پیمایش پیاده مصر به عروسان

پیمایش روستای مصر به روستای عروسان
تاریخ اجرا: 24،25،26،27 آبان
تعداد نفرات: 26 نفر
سرپرست و گزارش: مسعود فرح بخش

شرح برنامه:

آبان به انتها رسید و نوبت اجرای برنامه ای خاص و کمتر اجرا شده در دل کویر مرکزی ایران شد. پیمایش پیاده مسیر بیابانی بین دو روستای زیبای درون کویر مرکزی ایران یعنی مصر و عروسان برای تعدادی زیادی از دوستان وسوسه انگیز بود تا در نهایت این سفر با تعداد قابل توجهی از دوستان و علاقمندان و همراهان گذشته کانون کوهنوردی شکل بگیرد. روستای مصر که اکنون سالها است به یکی از قطب های توریستی کویرهای ایران در نیمه دوم سال تبدیل شده و روستای تقریبا متروکه و کمتر دیده شده عروسان در 30 کیلومتری شمال شرق مصر که فقط دو ساکن دائم در آن زندگی می کنند از دیدنی های این سفر بود. در روز چهارشنبه ساعت 21 از میدان آرژانتین تهران با بار زدن وسایل و تجهیزات به مقصد قم، کاشان، نایین، انارک، جندق، خور و در نهایت قبل از خور به سمت روستای مصر حرکت کردیم. حدود ساعت 7 صبح پنجشنبه به پلیس راه جندق رسیدیم. این پلیس راه یکی از سخت گیر ترین پلیس راه های کشور است و به دلیل گذر تورها و مسافر زیاد در نیمه دوم سال از این نقطه حساسیت بالایی نسبت به خودروهای عبوری از خود نشان می دهند. نیروی انتظامی با چک کردن مدارک و مجوزهای لازم در اینجا و باتوجه به اینکه همه مدارک ما تکمیل بود اما تصمیم بر این گرفتند که تمامی وسایل درون ماشین را بازرسی کنند. خالی کردن وسایل و باز کردن آنهمه کوله سنگین و مجدد سوار کردن آنها داخل ماشین حدود یک ساعت تمام به طول کشید و سرانجام بعد از یک ساعت بدون پیدا کردن مورد خاصی و بدون یک عذرخواهی یا تشکر بابت همکاری نفرات از طرف نیروانتظامی مجدد به سمت روستای مصر حرکت کردیم و ساعت 9:30 صبح به روستای مصر رسیدیم. بعد از بازدید مختصر از روستا خودرو پشتیبان نیز به ما ملحق شد و بخشی از وسایل مانند آب و غذای روز دوم پیمایش، چادر، کیسه خواب و پوشاک گرم را بار ماشین زدیم. طبق برنامه ریزی قرار بر این شد که آقای اسدی یکی از سرپرست های برنامه با ماشین پشتیبان بماند و در طول این مدت با بیسیم و با استفاده gps از مختصات هم آگاهی پیدا کنیم تا دقیقا در یک نقطه مشخص در کویر برهوت به هم ملحق شویم.
از اینجا می توان به دو شکل به سمت روستای عروسان به شکل پیاده رفت. یکی شروع پیاده روی از خود روستای مصر است و دیگری حدود 8 کیلومتر برگشت از جاده روستای مصر به سمت جاده اصلی و شروع پیمایش. با توجه به پیش بینی زمان رسیدنمان به مصر و یک ساعت معطلی در پلیس راه جندق و نیاز به رسیدنمان به خودرو پشتیبان قبل از تاریکی هوا بهترین گزینه برای شروع پیمایش بازگشت 8 کیلومتری داخل جاده و شروع پیمایش از کنار جاده بود. با صرف صبحانه سر انجام حدود ساعت 11 صبح پیمایش خود را از کنار جاده روستای مصر آغاز کردیم. یکی از مزایای شروع از این نقطه کم شدن حدود 5 کیلومتر از میزان پیمایش نهایی است. هدف رسیدن به نقطه کمپ از پیش تعیین شده در کنار جاده سافاری مصر به عروسان بود که فقط تعداد کمی از مردم محلی و گروه های سافاری آن هم با خودروهای دو دفرانسیل قادر به عبور از آن هستند

