Φαράγγι Κόκκινων Πεταλούδων (κυκλική) / Red Butterflies Gorge (loop)
near Koutsourás, Crete (Greece)
Viewed 979 times, downloaded 30 times
Trail photos
Itinerary description
Το ποτάμι συνεχίζει τη ροή του για να δημιουργήσει σε χαμηλότερο σημείο το κυρίως πεζοπορικό τμήμα του, το Φαράγγι των Κόκκινων Πεταλούδων που βγαίνει στον Κουτσουρά μετά από 3-4 ώρες πορείας. Παρά το γεγονός ότι υπέστη μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιά το 1993, η βλάστηση είναι ακόμη έντονη και το φαράγγι εξακολουθεί να αποτελεί έναν πνεύμονα πρασίνου. Το Φαράγγι των Κόκκινων Πεταλούδων είναι πολύ εύκολα προσπελάσιμο, καλά σηματοδοτημένο και με εμφανέστατο μονοπάτι, το οποίο ξεκινάει ουσιαστικά από τον Βυζαντινό ναό του Χριστού. Κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες λόγω του πρασίνου, των νερών, λιμνών και καταρρακτών που δημιουργεί, είναι ένας τόπος μοναδικής ομορφιάς. Κατά τους θερινούς μήνες, λόγω του ότι ένα μεγάλο κομμάτι του είναι εκτεθειμένο στον ήλιο, γίνεται δυσκολότερο και χρειάζεται κάποιος να κρατάει αρκετό νερό και καπέλο. Το όνομά του οφείλεται στις κόκκινες πεταλούδες που ξεπετάγονται μέσα από τους θάμνους, αλλά δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί σημαντικά.
Nearby the lush green and full of water springs Orino village we meet one of the most steep rivers of Crete. Its springs are located high on the plateau Abelia on the slopes of Thripti and Papouri mounts. They shortly form a river which crosses the village square and enters the rugged canyon of Orino. Descending the canyon along its riverbed requires canyoneering equipment. The river shapes incredible waterfalls with ponds and especially its last part is amazingly beautiful. The last three waterfalls at Peristerionas position are some of the most beautiful in Crete. Impressive also is the amount of water, very rare at dry East Crete. Even during the summer months there is water flow in the gorge.
The river continues to flow down and enters the canyon of Red Butterflies finishing at Koutsouras beach. Despite the fact that it has suffered major damage by a big fire in 1993, the vegetation in the Gorge with Red Butterflies is still lush and the gorge still constitutes a green lung of the warm eastern Crete. The gorge starts near the exit of Orino Gorge and ends at Koutsouras after 3-4 hour of walking (starting from Orino village and bypassing the wild part of Orino gorge). Along the route, there are signs indicating the path. At the beginning of the route, there are some small springs and waterfalls, which do not have water during summer months. However, in winter, the hiking in the gorge gets quite difficult. The gorge is named after the red butterflies that fly through the bushes and flowers, forming a truly rare sight! Unfortunately, in the years following the fire, their population has significantly decreased.
Πηγή: ⭐ Ταξιδιωτικός Οδηγός Κρήτης
Waypoints
Πάρκινγκ
Μεγάλος χώρος για να παρκάρουμε το αυτοκίνητο μας και πινακίδες με πληροφορίες για τη διαδρομή μας.
Δασύλλιο του Κουτσουρά ή Απηγανιά
Το άλσος του Απηγανιά (από το φυτό απήγανος), μόλις 1.5χλμ δυτικά του χωριού, στο οποίο πραγματοποιούνται και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ένας οργανωμένος χώρος με παιδική χαρά και ταβέρνα όπου μπορούμε να κάνουμε βόλτες μέσα στα πεύκα και να χαλαρώσουμε.
Σπηλιά
Σ΄ αυτό το σημείο συναντάμε σύγχρονα αρδευτικά έργα που έχουν κατασκευαστεί για να ποτίζουν οι αγρότες τα χωράφια τους με το νερό του ποταμού και στα αριστερά μας συναντάμε μια τεράστια σπηλιά που κρύβεται καλά πίσω από την πυκνή βλάστηση.
