدود ۴۰ دقیقه، دره رخ نمود. دره زیبای حصارک یکی از مکان های زیبای پیمایش در شمال غرب تهران است که حتما باید تجربه کرد. بعد از مدتی به باغات زیبای گردو، گیلاس و آلبالو رسیدیم که میدانم در ماه اردیبهشت چه جلوه زیبایی به این دره می بخشند، و چهره این مسیر در فصل خزان چه درخشان است.
حدود ساعت ۸ برای استراحت و خوردن صبحانه در یک بلندی زیر درختان گردو و گیلاس توقف کردیم. بعد از صرف صبحانه مختصری به مسیر ادامه دادیم، در ادامه مسیر به دوراهی رسیدیم که ما مسیر سمت راست را انتخاب کردیم. بعد از حدود ۳۰ دقیقه وارد بخش پر چالش تر مسیر شدیم، باید ارتفاع می گرفتیم و وارد یال کوه کناری قله شدیم. باید از طریق همیم یال قله را دور می زدیم تا بهترین‌ مسیر را انتخاب کرده باشیم. مسیر در برخی بخش ها خاکی و در برخی بخش ها صخره ای است و تقریبا همه پاکوب های مشخص است. بعد از رسیدن با بالای تپه و دیدن اولین سنگچین قله ای فرعی به سمت چپ و به طرف قله بند عیش تراورس کردیم، ادامه مسیر کمی راحت تر بود فقط در انتهای مسیر و پای قله کمی شیب تند تر میشد که بالاخره ساعت ۹:۵۰ به قله رسیدیم. متاسفانه تابلوی آهنی این قله هم بنا به دلایل نامعلومی کنده شده بود و یک نفر یک تابلوی مقوایی درست کرده و به میله تابلو چسبانده بود.
بعد از خوردن ادامه آذوقه خوشمزه و انداختن چند عکس با تابلوی مقوایی حدود ساعت ۱۰:۴۵ به سمت پایین حرکت کردیم. مسیر برگشت تا حدودی در برخی بخش ها کمی نیاز به تمرکز بیشتری دارد، مسیر های خاکی ممکن است باعث لغزش پا شود اگر کسی تمرکز کافی نداشته باشد. حدود ساعت ۱۲ مسیر خود را کمی تغییر دادیم تا به چشمه ای که در دره است برسیم تا دوستان بتوانند از آب چشمه و سرویس بهداشتی آنجا استفاده کنند. بعد از پر کردم بطری های آب و کمی پیمایش داخل دره مکان مناسبی را برای خوردن نهار انتخاب کردیم و بعد از صرف نهار فرود را ادامه دادیم و بعد از حدود یک ساعت با کمی تغییر در مسیر برگشت بالاخره دقیقا ساعت ۱۴:۰۰ به ابتدای مسیر صعود رسیدیم.

چند نکته کلیدی:

پیمایش این مسیر در برخی از مسیر ها نیاز مبرم به استفاده از باتوم جفت دارد.

در فصل تابستان هر شخص حدود سه لیتر آب نیاز دارد، پس آب به اندازه کافی داشته باشید. گرچه در چشمه سر راه با کج کردن مسیر می توانید بطری های خود را پر کنید، اما شاید آب از مبدا همراه داشته باشید بهتر باشد.