هوا در زمان پیمایش کاملا صاف و آفتابی و کمی گرم بود اما آزار دهنده نبود. درون کوله ها 3 لیتر آب، ناهار و تنقلات به همراه یک پوشاک گرم بود و لباسمان یک دست لباس آستین بلند تابستانی با کلاه آفتابی و گتر و باتوم بود. شروع پیمایش از درون رمل های زیبا و بکر منطقه بود و جهت حرکتمان شمالی- شمال شرقی بود. گاهی ارتفاع رمل ها کوتاه می شد و گاهی بلند تر اما به طور کلی رمل های این منطقه چندان مرتفع نبودند. با توجه به تاخیرهای قبل از شروع، از برنامه عقب بودیم و نیاز داشتیم که کمی از توقف ها کم کنیم تا قبل از تاریکی هوا و افت دما به محل کمپ برسیم. در رمل های بکر منطقه فقط آثاری از رد خزندگان و پستانداران کوچک موجود بود و هیچ شخص دیگری جز خودمان در اطراف مشاهده نمی شد. احتمال زیاد تا کنون پای انسان به قسمتی از این رمل ها باز نشده بود. در ظهر هوا کمی گرم تر شد اما باد ملایمی بود که کمی به تلطیف فضا کمک می کرد. در ساعت حدود 15 به نقطه جاده سافاری مصر به عروسان رسیدیم و کمی در این جاده ادامه دادیم تا ساعت حدود 15:45 به نقطه از قبل پیش بینی شده برای کمپ رسیدیم. با برقراری ارتباط با تیم پشتیبان و مطلع شدن از وضعیت هم نوبت به صرف ناهار رسید. در کنار رمل ها درون کویر برهوت ناهار را میل کردیم و خودرو پشتیبان به همراه آقای اسدی هم طبق برنامه ریزی حدود ساعت 16:15 به تیم ملحق شدند. بعد صرف ناهار تصمیم بر این شد حدود یک کیلومتر دیگر هم طی کنیم تا به نقطه بهتری برای کمپ برسیم. در این نقطه هیچ خبری از باد نبود و تقریبا بهترین نقطه برای کمپ در منطقه بود. سمت غرب رمل بلندی مشخص بود که به رمل بزرگ ناجده(najde) معروف است و محل کمپ ما در پای این رمل زیبا و در دل کویر بود. کم کم هوا در حال تاریک شدن بود و سریعا چادرها را برپا کردیم. با غروب خورشید هوا سریعا افت کرد و بسیار سرد شد اما هوا زیر صفر نبود.(حدود +2 درجه)
یکی دیگر از زیبایی های این برنامه دیدن آسمان زیبا و پر ستاره کویر در شب بارش شهابی اسدی بدون نور ماه و بدون کوچک ترین آلودگی نوری بود. آسمان به قدری پر ستاره و زیبا بود که هر چشمی را به خود خیره می کرد.شبمان به دورهمی در آسمان کویر در کنار آتش همراه با فال حافظ گذشت و با صرف شام و کمی عکاسی و صحبت ساعت 10 شب خاموشی بود تا فردا صبح مجدد همه نفرات آماده پیمایش روز دوم باشند. هوا در شب خیلی سردتر شد و تقریبا نیمی از نفرات از شدت سرما خواب راحتی را تجربه نکردند. در شب یک حیوان که احتمالا روباه شنی بود به سراغ کیسه زباله گروه رفت و کمی زباله هایمان را در اطراف پخش کرد که صبح همه را جمع آوری کردیم. همینطور در شب یک شتر نیز وارد کمپ شد که با توجه به سکوت مطلق داخل کویر سر و صداهای عجیب این حیوان نیز جالب توجه بود. سرانجام بعد از خوابی تقریبا نیمه راحت ساعت 6 صبح جمعه بیدار باش زده شد و نفرات کم کم از چادر بیرون آمدند و از سرمای شدید مجدد گرد آتش جمع شدند. صبحانه را خوردیم و با پیدا شدن آفتاب هوا گرم شد. ساعت 8:30 صبح با بار زدن وسایل بر روی خودروی پشتیبان با سه لیتر آب و یک وعده ناهار و تجهیزات دیروز به مسیر ادامه دادیم. قرارمان با خودروی پشتیبان ساعت 16 داخل روستای عروسان بود و خودرو به سمت روستای مصر بازگشت. در اینجا راه ماشین رو وارد دره ای موسوم به رودخانه اول و دوم می شود و راهی که ما ادامه دادیم دور زدن تپه ای بود که در روبروی ما قرار داشت. مسیر مانند روز اول دارای رمل فراوان بود. پوشش گیاهی غالب منطقه هم گیاه تاغ بود که البته تعداد زیادی از این تاغ ها در منطقه موجود بود. با دور زدن تپه و ادامه دادن رمل ها مجدد وارد جاده شدیم اما تفاوت این جاده با جاده روز قبل کیفیت خوب آن بود که امکان تردد خودروهای سواری معمولی هم بود. در واقع این جاده ادامه همان جاده سافاری از اطراف مصر به عروسان است اما به دلیل واقع شدن در منطقه شکارممنوع کلاته و احتمالا عبور و مرور خودروهای محیط بانی از کیفیت خوبی برخوردار بود. از اینجا عمده پیمایش از داخل جاده بود و به همین دلیل سرعتمان بیشتر از روز قبل بود. در روز دوم هوا خیلی گرم تر بود و هیچ بادی هم در منطقه نبود. با دور زدن کامل کوه های منطقه شکار ممنوع بافت مناظر روبرو هم حالت کوهستانی پیدا کرده بود. با گذر از این مناطق کوهستانی در انتهای مسیر سرانجام در ساعت 13:45 در کنار تابلوی محیط بانی، روستای زیبای عروسان پدیدار شد. این روستا نگینی زیبا در دل کویر است با آب شیرین و درختان نخل بلند و البته دیگر تقریبا مخروبه شده است.
در این روستا فقط دو نفر به شکل دائم زندگی می کنند و دو الی سه خانوار دیگر نیز به شکل خیلی محدود و در رفت و آمد با شهر خور در آن زنگی می کنند. حاج محمد وهاب با 90 سال سن به همراه همسرش خدیجه خانم تنها سکنه دائم اینحا هستند که سالیان سال است در این نقطه که گویی انتهای دنیا است زندگی می کنندقسمت سوم