Αρχή του φαραγγιού
Αρχή της ανηφορικής πορείας από τον Κουτσουρά προς το μεγάλο καταρράκτη που είναι και η ενδεδειγμένη, μιας και οι πινακίδες σήμανσης έχουν τοποθετηθεί γι΄ αυτή την πορεία.
Ξύλινη σκάλα
Μια στέρεη σκάλα που βρίσκεται κρεμασμένη πάνω σε ένα ψηλό κάθετο βράχο, μιάς και το ύψος είναι απαγορευτικό για άνοδο ή κάθοδο με άλλο τρόπο. Δίπλα όταν το ποτάμι έχει νερό σχηματίζεται ένας υπέροχος καταρράκτης.
Ποτάμι
Μια ενδιαφέρουσα μικρή σπηλιά δίπλα στο ποτάμι που πρέπει να διασχίσουμε για να συνεχίσουμε την πορεία μας. Ευτυχώς αυτή την περίοδο είναι στεγνό και δεν χρειάστηκε να βρέχουμε. Ακόμα σε αυτό το σημείο οι πεζοπόροι που περνούν φτιάχνουν πυργάκια από πέτρες που κάνουν το τοπίο ακόμα πιο άμορφο.
Υπερυψωμένη πέτρινη υδρορροή
Προχωρούμε παράλληλα με τον τσιμεντένιο καταπότι, που σε αλλοτινούς καιρούς μετέφερε το νερό στις καλλιέργειες στα πεδινά. Η βλάστηση έχει συμπληρωθεί με λυγαριές και πυκνά καλάμια.
Διασταύρωση για έξοδο από το φαράγγι
Εδώ συναντάμε την πρώτη έξοδο από το φαράγγι. Αν ακολουθήσουμε το δρόμο στα αριστερά μας όπως μας υποδεικνύει η ταμπέλα θα περπατήσουμε ανάμεσα σε ελαιώνες και τελικά θα βρεθούμε κατηφορίζοντας μέσα από ένα σύμπλεγμα χωματόδρομων στο δασάκι του Κουτσουρά.
Εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου
Συνεχίζουμε μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου, χτισμένο με τον απέριττο παραδοσιακό τρόπο στη μέση μιας λουλουδιασμένης αυλής. Χτίστηκε την παλαιό-χριστιανική (προ-βυζαντινή) περίοδο 4ος - 7ος αιώνας (330 - 726). Η παράδοση αναφέρει ότι εκεί ζούσαν Καλόγεροι. Τους πρόδωσε ένας κόκορας που λάλησε όταν περνούσαν από κοντά οι Οθωμανοί κατακτητές, οι οποίοι τους έσφαξαν και τους έκαψαν την εκκλησία. Από τότε λέγεται πως δεν επιβιώνει κόκορας στην περιοχή. Εορτάζει στις 26 του Οκτώβρη και βρίσκεται στην περιοχή Ανδριανού. Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ανδριανό (117 - 138 μ.χ.) τον οποίο αποκαλούσανε Graeculas (μικρό Έλληνα). Στο πέρασμα του από την περιοχή μετά το 124 μ.χ. έχτισε το ρωμαϊκό υδραγωγείο.
Ερείπια
Εδώ συναντάμε πέτρινα ερείπια που μας αποδεικνύουν την ανθρώπινη δραστηριότητα κατά το παρελθόν.
Διασταύρωση για έξοδο από το φαράγγι
Πριν τη γέφυρα στ’ Αντριανού συναντάμε την δεύτερη διασταύρωση που αν ακολουθήσουμε το δρόμο στα αριστερά μας θα μας οδηγήσει σε αμαξωτό δρόμο, μέσα από αρκετά εκτεταμένο δίκτυο χωματόδρομων.
