Φαράγγι Νέδα

Η διαδρομή… στο κομμάτι του φαραγγιού της Νέδα που ξεκινά από το γεφύρι του ποταμού στο δρόμο Αρχαία Φιγάλεια - Πλατάνια και τελειώνει στη Θάλασσα, στον Κυπαρισσιακό κόλπο, δίπλα στο Γιαννιτσοχώρι....
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο ποταμός Νέδα, αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Μεσσηνία και την Ηλεία, από τότε που οι Δωριείς, οι απόγονοι του Hρακλή, κατέκτησαν την Πελοπόvvnσο. Τα νερά της Νέδας ξεκινούν από τις πάμπολλες πηγές στους πρόποδες του Λύκαιου όρους, κοντά στο χωριό Πέτρα, συναντούν χειμάρρους και παραπόταμους από τα γύρω βουνά, ακολουθούν μια εκπληκτική, μαιανδρική πορεία μέσα από στενά φαράγγια, δροσερά πλατώματα και χαράδρες πνιγμένες στη βλάστηση, περνούν κατω από πέτρινα τοξωτά γεφύρια και μέσα από σκοτεινές σπnλιές και καταρράκτες, για να καταλήξουν στα εύφορα λιβάδια του Κυπαρισσιακού κόλπου, καλύπτοντας μια διαδρομή 32 χιλιομέτρων.
Χαρακτηριστικό της είναι πως πρόκειται για το ένα από τα δύο ποτάμια στην Ελλάδα, μαζί με την Έρκυνα, που έχει θηλυκό όνομα.

Όμορφα και γραφικά χωριά στις πλαγιές της κοιλάδας έχουν συνδέσει την ιστορία τους με τα γάργαρα νερά του ποταμού. Τόποι που φιλοξένησαν σπουδαίους πολιτισμούς, λαμπρά μνnμεία και ιερά, ένδοξες μάχες και ανδραγαθήματα, τόποι γόνιμοι, φιλόξενοι και αγαπητοί, που τους ομόρφυνε πολύ ο ανθρώπινος μόχθος. Η Νέδα και τα χωριά της διατηρούν μια σπάνια, εξωτική ομορφιά, δίνοvτας στη λέξη αναψυχή νόημα και ουσία, λαμπερά διαμάντια της Eλλnνικής φύσης στις καλύτερες στιγμές της.

Στο μαγευτικό κόσμο της ελληνικής μυθολογίας η Νέδα ήταν νύμφη, θεότητα των νερών. Όταν η ρέα γέννησε το Δία, στο Λύκαιον Όρος, εμπιστεύτηκε την ανατροφή του στη Νέδα και σε άλλες δύο νύμφες, τη Θεισόα και την Αγνώ. Οι νύμφες κράτησαν και ανέθρεψαν το θεϊκό βρέφος, γλιτώνovτάς το από τα δόντια του πατέρα του, ώσπου το πήραν οί Κούρητες, για να συνεχίσουν τη διάσωσή του από τις πατρικές ορέξεις του Κρόνου. Η Νέδα έδωσε το όνομά της στο ποτάμι και έθρεψε τους θρύλους και τις παραδόσεις στις γύρω περιοχές….

…Κάποτε στα εύφορα εδάφη της κοιλάδας ήρθαν να κατοικήσουν οί Πελασγοί, οί οποίοι αρχικά τρέφονταν με τους θρεπτικούς καρπούς της ήμερης βελανιδιάς που φύτρωνε στις πλαγιές της κοιλάδας (γι´ αυτό και n Πυθία τους ονόμαζε βαλανοφάγους). Ο γιος του βασιλιά Πελασγού, ο Λυκάων, ηταν ο ιδρυτής της Λυκόσουρας και ο πατέρας του Φίγαλου, ο οποίος ίδρυσε τη Φιγάλεια .
Η Αρχαία Φιγάλεια ηταν κτισμένη σε ύψωμα, με πολλά τείχη γύρω από γκρεμούς και δυνατό οχυρωτικό περίβολο.
Στην Πόλη υπήρχε ιερό της Αρτέμιδας "σωτείρας" με λiθινο άγαλμα της θεάς, ναός του Διονύσου, ιερό της Ευρυνόμης, ναός αφιερωμένος στην Αθηνά και τον Δία Σωτήρα, άγαλμα του Ερμή και του ολυμπιονίκη Aρραχίωνα, γυμναστήριο, αγορά στην οποία ήταν ιδρυμένο, σε άγνωστη σήμερα θέση, το επιβλητικό πολυάνδριο των Ορεσθασίων, θέατρο, Ακρόπολη, αρχαία κρήνη, λατρευτικός χώρος της Μέλαινας Δήμητρας στο Ελάιον όρος & ναός αφιερωμένος στον Επικούρειο Απόλλωνα στο Κωτίλιον όρος….

Στnν αρχαία Φιγαλεία υπήρχε ένας παραπόταμος της Νέδας που ονομαζόταν Λύμαξ (οι ντόπιοι σήμερα λένε Λύμακα το ρέμα που περνάει κοντά απ´ το χωριό Δραγώγι). Το όνομα του παραπόταμου έρχεται από τη μυθολογία. Όταν οί νύμφες έκαναν τον καθαρμό στη Ρέα μετά από τη γέννηση του Δία, έριξαν εκεί τα λύματα του καθαρμού. Κοντά στο σημείο που ο Λύμακας ενώνεται με τη Νέδα υπήρχε τότε το ιερό τnς Ευρυνόμης, δυσπρόσιτο και πνιγμένο στα κυπαρίσσια. Το ιερό άνοιγε μόνο μία φορά το χρόνο και το άγαλμα της Ευρυνόμης ηταν ξύλινο, δεμένο με χρυσές αλυσίδες και παρίστανε γυμνή γυvαίκα ως τη μέση, που από τη μέση και κάτω είχε ουρά ψαριού, αφού n Ευρυνόμη ήταν κόρη του Ωκεανού….