Perwez 15.5km

Ziek gekluisterd op de zetel, met een drankje en een laptop in de buurt heeft ook zo zijn voordelen.
Zo kan ik mijn wandeling van vorige week eens netjes in de verf zetten.
Ik vertrok dus in het dorpje Malèves-Sainte-Marie-Wastines, deelgemeente van Perwijs of in 't Waals Perwez.
Telkens ik zo'n dorpskern binnenrijd ben ik verwonderd over het volkse karakter van deze Waalse dorpen.
Iedereen kent iedereen, en je krijgt er steevast een vriendelijke goeiedag van de plaatselijke bewoners, en de spelende kindjes op de place communale, niet meer dan een gewoon straatje. Dat waren de enige levende zielen die ik op mijn voettocht ontmoette, uitgezonderd een occasioneel schaap of paard.
Ik ging vertrekken onder die kerktoren, maar vond hem niet direkt terug.
De meeste plekken zijn hier ook nog gekend om hun oorlogsverleden en de gedenkstenen, tanks en vlaggen of wimpels houden deze nagedachtenis dan ook in leven.
De streeks wordt getypeerd door zacht glooiende landschappen, aan elkaar grenzende erven van landbouwgronden die er nu, in de winter wat braak bij liggen. Ik zou deze tocht zeker en vast nog eens herhalen als al deze velden vol gewassen staan.
Voordeel was wel de je heel ver kon kijken, dus zover het oog kon reiken zag ik het einde van mijn wandeltocht niet (ook al omdat het dorpje net een beetje lager gelegen was en door een heuvelkam verscholden werd.) Dat maakte de wandeling op 't laatst wel vermoeiender.
In de zomer kan je op deze wandeling je drinkbus vullen aan de bron van la roquette, die volgens de beschrijving regelmatig drinkwatercontroles krijgt.
Deze wandeltocht leid je langs prachtige beeldjes, en als het weer wat meezit, zoals afgelopen zondag, kom je mogelijk naar huis met een verbrand kopke, tenzij je een petje opzet.(tja, veel beschutting heb je niet, daar tussen die velden...
Nog een bezienswaardigheid op deze tocht is de mooi gerestaureerde molen, ook al draaien zijn wieken niet meer. Toch een topper, dus!
Over de geschiedenis van deze molen kon ik weinig terugvinden, uitgezonderd dit stukje

"Elevé en 1826 par un certain Rosy, ce moulin à vent fut d’abord construit entièrement en bois sur un socle octogonal fait de briques. Particulièrement exposé aux vents, il fonctionnait parfaitement. Il disparut malgré tout assez rapidement et, en 1854, fut reconstruit en brique par les frères Gustot. Il subit de nombreuses dégradation au fil du temps. En 1960, alors qu’il ne subsistait plus qu’une partie de la tour, il fut entièrement restauré. La commune d’Incourt l’acquit en 1991 et sa dernière restauration s’acheva en 1996. Le sommet de sa calotte immobile culmine à 13m au-dessus du niveau du sol."

Je hebt op deze tocht wel stevige schoenen nodig, af en toe moet je door de modder, en soms zelfs dwars door het veld heen (omdat de landbouwer het wandelpad tussen twee velden mee had geploegd...)
Hou je schoenen dus droog en wandelvirtueel even met me mee op http://foto.zita.be/4465714242

enjoy!

Gieke