Ερείπια
Εδώ συναντάμε πέτρινα ερείπια που μας αποδεικνύουν την ανθρώπινη δραστηριότητα κατά το παρελθόν.
Γέφυρα στ’ Αντριανού
Ένα πολύ διαφορετικό, σε σχέση με όσα γνωρίζουμε, τεχνικό έργο παροχέτευσης νερού συναντά όποιος διασχίζει το φαράγγι του Ορεινού ή των Κόκκινων Πεταλούδων στην περιοχή της Ιεράπετρας. Πρόκειται για ένα μεσαιωνικό υδραγωγείο, μοναδικό από άποψη τυπολογίας και κατασκευής, που ονομάζεται «Γέφυρα στ’ Αντριανού». Η περιοχή του Αντριανού ή Μετόχι, κατοικούνταν μέχρι το 1960 από τους Μετοχιανούς, δηλαδή κατοίκους του Ορεινού, που μετανάστευαν εκεί το χειμώνα . Όσοι δεν ξεχειμώνιαζαν στ' Αντριανού κατέληγαν στα Σχινικάψαλα ή στο Καλυβίτη. Σε αντίθεση με άλλα ανάλογα γεφύρια αυτό στο φαράγγι του Ορεινού είναι πολύ στενό και κατά το παρελθόν διέθετε ξύλινα κάγκελα για την προστασία των διερχόμενων, τα οποία όμως σάπισαν και αφαιρέθηκαν, οπότε καλό είναι η διέλευση να γίνεται ακολουθώντας το μονοπάτι, αριστερά, γύρω από το γεφύρι. Στα νεότερα χρόνια η Γέφυρα στ’ Αντριανού συνδέθηκε με τα λεγόμενα «δικαιώματα νερού» στην περιοχή του «Κάτω Αντριανού», την άτυπη δηλαδή νομή μιας συγκεκριμένης πηγής ή ανάβλυσης από μεμονωμένες οικογένειες για άρδευση καλλιεργειών και εκτροφή ζώων, μιας και νερόμυλοι δεν φαίνεται να λειτούργησαν στην περιοχή. Το νερό από τα τεχνικά έργα που είχαν κατασκευαστεί, είτε παλιότερα είτε μεταγενέστερα μέσα στο φαράγγι, κατέληγε να ποτίζει τα ξινόδεντρα του Αντριανού αλλά και τα ζώα (γελάδια και άλλα) που εκτρέφονταν στην περιοχή. Η εν λόγω γέφυρα μάλιστα φαίνεται να ήταν σε χρήση μέχρι και το πρώτο τρίτο του 20ου αιώνα. Το δίκτυο μεταφοράς νερού εκατέρωθεν της υδατογέφυρας δεν διασώζεται, χωρίς να αποκλείεται απλά να είναι καλυμμένο με χώμα και να μην διακρίνεται. Το ύψος της φθάνει τα επτά μέτρα και γεφυρώνει τα τοιχώματα ενός απότομου ρέματος, κάθετου στο φαράγγι του Ορεινού. Η καμάρα στη βάση του υδραγωγείου είναι μικρή αλλά επαρκής για τον όγκο των χειμαρρικών νερών της περιοχής. Μάλιστα λόγω του μικρού μεγέθους της το υδραγωγείο μοιάζει περισσότερο με τοίχο, ο οποίος εφάπτεται με τα τοιχώματα της ρεματιάς. Οι θυρίδες, δηλαδή τα κενά που βλέπουμε πάνω στην τοιχοποιία του γεφυριού, εξυπηρετούσαν την τοποθέτηση και στερέωση της ξυλοδεσιάς κατά την κατασκευή του και διευκόλυναν την περιοδική συντήρησή του. Στρώματα κονιάματος πάχους έως και 10 εκατοστών διατηρούνται ακόμη σε σημαντικό τμήμα της επιφάνειάς του. Γενικότερα το φαράγγι του Ορεινού- επειδή μεγάλο διάστημα του