Parque Nacional da Peneda-Gerês (PNPG)-Trilho Pertinho do Céu-Gavieira-Arcos de Valdevez-Viana do Castelo (Portugal)

Sábado, 12 de marzo de 2016. Parque Nacional dá Peneda-Gerês (PNPG) - Pertinho do Céu.
Este percorrido lévanos polas ladeiras da Serra de Soajo (Serra dá Peneda), municipio de Arcos de Valdevez, no pobo de montaña de Gavieira. A moi pouca distancia da Igrexa de Gavieira, xusto á beira da estrada entre Rouças e San Bento do Cando, ábrese á nosa esquerda un vello camiño de laxas sinalizado por un cartel que indica o inicio dunha ruta de montaña marabillosa.
Poñemos os pés no camiño para camiñar polas amplas laxas irregulares marcadas polas rodas dos carros; o constante ascenso e zigzagueando, levaranos a través do bosque de carballos á Branda de Busgalinhas. A medida que subimos atopámonos con exemplares de gando vacún das razas autóctonas barrosa e cachena que pastan libremente durante o día e ao final da tarde regresan ás súas cuadras ou cortellos.
Xusto antes de chegar á Branda, podemos ver os campos de centeo, rodeado de muros de mampostería e no medio pedras graníticas, para chegar á Branda Busgalinhas. É un pobo que só está ocupado durante o verán para apoiar a actividade do pastoreo.
Despois visitar a Branda, que pertence á poboación de Gavieira, seguimos por un camiño de terra batida cara á Branda San Bento de Cando, tamén propiedade do pobo de Gavieira. É un lugar moi coñecido polo culto e a devoción xunto coas peregrinacións á imaxe de San Benito. Desde aquí descéndese cara ao Río Grande por un camiño de pastores. Neste descenso tómase o máximo coidado, prestando atención ás marcas, xa que o camiño non está ben definido (hai bastantes mariolas, fitos montañeiros e sinais amarelos e vermellos). Bastante auga.
Despois de pasar un edificio rústico que serve para elevar os instrumentos agrícolas e gandeiros, cruzamos un regato por un camiño que se abre na vexetación densa, o único paso posible, para seguir o camiño cara a Gavieira.
Seguimos camiño, co río á nosa esquerda, que vai modelando a paisaxe granítico e a creación de fermosas fervenzas, convidando nas pozas ou charcas que se forman no río para refrescarse. Aperta a calor, a pesar de que a mañá foi xélida.
Pouco despois desembocamos unha estrada asfaltada que nos levará a visitar o lugar típico da Igrexa; seguimos por un camiño de cemento que nos devolve ao lugar onde empezou esta fermosa ruta.