با نصب پنل های خورشیدی در روستای عروسان توسط دولت کمتر از یک سال است که برق وارد روستا شده است. در زیر سایه یکی از درختان نخل ناهار را میل کردیم و به استراحت پرداختیم تا خودرو پشتیبان و خودروی میدل باس به ما ملحق شوند. از عروسان یک راه خاکی به سمت خور می رود و راه خاکی دیگر به طول حدود 40 کیلومتر نیز به سمت جاده آسفالت روستای مصر می رود که به شرط آشنا بودن راننده قابل تردد تا خودروی میدل باس نیز می باشد. ساعت 16 خودروی پشتیبان به ما ملحق شد و کمپ درون روستا برپا شد. همینطور نفرات به گشت در این روستای زیبا پرداختند و عده ای نیز شب نشینی به منزل حاج وهاب دعوت شدند. عده ای از دوستان نیز از حاج وهاب کمی مایحتاج خریداری کردند. اگر گذرتان به عروسان افتاد ترجیحا از حاج وهاب خرید کنید. همینطور اگر مقدور بود کمی قرص و کمی ملزومات اولیه مانند چراغ قوه و صندلی کمپی و... برای حاج وهاب ببرید. در ده کیلومتری شمال عروسان روستای دیگری به نام محمدآباد کوره گز نیز موجود است که یکی از فرزندان حاج محمد به نام رضا وهاب در آنجا اقامت گاه بومگردی زیبا و با امکاناتی را فراهم کرده است که بازدید از آن نیز حتما توصیه می شود اما گروه ما فرصت بازدید از کوره گز را نداشت. ساعت حدود 22 میدل باس نیز به ما ملحق شد. عده ای از دوستان با توجه به سرمای دیشب و خواب ناکافی و گرمای خوب داخل مسجد روستا شب را در مسجد سپری کردند و عده ای نیز درون چادر اما هوای روستا گرم تر از شب قبل درون کویر بود. سر انجام حدود ساعت 12 شب همه گروه به خواب رفتند و صبح 6:30 بیدار باش زده شد. با صرف صبحانه و جمع آوری وسایل ساعت 9 صبح شنبه از عروسان حرکت کردیم. ناهار را ساعت 13 در رستوران آذربایجان در شهر انارک خوردیم و در ساعت 21:45 در محل میدان آرژانتین تهران این برنامه نیز به پایان رسید تا خاطره آن شب سرد در کویر برهوت و روستای زیبای عروسان و خانه گرم حاج وهاب و خدیجه خانم برای همیشه در ذهنمان حک شود

نکات مهم این برنامه:
در سرتاسر طول مسیر فقط در روستای مصر و عروسان آب موجود است. البته آب عروسان کمی شور مزه است

در سرتاسر طول مسیر و در روستای عروسان آنتن دهی هیچ اپراتوری وجود ندارد

مسیر انتخابی این برنامه بهتر است طوری انتخاب شود که هم از رمل ها عبور کنید و هم از جاده تا از فشار برنامه کمی کاسته شود و هم از مناظر زیبا بهره مند شوید

اگر از مصر حرکت می کنید در نقطه ای که در ترک gps محل کمپ مشخص شده به جاده آفرود و محلی مصر به عروسان بر خورد خواهید کرد

سرمای هوا درون ماسه بادی ها خیلی بیشتر از روستا است

راه اصلی عروسان از جاده آسفالت روستای مصر و فرحزاد 40 کیلومتر خاکی خوب است اما چند دوراهی دارد که باید با راننده آشنا یا با بلد محلی طی شود

وجود جی پی اس برای تیم پیمایش در این سفر الزامی است

وجود جی پی اس و بیسیم برد بلند در تیم پشتیبان به هر چه بهتر اجرا شدن برنامه کمک خواهد کرد