χρόνου συγκεντρώνει τα νερά μιας μεγάλης λεκάνης απορροής όπου καταγράφεται σημαντική υδροφορία -δεν θα μπορούσε να αφεθεί χωρίς να γίνεται εκμετάλλευση αυτών των ποσοτήτων νερού που κατεβάζει. Οι πρώτες, υψηλότερες πηγές του βρίσκονται στη θέση "Μέσα Σπήλιος", μια περιοχή σύγκλισης υδατοπερατών και αδιάβροχων πετρωμάτων ενώ το ποτάμι που σχηματίζεται δέχεται νερά από πολλά ρέματα και πηγές της ανατολικής Θρυπτής και της περιοχής "Σολωμός". Όποιος διασχίζει το φαράγγι σήμερα αντικρίζει όχι μόνο τη Γέφυρα στ’ Αντριανού αλλά κι άλλα τεχνικά έργα παροχέτευσης νερού, όπως την τεχνητή ανύψωση της κοίτης του ποταμού, με τη βοήθεια βράχου ώστε το νερό να διοχετευθεί σε πλευρικούς αγωγούς, ένα έργο που κατασκευάστηκε στα μέσα του 20 αιώνα. Η τεχνητή αυτή ανύψωση προφανώς συνδεόταν με την υδατογέφυρα "Αντριανού". Ενδιαμέσως δε ίσως να υπάρχει και άλλη πηγή. Επίσης σ ένα μεγάλο τμήμα προς το τέλος του φαραγγιού βλέπουμε νεώτερες τσιμεντένιες κατασκευές ανοικτών αγωγών νερού οι οποίες μάλιστα σήμερα λειτουργούν και ως τμήμα του μονοπατιού.
Σπήλαιο
Εδώ βρίσκεται ένα κάθετο σπήλαιο με μεγάλο βάθος στο οποίο η πρόσβαση φαίνεται να γίνεται μόνο με σχοινιά.
Βρύση
Εδώ συναντάμε μια παλιά πέτρινη βρύση όπου στο τρεχούμενο νερό της μπορούμε να σβήσουμε τη δίψα μας.
Ναός Μεταμορφώσεως Σωτήρος και Ξωκλήσι του Αφέντη Χριστού
Το ανακαινισμένο εκκλησάκι βρίσκεται μέσα στο όμορφο φαράγγι του Ορεινού και θα το συναντήσετε κατά την κατάβαση του μονοπατιού που οδηγεί στον Κουτσουρά. Στη θέση αυτή βρίσκεται και ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστού που φέρει αξιόλογες τοιχογραφίες σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ εντύπωση προκαλεί και η αρχιτεκτονική του, καθώς είναι μονόχωρος καμαροσκέπαστος με δύο ισομεγέθεις αίθουσες στα πλαϊνά. Σήμφωνα με επιγραφή "Αφίχθη ενταύθα στρατηγός Βυζαντίου Νικηφόρος Φωκάς εν έτει 961 μΧ". Ο ναός χτίστηκε κατά την Προβυζαντινή περίοδο (330-726 μΧ) και εορτάζει στις 6 Αυγούστου απέναντι από την εκκλησία του Αφέντη Χριστού, λίγο πριν την ανηφόρα στον «καταπότη» και την παράκαμψή για τον καταρράκτη. Στα 300 μέτρα βρίσκεται ο αμαξωτός δρόμος Μαύρου Κόλυμπου – Ορεινού.
Διασταύρωση για καταρράκτη Περιστεριώνα
Σ΄ αυτή τη διασταύρωση ακολουθούμε το κατηφορικό μονοπάτι στα δεξιά όπως μας υποδεικνύει η ταμπέλα για να οδηγηθούμε στον υπέροχο καταρράκτη Περιστεριώνα και την λιμνούλα του. Από εδώ θα περάσουμε και στην επιστροφή και θα συνεχίσουμε ευθεία ώστε να βγούμε από το φαράγγι.
