Piétrebais-Hesbaye

Wandeling in Piétrebais die voor een groot stuk de wandeling 'Les Grosses Pierres' uit Hesbaye Wallonne volgt
Tijdens deze wandeling kom je langs het dorp Piétrebais en het gehucht Chapelle-Saint-Laurent, diep in de vallei van de stroom de Piétrebais. Je vertrekt aan de schilderachtige site van de Grote Stenen en ontdekt gaandeweg een uitzonderlijk landelijk patrimonium, gaande van kleine boerderijtjes tot grote vierkantshoeven in een prachtige omgeving. Veel wandelplezier!
Vertrekpunt: site van de Grote Stenen Deze plek dankt haar naam aan de grote ronde kwartsietrotsen die in het bos verspreid liggen. Hun kwarts is zeer compact en hard, wat het bewerken moeilijk maakt.
Op het pleintje langs de site is in 1924 een monument opgetrokken ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog en nadien ook
voor de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Kom Piétrebais binnen langs
de Rue de l’Ecole des Filles (rechtdoor). Het dorp ligt verspreid in de vallei van de gelijknamige stroom. De naam Piétrebais verwijst naar deze ligging: het suffix ˝ bais ˝, dat je hier vaak in de namen van de dorpen terugvindt, is afgeleid van het Nederlandse ˝ beek ˝ en wijst erop dat door het gehucht een waterloop stroomt.
De gemeenteschool van Piétrebais (Rue de l’Ecole des Filles 5) is een elegant bakstenen gebouw dat in 1904 werd gebouwd. De meisjesschool werd vroeger geleid door religieuzen. De wit gekalkte bakstenen benadrukken de architecturale
details: bulstergaten in kruisvorm , vensterlijste , raamkozijnen...
Let links van het gebouw, achter in de tuin, op de grot gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.
Wat verder loopt het parcours rechts langs het bos van Chise, dat hier al in de 18de eeuw lag. Volg links de mooie weg langs de bergkam. Op het hoogste punt, 130 meter, heb je een prachtig uitzicht op de streek. Het landschap rechts is
onderverdeeld in verschillende vlakken: velden met ploegvoren, de bomenrij langs de N240 die het landschap wat structuur geeft en het bos aan de einder.
Nog steeds rechts, vlak bij het bos van Chise, ligt de imposante hoeve Deux Chises in de verte. De twee vierkantshoeven, oude bijgebouwen van de abdij van
Waulsort-Hastière, werden respectievelijk in 1735 en 1785 opnieuw opgebouwd. Ze
hebben elk een portaal en een schuur, die de hoeve domineren.
Een van de twee landbouwbedrijven is vandaag gespecialiseerd in de productie van
appels en vruchtensap. Aan het kruispunt van de Rue Bois des Queues en de Rue des Tiennes ligt een zandgroeve, achterin rechts.
Sla links af. Zet je idyllische wandeling verder langs de geplaveide Rue des Tiennes. Onderweg kom je enkele traditionele boerderijtjes tegen.
Terwijl je de steile weg afdaalt, geniet je van de omgeving, de diepe beboste valleitjes waardoor zich stromen slingeren. Aan het kruispunt bereik je de Rue de Louvain. Sla links de Rue Marcel Louis in, die je naar het centrum van het dorpje Chapelle-Saint- Laurent brengt. Het gebied hing voor een groot deel af
van de abdij van Waulsort-Hastière, een machtige abdij die ontstond na de
samenvoeging in de 12de eeuw van de abdijen van Waulsort en van Hastière, allebei in de provincie Namen. Op het rond punt van Epouvantail staat een beeldhouwwerk van Laurence Cordier, een artieste die uit Piétrebais afkomstig
is. Het beeld herinnert ons eraan dat de inwoners van Chapelle-Saint-Laurent, net als hun buren in Piétrebais, Roux-Miroir en Happeau, zich in augustus helemaal overgeven aan het Feest van de Vogelverschrikkers. Rechts stroomt de Piétrebais. Wandel rechtdoor en sla rechts af, de Chemin de l’Ahanière in.
Een opmerkelijke reeks gebouwen strekt zich uit langs de weg, waaronder enkele
typisch 18de-eeuwse hoeven. Kijk even naar de gebouwen met het nummer 2 en het nummer 4, beiden hebben een puntgevel van vakwerk.
Het gebouw met het nummer 6, en met een woongebouw dat dateert van 1795, is een mooi voorbeeld van de Brabantse architectuur van die tijd.
Het woongebouw van de volgende hoeve, die dateert uit de 19de eeuw en nog steeds in gebruik is, ligt aan de kruising van de Chemin de l’Ahanière
en de Chemin du Petit Champ (nr. 6).
Sla af naar rechts, de Rue Marcel Louis in. Je wandelt langs drassige weiden waardoor de Piétrebais stroomt. Vanaf de weg ontdek je de achtergevel van het hoge woongebouw van de hoeve die je net langs de voorzijde bent voorbij
gewandeld, in de Chemin du Petit Champs (nr.6). De eenvoudige ruimten zijn typischvoor de landbouwarchitectuur die in deze gemeente vaak werd toegepast.
Langere variant: Volg rechts de Ruelle Minsart naar boven en sla links af naar de Chemin du Fond d’Haquedeau, een mooi maar smal pad omzoomd met oude bomen.
Na een stukje door het bos te hebben gewandeld, kom je uit bij de hoeve van Petit Haquedeau, tussen de velden, weiden en bossen. Het geheel wordt gedomineerd door een imposant neoklassiek woongebouw uit het eind van de 19de eeuw. Wandel rond de schuur en neem dan links de aardeweg langs het bos.
Tussen de bomen ontwaar je langzaam de hoeve van Grand Haquedeau (ook
wel hoeve van Haquedeau genoemd). De mooie vierkantshoeve rond een geplaveid binnenhof is prachtig gelegen op een plateau boven de stroom Saint-Laurent. Het
majestueuze woongebouw is een mooi voorbeeld van de 17de-eeuwse architectuur. Aan de westelijke kant ligt een monumentale lange schuur die dateert van 1752 en waar graan werd opgeslagen.
De grootte van de schuur laat vermoeden hoe groot het landbouwbedrijf hier was.
Het geheel wordt verdeeld door twee toegangspoorten: een koetspoort
als ˝ dienstingang ˝die uitgeeft op het geplaveide binnenhof achteraan
en een toegangspoort voor de bezoekers. De duiventoren met drie verdiepingen vervolledigt de vierkantshoeve. Onder de kroonlijst zit een rij stenen
die de duiven gebruikten om weg te vliegen, vandaar de benaming van de toren.
De huidige eigenaren zijn gespecialiseerd in het kweken van gevogelte.
Hun producten worden in de boerderij te koop aangeboden.