Packraft Trail dag 2: lus rondom Rendeux

Met een bang hartje begon ik aan de tweede dag van mijn packraftavontuur, maar dit blijkt achteraf supergoed mee te vallen. Met name het raftgedeelte heeft me omver geblazen met een erg leuke route met enkele leuke waterversnellingen, een heuse waterval en - het belangrijkste - voldoende diep water!

Bij dag twee is het slechts drie kilometer wandelen naar de aanlegplaats voor de raft, maar ook hier geldt weer hetzelfde euvel van dag één: heel veel verharde wegen. De eerste drie kilometer zijn bijna slechts enkel verharde wegen met als pleister op de wonde dat het wel verkeersluwe wegen zijn. Qua wandelgenot is er het eerste half uur weinig plezier te noteren. Het raftgedeelte duurt op dag twee iets langer met bijna acht kilometer, maar het voornaamste verschil is de waterstand die bij de Beneden-Ourthe over het algemeen een pak hoger ligt dan bij de Boven-Ourthe bij dag één en ook het debiet van het water is hier feller. Of anders gezegd: het raften is hier een stuk leuker omdat de kans een stuk kleiner is dat je komt vast te zitten.

Toch zijn er voldoende plaatsen waar je kan vastzitten met je raft, maar het is in ieder geval een pak minder dan bij dag één en met de opgedane ervaring van de vorige dag weet ik ook gemakkelijker de beste route te vinden. Dit traject is ook simpelweg een pak leuker dan de vorige dag omdat het veel meer variëteit kent. Enkele waterversnellingen verhogen het wildwatergevoel en een waterval bestaande uit twee trappen schroeft het avonturiersgehalte (een klein beetje) omhoog. Ook het landschap is een stuk interessanter met mooie rotsformaties in plaats van de stuk of vijf campings die ik op de eerste dag tegenkwam.

Zo enthousiast ik ben over het raftgedeelte op deze wandeling, zo teleurgesteld ben ik in de (eerste) wandelkilometers erna. Andermaal is het weer asfalt vreten waarna een beklimming volgt door een bos. Een eerder saai bos zou ik zelfs zeggen, maar vergeleken met de wandelkilometers ervoor is het waarlijk een plaatje. Daarna is het de beurt aan - hoe kan het ook anders - opnieuw wandelen over (verkeersluwe) autowegen tot kilometer zeventien is aangebroken. Nu volgt er een beklimming van zo'n honderdvijftig meter omhoog die erg gestaag verloopt. De omgeving hier is zonder enige twijfel het mooiste decor van de gehele dag met prachtige uitzichten en een mooi boslandschap.

Na ruim twintig kilometer volgt er een behoorlijke steile afdaling en gaat het via het gehucht Warisy opnieuw naar beneden. Hier heb ik me van route vergist en dat is wellicht de beste (onbedoelde) beslissing geweest van de dag. Het kleine, kronkelende bospaadje dat ik volg gaat wel erg steil naar beneden, maar is achteraf gezien een veel mooier alternatief dan het brede pad dat ik eigenlijk moest nemen. Dan is het nog een paar honderd meter wandelen om uiteindelijk terug bij de camping te geraken.

De tweede dag packraften is bijzonder goed meegevallen en met name het raftgedeelte was enorm plezierig om te doen, zeker vergeleken met de dag ervoor. De meerderheid van de wandelkilometers op deze route is helaas een saaie bedoening, maar het fraaie boslandschap op het einde doet dat leed helemaal vergeten. Een enorm geslaagde dag dus die de eerste dag meteen helemaal doet vergeten.