Καταρράκτης Περιστεριώνας
Καταρράκτης στη θέση Περιστεριώνα που πέφτει από ύψος περίπου 15 μέτρων. Ακριβώς κάτω από τον μεγάλο καταράκτη έχει σχηματιστεί μια μικρή λιμνούλα όπου καθώς πέφτει το δροσερό νερό συνθέτει την γλυκιά μελωδία του. Το θέαμα μοναδικό και δύσκολα μπορείς να το περιγράψεις με λόγια.
Καταρράκτης
Πάνω από τον καταρράκτη Περιστεριώνα υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι δύο μεγάλοι καταρράκτες των δέκα μέτρων ο καθένας που όμως μπορεί κάποιος να τους προσεγγίσει μόνο με χρήση σχοινιού και ειδικό εξοπλισμό.
Ερείπια
Εδώ συναντάμε πέτρινα ερείπια που μας αποδεικνύουν την ανθρώπινη δραστηριότητα κατά το παρελθόν.
Γεφυράκι
Ένα μικρό και όμορφο ξύλινο γεφυράκι που μας βοηθάει να περάσουμε από τη μία πλευρά του φαραγγιού στην άλλη χωρίς να βραχούμε.
Ερείπια
Ένα παλιό πηγάδι μας θυμίζει την ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή σε χρόνους ξεχασμένους.
Διασταύρωση
Εδώ συναντάμε τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που ενώνει τον Κουτσουρά με το Ορεινό. Αν στρίψουμε δεξιά θα βρεθούμε στο χωριό ορεινό εμείς όμως επιλέγουμε να πάμε προς τα αριστερά ώστε να κλείσουμε κυκλικά την πορεία μας.
Θέα
Όσο κοντοζυγώνουμε προς το τέλος της διαδρομής μας τοσο πιο κοντα στο απέραντο γαλάζιο.
Παραλίες Κουτσουρά
Ο Κουτσουράς βρίσκεται στην περιφέρεια του χωριού Σταυροχώρι, 55χλμ νοτιοανατολικά του Αγίου Νικολάου και 20χλμ ανατολικά της Ιεράπετρας, στην έξοδο μιας μεγάλης κοιλάδας που συγκεντρώνει τα νερά από την νότια πλευρά του όρους Ορνό. Βρίσκεται πάνω στον κεντρικό δρόμο που συνδέει την Ιεράπετρα με το Μακρύγιαλο. Σύμφωνα με μαρτυρίες ντόπιων, το όνομα του προέρχεται από τα κούτσουρα που κατέβαζε το διπλανό φαράγγι του Ορεινού το χειμώνα. Ο Κουτσουράς είναι αρκετά ανεπτυγμένος με αστυνομικό σταθμό, φαρμακείο, ιατρείο, ξενοδοχεία, ταβέρνες, σούπερ μάρκετ κλπ, αλλά παραμένει γενικά ένα πολύ ήρεμο μέρος. Τριγύρω από το χωριό υπάρχουν παραλίες με χοντρή μαύρη άμμο ή βότσαλο και ήρεμα νερά. Η κυριότερη παραλία βρίσκεται μπροστά από το παλιό χωριό και είναι αρκετά οργανωμένη. Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν πολλά αλμυρίκια, όπου μπορείτε να ξαποστάσετε. Αν επιθυμείτε ακόμη πιο απόμερη παραλία κοντά, μια καλή λύση είναι η μικρή παραλία με το βοτσαλάκι που βρίσκεται δίπλα στο λιμάνι του χωριού, δίπλα στο δασάκι του Απηγανιά, περίπου 1.5χλμ δυτικότερα. Επίσης, άλλη μια όμορφη παραλία βρίσκεται 1χλμ ανατολικά του Κουτσουρά κι ονομάζεται Κουτσουρέλη, από κάποιον που αγάπησε την περιοχή και του έβγαλαν το παρατσούκλι αυτό οι ντόπιοι.
Comments (1)
You can add a comment or review this trail
I have followed this trail View more
Information
Easy to follow
Scenery
Moderate
Καταπληκτικό!!!